• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English
  • BATKO Aleksander, źródło: martyrologium.w.interia.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOBATKO Aleksander
    źródło: martyrologium.w.interia.pl
    zasoby własne

nazwisko

BATKO

imiona

Aleksander

  • BATKO Aleksander - Tablica pamiątkowa, bazylika katedralna, Płock, źródło: zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOBATKO Aleksander
    Tablica pamiątkowa, bazylika katedralna, Płock
    źródło: zasoby własne

funkcja

kapłan diecezjalny

wyznanie

Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

diecezja / prowincja

diecezja płockawięcej na
www.diecezjaplocka.pl
[dostęp: 2013.05.19]

diecezja mińskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]

ordynariat polowy Wojska Polskiegowięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.12.20]

honorowe wyróżnienia

„Krzyż Walecznych”więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

data i miejsce
śmierci

10.04.1941

Warszawadziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

szczegóły śmierci

W 1914, po święceniach kapłańskich, udał się w rodzinne strony pod Krakowem.

Po wybuchu I wojny światowej i rosyjskiej ofensywy odcięty od swej diecezji.

Przez dwa lata posługiwał w parafii Więcławice.

Do posługi w swej diecezji powrócił po rosyjskiej klęsce w bitwie pod Gorlicami w 05.1915 i odwrocie wojsk rosyjskich na wschód.

Po rozpoczęciu wojny polsko–rosyjskiej 1919‑1921 ochotniczo wstąpił do Wojska Polskiego.

Został kapelanem 30. Pułku Piechoty Ziemi Łowickiej (póżniej 30. Pułk Strzelców Kaniowskich) 10. Dywizji Piechoty.

Przeszedł z nim cały szlak bojowy — obrona Lwowa w 1919 (wojna polsko–ukraińska); bitwy z Ukraińcami po Kulparkowem, Parsenkówką, Zimną Wodą i Łapanówką (1919); ofensywa kijowska (05.1920), w tym starciu z Rosjanami pod Kaniowem; obrona Warszawy (08.1920), w tym bitwa pod Radzyminem (15‑16.08.1920), podczas tzw. Bitwy Warszawskiej („Cud nad Wisłą”); przegrana bitwa pod Horyszowem Ruskim i Hostynnem (ok. 31.08.1920); walki o zdobycie Sokala (11–13.09.1920).

Po agresji niemieckiej na Polskę 01.09.1939 (Rosjanie zaatakowali Polskę 17 dni później) i rozpoczęciu II wojny światowej, dołączył do tłumu uciekinierów przez natarciem niemieckim i udał się w kierunku Warszawy.

Po kilku tygodniach, po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, powrócił do parafii.

Aresztowany przez Niemców 22.10.1939.

Przewieziony do więzienia w Rypinie.

Stamtąd przetransportowany do obozu przejściowego w Oborach a następnie obozu przejściowego w Grudziądzu.

Jako chory 16.03.1940 zwolniony.

Powrócił do parafii ale został wyrzucony z plebanii.

W 07.1940 wyjechał, po pozyskaniu zgody okupanta, do zarządzanego przez Niemcó Generalnego Gubernatorstwa, do Warszawy.

Tam znalazł się w szpitalu Świętego Ducha i w wyniku traumatycznych przeżyć zmarł wkrótce potem.

przyczyna śmierci

zamęczenie

sprawstwo

Niemcy

data i miejsce
urodzenia

26.02.1889

Sosnowiecdziś: Polska

alt. daty i miejsca
urodzenia

Sosnowiecdawn.: Sosnowice /do 1920/
dziś: pow. Sosnowiec miasto, woj. śląskie, Polska

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.12.11]

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

21.06.1914 (katedra płockawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14]
)

szczegóły posługi

1936 – 1941

proboszcz — Osiekdawn.: także Osiek Rypiński
dziś: gm. Osiek, pow. Brodnica, woj. kujawsko–pomorskie, Polska

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]
⋄ parafia RK pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK Rypindziś: gm. Rypin, pow. Rypin, woj. kujawsko–pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

1930 – 1936

proboszcz — Grodziecdziś: gm. Czerwińsk nad Wisłą, pow. Płońsk, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]
⋄ parafia RK pw. św. Bartłomieja Apostoła

1927 – 1930

proboszcz — Korzeń Królewskidziś: gm. Łąck, pow. Płock, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]
⋄ kościół RK pw. Matki Bożej Różańcowej ⋄ parafia RK pw. św. Walentego ⋄ dekanat RK Gąbindziś: gm. Gąbin, pow. Płock, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]

do 1927

kapelan — Białystokdziś: pow. Białystok miasto, woj. podlaskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ garnizon, Dowództwo Okręgu Korpusu DOK Nr III Grodno, Wojsko Polskie

od 1922

administrator — Popinadziś: ssow. Popina, rej. Drohiczyn, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
be.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]
⋄ kaplica RK pw. Najświętszej Maryi Panny ⋄ parafia RK ⋄ dekanat RK Kobryńdziś: rej. Kobryń, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]
 — duszpasterz osadników wojskowych

od ok. 1921

prefekt — Torokaniedziś: część wsi Imienin, ssow. Imienin, rej. Drohiczyn, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
be.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]
⋄ Państwowe Seminarium Nauczycielskie

1921 – 1922

kapelan — Torokaniedziś: część wsi Imienin, ssow. Imienin, rej. Drohiczyn, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
be.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]
⋄ kościół RK pw. Trójcy Świętej i św. Jozafata Biskupa i Męczennika ⋄ Drohiczyndziś: rej. Drohiczyn, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.07.16]
, parafia RK pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej Korony Polskiej ⋄ dekanat RK Kobryńdziś: rej. Kobryń, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]
 — duszpasterz osadników wojskowych, z uprawnieniami proboszcza

ok. 1921

kapelan — Zakozieldziś: ssow. Zakoziel, rej. Drohiczyn, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ dekanat RK Kobryńdziś: rej. Kobryń, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]
 — duszpasterz osadników wojskowych, z uprawnieniami proboszcza

1919 – 1920

kapelan — Wojsko Polskie — 30. Pułk Piechoty 10. Dywizji Piechoty

1917 – 1919

wikariusz — Płockdziś: pow. Płock miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ parafia katedralna RK pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

1917

wikariusz — Ostrołękadziś: pow. Ostrołęka miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ parafia RK pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK Ostrołękadziś: pow. Ostrołęka miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

1916 – 1917

wikariusz — Wieczfnia Kościelnadziś: gm. Wieczfnia Kościelna, pow. Mława, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ parafia RK pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika

1914 – 1916

duszpasterz — Więcławicedziś: Więcławice Stare, gm. Michałowice, pow. Kraków, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ parafia RK pw. św. Jakuba Apostoła ⋄ dekanat RK Mogiładziś: część Krakowa, pow. Kraków miasto, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]

1909 – 1914

student — Płockdziś: pow. Płock miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ filozofia i teologia, Seminarium Duchowne — także: 1906‑1907

miejsca zagłady
nazwy obozów
(+ nr więźnia)

Generalne Gubernatorstwo: Jednostka administracyjno–terytorialna utworzona przez Niemców w 1939 po agresji na Polskę, obejmująca część okupowanego przez Niemcy terytorium Polski, która nie została wcielona bezpośrednio do Rzeszy. Powstała w rezultacie paktu Ribbentrop–Mołotow w sensie politycznym odtwarzać miała niemiecki pomysł z 1915 (po klęsce Rosjan w bitwie pod Gorlicami w 05.1915 w czasie I wojny światowej) utworzenia polskiej enklawy w ramach Niemiec (także wówczas zwana Generalnym Gubernatorstwem). Zarządzana przez Niemców do 1945 — do czasu ofensywy rosyjskiej — i stanowiąca część tzw. Wielkich Niemiec — Großdeutschland. Do 31.07.1940 zwana formalnie niem. Generalgouvernement für die besetzten polnischen Gebiete (pl. Generalne Gubernatorstwo dla okupowanych ziem polskich) — później już tylko niem. Generalgouvernement (pl. Generalne Gubernatorstwo). Od 07.1941 w jego skład wchodził też dystrykt Galicja. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.12.04]
)

IL Graudenz: W ramach «Intelligenzaktion» — akcji eksterminacji polskiej inteligencji na Pomorzu — Niemcy początkowo w 09.1939 przetrzymywali więźniów w więzieniu sądowym w Grudziądzu. Po jego przepełnieniu ludobójcza niemiecka paramilitarna organizacja Volksdeutscher Selbstschutz zorganizowała niem. Internierungslager (pl. obóz internowania) w budynku tzw. Internatu Kresowego przy ul. Chopina (w którym przed niemiecką inwazją, 31.03. 1937, mieszkało 97 chłopców). Przez obóz przeszło ok. 4,000‑5,000 Polaków, w tym ok. 150 księży i ok. 100 nauczycieli i uczniów miejscowego seminarium nauczycielskiego. Większość zamordowano w pobliskich lasach (Księże Góry, Mniszek–Grupa), część przewieziono następnie do obozów koncentracyjnych, a 200 chłopców — mieszkańców internatu — po pewnym czasie wywieziono na roboty przymusowe do Niemiec. Oczywiście zgodnie z „niemieckim prawem” — w obozie działał doraźny sąd kapturowy Volksdeutscher Selbstschutz, który „wydawał wyroki” decydując o losie więzionych Polaków. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.01.13]
)

Obory: Od 30.10.1939 do 22.02.1940 Niemcy — niemiecka policja polityczna Gestapo i współpracujący z nią członkowie ludobójczej niemieckiej organizacji niem. Volksdeutscher Selbstschutz (pl. Samoobrona) — więzili w klasztorze karmelitańskim kilkudziesięciu księży z diecezji płockiej i chełmińskiej. Po czterech miesiącach internowania — w niezwykle trudnych warunkach, w środku bardzo ciężkiej zimy, bez ogrzewania i wierzchnich ubrań, na niezmienianej słomie w zimnych celach, bez zapewnionego pożywienia (swoją żywnością dzielili się z nimi okoliczni mieszkańcy), zmuszani do wykonywania niewolniczych prac przymusowych — prawie wszystkich wywieziono do obozów koncentracyjnych: początkowo KL Stutthof i KL Sachsenhausen. Większość z nich poniosła tam męczeńską śmierć. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.17]
, www.obory.com.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.12.28]
)

Rypin: Więzienie dla Polaków w 1939, zwane „Domem Kaźni”. W ramach «Intelligenzaktion» — eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych Pomorza — Niemcy przetrzymywali i torturowali w nim ok. 1,100 osób, zamordowanych następnie albo w samym więzieniu, albo w lasach skrwileńskich i rusinowskich. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.17]
)

«Intelligenzaktion»: (pl. „akcja inteligencja”) — niemiecki program eksterminacji polskiej elity, głównie inteligencji, przeprowadzony od początku okupacji w 09.1939 do 04.1940, głównie na terenach przyłączonych bezpośrednio do Niemiec, ale także na terenie tzw. Generalnego Gubernatorstwa, gdzie nosił miano «AB‑aktion». W pierwszej fazie, tuż po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, realizowany pod nazwą niem. Unternehmen „Tannenberg” (pl. „operacja Tannenberg”) — w oparciu o opracowane przez jednostkę Zentralstelle II/P (Polen) niemieckiego Głównego Urzędu SD listy proskrypcyjne Polaków (niem. Sonderfahndungsbuch Polen), uznawanych za szczególnie niebezpiecznych dla III Rzeszy. Znalazły się na niej nazwiska 61,000 Polaków. Razem w trakcie tego ludobójstwa planowo i metodycznie zamordowano ok. 50 tys. nauczycieli, księży, przedstawicieli ziemiaństwa, wolnych zawodów, działaczy społecznych i politycznych oraz emerytowanych wojskowych. Kolejnych 50 tys. zesłano do obozów koncentracyjnych, gdzie przeżył tylko znikomy procent. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.10.04]
)

Ribbentrop–Mołotow: Ludobójczy rosyjsko–niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro–Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy–Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko–niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
)

Wojna polsko–rosyjska 1919‑1921: Wojna o niepodległość i granice Rzeczpospolitej. Polska odzyskała niepodległość w 1918, ale o granice musiała walczyć z dawnymi potęgami imperialnymi, w szczególności z Rosją. Rosja planowała wzniecenie rewolucji bolszewickiej w krajach zachodu Europy, co stało się przyczyną rozpętania przez nią w 1920 wojny przeciw Polsce. Pokonana został w bitwie warszawskiej, zwanej „cudem nad Wisłą” (jednej z 10 najważniejszych bitew w historii świata, według niektórych historyków), w 08.1920, dzięki której Polska odzyskała część ziem utraconych w ramach rozbiorów Polski w XVIII w., a Europa ocalona została przed ludobójczym komunizmem. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20]
)

Wojna polsko–ukraińska 1918‑1919: Jedna z wojen toczonych przez nowopowstałą Rzeczpospolitą w obronie swoich granic. Pod koniec 1918 na obszarach byłego zaboru austriackiego, w oparciu o ukraińskie oddziały byłej armii austro–węgierskiej, Ukraińcy zaatakowali powstającą Rzeczpospolitą. W szczególności utworzyli zalążki państwowości i zaatakowali Lwów. Dzięki bohaterskiej postawie mieszkańców miasta, w szczególności młodych ludzi — zwanych odtąd orlętami lwowskimi — miasto zostało odbite przez Polaków i przez kilka miesięcy w niezwykły sposób bronione przed atakami ukraińskimi. W 1919 Polska — jej nowo utworzona armia — odepchnęła ukraińskie oddziały na wschód i południe, przejmując kontrolę nad swoimi ziemiami. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19]
)

źródła

osobowe:
martyrologium.w.interia.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]

bibliograficzne:
Martyrologium duchowieństwa diecezji płockiej w latach II wojny światowej 1939‑1945”, ks. Michał Marian Grzybowski, Włocławek–Płock 2002
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
martyrologium.w.interia.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E-majlową

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: BATKO Aleksander

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu