• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English
  • SŁAWIŃSKI Stanisław; źródło: ks. Michał Marian Grzybowski, „Martyrologium duchowieństwa diecezji płockiej w latach II wojny światowej 1939—1945”, Włocławek-Płock 2002, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOSŁAWIŃSKI Stanisław
    źródło: ks. Michał Marian Grzybowski, „Martyrologium duchowieństwa diecezji płockiej w latach II wojny światowej 1939—1945”, Włocławek-Płock 2002
    zasoby własne

nazwisko

SŁAWIŃSKI

imiona

Stanisław

  • SŁAWIŃSKI Stanisław - Tablica pamiątkowa, pomnik, miejsce egzekucji, ul. 7 grudnia, Nowe Miasto Lubawskie, źródło: miejscapamiecinml.blogspot.com, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOSŁAWIŃSKI Stanisław
    Tablica pamiątkowa, pomnik, miejsce egzekucji, ul. 7 grudnia, Nowe Miasto Lubawskie
    źródło: miejscapamiecinml.blogspot.com
    zasoby własne
  • SŁAWIŃSKI Stanisław - Pomnik, miejsce egzekucji, ul. 7 grudnia, Nowe Miasto Lubawskie, źródło: miejscapamiecinml.blogspot.com, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOSŁAWIŃSKI Stanisław
    Pomnik, miejsce egzekucji, ul. 7 grudnia, Nowe Miasto Lubawskie
    źródło: miejscapamiecinml.blogspot.com
    zasoby własne
  • SŁAWIŃSKI Stanisław - Tablica pamiątkowa, bazylika katedralna, Płock, źródło: zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOSŁAWIŃSKI Stanisław
    Tablica pamiątkowa, bazylika katedralna, Płock
    źródło: zasoby własne

funkcja

kapłan diecezjalny

wyznanie

Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

diecezja / prowincja

diecezja płockawięcej na
www.diecezjaplocka.pl
[dostęp: 2013.05.19]

data i miejsce
śmierci

07.12.1939

Nowe Miasto Lubawskiedziś: gm. Nowe Miasto Lubawskie miasto, pow. Nowe Miasto Lubawskie, woj. warmińsko‐mazurskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

alt. daty i miejsca
śmierci

Lubawadziś: gm. Lubawa miasto, pow. Iława, woj. warmińsko‐mazurskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

szczegóły śmierci

W czasie I wojny światowej w latach 1915‐1916 — po rosyjskiej klęsce w bitwie pod Gorlicami w 05.1915 i przesunięciu niemiecko/austriacko–rosyjskiego frontu walk daleko na wschód — jeniec wojenny w Niemczech.

Po niemieckim i rosyjskim najeździe na Rzeczpospolitą w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, aresztowany przez Niemców 21.10.1939 z oskarżenia o podpalenie stodoły, którą spalili sami Niemcy.

Pod eskortą lokalnych zdradzieckich Niemców przewieziony do siedziby zbrodniczej niemieckiej policji politycznej Gestapo w Rypinie, i wraz z innymi kapłanami dekanatu Rypin przetrzymywany w tamtejszym areszcie VSH Rypin.

Stamtąd 30.10.1939 przewieziony do obozu przejściowego VSH Obory w klasztorze w Oborach.

04.12.1939 w rezultacie „skarg Niemców” przetransportowany z powrotem do aresztu VSH Rypin w Rypinie (wraz z ks. Bolesławem Pędzichem).

W końcu 07.12.1939 wywieziony do Nowego Miasta Lubawskiego i tam zamordowany — rozstrzelany publicznie w gronie 15 osób.

alt. szczegóły śmierci

Według innych źródeł zamordowany miał być w zbiorowej egzekucji w Lubawie, wraz z ks. Bolesławem Pędzichem.

przyczyna śmierci

zbiorowy mord

sprawstwo

Niemcy

miejsca i wydarzenia

VSH OboryKliknij by przejść do opisu, VSH RypinKliknij by przejść do opisu, «Intelligenzaktion»Kliknij by przejść do opisu, Reichsgau Danzig‐WestpreußenKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu

data i miejsce
urodzenia

19.11.1889

Szlacheckie Szarłatywioska w parafii Korzeń Królewski
dziś: nieistniejąca, gm. Łąck, pow. Płock, woj. mazowieckie, Polska

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]

alt. daty i miejsca
urodzenia

1896

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

22.06.1913 (katedra płockawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14]
)

szczegóły posługi

1938 – 1939

proboszcz — Trąbindziś: Trąbin‐Wieś, gm. Brzuze, pow. Rypin, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ parafia RK pw. św. Antoniego ⋄ dekanat RK Rypindziś: gm. Rypin, pow. Rypin, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

1934 – 1938

proboszcz — Osmolindziś: gm. Sanniki, pow. Gostynin, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]
⋄ parafia RK pw. św. Marcina Biskupa i Wyznawcy ⋄ dekanat RK Gąbindziś: gm. Gąbin, pow. Płock, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]

1923 – 1934

prefekt — Sierpcdziś: gm. Sierpc miasto, pow. Sierpc, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ szkoły powszechne ⋄ parafia RK pw. św. Wita, św. Modesta i św. Krescencji ⋄ dekanat RK Sierpcdziś: gm. Sierpc miasto, pow. Sierpc, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

1921 – 1923

kuratus/rektor/ekspozyt — Przasnyszdziś: gm. Przasnysz miasto, pow. Przasnysz, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ kościół RK pw. św. Jakuba Apostoła i św. Anny (pobernardyński) ⋄ parafia RK pw. św. Wojciecha Biskupa i Męczennika ⋄ dekanat RK Przasnyszdziś: gm. Przasnysz miasto, pow. Przasnysz, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
— także: prefekt szkół powszechnych

1918 – 1921

wikariusz — Baranowodziś: gm. Baranowo, pow. Ostrołęka, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]
⋄ kościół RK pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny ⋄ parafia RK pw. św. Bartłomieja Apostoła ⋄ dekanat RK Przasnyszdziś: gm. Przasnysz miasto, pow. Przasnysz, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

1917 – 1918

wikariusz — Góradziś: gm. Staroźreby, pow. Płock, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.18]
⋄ parafia RK pw. św. Jakuba Apostoła ⋄ dekanat RK Płońskdziś: gm. Płońsk miasto, pow. Płońsk, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]

1916 – 1917

wikariusz — Goworowodziś: gm. Goworowo, pow. Ostrołęka, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.18]
⋄ parafia RK pw. Podwyższenia Krzyża Świętego ⋄ dekanat RK Goworowodziś: gm. Goworowo, pow. Ostrołęka, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.18]

1913 – 1916

wikariusz — Kadzidłodziś: gm. Kadzidło, pow. Ostrołęka, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]
⋄ parafia RK pw. Ducha Świętego ⋄ dekanat RK Ostrołękadziś: pow. Ostrołęka miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

do 1913

student — Płockdziś: pow. Płock miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ filozofia i teologia, Seminarium Duchowne

inni związani
szczegółami śmierci

PĘDZICHKliknij by wyświetlić biogram Bolesław, BATKOKliknij by wyświetlić biogram Aleksander, BORZYSZKOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Józef, BUSZTAKliknij by wyświetlić biogram Antoni (o. Szymon), FLACZYŃSKIKliknij by wyświetlić biogram Franciszek, GAJEWSKIKliknij by wyświetlić biogram Władysław, GOGOLEWSKIKliknij by wyświetlić biogram Stanisław, GRABOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Zygmunt, HINZKliknij by wyświetlić biogram Tadeusz, JARANOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Konstanty Stanisław, KACZOROWSKIKliknij by wyświetlić biogram Michał, MAKOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Paweł (o. Brunon), MALINOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Konstanty Piotr, MATEUSZCZYKKliknij by wyświetlić biogram Teodor, NOWAKKliknij by wyświetlić biogram Stanisław Zenon, OSTROWSKIKliknij by wyświetlić biogram Franciszek Ksawery, PRABUCKIKliknij by wyświetlić biogram Bolesław Roch, PRYBAKliknij by wyświetlić biogram Leon Szymon, RADTKEKliknij by wyświetlić biogram Stefan Bolesław, WALCZAKKliknij by wyświetlić biogram Maria (s. Teodozja), WILAMOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Aleksander, ŻUCHOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Wacław

miejsca i wydarzenia
opisy

VSH Obory: Niemiecki niem. Volksdeutscher Selbstschutzhaft (pl. areszt Volksdeutscher Selbstschutz) VSH dla duchowieństwa ziemi dobrzyńskiej (w diecezji płockiej) oraz sąsiadujących parafii diecezji chełmińskiej, założony 30.10.1939 przez członków ludobójczej paramilitarnej formacji niem. Volksdeutscher Selbstschutz — decyzję o utworzeniu Selbstschutzu na ziemiach polskich zajętych przez wojska niemieckie podjęto w Berlinie 08‐10.09.1939 na konferencji pod kierownictwem Reichsführera‐SS Heinricha Himmlera (rozkaz powołaniowy z 20.09.1939), a powstające chaotycznie oddziały zostały bezpośrednio podporządkowane oficerom ludobójczej organizacji SS — i agentów niem. Geheime Staatspolizei (pl. Tajna Policja Państwowa), i.e. Gestapo, w klasztorze oo. Karmelitów OCarm we wsi Obory ok. 18 km od Golubia Dobrzynia. Do 22.02.1940 więziono tam — w niezwykle trudnych warunkach, w środku bardzo ciężkiej zimy, bez ogrzewania i wierzchnich ubrań, na niezmienianej słomie w zimnych celach, bez zapewnionego pożywienia (swoją żywnością dzielili się z nimi okoliczni mieszkańcy), zmuszani do wykonywania niewolniczych prac przymusowych — 52 kapłanów katolickich i 3 siostry zakonne. Prawie wszystkich (dwóch, na skutek donosów lokalnej niemieckiej społeczności, wywieziono z obozu zamordowano w publicznych, masowych egzekucjach Polaków) wywieziono do obozów koncentracyjnych: początkowo KL Stutthof i KL Sachsenhausen. Większość z nich poniosła tam męczeńską śmierć. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.17]
, www.obory.com.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.12.28]
)

VSH Rypin: Niemiecki niem. Volksdeutscher Selbstschutzhaft (pl. areszt Volksdeutscher Selbstschutz) VSH dla mieszkańców Ziemi Dobrzyńskiej, założony w 09/10.1939 przez Niemców, członków ludobójczej paramilitarnej formacji niem. Volksdeutscher Selbstschutz — decyzję o utworzeniu Selbstschutzu na ziemiach polskich zajętych przez wojska niemieckie podjęto w Berlinie 08‐10.09.1939 na konferencji pod kierownictwem Reichsführera‐SS Heinricha Himmlera (rozkaz powołaniowy z 20.09.1939), a powstające chaotycznie oddziały zostały bezpośrednio podporządkowane oficerom ludobójczej organizacji SS. Rypin Niemcy zajęli 07.09.1939. W oparciu o niemiecką mniejszość regionu — wcielonego już w 10.1939 bezpośrednio do Niemiec jako niem. Regierungsbezirk Marienwerder (pl. rejencja kwidzyńska) nowej prowincji niem. Reichsgau Danzig–Westpreußen (pl. Okręg Rzeszy Gdańsk–Prusy Zachodnie) — struktury VS zorganizował przybyły z najeźdźcami oficer SS. Areszt założono w siedzibie przejętego komisariatu polskiej Policji Państwowej w Rypinie, który jednocześnie stał się placówką niem. Geheime Staatspolizei (pl. Tajna Policja Państwowa), czyli Gestapo. Przetrzymywano i torturowano w nim ok. 1,100‐2,000 Polaków (samemu budynkowi nadano nazwę „Dom Kaźni”). Wśród aresztowanych było ok. 96 polskich nauczycieli i pracowników szkolnictwa (wezwano ich do budynku rypińskiego starostwa celem „udziału w konferencji oświatowej”, po czym wszystkich zatrzymano), ziemianie, urzędnicy, prawnicy, lekarze, studenci, członkowie organizacji krzewiących polskość, chłopi i robotnicy cieszący się autorytetem w swych środowiskach, uczniowie szkół średnich, a także co najmniej 18 księży katolickich. Więźniów szczuto psami, wbijano im gwoździe w plecy, zalewano usta gipsem, rozbijano główki małych dzieci o ściany, gwałcono aresztowane kobiety. Mordowano kobiety w ciąży. Ofiarom wyrywano złote zęby (czynił to wspierający Niemców lokalny Ukrainiec). Większość — w ramach «Intelligenzaktion», czyli eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych — zamordowano na terenie areszty, w Rypinie albo w pobliskich lasach skrwileńskich i rusinowskich. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.17]
)

«Intelligenzaktion»: (pl. „akcja inteligencja”) — niemiecki program eksterminacji polskiej elity, głównie inteligencji, przeprowadzony od początku okupacji w 09.1939 do 04.1940, głównie na terenach przyłączonych bezpośrednio do Niemiec, ale także na terenie tzw. Generalnego Gubernatorstwa, gdzie nosił miano «AB‐aktion». W pierwszej fazie, tuż po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, realizowany pod nazwą niem. Unternehmen „Tannenberg” (pl. „operacja Tannenberg”) — w oparciu o opracowane przez jednostkę Zentralstelle II/P (Polen) niemieckiego Głównego Urzędu SD listy proskrypcyjne Polaków (niem. Sonderfahndungsbuch Polen), uznawanych za szczególnie niebezpiecznych dla III Rzeszy. Znalazły się na niej nazwiska 61,000 Polaków. Razem w trakcie tego ludobójstwa planowo i metodycznie zamordowano ok. 50 tys. nauczycieli, księży, przedstawicieli ziemiaństwa, wolnych zawodów, działaczy społecznych i politycznych oraz emerytowanych wojskowych. Kolejnych 50 tys. zesłano do obozów koncentracyjnych, gdzie przeżył tylko znikomy procent. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.10.04]
)

Reichsgau Danzig‐Westpreußen: Po polskiej klęsce w kampanii 09.1939, będącej rezultatem paktu Ribbentrop‐Mołotow i stanowiącej pierwszy etap II wojny światowej, i rozpoczęciu w części Polski okupacji niemieckiej (w drugiej, wschodniej części Polski rozpoczęła się okupacja rosyjska), Niemcy podzielili okupowane polskie terytorium na pięć głównych obszarów (i kilka mniejszych). Największy przekształcili w niem. Generalgouvernement (pl. Generalne Gubernatorstwo), przeznaczone wyłącznie dla Polaków i Żydów i stanowiące część tzw. niem. Großdeutschland (pl. Wielkie Niemcy). Dwa przyłączyli do już istniejących niemieckich prowincji. Z dwóch utworzyli odrębne nowe prowincje. Jednym z nich było Pomorze Nadwiślańskie, już 08.10.1939, dekretem przywódcy niemieckiego Adolfa Hitlera wcielone do Niemiec (formalnie zaczął obowiązywać 26.10.1939), a 02.11.1939 przekształcone w prowincję niem. Reichsgau Danzig‐Westpreußen (pl. Okręg Rzeszy Gdańsk‐Prusy Zachodnie), w której obowiązywać miało prawo państwa niemieckiego. Główną osią polityki nowej prowincji, której obszar Niemcy uznali za niem. „Ursprünglich Deutsche” (pl. „rdzennie niemieckie”), mimo iż ok. 85% jej mieszkańców stanowili Polacy, było niem. „Entpolonisierung” (pl. „odpolszczenie”), czyli przymusowa germanizacja. Ok. 60,000 Polaków zamordowano w 1939‐1940, w ramach niem. „Intelligenzaktion”, i.e. eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych, w ok. 432 miejscach skrytobójczych mordów — w tym ok. 220 polskich kapłanów katolickich. Drugie tyle zesłano do niemieckich obozów koncentracyjnych, skąd wróciło niewielu (aresztowano ponad 300 kapłanów, z których w obozach koncentracyjnych zginęło ok. 130). Wysiedlono ok. 124,000‐170,000, przy czym ok. 90,000 do niem. Generalgouvernement. Masowo zmuszano Polaków do podpisywania niemieckiej listy narodowościowej niem. Deutsche Volksliste (pl. folkslista) DVL. Dzieci polskie mogły się uczyć tylko po niemiecku. Zakazano używania języka polskiego podczas katolickich Mszy św., a także podczas spowiedzi. Konfiskowane polskie majątki ziemskie. By jeszcze bardziej ograniczyć liczbę ludności polskiej wysyłano Polaków na roboty przymusowe w głąb Niemiec. Pozostałych Polaków traktowano jako nisko wykwalifikowaną siłę roboczą, izolowano od Niemców i ściśle kontrolowano — legalnie spotykać mogli się najwyżej we trzech lub we troje, nawet we własnych mieszkaniach. Wielu wcielono do niemieckiej armii Wehrmacht. Po zakończeniu działań zbrojnych II wojny światowej nadzorca tej prowincji, niem. Reichsstatthalter (pl. Namiestnik Rzeszy) i niem. Gauleiter (pl. naczelnik okręgu) niemieckiej partii narodowo–socjalistycznej, Albert Maria Forster, został stracony. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.06.24]
)

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
)

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
)

źródła

osobowe:
www.obory.com.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.12.28]
, mazowsze.hist.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.12.28]

bibliograficzne:
Martyrologium duchowieństwa diecezji płockiej w latach II wojny światowej 1939‐1945”, ks. Michał Marian Grzybowski, Włocławek–Płock 2002
Słownik biograficzny Ziemi Lubawskiej 1244‐2000”, Jerzy Szews, 2000
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
miejscapamiecinml.blogspot.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.05.09]
, miejscapamiecinml.blogspot.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.05.09]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: SŁAWIŃSKI Stanisław

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu