• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English
  • GASIŃSKI Ludwik, źródło: biblioteka.wejherowo.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOGASIŃSKI Ludwik
    źródło: biblioteka.wejherowo.pl
    zasoby własne

nazwisko

GASIŃSKI

imiona

Ludwik

  • GASIŃSKI Ludwik - Tabliczka pamiątkowa i pomnik, miejsce straceń, Piaśnica; źródło: dzięki uprzejmości p. Ewy Cieślak-Wróbel (korespondencja prywatna, 27.02.2017), zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOGASIŃSKI Ludwik
    Tabliczka pamiątkowa i pomnik, miejsce straceń, Piaśnica
    źródło: dzięki uprzejmości p. Ewy Cieślak-Wróbel (korespondencja prywatna, 27.02.2017)
    zasoby własne
  • GASIŃSKI Ludwik - Tablica pamiątkowa, grób nr 3, Piaśnica, źródło: biblioteka.wejherowo.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOGASIŃSKI Ludwik
    Tablica pamiątkowa, grób nr 3, Piaśnica
    źródło: biblioteka.wejherowo.pl
    zasoby własne
  • GASIŃSKI Ludwik - Tablica pamiątkowa, katedra pw. św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty, Toruń, źródło: gdansk.ipn.gov.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOGASIŃSKI Ludwik
    Tablica pamiątkowa, katedra pw. św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty, Toruń
    źródło: gdansk.ipn.gov.pl
    zasoby własne
  • GASIŃSKI Ludwik - Tablica pamiątkowa, kruchta, katedra pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, Pelplin, źródło: zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOGASIŃSKI Ludwik
    Tablica pamiątkowa, kruchta, katedra pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, Pelplin
    źródło: zasoby własne

funkcja

kapłan diecezjalny

wyznanie

Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

diecezja / prowincja

diecezja chełmińskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2012.11.23]

data i miejsce
śmierci

20.11.1939

Klamrydziś: gm. Chełmno, pow. Chełmno, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]

alt. daty i miejsca
śmierci

11.1939

Wielka Piaśnicapot. Piaśnica
dziś: gm. Puck, pow. Puck, woj. pomorskie, Polska

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.10.09]

szczegóły śmierci

Po niemieckim i rosyjskim najeździe na Rzeczpospolitą w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, aresztowany przez Niemców 04.10.1939.

Osadzony w Grudziądzu (w tym w budynku Internatu Kresowego) — i.e. areszcie VSH Graudenz.

08.10.1939 zwolniony (była to niedziela), lecz już następnego dnia ponownie aresztowany przez Niemców.

On 14/15.11.1939 wywieziony do Chełmna.

Stamtąd wywieziony na miejsce straceń i zamordowany.

alt. szczegóły śmierci

Według niektórych źródeł ok. 22.11.1939 przetransportowany do więzienia w Pucku.

Stamtąd wywieziony na miejsce straceń w Piaśnicy i zamordowany.

przyczyna śmierci

zbiorowy mord

sprawstwo

Niemcy

miejsca i wydarzenia

KlamryKliknij by przejść do opisu, PiaśnicaKliknij by przejść do opisu, PuckKliknij by przejść do opisu, ChełmnoKliknij by przejść do opisu, VSH GraudenzKliknij by przejść do opisu, «Intelligenzaktion»Kliknij by przejść do opisu, Reichsgau Danzig‐WestpreußenKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu

data i miejsce
urodzenia

25.08.1903

Radzyń Chełmińskidziś: gm. Radzyń Chełmiński, pow. Grudziądz, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

alt. daty i miejsca
urodzenia

Radzyń‐Wieśdziś: gm. Radzyń Chełmiński, pow. Grudziądz, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

11.06.1927 (Pelplindziś: gm. Pelplin, pow. Tczew, woj. pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
)

szczegóły posługi

1936 – 1939

kuratus/rektor/ekspozyt — Grudziądzdziś: pow. Grudziądz miasto, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ kuracja RK pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK Grudziądz / Łasinnazwy/siedziby dekanatu
dziś: woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
— od ok. 1937 proboszcz tytularny

1933 – 1936

wikariusz — Kartuzydziś: gm. Kartuzy, pow. Kartuzy, woj. pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ parafia RK pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK Kartuzydziś: gm. Kartuzy, pow. Kartuzy, woj. pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

1932

wikariusz — Ostrowitedziś: gm. Chojnice, pow. Chojnice, woj. pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.02.24]
⋄ parafia RK pw. św. Jakuba Apostoła ⋄ dekanat RK Chojnicedziś: gm. Chojnice miasto, pow. Chojnice, woj. pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

1932

wikariusz — Grudziądzdziś: pow. Grudziądz miasto, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ parafia RK pw. św. Mikołaja Biskupa i Wyznawcy (farna) ⋄ dekanat RK Grudziądz / Łasinnazwy/siedziby dekanatu
dziś: woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
— także: prefekt Państwowego Gimnazjum Matematyczno–Przyrodniczego

1927 – 1932

wikariusz — Wejherowodziś: gm. Wejherowo, pow. Wejherowo, woj. pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ parafia RK pw. Trójcy Świętej ⋄ dekanat RK Wejherowodziś: gm. Wejherowo, pow. Wejherowo, woj. pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
— także: od 1929 członek Rady Miejskiej

1923 – 1927

student — Pelplindziś: gm. Pelplin, pow. Tczew, woj. pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ filozofia i teologia, Seminarium Duchowne

inni związani
szczegółami śmierci

BROCKIKliknij by wyświetlić biogram Antoni, DRĄŻKOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Walerian, GREGORKIEWICZKliknij by wyświetlić biogram Leon, JARZĘBOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Stanisław, KOPAŃSKIKliknij by wyświetlić biogram Konrad, MARCINKOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Antoni, MIĘTKIKliknij by wyświetlić biogram Antoni, ODYAKliknij by wyświetlić biogram Józef Florian, PUTYNKOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Maksymilian Jan, SADOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Anastazy, SCHMELTERKliknij by wyświetlić biogram Henryk, WILCZEWSKIKliknij by wyświetlić biogram Franciszek Józef, ŻYNDAKliknij by wyświetlić biogram Franciszek, NAGÓRSKIKliknij by wyświetlić biogram Edmund, RYNGWELSKIKliknij by wyświetlić biogram Józef, MARTENKAKliknij by wyświetlić biogram Jan, NIKLASKliknij by wyświetlić biogram Stanisław, SOWIŃSKIKliknij by wyświetlić biogram Emil Bronisław, BATKOKliknij by wyświetlić biogram Aleksander, BIELEŃKliknij by wyświetlić biogram Antoni, BOJUŁKAKliknij by wyświetlić biogram Bronisław Franciszek, BORZYSZKOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Józef, BUSZTAKliknij by wyświetlić biogram Antoni (o. Szymon), CZUBEKKliknij by wyświetlić biogram Józef, FLACZYŃSKIKliknij by wyświetlić biogram Franciszek, GOŁĘBIEWSKIKliknij by wyświetlić biogram Józef, GRABOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Zygmunt, HINZKliknij by wyświetlić biogram Tadeusz, KACZOROWSKIKliknij by wyświetlić biogram Michał, KĘDZIERSKIKliknij by wyświetlić biogram Franciszek, KLUNDERKliknij by wyświetlić biogram Jan, KOWNACKIKliknij by wyświetlić biogram Marcin Stanisław, ŁĘGOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Władysław Leonard, ŁUBIEŃSKIKliknij by wyświetlić biogram Jan, MAKOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Paweł (o. Brunon), MALINOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Konstanty Piotr, MAŃKOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Alfons, MATEUSZCZYKKliknij by wyświetlić biogram Teodor, NOWAKKliknij by wyświetlić biogram Stanisław Zenon, ODYAKliknij by wyświetlić biogram Łucjan Józef, OLSZEWSKIKliknij by wyświetlić biogram Edward, OSSOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Jan Antoni, OSTROWSKIKliknij by wyświetlić biogram Franciszek Ksawery, PARTYKAKliknij by wyświetlić biogram Bolesław, PASTWAKliknij by wyświetlić biogram Antoni, PRABUCKIKliknij by wyświetlić biogram Bolesław Roch, PRYBAKliknij by wyświetlić biogram Leon Szymon, PTACHKliknij by wyświetlić biogram Alojzy Paweł, RADTKEKliknij by wyświetlić biogram Stefan Bolesław, ROGALSKIKliknij by wyświetlić biogram Jan, SOBISZKliknij by wyświetlić biogram Antoni, STELLAKliknij by wyświetlić biogram Józef, TUSZYŃSKIKliknij by wyświetlić biogram Józef, WILAMOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Aleksander, WOLSKIKliknij by wyświetlić biogram Wacław, ZIELIŃSKIKliknij by wyświetlić biogram Paweł Mikołaj, ŻUCHOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Wacław

miejsca i wydarzenia
opisy

Klamry: Od 12.10 do 11.11.1939, w lesie zwanym „Rybieniec” — kompleksie lasów ok. 6 km od Chełmna i obozu koncentracyjnego Fort VIII, ciągnących się równoleżnikowo, na osi zachód‐wschód, przez ok. 12 km (sąsiadującego m.in. z wsiami Klamry, Rybieniec, Wabcz, Paparzyn) — Niemcy zamordowali ok. 2,000‐2,500 mieszkańców ziemi chełmińskiej, głównie polskiej inteligencji, w masowych egzekucjach. Skazańców na miejsce mordów przywożono trzy razy dziennie. Członkowie niemieckiego Volksdeutscher Selbstschutz — paramilitarnej formacji złożonej z przedstawicieli niemieckiej mniejszości narodowej w Polsce — prawd. przy wsparciu oddziałów SS‐Einsatzgruppen dokonywali mordów przy użyciu broni maszynowej. Wśród rozstrzelanych byli nauczyciele (co najmniej 21 pedagogów), urzędnicy, inżynierowie, rzemieślnicy, rolnicy, kilkunastu księży katolickich, działacze polityczni i społeczni. W drugiej połowie 1944, w związku ze zbliżaniem się Rosjan, Niemcy zmusili grupę żydowskich więźniów do rozkopywania grobów i palenia zwłok. Po zakończeniu Żydów zamordowano. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]
)

Piaśnica: W lasach piaśnickich, ok. 1 km od centrum wsi Wielka Piaśnica w pobliżu Wejherowa na Pomorzu, w ramach niem. «Intelligenzaktion», od 10.1939 do 04.1940 Niemcy zamordowali, w masowych egzekucjach, 12,000‐14,000 Polaków z Pomorza Gdańskiego, w większości polskiej inteligencji. Ludobójstwa dokonywały jednostki SS (m.in. z oddziału Wachsturmbann „Eimann”) z pomocą członków paramilitarnej organizacji Volksdeutscher Selbstschutz, zdradzieckich obywateli Polski niemieckiego pochodzenia. Mordowano aresztowane osoby, które znalazły się na wcześniej przygotowanej w Niemczech tzw. niem. „Sonderfahndungsbuch Polen” — imiennej liście proskrypcyjnej „wrogów Rzeszy”. Ofiary dowożono zazwyczaj pociągami do Wejherowa, w doczepionych do zwykłego pojazdu kursowego zamkniętych wagonach. Tam wagony odczepiano i ofiary, po brutalnej selekcji z rodzielaniem rodzin i dzieci, ładowany na samochody ciężarowe i autobusy. Na miejscu czekały na nich doły, wykopywane wcześniej najpierw przez lokalnych niemieckich rolników, a później przez Polaków‐więźniów z obozu niem. Neufahrwasser w Gdańsku, zwanych niem. „Himmelfahrtskommando” (pl. „Komando Wniebowstąpienia”), których po jakimś czasie mordowano i sprowadzano nowych. Ofiary musiały się rozebrać do bielizny, a następnie w grupach po 5‐6 osób były mordowane strzałem w tył głowy, w pozycji stojącej lub klęczącej nad wykopanym dołem. Ranni byli dobijani — niektórzy ciosami kolb karabinowych. Groby zakopywano, a w 1940 zasadzono na nich sadzonki drzew i krzewów. W 1944, wobec zbliżającej się klęski wojennej Niemcy zmusili polskich więźniów z obozu koncentracyjneg KL Stutthof do rozkopania grobów i spalenia zwłok, po czym więźniów zamordowali. Piaśnica określana jest jako „pomorski Katyń” lub „Kaszubska Golgota”. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19]
)

Puck: Areszt śledczy zarządzany przez Niemców.

Chełmno: Areszt śledczy zarządzany przez Niemców. Prawdopodobnie wykonywano w nim wyroki śmierci. W szczególności wykorzystywany w latach 1939‐1940 do przetrzymywania, w ramach akcji «Intelligenzaktion» ‐ likwidacji polskiej inteligencji na Pomorzu ‐ polskiej inteligencji z okolic Chełmna przed wysłaniem do zbiorowych miejsc egzekucji i obozów koncentracyjnych. (więcej na: www.sw.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.10.05]
)

VSH Graudenz: W ramach «Intelligenzaktion» — akcji eksterminacji polskiej inteligencji na Pomorzu — Niemcy początkowo w 09.1939 przetrzymywali więźniów w więzieniu sądowym w Grudziądzu. Po jego przepełnieniu ludobójcza niemiecka paramilitarna organizacja Volksdeutscher Selbstschutz — decyzję o utworzeniu Selbstschutzu na ziemiach polskich zajętych przez wojska niemieckie podjęto w Berlinie 08‐10.09.1939 na konferencji pod kierownictwem Reichsführera‐SS Heinricha Himmlera (rozkaz powołaniowy z 20.09.1939), a powstające chaotycznie oddziały zostały bezpośrednio podporządkowane oficerom ludobójczej organizacji SS — zorganizowała niem. Volksdeutscher Selbstschutzhaft (pl. areszt Volksdeutscher Selbstschutz) VSH w budynku tzw. Internatu Kresowego przy ul. Chopina (w którym przed niemiecką inwazją, 31.03. 1937, mieszkało 97 chłopców). Przeszło przezeń ok. 4,000‐5,000 Polaków, w tym ok. 150 księży i ok. 100 nauczycieli i uczniów miejscowego seminarium nauczycielskiego. Większość zamordowano w pobliskich lasach (Księże Góry, Mniszek‐Grupa), część przewieziono następnie do obozów koncentracyjnych, a 200 chłopców — mieszkańców internatu — po pewnym czasie wywieziono na roboty przymusowe do Niemiec. Oczywiście zgodnie z „niemieckim prawem” — w obozie działał doraźny sąd kapturowy Volksdeutscher Selbstschutz, który „wydawał wyroki” decydując o losie więzionych Polaków. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.01.13]
)

«Intelligenzaktion»: (pl. „akcja inteligencja”) — niemiecki program eksterminacji polskiej elity, głównie inteligencji, przeprowadzony od początku okupacji w 09.1939 do 04.1940, głównie na terenach przyłączonych bezpośrednio do Niemiec, ale także na terenie tzw. Generalnego Gubernatorstwa, gdzie nosił miano «AB‐aktion». W pierwszej fazie, tuż po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, realizowany pod nazwą niem. Unternehmen „Tannenberg” (pl. „operacja Tannenberg”) — w oparciu o opracowane przez jednostkę Zentralstelle II/P (Polen) niemieckiego Głównego Urzędu SD listy proskrypcyjne Polaków (niem. Sonderfahndungsbuch Polen), uznawanych za szczególnie niebezpiecznych dla III Rzeszy. Znalazły się na niej nazwiska 61,000 Polaków. Razem w trakcie tego ludobójstwa planowo i metodycznie zamordowano ok. 50 tys. nauczycieli, księży, przedstawicieli ziemiaństwa, wolnych zawodów, działaczy społecznych i politycznych oraz emerytowanych wojskowych. Kolejnych 50 tys. zesłano do obozów koncentracyjnych, gdzie przeżył tylko znikomy procent. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.10.04]
)

Reichsgau Danzig‐Westpreußen: Po polskiej klęsce w kampanii 09.1939, będącej rezultatem paktu Ribbentrop‐Mołotow i stanowiącej pierwszy etap II wojny światowej, i rozpoczęciu w części Polski okupacji niemieckiej (w drugiej, wschodniej części Polski rozpoczęła się okupacja rosyjska), Niemcy podzielili okupowane polskie terytorium na pięć głównych obszarów (i kilka mniejszych). Największy przekształcili w niem. Generalgouvernement (pl. Generalne Gubernatorstwo), przeznaczone wyłącznie dla Polaków i Żydów i stanowiące część tzw. niem. Großdeutschland (pl. Wielkie Niemcy). Dwa przyłączyli do już istniejących niemieckich prowincji. Z dwóch utworzyli odrębne nowe prowincje. Jednym z nich było Pomorze Nadwiślańskie, już 08.10.1939, dekretem przywódcy niemieckiego Adolfa Hitlera wcielone do Niemiec (formalnie zaczął obowiązywać 26.10.1939), a 02.11.1939 przekształcone w prowincję niem. Reichsgau Danzig‐Westpreußen (pl. Okręg Rzeszy Gdańsk‐Prusy Zachodnie), w której obowiązywać miało prawo państwa niemieckiego. Główną osią polityki nowej prowincji, której obszar Niemcy uznali za niem. „Ursprünglich Deutsche” (pl. „rdzennie niemieckie”), mimo iż ok. 85% jej mieszkańców stanowili Polacy, było niem. „Entpolonisierung” (pl. „odpolszczenie”), czyli przymusowa germanizacja. Ok. 60,000 Polaków zamordowano w 1939‐1940, w ramach niem. „Intelligenzaktion”, i.e. eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych, w ok. 432 miejscach skrytobójczych mordów — w tym ok. 220 polskich kapłanów katolickich. Drugie tyle zesłano do niemieckich obozów koncentracyjnych, skąd wróciło niewielu (aresztowano ponad 300 kapłanów, z których w obozach koncentracyjnych zginęło ok. 130). Wysiedlono ok. 124,000‐170,000, przy czym ok. 90,000 do niem. Generalgouvernement. Masowo zmuszano Polaków do podpisywania niemieckiej listy narodowościowej niem. Deutsche Volksliste (pl. folkslista) DVL. Dzieci polskie mogły się uczyć tylko po niemiecku. Zakazano używania języka polskiego podczas katolickich Mszy św., a także podczas spowiedzi. Konfiskowane polskie majątki ziemskie. By jeszcze bardziej ograniczyć liczbę ludności polskiej wysyłano Polaków na roboty przymusowe w głąb Niemiec. Pozostałych Polaków traktowano jako nisko wykwalifikowaną siłę roboczą, izolowano od Niemców i ściśle kontrolowano — legalnie spotykać mogli się najwyżej we trzech lub we troje, nawet we własnych mieszkaniach. Wielu wcielono do niemieckiej armii Wehrmacht. Po zakończeniu działań zbrojnych II wojny światowej nadzorca tej prowincji, niem. Reichsstatthalter (pl. Namiestnik Rzeszy) i niem. Gauleiter (pl. naczelnik okręgu) niemieckiej partii narodowo–socjalistycznej, Albert Maria Forster, został stracony. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.06.24]
)

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
)

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
)

źródła

osobowe:
pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19]
, work.brp.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.12.28]
, biblioteka.wejherowo.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19]
, www.straty.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.04.18]

bibliograficzne:
Słownik biograficzny kapłanów wyświęconych w latach 1921‐1945 pracujących w diecezji chełmińskiej”, ks. prof. Anastazy Nadolny, wyd. Bernardinum 2021
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
biblioteka.wejherowo.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19]
, biblioteka.wejherowo.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19]
, gdansk.ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.10.02]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: GASIŃSKI Ludwik

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu