funkcja

kapłan eparchialny

wyznanie

Ukraiński Kościół greckokatolicki GKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]

diecezja / prowincja

administratura apostolska GK Łemkowszczyznywięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2015.03.01]
eparchia GK przemyskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]

narodowość

ukraińska

data i miejsce
śmierci

26.06.1941

Lwówdziś: grom. Lwów miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

alt. daty i miejsca
śmierci

24‑28.06.1941

szczegóły śmierci

przyczyna śmierci

zbiorowy mord

sprawstwo

Rosjanie

miejsca i wydarzenia

Masakry 06.1941 (NKWD)Kliknij by przejść do opisu, Lwów (Zamarstynów)Kliknij by przejść do opisu, Lwów (Brygidki)Kliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu

data i miejsce
urodzenia

15.11.1889

Stajedziś: grom. Bełz miasto, rej. Czerwonogród, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.16]

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

29.10.1916 (greckokatolicka katedra przemyskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.10.13])

szczegóły posługi

inni związani
szczegółami śmierci

ANDREJCZUKKliknij by wyświetlić biogram Piotr, DIAKKliknij by wyświetlić biogram Bazyli, DOBRIAŃSKIKliknij by wyświetlić biogram Mikołaj, HAJDIUKKliknij by wyświetlić biogram Michał, HAJDIUKKliknij by wyświetlić biogram Michał, HOŁOWACZKliknij by wyświetlić biogram Mikołaj, HORECZKOKliknij by wyświetlić biogram Michał, LESZCZUKKliknij by wyświetlić biogram Józef, KOSTYSZYNKliknij by wyświetlić biogram Włodzimierz, LISKIEWICZKliknij by wyświetlić biogram Mikołaj, ŁEMCIOKliknij by wyświetlić biogram Włodzimierz, NIMYŁOWICZKliknij by wyświetlić biogram Demetriusz, SZAŁASZKliknij by wyświetlić biogram Stefan, SZCZERBAKliknij by wyświetlić biogram Jarosław, SZEWCZUKKliknij by wyświetlić biogram Bazyli, SZUMIŁOKliknij by wyświetlić biogram Rościsław, WEŁYCZKOKliknij by wyświetlić biogram Michał, WENHRYNOWICZKliknij by wyświetlić biogram Orest, WENHRYNOWICZKliknij by wyświetlić biogram Szczepan Emilian, WENHRYNOWICZKliknij by wyświetlić biogram Włodzimierz, DANIŁKOWKliknij by wyświetlić biogram Jan, GOSZKAKliknij by wyświetlić biogram Jerzy, GRYNIKKliknij by wyświetlić biogram Mikołaj, KIEBUZKliknij by wyświetlić biogram Jan, KOLIDAKliknij by wyświetlić biogram Sofroniusz, KRUPSKIKliknij by wyświetlić biogram Zenon Aleksander, LIACHKliknij by wyświetlić biogram Paweł, MAKARKliknij by wyświetlić biogram Szczepan, OSIDACZKliknij by wyświetlić biogram Roman, BAŁUTKliknij by wyświetlić biogram Antoni (o. Roman), BANSZELKliknij by wyświetlić biogram Karol, BUCZYŃSKIKliknij by wyświetlić biogram Józef, CZEMERYŃSKIKliknij by wyświetlić biogram Jarosław Antoni, KAŹNICAKliknij by wyświetlić biogram Monika, KNYSZKliknij by wyświetlić biogram Szczepan, KONOPKAKliknij by wyświetlić biogram Kazimierz Stanisław, KOWALIKKliknij by wyświetlić biogram Zenon, MARCHIEWICZKliknij by wyświetlić biogram Franciszek (o. Michał), PISKOZUBKliknij by wyświetlić biogram Julia, KOWERKOKliknij by wyświetlić biogram Maksymilian, STOKŁOSAKliknij by wyświetlić biogram Józef

miejsca i wydarzenia
opisy

Masakry 06.1941 (NKWD): Po ataku niemieckim 22.06.1941 na tereny okupowane przez Rosjan i w konsekwencji na Rosję, przed paniczną ucieczką, Rosjanie wymordowali — zgodnie z ludobójczym rozkazem rosyjskiego ministra spraw wewnętrznych Wawrzyńca Berii wydanym 24.06.1941 wymordowania wszystkich więźniów (formalnie „skazanych” za „działalność kontrrewolucyjną”, „działalność antyrosyjską”, sabotaż i dywersję, oraz więźniów politycznych „w śledztwie”) przetrzymywanych w więzieniach NKWD na terenach okupowanej przez Rosję przedwojennej Polski, Litwy, Łotwy i Estonii — ok. 40,000‐50,000 osób. Dodatkowo Rosjanie wymordowali tysiące osób, zatrzymanych już po niemieckim ataku, uznając ich za „wrogów ludu” — osoby te w większości nie były ujęte w rejestrach więziennych. Część zamordowana została już w więzieniach, w zbiorowych masakrach, część podczas tzw. „marszów śmierci”, gdy więźniów gnano pieszo na wschód. Po rosyjskiej ucieczce i rozpoczęciu okupacji niemieckiej nastąpiło wiele spontanicznych pogromów lokalnych Żydów, z których znacząca część kolaborowała z Rosjanami i uznana została za współodpowiedzialną za więzienne masakry. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.09.21])

Lwów (Zamarstynów): Więzienie karne nr 2 we Lwowie. W latach 1939‐1941 Rosjanie zorganizowali w nim więzienie śledcze NKWD, gdzie przetrzymywali tysiące więźniów, w większości Polaków i Ukraińców, przesłuchiwali i torturowali. W 06.1941, wobec niemieckiej inwazji, Rosjanie zamordowali kilka tysięcy więźniów. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])

Lwów (Brygidki): Więzienie karne, wówczas przy ul. Kazimierzowskiej 34, we Lwowie — w budynkach b. klasztory ss. Zakonu św. Brygidy, 1784 — po pierwszym rozbiorze Polski i po kasacie zakonu w ramach tzw. kasat józefińskich — zamienionym przez zaborcze władze austriackie na więzienie. W latach 1939‐1941 Rosjanie przetrzymywali tysiące więźniów, w większości Polaków. Ok. 26.06.1941, wobec niemieckiej inwazji i ataku na uprzedniego sojusznika, Rosjan, w trakcie panicznej ucieczki (uciekli ze Lwowa właśnie 26.06.1941) Rosjanie ludobójczo zamordowali kilka tysięcy więźniów. W latach 1941‐1944 więzieniem zarządzali Niemcy i dochodziło do masowych mordów polskich, żydowskich i ukraińskich cywilów. Po rozpoczęciu kolejnej rosyjskiej okupacji w 1944 więzienie, w którym przeprowadzano wyroki śmierci. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.17])

Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28])

źródła

osobowe:
www.russiacristiana.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20], www.vox-populi.com.uaKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.03.01]
bibliograficzne:
„Duchowieństwo Eparchii Przemyskiej i Apostolskiej Administracji Łemkowszczyzny”, Bogdan Prach, Wydawnictwo Ukraińskiego Uniwersytetu Katolickiego, Lwów 2015
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
www.vox-populi.com.uaKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.03.01]