• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English

status

święty

nazwisko

STROCIUK

imiona

Leoncjusz

data kanonizacji

14.08.2000

Sobór Biskupów Rosyjskiej Cerkwi Prawosławejwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.24]

funkcja

diakon

wyznanie

Cerkiew prawosławna ORwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

diecezja / prowincja

eparchia OR moskiewska obwodowa, zwana także metropolią krutickąwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.24]

eparchia OR chełmskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.24]

eparchia OR warszawsko‐nadwiślańskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.07.16]

data i miejsce
śmierci

03.01.1941

ITŁ AmurŁagsieć obozów pracy niewolniczej GuŁAG
dziś: obw. amurski, Rosja

więcej na
ru.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.24]

alt. daty i miejsca
śmierci

Małaja Niukżawioska
dziś: prawd. nieistniejąca, obw. amurski, Rosja

szczegóły śmierci

Prawd. podczas I wojny światowej, po rosyjskiej klęsce w bitwie z wojskami niemieckimi i austro–węgierskimi pod Gorlicami w 05.1915 uciekł wraz z większością prawosławnych swej cerkwi do Rosji (tzw. bieżeństwo).

Osiadł w pobliżu Moskwy.

01.12.1937 aresztowany przez Rosjan prawd. w Kołomieńskie, albo pobliskiej wsi Sadowniki (dziś część Moskwy), wraz z dwoma kapłanami miejscowej cerkwi.

Przetrzymywany w więzieniu na Tagance w Moskwie.

Oskarżony o „agitację antyrosyjską i kontrrewolucyjną działalność”.

Nie przyznał się.

07.12.1937 skazany przez ludobójczy rosyjski sąd kapturowy zwany «Trojka NKWD», z art. 58‐10 KK, na 10 lat niewolniczej pracy przymusowej w rosyjskich obozach koncentracyjnych Gułag.

Zesłany do obozu koncentracyjnego ITŁ BamŁag.

Jego rozwiązanie w 1938 sprawiło, że znalazł się w jednym z obozów powstałych na jego bazie, ITŁ AmurŁagu.

Przez jakiś czas — co najmniej od 27.10.1939 — przebywał w obozowym szpitalu we wsi Małaja Niukża.

Zginął nieznanych okolicznościach.

przyczyna śmierci

eksterminacja

sprawstwo

Rosjanie

miejsca i wydarzenia

ITŁ AmurŁagKliknij by przejść do opisu, ITŁ BamŁagKliknij by przejść do opisu, GułagKliknij by przejść do opisu, Wielka Czystka 1937Kliknij by przejść do opisu

data i miejsce
urodzenia

01.1878

Sahryńdziś: gm. Werbkowice, pow. Hrubieszów, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]

szczegóły posługi

1918 – 1937

diakon — Kołomieńskiedziś: część Moskwy, Moskwa miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.07.16]
⋄ cerkiew OR pw. Kazańskiej Ikony Matki Bożej — w 1921 nagrodzony przez biskupa podwójnym orarionem, czyli długą, wąską szarfą noszoną na sticharionie (szata liturgiczna)

1907 – ok. 1915

psalmista — Sahryńdziś: gm. Werbkowice, pow. Hrubieszów, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]
⋄ cerkiew OR pw. św. Cyryla i św. Metodego ⋄ dekanat OR Hrubieszów 3. okr.nazwa parafii prawosławnej
dziś: pow. Hrubieszów, woj. lubelskie, Polska

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.08.20]
— być może również, albo wyłącznie, od 01.04.1908 pełnił funkcję psalmisty w sąsiedniej parafii Miętkie, ok. 4 km od Sahrynia

1907

chirotonia diakońska, i.e. święcenia diakonatu

01.02.1904 – 1907

psalmista — Sahryńdziś: gm. Werbkowice, pow. Hrubieszów, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]
⋄ cerkiew OR pw. św. Cyryla i św. Metodego ⋄ dekanat OR Hrubieszów 3. okr.nazwa parafii prawosławnej
dziś: pow. Hrubieszów, woj. lubelskie, Polska

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.08.20]

inni związani
szczegółami śmierci

KULHAWIECKliknij by wyświetlić biogram Symeon, STEPANIUKKliknij by wyświetlić biogram Jerzy, GUDKOKliknij by wyświetlić biogram Bazyli (bp Ambroży), NIKATOWKliknij by wyświetlić biogram Aleksy, OSTROUMOWKliknij by wyświetlić biogram Michał (bp Serafin), SAWICKIKliknij by wyświetlić biogram Jarosław, SIENKIEWICZKliknij by wyświetlić biogram Aleksy, GAGALUKKliknij by wyświetlić biogram Antoni (abp Onufry), BLUMOWICZKliknij by wyświetlić biogram Jan, SZACHMUĆKliknij by wyświetlić biogram Roman (o. Serafin), PANASIEWICZKliknij by wyświetlić biogram Emilian, MIEDWIEDIUKKliknij by wyświetlić biogram Włodzimierz, SMOLENIECKliknij by wyświetlić biogram Aleksander (abp Arseniusz), MARCENKOKliknij by wyświetlić biogram Aleksander (abp Antoni), BORZAKOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Aleksander (abp Agapit), DIERNOWKliknij by wyświetlić biogram Anatol (abp Abrahamiusz)

miejsca i wydarzenia
opisy

ITŁ AmurŁag: Rosyjski ros. Исправи́тельно‐Трудово́й Ла́герь (pl. Poprawczy Obóz Pracy) ITŁ ros. Амурский Железнодорожный (pl. Amurski Kolejowy) — obóz koncentracyjny i niewolniczej pracy przymusowej (w ramach kompleksu Gułag) —z siedzibą w miejscowości Swobodny w obw. amurskim. Założony 20.05.1938, po zamknięciu i podziale obozu koncentracyjnego ITŁ BamŁag. Więźniowie niewolniczo pracowali przy budowie drugiego toru kolejowego trasy Karymskoje‐Woroszyłow (dziś Ussuryjsk), bocznych linii: nr 2 Birobidżan‐Leninskoje, nr 208 Zawitinsk‐Pojarkowo, nr 206 Baranowskij‐Posjet, drugich torów bocznych linii do Tyndy i do Zieja, a także w zakładach obsługi linii kolejowych w Swobodnym, produkcji futer, obróbki drewna, w gospodarstwach rolnych, etc. W szczytowym okresie przetrzymywano w nim ok. 125,000 więźniów: e.g. 125,313 (01.10.1938); 85,221 (01.01.1940); 118,067 (01.05.1940); 50,040 (01.01.1941). Zakończył działalność 30.01.1941, a więźniów przeniesiono do obozów koncentracyjnych ITŁ BurŁag i ITŁ SwobodŁag. (więcej na: ru.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.09.24]
)

ITŁ BamŁag: Rosyjski ros. Исправи́тельно‐Трудово́й Ла́герь (pl. Poprawczy Obóz Pracy) ITŁ ros. Байкало‐Амурский (pl. Bajkalsko‐Amurski) — obóz koncentracyjny i niewolniczej pracy przymusowej (w ramach kompleksu Gułag) —z siedzibą w miejscowości Swobodny w obw. amurskim. Założony 10.11.1932, zarządzany przez zbrodniczą organizację OGPU, a następnie przez ludobójczą rosyjską organizację NKWD. W latach 1934‐1938 dyrektorem był Naftali Frenkel, żydowskiego pochodzenia, uznawany za twórcę systemu wykorzystania niewolniczej pracy przymusowej w ramach Gułagu, który stworzył w czasie wcześniejszej pracy nad kanałem Białomorskim. Więźniowie niewolniczo pracowali przy rozbudowie i zwiększeniu jego przepustowości transsyberyjskiej linii kolejowej (m.in. konstrukcji drugiego toru kolei TransBajkał i Ussuri, budowie 190 km bocznicy Tachtamygda‐Tynda, prace przygotowawcze linii Bajkał‐Amur), obsłudze zakładów i warsztatów, budownictwa cywilnego, przy wycince lasów, przetwarzaniu drewna i w kopalniach, etc. W szczytowym okresie przetrzymywano w nim ok. 200,000 więźniów: e.g. 35,397 (1933); 62,130 (01.01.1934); 153,547 (01.01.1935); 180,067 (01.01.1936); 127,483 (01.01.1937); 200,907 (01.01.1938). Zakończył działalność 22.05.1938, a na jego bazie — na podstawie propozycji wymienionego N. Frenkela — utworzono 6 mniejszych, w tym m.in. ITŁ AmurŁag. (więcej na: ru.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.07.16]
)

Gułag: Akronim Gułag pochodzi od ros. Главное управление исправительно‐трудовых лагерей и колоний (pl. Główny Zarząd Poprawczych Obozów Pracy). Sieć rosyjskich obozów koncentracyjnych niewolniczej pracy przymusowej formalnie założony został decyzją najwyższych władz rosyjskich 27.06.1929. Kontrolę przejęło OGPU, poprzednik ludobójczego NKWD (od 1934) i MGB (od 1946). Poszczególne łagry (obozy) powstawały często w oddalonych, słabo zaludnionych obszarach, na których budowano ważne dla rosyjskiego państwa obiekty przemysłowe lub transportowe. Modelem stała się pierwsza „wielka budowa komunizmu”, czyli Kanał Białomorsko‐Bałtycki (1931‐1932), a za twórcę ukształtowanego tam systemu wykorzystania niewolniczej pracy przymusowej w ramach Gułagu, uznawany jest Naftali Frenkel, żydowskiego pochodzenia, który przeszedł do historii jako autor zasady „Z więźnia musimy wycisnąć wszystko w ciągu pierwszych trzech miesięcy — potem nic nam po nim”. Miał być twórcą, wg Aleksandra Sołżenicyna, tzw. „systemu kotłów”, czyli uzależnienia racji żywnościowych od wypracowania określonej liczby procent normy. W zarządzanym przez niego obozie ITŁ BelBałtŁag ukuto pojęcie ZEK — więzień — i.e. ros. заключенный‐каналоармеец (pl. kanałowy żołnierz), które przyjęło się jako określenie więźnia rosyjskich obozów niewolniczej pracy przymusowej. Jednorazowo w obozach Gułag przetrzymywano do 12 mln więźniów, czyli ok. 5% ludności Rosji. Sołżenicyn w książce „Archipelag GUŁag” szacował, że w Gułag do 1956 uśmiercono ok. 60 mln ludzi. Formalnie rozwiązany 20.01.1960. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09]
)

Wielka Czystka 1937: „Wielki terror” (również «Wielka Czystka», zwana także od nazwiska ówczesnego szefa NKWD „Jeżowszczyzną”) — rosyjska państwowa akcja terroru politycznego, zaplanowana i skierowana przeciw milionom niewinnych ofiar — mniejszościom narodowym, bogatszym chłopom (kułacy), osobom uznanym za przeciwników politycznych, oficerom armii, której największe nasilenie miało miejsce od 09.1936 do 08.1938. Szczytowy punkt osiągnęła poczynając od lata 1937, gdy do Kodeksu Karnego wprowadzono art. 58‐14 o „kontrrewolucyjnym sabotażu”, co stało u podstaw „legalizacji” mordów, i 02.07.1937, gdy najwyższe władze Rosji, pod przywództwem Józefa Stalina, wydały dekret o rozpoczęciu akcji przeciw kułakom. Następnie wydano szerego rozkazów wykonawczych NKWD, w tym Nr 00439 z 25.07.1937, rozpoczynający likwidację 25,000‐42,000 Niemców żyjących Rosji (głównie tzw. Niemców nadwołżańskich); Nr 00447 z 30.07.1937 rozpoczynający likwidację „elementów antyrosyjskich”, oraz 00485[2] z 11.08.1937 nakazujący mord 139,835 osób narodowości polskiej (ta ostatnia była największą operacją tego typu — objęła 12.5% wszystkich zamordowanych podczas «Wielkiej Czystki», podczas gdy Polacy stanowili 0.4% populacji). Więzionych w obozach koncentracyjnych na Wyspach Sołowieckich, wyspie Anzer czy obozie koncentracyjnym ITŁ BelBałtŁag polskich kapłanów Rosjanie latem 1937 przenieśli do więziennych cel (część w Sankt Petersburgu). Następnie w kilku odrębnych, kapturowych, bandyckich procesach prowadzonych przez tzw. «Trojkę NKWD» (m.in. 09.10.1937, 25.11.1937) wszystkich skazali na karę śmierci i zamordowali w zbiorowych mordach. Strzałami w tył głowy pozbawiono ich życia albo w więzieniu w Sankt Petersburgu, albo bezpośrednio na miejscach pochówku, m.in. w Sandarmoch, czy Lewaszowskim Pustkowiu k. Leningradu, gdzie ich ciała wrzucono do zbiorowych dołów. Innych kapłanów aresztowany w miejscach, gdzie posługali, a następnie mordowano w okolicznych centralach NKWD (np. w Mińsku na Białorusi), po równie ludobójczych procesach przeprowadzanych przez wspomniany sąd kapturowy «Trojka NKWD».

źródła

osobowe:
azbyka.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.09.24]
, www.bu.kul.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.09.24]
, azbyka.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.09.24]

bibliograficzne:
Hierachia, kler i pracownicy Kościoła Prawosławnego w XIX‐XXI wieku w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej”, ks. Grzegorz Sosna, m. Antonina Troc-Sosna, Warszawa–Bielsk Podlaski 2017

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: STROCIUK Leoncjusz

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu