Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska
pełna lista:
wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę
przeszukujKliknij by wyświetlić listę z selekcją kategorii
displayClick to display full list in English
searchClick to display selectable list in English
Martyrologium duchowieństwa — Polska
XX w. (lata 1914 – 1989)
dane osobowe
nazwisko
PANAŚ
imiona
Józef
funkcja
kapłan diecezjalny
wyznanie
Kościół łaciński (rzymskokatolicki)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
diecezja / prowincja
diecezja przemyskawięcej na
www.przemyska.pl
[dostęp: 2013.02.15]
ordynariat polowy Wojska Polskiegowięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.12.20]
honorowe wyróżnienia
kanonik Expositorii Canonicaliswięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14]
Order Wojenny Virtuti Militari – Srebrny (V klasy)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.10.13]
Krzyż Oficerski „Polonia Restituta"więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.04.16]
„Krzyż Walecznych”więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
Krzyż Obrony Lwowawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
Gwiazda Przemyślawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.10.13]
data i miejsce
śmierci
04.04.1940
Lwówdziś: grom. Lwów miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
alt. daty i miejsca
śmierci
04.1940
Katyńdziś: rej. Smoleńsk, obw. smoleński, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.24]
szczegóły śmierci
W 1914, po wybuchu I wojny światowej, aresztowany przez Rosjan pod zarzutem szpiegostwa.
Zwolniony.
Od 30.08.1914 oficer prowiantowy 4. Batalionu a potem kapelan 2. Pułku Piechoty Legionu Wschodniego (armia austriacka).
Potem kapelan 3. Pułku Piechoty (1915), szef referatu duszpasterskiego (od 08.1915), superior polowy Legionów Polskich (od 12.1916), uczestnik wielu bitew i potyczek.
W 11.1915 ranny pod Polską Górą w starciu pod Kostiuchnówką.
W 02.1918 aresztowany przez Austriaków i oskarżony o bunt (protest wobec postanowień Traktatu Brzeskiego).
Internowany na Węgrzech.
W 05.1918 sądzony w Marmaros Sziget.
02.10.1918 ułaskawiony i uwolniony.
Uczestnik walk z Ukraińcami o Przemyśl w 11.1918 i o Lwów do 05.1919.
Jeden z głównych inicjatorów powstania Cmentarza Orląt Lwowskich.
W czasie wojny polsko–rosyjskiej 1920 dziekan Naczelnego Dowództwa Wojsk Polskich w Galicji Wschodniej „Wschód”, a potem Dowództwa Generalnego „Lwów”.
17.05.1926 sprzeciwił się publicznie zamachowi stanu Józefa Piłsudskiego.
18.08.1926 zwolniony ze stanowiska w Przemyślu.
30.09.1927 przeniesiony w stan spoczynku.
W 26.10.1931–13.01.1932 świadek obrony w tzw. procesie brzeskim.
Po niemieckiej i rosyjskiej inwazji Polski w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej związany z polskim niepodległościowym podziemiem Związku Walki Zbrojnej ZWZ (część późniejszego Polskiego Państwa Podziemnego) — członek komisji skarbowej w Komendzie Obszaru nr 3 ZWZ–1 we Lwowie.
Na przełomie 03‑04.1940 wyznaczony na kuriera do siedziby premiera Rządu Polskiego, gen. Władysława Sikorskiego, w Angers we Francji, gdzie miał zrelacjonować informacje na temat działań Rosji na okupowanych terenach wschodniej Polski.
Wszelako na początku 04.1940 aresztowany przez Rosjan we Kozinie k. Halicza, podczas masowych aresztowań członków ZWZ.
Więziony w Haliczu a potem we Lwowie.
Torturowany.
Zginął w niejasnych okolicznościach — prawd. zrzucony z 2‑3 piętra więzienia we Lwowie, gmachu NKWD przy ul. Pełczyńskiej, gdy prowadzony na przesłuchanie.
Część aresztowanych we Lwowie członków ZWZ była później sądzona w tzw. „procesie czternastu”.
alt. szczegóły śmierci
Według niektórych źródeł więziony w obozie koncentracyjnym Kozielsk.
Stamtąd wywieziony do miejsca straceń w Katyniu i zamordowany.
przyczyna śmierci
zbiorowy mord
sprawstwo
Rosjanie
data i miejsce
urodzenia
23.11.1887
Odrzykońdziś: gm. Wojaszówka, pow. Krosno, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.10.09]
alt. daty i miejsca
urodzenia
25.11.1887
prezbiterat (święcenia)
ordynacja
29.06.1911 (Przemyśldziś: pow. Przemyśl miasto, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31])
szczegóły posługi
od 1927
rezydent {Lwówdziś: grom. Lwów miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]}, także: czasowo w Grudziądzu (ok. 1930), Tuszewie k. Grudziądza (ok. 1934), Kozinie k. Jezupola (ok. 1937)
1933 – 1939
kapelan {Związek Hallerczyków}, członek Zarządu Głównego
1931 – 1939
członkostwo {Rada Naczelna, Stronnictwo Ludowe}
1930 – 1931
członkostwo {Rada Naczelna, Polskie Stronnictwo Ludowe PSL ‑ Piast}
1930 – 1934
redaktor {„Gazeta Grudziądzka”}
1927 – 1929
nauczyciel {Lwówdziś: grom. Lwów miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31], Prywatne Gimnazjum Humanistyczne im. Henryka Jordana}
1928 – 1929
członkostwo {Naczelny Komitet Wykonawczy, Stronnictwo Ludowe}
{od 1927 w stanie spoczynku}
1921 – 1926
szef duszpasterstwa katolickiego {Dowództwo Okręgu Korpusu DOK Nr X Przemyśl, Wojsko Polskie}
1922 – 1926
proboszcz {parafia: Przemyśldziś: pow. Przemyśl miasto, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31], pw. Serca Pana Jezusa; wojskowa}
1919 – 1921
dziekan wojskowy {Wojsko Polskie}, Okręg Korpusu Nr VI we Lwowie
od 12.1916
duszpasterz {kościół: Warszawadziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]; garnizonowy}, kierownik odbudowy
1914 – 1918
kapelan {Legiony Polskie}
1914
duszpasterz {(terytorium Księstwa Anhalt)dziś: kraj Saksonia–Anhalt, Niemcy
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.27]; robotnicy sezonowi}
ok. 1914 – ok. 1916
prefekt {parafia: Dobromildziś: grom. Dobromil miasto, rej. Sambor, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31], pw. Przemienienia Pańskiego; dek.: Dobromildziś: grom. Dobromil miasto, rej. Sambor, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]}, szkoła publiczna dla chłopców
ok. 1913
wikariusz {parafia: Dobromildziś: grom. Dobromil miasto, rej. Sambor, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31], pw. Przemienienia Pańskiego; dek.: Dobromildziś: grom. Dobromil miasto, rej. Sambor, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]}
1911 – ok. 1912
wikariusz {parafia: Dublanydziś: grom. Kalinów Nowy miasto, rej. Sambor, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31], pw. św. Mikołaja Biskupa i Wyznawcy; dek.: Drohobyczdziś: grom. Drohobycz miasto, rej. Drohobycz, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.10.09]}, także: prefekt szkoły wydziałowej
1907 – 1911
student {Przemyśldziś: pow. Przemyśl miasto, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31], filozofia i teologia, Seminarium Duchowne}
publicysta
inni związani
szczegółami śmierci
BOGDANOWICZ de ROSCOKliknij by wyświetlić biografię Adam Henryk, KANIAKKliknij by wyświetlić biografię Michał Augustyn (o. Czesław), KISIELKliknij by wyświetlić biografię Jan, ALEKSANDROWICZKliknij by wyświetlić biografię Antoni, CHOMAKliknij by wyświetlić biografię Edward Antoni, CICHOWICZKliknij by wyświetlić biografię Mikołaj, DRABCZYŃSKIKliknij by wyświetlić biografię Ignacy Marian (kl. Dominik), FEDOROŃKOKliknij by wyświetlić biografię Szymon, ILKÓWKliknij by wyświetlić biografię Mikołaj, KONTEKKliknij by wyświetlić biografię Stanisław, POHORECKIKliknij by wyświetlić biografię Jan, POTOCKIKliknij by wyświetlić biografię Jan Józefat, SUCHCICKIKliknij by wyświetlić biografię Kazimierz, URBANKliknij by wyświetlić biografię Władysław Michał, ZIÓŁKOWSKIKliknij by wyświetlić biografię Jan Leon
miejsca zagłady
nazwy obozów
(+ nr więźnia)
Katyń: Od 03.04.1940 do 12.05.1940 Rosjanie ludobójczo rozstrzelali w Katyniu ok. 4,400 polskich jeńców wojennych z obozu w Kozielsku. Było to realizacja decyzji rosyjskich władz komunazistowskich – Biura Politycznego rosyjskiej partii komunazistowskiej – z 05.03.1940 o eksterminacji dziesiątków tysięcy polskiej inteligencji i wojskowych przetrzymywanych w rosyjskich obozach po niemiecko–rosyjskiej umowie Ribbentrop–Mołotow zaborze połowy Polski z 1939, potwierdzonej rozkazem nr 00350 szefa NKWD, Ławrentija Berii, o "rozładowaniu więzień NKWD" na Ukrainie i Białorusi.. Istnieją przesłanki – 4 tzw. "metodyczne konferencje NKWD–Gestapo" w 1939–40: w Brześciu nad Bugiem, Przemyślu, Zakopanem i Krakowie – o ścisłej współpracy Rosjan i Niemców w całkowitej eksterminacji narodu polskiego, a w szczególności polskich elit – co zatwierdzone zostało prawd. podczas spotkania socjalistycznych przywódców Niemiec, Heinricha Himmlera, i Rosji, Ławrientija Berii, w pałacyku myśliwskim Niemca, Hermanna Göringa, w Romintach w Puszczy Rominckiej w Prusach Wschodnich. Wcześniej w tym samym miejscu Rosjanie rozstrzelali tysiące osób w 1937. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23])
Kozielsk: W latach 1939‑40 w Kozielsku działał rosyjski obóz koncentracyjny dla Polaków aresztowanych po zaborze w 1939. W 04.1940 przetrzymywano w nim 4,300 osób, którzy zostali następnie — w ramach realizacji decyzji rosyjskich władz o eksterminacji dziesiątków tysięcy polskiej inteligencji i wojskowych — zamordowani w Katyniu. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23])
Lwów (Brygidki): Więzienie karne, wówczas przy ul. Kazimierzowskiej 34, we Lwowie — w budynkach b. klasztory ss. Zakonu św. Brygidy, 1784 — po pierwszym rozbiorze Polski i po kasacie zakonu w ramach tzw. kasat józefińskich — zamienionym przez zaborcze władze austriackie na więzienie. W latach 1939‑41 Rosjanie przetrzymywali tysiące więźniów, w większości Polaków. Ok. 26.06.1941, wobec niemieckiej inwazji i ataku na uprzedniego sojusznika, Rosjan, w trakcie panicznej ucieczki (uciekli ze Lwowa właśnie 26.06.1941) Rosjanie ludobójczo zamordowali kilka tysięcy więźniów. W latach 1941‑4 więzieniem zarządzali Niemcy i dochodziło do masowych mordów polskich, żydowskich i ukraińskich cywilów. Po rozpoczęciu kolejnej rosyjskiej okupacji w 1944 więzienie, w którym przeprowadzano wyroki śmierci. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.17])
Proces 19-20.11.1940: Od 03.1940 do 06.1940 Rosjanie aresztowali we Lwowie setki członków powstającej konspiracyjnej organizacji Związku Walki Zbrojnej ZWZ (część późniejszego Polskiego Państwa Podziemnego). Przetrzymywano ich w więzieniach lwowskich. Torturowano (szczególną sławą okrył się sadystyczny członek zbrodniczej rosyjskiej NKWD, niejaki J. M. Libenson, żydowskiego pochodzenia). 14 z nich w nocy 19–20.11.1940, w więzieniu Zamarstynów, stanęło przed tzw. „Trojką NKWD” — kapturowym, bandyckim rosyjskim sądem. Oskarżał niejaki Nowicki, Ukrainiec. Wszyscy z dumą oświadczali, że są członkami konspiracyjnego ZWZ. O 02:00 nad ranem 13 zostało skazanych na karę śmierci, wśród nich dwóch księży. Jeden, jako nieletni, otrzymał karę 10 lat łagrów w rosyjskich obozach koncentracyjnych Gułag (tam też, prawd. na Kołymie, zginął). 11.12.1940 rosyjska prokuratura w Kijowie „nie przychyliła się do wniosków kasacyjnych” (jeden ze skazanych, ks. Bogdanowicz, złożył swoją w języku polskim!). 21.12.1940 Kolegium ds karnych Sądu Najwyższego w Kijowie w większości zatwierdziło wyroki. 17.02.1941 wyroki zatwierdził rosyjski Sąd Najwyższy w Moskwie. Wszyscy skazani na śmierć w owym „procesie czternastu” zostali więc przez Rosjan zamordowani, prawd. w katyński sposób, strzałem w potylicę. (więcej na: www.google.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2017.01.21])
Lwów (Zamarstynów): Więzienie karne nr 2 we Lwowie. W latach 1939‑41 Rosjanie zorganizowali w nim więzienie śledcze NKWD, gdzie przetrzymywali tysiące więźniów, w większości Polaków i Ukraińców, przesłuchiwali i torturowali. W 06.1941, wobec niemieckiej inwazji, Rosjanie zamordowali kilka tysięcy więźniów. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])
Ribbentrop-Mołotow: Ludobójczy rosyjsko–niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro–Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy–Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane Intelligenzaktion, w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko–niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])
Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28])
Wojna polsko-rosyjska 1919—21: Wojna o niepodległość i granice Rzeczpospolitej. Polska odzyskała niepodległość w 1918, ale o granice musiała walczyć z dawnymi potęgami imperialnymi, w szczególności z Rosją. Rosja planowała wzniecenie rewolucji bolszewickiej w krajach zachodu Europy, co stało się przyczyną rozpętania przez nią w 1920 wojny przeciw Polsce. Pokonana został w bitwie warszawskiej, zwanej „cudem nad Wisłą” (jednej z 10 najważniejszych bitew w historii świata, według niektórych historyków), w 08.1920, dzięki której Polska odzyskała część ziem utraconych w ramach rozbiorów Polski w XVIII w., a Europa ocalona została przed ludobójczym komunizmem. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20])
Wojna polsko-ukraińska 1918—9: Jedna z wojen toczonych przez nowopowstałą Rzeczpospolitą w obronie swoich granic. Pod koniec 1918 na obszarach byłego zaboru austriackiego, w oparciu o ukraińskie oddziały byłej armii austro–węgierskiej, Ukraińcy zaatakowali powstającą Rzeczpospolitą. W szczególności utworzyli zalążki państwowości i zaatakowali Lwów. Dzięki bohaterskiej postawie mieszkańców miasta, w szczególności młodych ludzi — zwanych odtąd orlętami lwowskimi — miasto zostało odbite przez Polaków i przez kilka miesięcy w niezwykły sposób bronione przed atakami ukraińskimi. W 1919 Polska — jej nowo utworzona armia — odepchnęła ukraińskie oddziały na wschód i południe, przejmując kontrolę nad swoimi ziemiami. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19])
źródła
osobowe:
www.wtl.us.edu.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.01.17], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.01.17], histmag.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30], otk.armenia.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.06.23], archiwumcaw.wp.mil.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09]
bibliograficzne:, „Proces czternastu”, p. Elżbieta Kotarska, Volumen, 1998, „Słownik biograficzny duchowieństwa metropolii lwowskiej obrządku łacińskiego ofiar II wojny światowej 1939‑1945”, Maria Pawłowiczowa (red.), ks. Józef Krętosz (red.), Wydawnictwo Świętego Krzyża, Opole, 2007, „Schematismus Venerabilis Cleri Dioecesis PremisliensisKliknij by wyświetlić biografię”, Kuria diecezji przemyskiej, od 1866 do 1938,
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
commons.wikimedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30], audiovis.nac.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2017.01.21], ordynariat.wp.mil.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30], commons.wikimedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2017.01.21], www.piotrsamolewicz.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2017.01.21], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2017.01.21], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2017.01.21], histmag.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30], archiwum.rp.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30], www.katedrapolowa.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.01.16], ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.02.02]
Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. w WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org — proszę spróbować wybierając link poniżej:
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E-majlową
Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:
jako temat podając:
MARTYROLOGIUM: PANAŚ Józef
Powrót do przeglądania życiorysu:
Kliknij by powrócić do życiorysu