• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English
  • ALEKSANDROWICZ Antoni, źródło: episkopat.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOALEKSANDROWICZ Antoni
    źródło: episkopat.pl
    zasoby własne
  • ALEKSANDROWICZ Antoni, źródło: www.muzeumkatynskie.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOALEKSANDROWICZ Antoni
    źródło: www.muzeumkatynskie.pl
    zasoby własne
  • ALEKSANDROWICZ Antoni - 12.1937, Baranowicze, źródło: caw.wp.mil.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOALEKSANDROWICZ Antoni
    12.1937, Baranowicze
    źródło: caw.wp.mil.pl
    zasoby własne

nazwisko

ALEKSANDROWICZ

imiona

Antoni

  • ALEKSANDROWICZ Antoni - Tablica pamiątkowa, kościół pw. św. Antoniego, Gdynia, źródło: www.wsks.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOALEKSANDROWICZ Antoni
    Tablica pamiątkowa, kościół pw. św. Antoniego, Gdynia
    źródło: www.wsks.pl
    zasoby własne
  • ALEKSANDROWICZ Antoni - Tablica pamiątkowa, pomnik, Wąwolnica, źródło: radio.lublin.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOALEKSANDROWICZ Antoni
    Tablica pamiątkowa, pomnik, Wąwolnica
    źródło: radio.lublin.pl
    zasoby własne
  • ALEKSANDROWICZ Antoni - Tablica pamiątkowa, klasztor pw. Znalezienia Krzyża Świętego, Kalwaria Pacławska, źródło: ofm.krakow.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOALEKSANDROWICZ Antoni
    Tablica pamiątkowa, klasztor pw. Znalezienia Krzyża Świętego, Kalwaria Pacławska
    źródło: ofm.krakow.pl
    zasoby własne
  • ALEKSANDROWICZ Antoni - Tablica pamiątkowa, katedra polowa Wojska Polskiego, Warszawa, źródło: zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOALEKSANDROWICZ Antoni
    Tablica pamiątkowa, katedra polowa Wojska Polskiego, Warszawa
    źródło: zasoby własne
  • ALEKSANDROWICZ Antoni - Tablica pamiątkowa, katedra polowa Wojska Polskiego, Warszawa, źródło: zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOALEKSANDROWICZ Antoni
    Tablica pamiątkowa, katedra polowa Wojska Polskiego, Warszawa
    źródło: zasoby własne
  • ALEKSANDROWICZ Antoni - Tablica pamiątkowa, kościół pw. św. Stanisława, Sankt Petersburg, źródło: ipn.gov.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOALEKSANDROWICZ Antoni
    Tablica pamiątkowa, kościół pw. św. Stanisława, Sankt Petersburg
    źródło: ipn.gov.pl
    zasoby własne

funkcja

kapłan diecezjalny

wyznanie

Kościół łaciński (rzymskokatolicki)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

diecezja / prowincja

diecezja pińskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]

diecezja mińskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]

ordynariat polowy Wojska Polskiegowięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.12.20]

data i miejsce
śmierci

13.04.1940

Katyńdziś: rej. Smoleńsk, obw. smoleński, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.24]

alt. daty i miejsca
śmierci

04.1940

szczegóły śmierci

Od 01.06.1919 kontraktowy kapelan Wojska Polskiego.

W czasie wojny polsko–rosyjskiej 1920 kapelan 4. Armii Wojska Polskiego.

Po niemieckiej i rosyjskiej inwazji Polski w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, opuścił Baranowicze — jako starszy kapelan wojskowy — wraz z z oddziałami sformowanymi w Ośrodku Zbierania Nadwyżek 78. Pułku Piechoty.

Podczas kampanii wrześniowej w walkach z Niemcami ranny w nogę.

Aresztowany przez Rosjan.

Uwięziony w obozie koncentracyjnym dla jeńców wojennych Starobielsk.

W Wigilię 24.12.1939 przetransportowany do więzienia Butyrki w Moskwie (według niektórych źródeł do więzienia Łubianka) a następnie wiosną 1940 do obozu koncentracyjnego Kozielsk, gdzie był przetrzymywany w izolatce w specjalnej wieży.

Stamtąd wywieziony do miejsca straceń w Katyniu i zamordowany.

przyczyna śmierci

zbiorowy mord

sprawstwo

Rosjanie

data i miejsce
urodzenia

11.07.1893

Mińskdziś: obw. miasto Mińsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

alt. daty i miejsca
urodzenia

Marcinowiczedziś: ssow. Demidowicze, rej. Dzierżyńsk, obw. Mińsk, Białoruś
więcej na
ru.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

30.04.1917 (Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
)

szczegóły posługi

1931 – 1939

proboszcz wojskowy {parafia: Baranowiczedziś: rej. Baranowicze, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.05.02]
, wojskowa pw. św. Antoniego z Padwy; Dowództwo Okręgu Korpusu DOK Nr IX Brześć, Wojsko Polskie}

1930 – 1931

kapelan {Wilnodziś: rej. Wilno miasto, okr. Wilno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
, garnizon, Wojsko Polskie}

1930 – 1931

kapelan {Wilnodziś: rej. Wilno miasto, okr. Wilno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
, Wojskowe Więzienie Śledczee}

1926 – 1930

proboszcz wojskowy {parafia: Słonimdziś: rej. Słonim, obw. Grodno, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
, wojskowa pw. Najświętszego Zbawiciela; Dowództwo Okręgu Korpusu DOK Nr IX Brześć, Wojsko Polskie; dek.: Słonimdziś: rej. Słonim, obw. Grodno, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
}

1921 – 1926

kapelan {Słonimdziś: rej. Słonim, obw. Grodno, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
, garnizon rejonu Baranowicze, Dowództwo Okręgu Korpusu DOK Nr IX Brześć, Wojsko Polskie}

1918 – 1919

prefekt {Mińskdziś: obw. miasto Mińsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
, szkoła(y)}

1917 – 1918

prefekt {Bobrujskdziś: rej. Bobrujsk, obw. Mohylew, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
, szkoła(y)}

do 1917

student {Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
, filozofia i teologia, Metropolitalne Seminarium Duchowne}

inni związani
szczegółami śmierci

CHOMAKliknij by wyświetlić biografię Edward Antoni, CICHOWICZKliknij by wyświetlić biografię Mikołaj, DRABCZYŃSKIKliknij by wyświetlić biografię Ignacy Marian (kl. Dominik), FEDOROŃKOKliknij by wyświetlić biografię Szymon, ILKÓWKliknij by wyświetlić biografię Mikołaj, KONTEKKliknij by wyświetlić biografię Stanisław, POHORECKIKliknij by wyświetlić biografię Jan, POTOCKIKliknij by wyświetlić biografię Jan Józefat, SUCHCICKIKliknij by wyświetlić biografię Kazimierz, URBANKliknij by wyświetlić biografię Władysław Michał, ZIÓŁKOWSKIKliknij by wyświetlić biografię Jan Leon, SZEPTYCKIKliknij by wyświetlić biografię Andrzej Maria Stanisław

miejsca zagłady
nazwy obozów
(+ nr więźnia)

Katyń: Od 03.04.1940 do 12.05.1940 Rosjanie ludobójczo rozstrzelali w Katyniu ok. 4,400 polskich jeńców wojennych z obozu w Kozielsku. Było to realizacja decyzji rosyjskich władz komunazistowskich – Biura Politycznego rosyjskiej partii komunazistowskiej – z 05.03.1940 o eksterminacji dziesiątków tysięcy polskiej inteligencji i wojskowych przetrzymywanych w rosyjskich obozach po niemiecko–rosyjskiej umowie Ribbentrop–Mołotow zaborze połowy Polski z 1939, potwierdzonej rozkazem nr 00350 szefa NKWD, Ławrentija Berii, o "rozładowaniu więzień NKWD" na Ukrainie i Białorusi.. Istnieją przesłanki – 4 tzw. "metodyczne konferencje NKWD–Gestapo" w 1939–40: w Brześciu nad Bugiem, Przemyślu, Zakopanem i Krakowie – o ścisłej współpracy Rosjan i Niemców w całkowitej eksterminacji narodu polskiego, a w szczególności polskich elit – co zatwierdzone zostało prawd. podczas spotkania socjalistycznych przywódców Niemiec, Heinricha Himmlera, i Rosji, Ławrientija Berii, w pałacyku myśliwskim Niemca, Hermanna Göringa, w Romintach w Puszczy Rominckiej w Prusach Wschodnich. Wcześniej w tym samym miejscu Rosjanie rozstrzelali tysiące osób w 1937. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]
)

Kozielsk (nr więźnia: 4915): W latach 1939‑40 w Kozielsku działał rosyjski obóz koncentracyjny dla Polaków aresztowanych po zaborze w 1939. W 04.1940 przetrzymywano w nim 4,300 osób, którzy zostali następnie — w ramach realizacji decyzji rosyjskich władz o eksterminacji dziesiątków tysięcy polskiej inteligencji i wojskowych — zamordowani w Katyniu. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]
)

Moskwa (Butyrki): Przejściowe i śledcze. ciężkie więzienie w Moskwie — dla tzw. więźniów politycznych — w którym Rosjanie przetrzymywali i zamordowali tysiące Polaków. Założone prawd. w XVII w. W XIX w. przetrzymywano w nim wielu Polaków — uczestników powstań narodowych (1831 i 1863). W czasach komunizmu miejsce internowania politycznych więźniów, głównie przed wysłaniem do rosyjskich obozów pracy niewolniczej Gułag. W 1937‑8, podczas wielkich prześladowań, jednorazowo w więzieniu przetrzymywano do 20,000 ofiar (ok. 170 na celę). Tysiące zostało zamordowanych. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09]
)

Moskwa (Łubianka): Siedziba zbrodniczej rosyjskiej organizacji Czeka, a następnie NKWD (później MWD i KGB) oraz więzienie (w piwnicach budynku, z 118 celami w 1936, z których 94 było pojedynczymi — razem w więzieniu jednorazowo przetrzymywano do ok. 350 więźniów, w tym ok. 2,857 w 1937) w Moskwie przy Placu Łubiańskim, gdzie Rosjanie przesłuchiwali i zamordowali wielu więźniów politycznych. Większość więźniów po śledztwie była przewożona do innych moskiewskich więzień, e.g. Butyrki. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.12.04]
)

Starobielsk: W latach 1939‑41 w Starobielsku działał rosyjski obóz koncentracyjny dla Polaków aresztowanych po zaborze w 1939. W 04.1940 przetrzymywano w nim 3,800 osób, którzy zostali następnie — w ramach realizacji decyzji rosyjskich władz o eksterminacji dziesiątków tysięcy polskiej inteligencji i wojskowych — zamordowani w Charkowie. Także później wykorzystywany przez Rosjan jako obóz koncentracyjny dla Polaków. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]
)

Ribbentrop-Mołotow: Ludobójczy rosyjsko–niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro–Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy–Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane Intelligenzaktion, w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko–niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
)

Wojna polsko-rosyjska 1919—21: Wojna o niepodległość i granice Rzeczpospolitej. Polska odzyskała niepodległość w 1918, ale o granice musiała walczyć z dawnymi potęgami imperialnymi, w szczególności z Rosją. Rosja planowała wzniecenie rewolucji bolszewickiej w krajach zachodu Europy, co stało się przyczyną rozpętania przez nią w 1920 wojny przeciw Polsce. Pokonana został w bitwie warszawskiej, zwanej „cudem nad Wisłą” (jednej z 10 najważniejszych bitew w historii świata, według niektórych historyków), w 08.1920, dzięki której Polska odzyskała część ziem utraconych w ramach rozbiorów Polski w XVIII w., a Europa ocalona została przed ludobójczym komunizmem. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20]
)

źródła

osobowe:
www.ordynariat.wp.mil.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]
, caw.wp.mil.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2017.01.21]
, episkopat.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13]

bibliograficzne:, „Leksykon duchowieństwa polskiego represjonowanego w ZSRS 1939‑1988”, Roman Dzwonkowski, SAC, wyd. Towarzystwo Naukowe KUL, 2003, Lublin,
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
episkopat.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13]
, www.muzeumkatynskie.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.11.22]
, caw.wp.mil.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2017.01.21]
, www.wsks.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
, radio.lublin.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2022.05.23]
, ofm.krakow.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2022.05.23]
, www.katedrapolowa.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.01.16]
, ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.02.02]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E-majlową

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: ALEKSANDROWICZ Antoni

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu