• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English
  • FEDOROŃKO Szymon, źródło: www.radaopwim.gov.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOFEDOROŃKO Szymon
    źródło: www.radaopwim.gov.pl
    zasoby własne

nazwisko

FEDOROŃKO

inne wersje nazwiska

FEDORENKO

imiona

Szymon

  • FEDOROŃKO Szymon - Tablica pamiątkowa, prawosławna katedra wojskowa pw. św. Jerzego Zdobywcy, Warszawa, źródło: powp.wp.mil.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOFEDOROŃKO Szymon
    Tablica pamiątkowa, prawosławna katedra wojskowa pw. św. Jerzego Zdobywcy, Warszawa
    źródło: powp.wp.mil.pl
    zasoby własne
  • FEDOROŃKO Szymon - Nagrobek-cenotaf, cmentarz prawosławny, Warszawa, źródło: pl.wikipedia.org, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOFEDOROŃKO Szymon
    Nagrobek-cenotaf, cmentarz prawosławny, Warszawa
    źródło: pl.wikipedia.org
    zasoby własne
  • FEDOROŃKO Szymon - Kamień pamiątkowy, Sobór metropolitalny Świętej Równej Apostołom Marii Magdaleny, Warsaw, źródło: pl.wikipedia.org, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOFEDOROŃKO Szymon
    Kamień pamiątkowy, Sobór metropolitalny Świętej Równej Apostołom Marii Magdaleny, Warsaw
    źródło: pl.wikipedia.org
    zasoby własne
  • FEDOROŃKO Szymon - Tablica pamiątkowa, pomnik, Wąwolnica, źródło: radio.lublin.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOFEDOROŃKO Szymon
    Tablica pamiątkowa, pomnik, Wąwolnica
    źródło: radio.lublin.pl
    zasoby własne
  • FEDOROŃKO Szymon - Tablica pamiątkowa, klasztor pw. Znalezienia Krzyża Świętego, Kalwaria Pacławska, źródło: ofm.krakow.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOFEDOROŃKO Szymon
    Tablica pamiątkowa, klasztor pw. Znalezienia Krzyża Świętego, Kalwaria Pacławska
    źródło: ofm.krakow.pl
    zasoby własne

funkcja

prezbiter (i.e. jerej)

wyznanie

Cerkiew prawosławna ORwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

diecezja / prowincja

eparchia OR wołyńsko-żytomierskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.24]

ordynariat polowy Wojska Polskiegowięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.12.20]

honorowe wyróżnienia

Order Wojenny Virtuti Militari – Srebrny (V klasy)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.10.13]

Krzyż Kampanii Wrześniowejwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.11.24]

Order „Orła Białego"więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.04.16]

Złoty „Krzyż Zasługi”więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

Srebrny „Krzyż Zasługi”więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległościwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.10.13]

Brązowy Medal „Za Długoletnią Służbę”więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.05.25]

Medal Zwycięstwawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.02.20]

narodowość

rusińska

data i miejsce
śmierci

29.04.1940

Katyńdziś: rej. Smoleńsk, obw. smoleński, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.24]

alt. daty i miejsca
śmierci

30.04.1940, 01.05.1940

szczegóły śmierci

W czasie I wojny światowej, w czasie ucieczki Rosjan — po klęsce w bitwie pod Gorlicami w 05.1915 — z okupowanej od 08.1914 Galicji Wschodniej (część tzw. bieżeństwa, czyli ucieczki ok. 3 mln Rosjan z terenów okupowanej Polski), wyjechał na wschód, w głąb Rosji. Przebywał w Żytomierzu i Kijowie.

Po zakończeniu I wojny światowej prawd. wziął udział w walkach o granice II Rzeczypospolitej, w tym wojnie polsko–rosyjskiej 1919‑1921 (być może wrócił do Polski podczas tzw. wyprawy kijowskiej Wojska Polskiego w 04‑05.1920).

Od 1922 kapelan Wojska Polskiego.

Po niemieckiej i rosyjskiej inwazji Polski w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, znalazł się na terenach po 17.09.1939 podbitych przez Rosjan. Aresztowany przez Rosjan prawd. w okolicy miasta Równe na Wołyniu.

Dalsze losy niejasne. Według jednej z wersji przetrzymywany w obozie koncentracyjnym NKWD Kozelsk.

W przeddzień Wigilii 23.12.1939 wywieziony z obozu — w ramach sterowanej centralnie akcji izolacji polskich kapelanów przed świętami Bożego Narodzenia 1939 — i osadzony w obozie NKWD Starobielsk (w tym samym czasie przywieziono tam też jeńców z obozu NKWD Ostaszków).

Wywieziony stamtąd 02.03.1940 i przewieziony do centralnego więzienia NKWD Butyrki w Moskwie.

Skłaniany do współpracy z NKWD. Odmówił. Dlatego też 11.04.1940 przetransportowany z powrotem do obozu koncentracyjnego Kozelsk, m.in. wraz z Naczelnym Greckokatolickim Kapelanem Wojska Polskiego, ks. Mikołajem Iłkowem. Przetrzymywany prawd. w obozowej izolatce, w jednej ze specjalnie chronionych wież monasteru, w którym Rosjanie zorganizowali obóz.

Z Kozielska — jego nazwisko znajduje się na liście wywozowej NKWD nr 052/4 sporządzonej 27.04.1940 w siedzibie NKWD w Moskwie (sprawa nr 2713 lub 2743), z nakazem przekazania do dyspozycji szefa Zarządu NKWD w Smoleńsku — wywieziony pod koniec 04.1940 (data dzienna nie jest znana, ale sądząc po dacie opracowania listy wywozowej miało to miejsce — jak w innych znanych przypadkach — wkróce potem) na miejsce straceń w lesie katyńskim lub w piwnicy więzienia wewnętrznego Obwodowego Zarządu NKWD w Smoleńsku, i tam zamordowany.

Decyzją Ministra Obrony Narodowej nr 439/MON z 05.10.2007 awansowany pośmiertnie do stopnia pułkownika.

przyczyna śmierci

zbiorowy mord

sprawstwo

Rosjanie

data i miejsce
urodzenia

21.08.1893

Czerteżdziś: gm. Sanok, pow. Sanok, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

1917 (ławra pw. Zaśnięcia Matki Bożej w Poczajowiewięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.02.20]
)

szczegóły posługi

06.02.1936 – 1939

Naczelny Kapelan — Warszawadziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ Główny Wojskowy Urząd Duszpasterski Wyznania Prawosławnego, Wojsko Polskie

19.03.1937

dziekan wojskowy OR — Wojsko Polskie — służby stałej, z 1. lokatą w duchowieństwie wojskowym wyznania prawosławnego, w randze podpułkownika

19.03.1937

protoprezbiter — Polska Autokefaliczna Cerkiew Prawosławna PACP — nadanie godności

02.05.1937

mitrat — Polska Autokefaliczna Cerkiew Prawosławna PACP — nadanie godności, prawa noszenia liturgicznego nakrycia głowy w formie czterodzielnej zamkniętej korony z wizerunkami Boga, Bogarodzicy i niektórych świętych, ozdobionego kamieniami szlachetnymi

31.05.1934 – 06.02.1936

Naczelny Kapelan — Warszawadziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ Główny Wojskowy Urząd Duszpasterski Wyznania Prawosławnego, Wojsko Polskie — p.o. („ad interim”)

04.02.1934 – ok. 31.05.1934

dziekan — Warszawadziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ duszpasterstwo wojskowe wyznania prawosławnego, Dowództwo Okręgu Korpusu DOK Nr I Warszawa, Wojsko Polskie — szef duszpasterstwa; także: od 20.03.1923 tymczasowy zastępca Naczelnego Kapelana Głównego Wojskowego Urzędu Duszpasterskiego Wyznania Prawosławnego w Biurze Wyznań Niekatolickich Ministerstwa Spraw Wojskowych, do 20.03.1923 referent w tymże urzędzie

01.01.1934

starszy kapelan wojskowy OR — Wojsko Polskie — służby stałej, ze starszeństwem, z 1. lokatą w duchowieństwie wojskowym wyznania prawosławnego, w randze majora

06.11.1928 – 04.02.1934

dziekan — Lublindziś: pow. Lublin miasto, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ duszpasterstwo wojskowe wyznania prawosławnego, Dowództwo Okręgu Korpusu DOK Nr II Lublin, Wojsko Polskie — p.o. („ad interim”), szef duszpasterstwa

15.04.1928

protojerej (pl. pierwszy kapłan) — Polska Autokefaliczna Cerkiew Prawosławna PACP — nadanie godności

01.12.1922 – 06.11.1928

dziekan — Przemyśldziś: pow. Przemyśl miasto, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ duszpasterstwo wojskowe wyznania prawosławnego, Dowództwo Okręgu Korpusu DOK Nr X Przemyśl, Wojsko Polskie — p.o. („ad interim”), szef duszpasterstwa; także: okresowo posługa w garnizonach Dowództwa Okręgu Korpusu DOK Nr V Kraków

15.11.1922

kapelan — Wojsko Polskie — służby stałej, ze starszeństwem z 01.06.1919, w randze kapitana

prezbiter (pl. kapłan, i.e. jerej) — Koweldziś: grom. Kowel miasto, rej. Kowel, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.27]
 — prawd.

prezbiter (pl. kapłan, i.e. jerej) — Kijówdziś: rej. Kijów miasto, obw. miasto Kijów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
 — prawd.

1917

prezbiter (pl. kapłan, i.e. jerej) — Poczajówdziś: grom. Poczajów miasto, rej. Krzemieniec, obw. Tarnopol, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.27]
⋄ Rosyjska Cerkiew Prawosławna ⋄ monaster OR pw. Zaśnięcia Matki Bożej (Ławra Poczajowska) — chirotonia kapłańska, i.e. święcenia prezbiteratu

do ok. 1917

student — Żytomierzdziś: grom. Żytomierz miasto, rej. Żytomierz, obw. Żytomierz, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ filozofia i teologia, Prawosławne Seminarium Duchowne

od 1917

żonaty — trzech synów (wszyscy zginęli w walkach z Niemcami podczas II wojny światowej: dwóch podczas Powstania Warszawskiego w 1944, jeden walcząc w szeregach Wojska Polskiego na Zachodzie)

inni związani
szczegółami śmierci

ALEKSANDROWICZKliknij by wyświetlić biografię Antoni, CHOMAKliknij by wyświetlić biografię Edward Antoni, CICHOWICZKliknij by wyświetlić biografię Mikołaj, DRABCZYŃSKIKliknij by wyświetlić biografię Ignacy Marian (kl. Dominik), ILKÓWKliknij by wyświetlić biografię Mikołaj, KONTEKKliknij by wyświetlić biografię Stanisław, PANAŚKliknij by wyświetlić biografię Józef, POHORECKIKliknij by wyświetlić biografię Jan, POTOCKIKliknij by wyświetlić biografię Jan Józefat, SUCHCICKIKliknij by wyświetlić biografię Kazimierz, URBANKliknij by wyświetlić biografię Władysław Michał, ZIÓŁKOWSKIKliknij by wyświetlić biografię Jan Leon, SZEPTYCKIKliknij by wyświetlić biografię Andrzej Maria Stanisław, FEDOROŃKOKliknij by wyświetlić biografię Michał

miejsca zagłady
nazwy obozów
(+ nr więźnia)

Katyń (mordy NKWD 1940): Od 03.04.1940 do 12.05.1940 Rosjanie ludobójczo rozstrzelali w Katyniu ok. 4,400 polskich jeńców wojennych przetrzymywanych w obozie w Kozielsku. Ofiary dowożono koleją przez Smoleńsk do stacji Gniezdowo, konwojami, w grupach od 50 do 344 osób. Ze stacji na miejsce zbrodni, w tzw. uroczysku Kozie Góry — ośrodku wypoczynkowym NKWD — ofiary transportowano autobusem więziennym (tzw. „czornyj woron”). Na miejscu młodszym i silniejszym zarzucano na głowę płaszcze wojskowe i wiązano z tyłu ręce sznurem konopnym produkcji rosyjskiej, po czym wszystkich zabijano z małej odległości strzałem z pistoletu Walther kal. 7,65 mm, zwykle jednym w potylicę. Niektóre ofiary przebijano czworokątnym bagnetem rosyjskim. Część ofiar prawd. wymordowano w piwnicach tzw. więzienia wewnętrznego Obwodowego Zarządu NKWD w Smoleńsku, gdzie ofiary umieszczano we włazie kanalizacyjnym, jego głowę kładziono na brzegu, po czym strzelano w tył głowy. Mordowanych pochowano w ośmiu dołach — masowych grobach. Wśród ofiar znaleźli się m.in. kontradmirał Xawery Czernicki, generałowie Bronisław Bohatyrewicz, Henryk Minkiewicz i Mieczysław Smorawiński, naczelny kapelan wyznania prawosławnego WP ppłk Szymon Fedorońko, naczelny rabin WP mjr Baruch Steinberg, 9 kapłanów rzymskokatolickich oraz po jednym kapłanie greckokatolickim i ewangelickim, a także jedna kobieta — ppor. pilot Janina Lewandowska. Mordy stanowiły część zorganizowanej rosyjskiej akcji wobec polskich jeńców wojennych, noszącej wszelkie znamiona ludobójstwa, zwanej «ludobójstwem katyńskim». (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]
)

«Ludobójstwo katyńskie 1940»: 05.03.1940 rosyjskie władze komunazistowskie — Biuro Polityczne rosyjskiej partii komunazistowskiej — podjęło formalną decyzję o eksterminacji dziesiątków tysięcy polskiej inteligencji i wojskowych przetrzymywanych w rosyjskich obozach w konsekwencji niemiecko–rosyjskiej umowie Ribbentrop–Mołotow, najazdu na Polskę i zaboru połowy Polski w 09.1939, i rozpoczęcia II wojny światowej. Aktem wykonawczym był rozkaz nr 00350 szefa NKWD, Ławrentija Berii, o „rozładowaniu więzień NKWD” na Ukrainie i Białorusi. Cała akcja — mordów dokonywano m.in. w Katyniu, Charkowie, Twerze, Bykowni i Kuropatach — była koordynowana centralnie z siedziby NKWD w Moskwie. Świadczą o tym tzw. listy wywozowe kolejnych grup polskich jeńców (zazwyczaj ok. 100 osobowych) z obozów NKWD kierowanych do miejsc kaźni, opracowywane i rozsyłane na kilka dni przed mordem właśnie z Moskwy. Świadczą też wcześniejsze wywózki polskich kapłanów z obozów NKWD w Kozielsku, Ostaszkowie i Starobielsku do więzienia NKWD w Moskwie, lub ich odizolowanie, tuż przed świętami 25.12.1939 Bożego Narodzenia, prawd. by pozbawić polskich jeńców opieki duchowej w tym czasie — w sposób oczywisty działania sterowane z centrali NKWD w Moskwie. Istnieją przesłanki — cztery tzw. „metodyczne konferencje NKWD–Gestapo” w 1939‑1940: w Brześciu nad Bugiem, Przemyślu, Zakopanem i Krakowie — o ścisłej współpracy Rosjan i Niemców w całkowitej eksterminacji narodu polskiego, a w szczególności polskich elit — co zatwierdzone zostało prawd. podczas spotkania socjalistycznych przywódców Niemiec, Heinricha Himmlera, i Rosji, Ławrientija Berii, w pałacyku myśliwskim Niemca, Hermanna Göringa, w Romintach w Puszczy Rominckiej w Prusach Wschodnich. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.12.15]
)

łagier jeniecki NKWD Kozielsk (nr więźnia: 2713): Rosyjski obóz koncentracyjny dla Polaków aresztowanych po najeździe w 1939, fukcjonujący w latach 1939‑1940 w Kozielsku — na terenie XVIII wiecznego prawosławnego Stauropigialnego Optyńskiegp Monasteru pw. Wprowadzenia Matki Bożej do Świątyni, zamkniętego i zrabowanego przez rosyjskich bolszewików w 1923.W 04.1940 przetrzymywano w nim ok. 4,594 osoby, którzy zostali następnie — w ramach realizacji decyzji rosyjskich władz o eksterminacji dziesiątków tysięcy polskiej inteligencji i wojskowych — zamordowani w Katyniu. Wśród jeńców był jeden kontradmirał Polskiej Marynarki Wojennej, czterech generałów, ok. 100 pułkowników i podpułkowników, ok. 300 majorów i ok. 1000 kapitanów i rotmistrzów Wojska Polskiego. Ok. połowy stanowili oficerowie rezerwy, wśród których było m.in. 21 profesorów, docentów i wykładowców szkół wyższych, ponad 300 lekarzy, kilkuset prawników, kilkuset inżynierów, kilkuset nauczycieli i wielu literatów, dziennikarzy i publicystów. Była też jedna kobieta, ppor. pilot Janina Lewandowska. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]
)

Moskwa (Butyrki): Przejściowe i śledcze. ciężkie więzienie w Moskwie — dla tzw. więźniów politycznych — w którym Rosjanie przetrzymywali i zamordowali tysiące Polaków. Założone prawd. w XVII w. W XIX w. przetrzymywano w nim wielu Polaków — uczestników powstań narodowych (1831 i 1863). W czasach komunizmu miejsce internowania politycznych więźniów, głównie przed wysłaniem do rosyjskich obozów pracy niewolniczej Gułag. W 1937‑8, podczas wielkich prześladowań, jednorazowo w więzieniu przetrzymywano do 20,000 ofiar (ok. 170 na celę). Tysiące zostało zamordowanych. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09]
)

łagier jeniecki NKWD Starobielsk: Rosyjski obóz koncentracyjny dla Polaków aresztowanych po najeździe w 1939, fukcjonujący w latach 1939‑1940 w Starobielsku — na terenie prawosławnego monasteru pw. Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość”, zrabowanego i zamkniętego przez rosyjskich bolszewików w 1923. W 04.1940 przetrzymywano — na jednego jeńca przypadało około 1,25 m2 powierzchni pryczy, na której spał, jadł i trzymał swój dobytek, początkowo jeńcy otrzymywali tylko jeden posiłek dziennie — w nim 3,800 osób (w 11.1939 — 11,262). Zostali oni następnie — w ramach realizacji decyzji rosyjskich władz o eksterminacji dziesiątków tysięcy polskiej inteligencji i wojskowych — zamordowani w Charkowie. Wśród ofiar było 8 generałów, 55 pułkowników, 127 podpułkowników, 230 majorów, ok. 1000 kapitanów i rotmistrzów, ok. 2450 poruczników i podporuczników Wojska Polskiego. Prawie połowę stanowili oficerowie rezerwy: ponad 20 profesorów wyższych uczelni, cały bez wyjątku personel naukowy Instytutu Przeciwgazowego Wojska Polskiego i prawie cały personel Instytutu Uzbrojenia Wojska Polskiego, ok. 400 lekarzy, kilkuset prawników, kilkuset inżynierów, ok. 100 nauczycieli, ok. 600 lotników, wielu działaczy społecznych, kilkudziesięciu literatów i dziennikarzy. Także później wykorzystywany przez Rosjan jako obóz koncentracyjny dla Polaków. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]
)

Ribbentrop–Mołotow: Ludobójczy rosyjsko–niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro–Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy–Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko–niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

Wojna polsko–rosyjska 1919‑1921: Wojna o niepodległość i granice Rzeczpospolitej. Polska odzyskała niepodległość w 1918, ale o granice musiała walczyć z dawnymi potęgami imperialnymi, w szczególności z Rosją. Rosja planowała wzniecenie rewolucji bolszewickiej w krajach zachodu Europy, co stało się przyczyną rozpętania przez nią w 1920 wojny przeciw Polsce. Pokonana został w bitwie warszawskiej, zwanej „cudem nad Wisłą” (jednej z 10 najważniejszych bitew w historii świata, według niektórych historyków), w 08.1920, dzięki której Polska odzyskała część ziem utraconych w ramach rozbiorów Polski w XVIII w., a Europa ocalona została przed ludobójczym komunizmem. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20]
)

źródła

osobowe:
www.radaopwim.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19]
, www.academia.eduKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.08.19]
, episkopat.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13]

bibliograficzne:
Hierachia, kler i pracownicy Kościoła Prawosławnego w XIX‑XXI wieku w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej”, ks. Grzegorz Sosna, m. Antonina Troc-Sosna, Warszawa–Bielsk Podlaski 2017
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
www.radaopwim.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]
, powp.wp.mil.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.12.15]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.03.14]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.03.14]
, radio.lublin.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2022.05.23]
, ofm.krakow.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2022.05.23]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E-majlową

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: FEDOROŃKO Szymon

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu