funkcja

kapłan diecezjalny

wyznanie

Kościół ormiańskokatolicki OKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]

diecezja / prowincja

archidiecezja OK lwowskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2017.01.21]
ordynariat polowy Wojska Polskiego ORwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2024.12.13]

honorowe wyróżnienia

kanonik gremialnywięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14] (ormiańska katedra lwowskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2017.01.21])

data i miejsce
śmierci

24.02.1941

Lwówdziś: grom. Lwów miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

alt. daty i miejsca
śmierci

29.11.1940, 24.06.1941, 25.06.1941

szczegóły śmierci

alt. szczegóły śmierci

przyczyna śmierci

zbiorowy mord

sprawstwo

Rosjanie

miejsca i wydarzenia

Lwów (Brygidki)Kliknij by przejść do opisu, Masakry 06.1941 (NKWD)Kliknij by przejść do opisu, Moskwa (Łubianka)Kliknij by przejść do opisu, Lwów (Łąckiego)Kliknij by przejść do opisu, Proces 19‐20.11.1940Kliknij by przejść do opisu, Lwów (Zamarstynów)Kliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu

data i miejsce
urodzenia

12.07.1898

Dolinianydziś: grom. Gródek miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.08.05]

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

1920 (kaplica Pałacu Biskupiego przy ul. Franciszkańskiej 3 w Krakowiewięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.12.21])

szczegóły posługi

inni związani
szczegółami śmierci

KANIAKKliknij by wyświetlić biogram Michał Augustyn (o. Czesław), KISIELKliknij by wyświetlić biogram Jan, PANAŚKliknij by wyświetlić biogram Józef, AGOPSOWICZKliknij by wyświetlić biogram Bogdan, KAJETANOWICZKliknij by wyświetlić biogram Dionizy (ks. Roman), PRYLIŃSKIKliknij by wyświetlić biogram Leszek (o. Kazimierz), RZEPKO–ŁASKIKliknij by wyświetlić biogram Stanisław

miejsca i wydarzenia
opisy

Lwów (Brygidki): Więzienie karne, wówczas przy ul. Kazimierzowskiej 34, we Lwowie — w budynkach b. klasztory ss. Zakonu św. Brygidy, 1784 — po pierwszym rozbiorze Polski i po kasacie zakonu w ramach tzw. kasat józefińskich — zamienionym przez zaborcze władze austriackie na więzienie. W latach 1939‐1941 Rosjanie przetrzymywali tysiące więźniów, w większości Polaków. Ok. 26.06.1941, wobec niemieckiej inwazji i ataku na uprzedniego sojusznika, Rosjan, w trakcie panicznej ucieczki (uciekli ze Lwowa właśnie 26.06.1941) Rosjanie ludobójczo zamordowali kilka tysięcy więźniów. W latach 1941‐1944 więzieniem zarządzali Niemcy i dochodziło do masowych mordów polskich, żydowskich i ukraińskich cywilów. Po rozpoczęciu kolejnej rosyjskiej okupacji w 1944 więzienie, w którym przeprowadzano wyroki śmierci. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.17])

Masakry 06.1941 (NKWD): Po ataku niemieckim 22.06.1941 na tereny okupowane przez Rosjan i w konsekwencji na Rosję, przed paniczną ucieczką, Rosjanie wymordowali — zgodnie z ludobójczym rozkazem rosyjskiego ministra spraw wewnętrznych Wawrzyńca Berii wydanym 24.06.1941 wymordowania wszystkich więźniów (formalnie „skazanych” za „działalność kontrrewolucyjną”, „działalność antyrosyjską”, sabotaż i dywersję, oraz więźniów politycznych „w śledztwie”) przetrzymywanych w więzieniach NKWD na terenach okupowanej przez Rosję przedwojennej Polski, Litwy, Łotwy i Estonii — ok. 40,000‐50,000 osób. Dodatkowo Rosjanie wymordowali tysiące osób, zatrzymanych już po niemieckim ataku, uznając ich za „wrogów ludu” — osoby te w większości nie były ujęte w rejestrach więziennych. Część zamordowana została już w więzieniach, w zbiorowych masakrach, część podczas tzw. „marszów śmierci”, gdy więźniów gnano pieszo na wschód. Po rosyjskiej ucieczce i rozpoczęciu okupacji niemieckiej nastąpiło wiele spontanicznych pogromów lokalnych Żydów, z których znacząca część kolaborowała z Rosjanami i uznana została za współodpowiedzialną za więzienne masakry. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.09.21])

Moskwa (Łubianka): Siedziba zbrodniczej rosyjskiej organizacji Czeka, a następnie GPU i NKWD (później MWD i KGB) oraz więzienie (w piwnicach budynku, z 118 celami w 1936, z których 94 było pojedynczymi — razem w więzieniu jednorazowo przetrzymywano do ok. 350 więźniów, w tym ok. 2,857 w 1937) w Moskwie przy Placu Łubiańskim, gdzie Rosjanie przesłuchiwali i zamordowali wielu więźniów politycznych. Większość więźniów po śledztwie była przewożona do innych moskiewskich więzień, e.g. Butyrki. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.12.04])

Lwów (Łąckiego): Więzienie przy ul. Łąckiego we Lwowie. Założone w latach 1918‐1920 przez władze polskie, głównie dla więźniów politycznych. Od 1935 wykorzystywane jako areszt śledczy. Po niemieckim i rosyjskim ataku na Polskę w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu okupacji rosyjskiej Rosjanie — miejscowy oddział ludobójczej organizacji NKWD — przetrzymywali w więzieniu (więzienie nr 1) tysiące więźniów, w większości Polaków i Ukraińców. Było to także miejsce wykonywania wyroków śmierci, wydawanych przez rosyjskie sądy na Polakach podejrzanych o prowadzenie działalności konspiracyjnej. W 06.1941, wobec niemieckiego ataku 22.06.1941 na uprzedniego sojusznika, Rosjan, funkcjonariusze NKWD zamordowali podczas ludobójczych masakr ok. 924 więźniów. Podczas niemieckiej okupacji w latach 1941‐1944 w budynku mieściło się więzienie śledcze Gestapo. Niemcy dokonywali w nim m.in. egzekucji. W latach 1944‐1991, po klęsce Niemiec i rozpoczęciu kolejnej okupacji rosyjskiej, w budynku znajdował się wydział śledczy i areszt najpierw NKWD, a później jego następcy MWD. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.10.31])

Proces 19‐20.11.1940: Od 03.1940 do 06.1940 Rosjanie aresztowali we Lwowie setki członków powstającej konspiracyjnej organizacji Związku Walki Zbrojnej ZWZ (część późniejszego Polskiego Państwa Podziemnego). Przetrzymywano ich w więzieniach lwowskich. Torturowano (szczególną sławą okrył się sadystyczny członek zbrodniczej rosyjskiej NKWD, niejaki J. M. Libenson, żydowskiego pochodzenia). 14 z nich w nocy 19‐20.11.1940, w więzieniu Zamarstynów, stanęło przed tzw. «Trojką NKWD» — kapturowym, bandyckim rosyjskim sądem. Oskarżał niejaki Nowicki, Ukrainiec. Wszyscy z dumą oświadczali, że są członkami konspiracyjnego ZWZ. O 02:00 nad ranem 13 zostało skazanych na karę śmierci, wśród nich dwóch księży. Jeden, jako nieletni, otrzymał karę 10 lat łagrów w rosyjskich obozach koncentracyjnych Gułag (tam też, prawd. na Kołymie, zginął). 11.12.1940 rosyjska prokuratura w Kijowie „nie przychyliła się do wniosków kasacyjnych” (jeden ze skazanych, ks. Bogdanowicz, złożył swoją w języku polskim!). 21.12.1940 Kolegium ds karnych Sądu Najwyższego w Kijowie w większości zatwierdziło wyroki. 17.02.1941 wyroki zatwierdził rosyjski Sąd Najwyższy w Moskwie. Wszyscy skazani na śmierć w owym „procesie czternastu” zostali więc przez Rosjan zamordowani, prawd. w katyński sposób, strzałem w potylicę. (więcej na: www.google.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2017.01.21])

Lwów (Zamarstynów): Więzienie karne nr 2 we Lwowie. W latach 1939‐1941 Rosjanie zorganizowali w nim więzienie śledcze NKWD, gdzie przetrzymywali tysiące więźniów, w większości Polaków i Ukraińców, przesłuchiwali i torturowali. W 06.1941, wobec niemieckiej inwazji, Rosjanie zamordowali kilka tysięcy więźniów. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])

Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28])

źródła

osobowe:
www.wiki.ormianie.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.01.26], www.katolicy.euKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19], www.polska1918-89.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2017.01.21], cejsh.icm.edu.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.03.22], katolicy1844.republika.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19]
bibliograficzne:
„Proces czternastu”, p. Elżbieta Kotarska, Volumen, 1998
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
cejsh.icm.edu.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.03.22], www.wiki.ormianie.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.01.26], www.wiki.ormianie.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2017.01.21], www.wiki.ormianie.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19], www.wiki.ormianie.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2017.01.21], www.wiki.ormianie.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2017.01.21], www.wiki.ormianie.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2017.01.21], www.wiki.ormianie.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09], ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.02.02]