• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English
  • KANIAK Michał Augustyn (o. Czesław), źródło: www.sowiniec.com.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOKANIAK Michał Augustyn (o. Czesław)
    źródło: www.sowiniec.com.pl
    zasoby własne
  • KANIAK Michał Augustyn (o. Czesław); źródło: Roman Dzwonkowski, SAC, „Leksykon duchowieństwa polskiego represjonowanego w ZSRS 1939—1988”, wyd. Towarzystwo Naukowe KUL, 2003, Lublin, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOKANIAK Michał Augustyn (o. Czesław)
    źródło: Roman Dzwonkowski, SAC, „Leksykon duchowieństwa polskiego represjonowanego w ZSRS 1939—1988”, wyd. Towarzystwo Naukowe KUL, 2003, Lublin
    zasoby własne

nazwisko

KANIAK

imiona

Michał Augustyn

imiona zakonne

Czesław

  • KANIAK Michał Augustyn (o. Czesław) - Tablica pamiątkowa, kościół pw. św. Dominika, Warszawa-Nowe Miasto, źródło: zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOKANIAK Michał Augustyn (o. Czesław)
    Tablica pamiątkowa, kościół pw. św. Dominika, Warszawa-Nowe Miasto
    źródło: zasoby własne
  • KANIAK Michał Augustyn (o. Czesław) - Tablica pamiątkowa, kościół pw. św. Dominika, Warszawa-Nowe Miasto, źródło: zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOKANIAK Michał Augustyn (o. Czesław)
    Tablica pamiątkowa, kościół pw. św. Dominika, Warszawa-Nowe Miasto
    źródło: zasoby własne
  • KANIAK Michał Augustyn (o. Czesław) - Tablica pamiątkowa, kościół pw. św. Stanisława, Sankt Petersburg, źródło: ipn.gov.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOKANIAK Michał Augustyn (o. Czesław)
    Tablica pamiątkowa, kościół pw. św. Stanisława, Sankt Petersburg
    źródło: ipn.gov.pl
    zasoby własne

funkcja

ojciec zakonny

wyznanie

Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

zakon

Zakon Kaznodziejski OPwięcej na
dominikanie.pl
[dostęp: 2013.01.06]

(i.e. Dominikanie)

diecezja / prowincja

Prowincja Polska pw. św. Jacka OP
Prowincja Galicyjska pw. św. Jacka OP
archidiecezja lwowskawięcej na
www.rkc.lviv.ua
[dostęp: 2013.05.19]

ordynariat polowy Wojska Polskiego RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.12.20]

akademickie wyróżnienia

dominikański Lektor Świętej Teologii

data i miejsce
śmierci

24.03.1941

Kropywnyckidziś: rej. Kropywnycki miasto, obw. Kirowohrad, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

alt. daty i miejsca
śmierci

1940, 1941

Lwówdziś: grom. Lwów miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

szczegóły śmierci

Po niemieckiej i rosyjskiej inwazji Polski w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu okupacji rosyjskiej, objął de facto funkcję przeora klasztoru we Lwowie.

Zaangażował się w pomoc Polakom deportowanym przez Rosjan na Syberię i osieroconym rodzinom.

W klasztorze umożliwił kontynuację prac lwowskiego seminarium duchownego.

Wieczorami umożliwiał prowadzenie tajnych wykładów i ćwiczeń prowadzonych przez profesorów Uniwersytetu im. Jana Kazimierza we Lwowie.

Współpracował z powstającą we Lwowie konspiracyjną organizacją Związek Walki Zbrojnej ZWZ (część późniejszego Polskiego Państwa Podziemnego) — m.in. w klasztorze ukrywał tzw. „skarb poznańskiego lombardu” (zasoby banku „Mons Pius” z Poznania, przewiezione w 1939 do Lwowa, z których m.in. pokrywano koszty przerzutów żołnierzy pragnących wstąpić do armii organizowanej we Francji przez rząd gen. Sikorskiego).

Jako członek komisji finansowej ZWZ współpracował z ks. Adamem Bogdanowiczem i ks. Józefem Panasiem.

Aresztowany 13.04.1940 przez rosyjskie NKWD podczas masowych aresztowań członków lwowskiego ZWZ.

Część z nich została później skazana na śmierć w tzw. „procesie czternastu”.

Przetrzymywany w więzieniu we Lwowie, po czym wywieziony w „nieznanym kierunku”.

Prawd. 29.11(09).1940 w Kirowogradzie „skazany” przez Rosjan na karę śmierci i tam zamordowany w więzieniu.

przyczyna śmierci

zbiorowy mord

sprawstwo

Rosjanie

miejsca i wydarzenia

Proces 19‐20.11.1940Kliknij by przejść do opisu, Lwów (Zamarstynów)Kliknij by przejść do opisu, Deportacje na SyberięKliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu

data i miejsce
urodzenia

12.09.1892

Lwówdziś: grom. Lwów miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

śluby zakonne

1910 (czasowe)

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

12.09.1915 (Szombathelydziś: kom. Vas, Węgry
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
)

szczegóły posługi

do 1940

zastępca przeora — Lwówdziś: grom. Lwów miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ klasztor pw. Bożego Ciała, Dominikanie OP — od 1939 de facto przeor; także: klasztorny cenzor ksiąg, spowiednik zgromadzeń żeńskich we Lwowie

1934 – 1937

profesor — Lwówdziś: grom. Lwów miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Studium Filozoficzno‐Teologiczne, klasztor pw. Bożego Ciała, Dominikanie OP — wykładowca egzegezy i wstępu do Pisma św; także: kierownik oddziału Trzeciego Zakonu Świeckiego św. Dominika

1930 – 1933

przeor — Tarnopoldziś: grom. Tarnopol miasto, rej. Tarnopol, obw. Tarnopol, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ klasztor pw. św. Wincentego Ferreriusza, Dominikanie OP

1918 – 1930

profesor — Lwówdziś: grom. Lwów miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Studium Filozoficzno‐Teologiczne, klasztor pw. Bożego Ciała, Dominikanie OP — wykładowca egzegezy i wstępu do Pisma św, języka hebrajskiego (od 1923), historii Kościoła; także: infirmarz (od 1919), Kierownik Stowarzyszenia św. Tomasza z Akwinu, klasztorny cenzor ksiąg, członek rady klasztoru, kierownik oddziału Trzeciego Zakonu Świeckiego św. Dominika

1915 – 1918

student — Wiedeńdziś: kraj Wiedeń, Austria
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ teologia, Alma Mater Rudolphina Vindobonensis (pl. Uniwersytet Wiedeński), i.e. Rudolfina — podyplomowe studia specjalistyczne, w dziedzinie skrypturystyki i języka hebrajskiego, uwieńczone zakonnym dyplomem Lektora Świętej Teologii (1917)

1912 – 1915

student — Rzymdziś: prow. Rzym, reg. Lacjum, Włochy
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ filozofia i teologia, „Angelicum[i.e. łac. Pontificia Universitas Studiorum a Sancto Thoma Aquinate in Urbe (pl. Papieski Uniwersytet św. Tomasza z Akwinu) (dziś) / łac. Pontificium Institutum Internationale (pl. Papieski Instytut Międzynarodowy (1926‐1963)) / łac. Pontificium Collegium (pl. Papieskie Kolegium) (1906‐1926) / łac. Collegium (pl. Kolegium) (do 1906)]

1910 – 1912

student — Lwówdziś: grom. Lwów miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Studium Filozoficzno‐Teologiczne, klasztor pw. Bożego Ciała, Dominikanie OP — także: uczeń ostatnich lat gimnazjum

1909 – 1910

nowicjat — Krakówdziś: pow. Kraków miasto, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ klasztor pw. Trójcy Świętej, Dominikanie OP

09.08.1909

wstąpienie — Krakówdziś: pow. Kraków miasto, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ klasztor pw. Trójcy Świętej, Dominikanie OP

autor opracowania „Podręcznika Trzeciego Zakonu św. Dominika”, Lwów 1932, 1931, 1934, zawierającego polskie tlumaczenie Reguły Braci i Sióstr Trzeciego Zakonu Świeckiego św. Dominika

inni związani
szczegółami śmierci

BOGDANOWICZ–ROSZKOKliknij by wyświetlić biogram Adam Henryk, KISIELKliknij by wyświetlić biogram Jan, PANAŚKliknij by wyświetlić biogram Józef

miejsca i wydarzenia
opisy

Proces 19‐20.11.1940: Od 03.1940 do 06.1940 Rosjanie aresztowali we Lwowie setki członków powstającej konspiracyjnej organizacji Związku Walki Zbrojnej ZWZ (część późniejszego Polskiego Państwa Podziemnego). Przetrzymywano ich w więzieniach lwowskich. Torturowano (szczególną sławą okrył się sadystyczny członek zbrodniczej rosyjskiej NKWD, niejaki J. M. Libenson, żydowskiego pochodzenia). 14 z nich w nocy 19‐20.11.1940, w więzieniu Zamarstynów, stanęło przed tzw. «Trojką NKWD» — kapturowym, bandyckim rosyjskim sądem. Oskarżał niejaki Nowicki, Ukrainiec. Wszyscy z dumą oświadczali, że są członkami konspiracyjnego ZWZ. O 02:00 nad ranem 13 zostało skazanych na karę śmierci, wśród nich dwóch księży. Jeden, jako nieletni, otrzymał karę 10 lat łagrów w rosyjskich obozach koncentracyjnych Gułag (tam też, prawd. na Kołymie, zginął). 11.12.1940 rosyjska prokuratura w Kijowie „nie przychyliła się do wniosków kasacyjnych” (jeden ze skazanych, ks. Bogdanowicz, złożył swoją w języku polskim!). 21.12.1940 Kolegium ds karnych Sądu Najwyższego w Kijowie w większości zatwierdziło wyroki. 17.02.1941 wyroki zatwierdził rosyjski Sąd Najwyższy w Moskwie. Wszyscy skazani na śmierć w owym „procesie czternastu” zostali więc przez Rosjan zamordowani, prawd. w katyński sposób, strzałem w potylicę. (więcej na: www.google.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2017.01.21]
)

Lwów (Zamarstynów): Więzienie karne nr 2 we Lwowie. W latach 1939‐1941 Rosjanie zorganizowali w nim więzienie śledcze NKWD, gdzie przetrzymywali tysiące więźniów, w większości Polaków i Ukraińców, przesłuchiwali i torturowali. W 06.1941, wobec niemieckiej inwazji, Rosjanie zamordowali kilka tysięcy więźniów. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

Deportacje na Syberię: W latach 1939‐1941 Rosjanie deportowali z okupowanych terenów Polski — w ramach czterech wielkich wywózek: 10.02.1940, 13‐14.04.1940, 05‐07.1940, 05‐06.1941 — do 1 mln polskich obywateli na Syberię, porzucając ich w miejscu przesiedlenia bez jakiegokolwiek wsparcia. Tysiące z nich zginęło bądź zostało na wygnaniu na zawsze. Także później, po 1944, Rosjanie deportowali obywateli polskich na wschód, w głąb Rosji, na Syberię. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.09.21]
)

Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
)

źródła

osobowe:
www.jerzyrobertnowak.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]
, cracovia-leopolis.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.01.06]
, otk.armenia.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.06.23]
, biographies.library.nd.eduKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09]

bibliograficzne:
Proces czternastu”, p. Elżbieta Kotarska, Volumen, 1998
Lista strat wśród duchowieństwa metropolii lwowskiej obrządku łacińskiego w latach 1939‐1945”, red. Józef Krętosz, Maria Pawłowiczowa, Opole, 2005
Słownik biograficzny duchowieństwa metropolii lwowskiej obrządku łacińskiego ofiar II wojny światowej 1939‐1945”, Maria Pawłowiczowa (red.), ks. Józef Krętosz (red.), Wydawnictwo Świętego Krzyża, Opole, 2007
Leksykon duchowieństwa polskiego represjonowanego w ZSRS 1939‐1988”, Roman Dzwonkowski, SAC, wyd. Towarzystwo Naukowe KUL, 2003, Lublin
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
www.sowiniec.com.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.11.22]
, ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.02.02]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: KANIAK Michał Augustyn

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu