Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska
pełna lista:
wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę
przeszukujKliknij by wyświetlić listę z selekcją kategorii
displayClick to display full list in English
searchClick to display selectable list in English
Martyrologium duchowieństwa — Polska
XX w. (lata 1914 – 1989)
dane osobowe
nazwisko
SUCHCICKI
imiona
Kazimierz
funkcja
kapłan diecezjalny
wyznanie
Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
diecezja / prowincja
diecezja płockawięcej na
www.diecezjaplocka.pl
[dostęp: 2013.05.19]
ordynariat polowy Wojska Polskiego RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.12.20]
honorowe wyróżnienia
Order Wojenny Virtuti Militari — Srebrny (V klasy)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.10.13]
Krzyż Kampanii Wrześniowejwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.11.24]
Złoty „Krzyż Zasługi”więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.10.13]
Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległościwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.10.13]
„Pro Ecclesia et Pontifice”więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.02.02]
data i miejsce
śmierci
11.04.1940
Katyńdziś: rej. Smoleńsk, obw. smoleński, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.24]
alt. daty i miejsca
śmierci
12.04.1940, 13.04.1940
szczegóły śmierci
01.08.1915, w czasie I wojny światowej 1914‐1918, po rosyjskiej klęsce w bitwie pod Gorlicami 05.05.1915 i przesunięciu frontu walk między Państwami Centralnymi (Niemcy i Austro–Węgry) a Rosją kilkaset kilometrów na wschód, wyjechał z częścią swoich parafian — i milionami urzędników i wojskowych rosyjskiej władzy zaborczej; a także rosyjskich nauczycieli, prawosławnego duchowieństwa, etc. — w głąb Rosji, na wschód (tzw. bieżeństwo). Tam posługiwał wśród polskich uchodźców, początkowo w pasie przyfrontowym, a od 1916 w Rosławiu, ok. 110 km na południe od Smoleńska. Był prefektem polskich szkół, m.in. we wsi Kozłówka, ok. 5 km na północ od Rosławia. Działał w samopomocowym Centralnym Komitecie Obywatelskim Królestwa Polskiego w Rosji.
W ojczyste strony powrócił w 1918, po bolszewickiej rewolucji w Rosji i separatystycznym traktacie pokojowym między Państwami Centralnymi a bolszewicką Rosją w Brześciu Litewskim 03.03.1918.
13.06.1919 ochotniczo wstąpił do Wojska Polskiego. Został kapelanem 21. Pułku Piechoty, którego część przechodziła właśnie w Ostrowi Mazowieckiej reorganizację i odświeżenie zasobów po walkach w czasie wojny polsko–ukraińskiej 1918‐1919. 19.07.1919 z I i III batalionem swego Pułku wyjechał na Front Litewsko–Białoruskim wojny polsko–rosyjskiej 1919‐1921. 21.07.1919 oddział dotarł do stacji kolejowej Bohdanów, ok. 100 km na wschód od Mińska. Stamtąd marszem 24.07.1919 osiągnął polskie pozycje pod miasteczkiem Raków, ok. 30 km od Mińska. I natychmiast włączył się do boju — polscy historycy Pułku określili go jako „kontredans rakowski” — o miasteczko. Walki, ze zmiennym szczęściem, trwały do 05.08.1920, gdy w końcu polskie oddziały — walcząc, jak to określono, z „oddziałami nieprzyjacielskimi, złożonemi przeważnie z Chińczyków i Łotyszy” — odbiły Raków.
Gdy jednak 08.08.1920 polskie wojska rozpoczęły generalną ofensywę na Mińsk — zdobywając to miasto tego dnia — już w niej udziału nie brał. Zachorował na czerwonkę i do 17.11.1919 leczył się w szpitalach wojskowych. Od 20.11.1919 do 1921 był kapelanem szkół podoficerskich piechoty, w wyniku działań wojennych oraz zmian organizacyjnych mających swe siedziby kolejno w Ostrowi Mazowieckiej ‐ Komorowie, Biedrusku, Chełmnie i Grudziądzu. W czasie rosyjskiej inwazji Polski zakończonej polskim triumfem ok. 15.08.1920 w Bitwie Warszawskiej („Cud nad Wisłą”) pełnił funkcję kapelana Obozu Warownego „Toruń” — do Torunia rosyjska ofensywa nie dotarła.
Od 1921, po zakończeniu wojny polsko–rosyjskiej i zakończeniu wojen o granice Rzeczpospolitej, pełnił funkcję zawodowego kapelana Wojska Polskiego.
W 1931, wobec konfliktu Biskupa Polowego, Stanisława Galla, z marsz.
Józefem Piłsudskim, ówcześnie Ministrem Spraw Wojskowych, gdy ten drugi zażądał od władz kościelnych ustąpienia bpa Galla i zaproponował mu objęcie funkcji biskupa polowego — odmówił.
Po niemieckiej i rosyjskiej inwazji Polski w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, wyruszył wraz z żołnierzami garnizonu „Łódź” na front i wziął udział w kampanii obronnej 1939.
W nieznanych okolicznościach przedostał się na wschód, gdzie został aresztowany przez Rosjan.
Przetrzymywany w obozie koncentracyjnym NKWD KŁW Starobielsk.
Przed świętami Bożego Narodzenia 1939 wyłączony z grona jeńców obozu. Dalsze losy niejasne. Do 02.03.1940 rejestrowany jako jeniec KŁW Starobielsk (z obozu pochodzą 3 kartki pocztowe, wysłane do rodziny w 12.1939, 01.1940 i 02.1940), co może oznaczać, że był przetrzymywany w specjalnej celi obozowej lub poza obozem, w którymś z miejsc podległych komendzie łagru.
02.03.1940 przetransportowany do Moskwy, do centralnej siedziby NKWD i więzienia Butyrki.
17.03.1940 lub 27.03.1940 przewieziony do obozu koncentracyjnego KŁW Kozielsk w Kozielsku. Przetrzymywany prawd. w obozowej izolatce, w jednej ze specjalnie chronionych wież monasteru, w którym Rosjanie zorganizowali obóz.
Z KŁW Kozielsk — jego nazwisko znajduje się na liście wywozowej NKWD nr 025/3, pozycja 22 (sprawa nr 4909), sporządzonej 09.04.1940 w siedzibie NKWD w Moskwie, z nakazem przekazania do dyspozycji szefa Zarządu NKWD w Smoleńsku — wywieziony w 04.1940 (data dzienna nie jest znana, ale sądząc po dacie opracowania listy wywozowej miało to miejsce — jak w innych znanych przypadkach — wkróce potem, być może 11.04.1940) na miejsce straceń w lesie katyńskim lub w piwnicy więzienia wewnętrznego Obwodowego Zarządu NKWD w Smoleńsku, i tam zamordowany.
Decyzją Prezydenta RP z 29.06.2012 awansowany pośmiertnie do stopnia generała brygady.
numery obozowe
4909 (KŁW KozielskKliknij by przejść do opisu)
przyczyna śmierci
zbiorowy mord
sprawstwo
Rosjanie
miejsca i wydarzenia
Katyń (mordy NKWD 1940)Kliknij by przejść do opisu, «Ludobójstwo katyńskie 1940»Kliknij by przejść do opisu, KŁW KozielskKliknij by przejść do opisu, Moskwa (Butyrki)Kliknij by przejść do opisu, KŁW StarobielskKliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu, Wojna polsko‐rosyjska 1919‐1921Kliknij by przejść do opisu
data i miejsce
urodzenia
08.11.1882
Piotrowodziś: gm. Czerwin, pow. Ostrołęka, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]
prezbiterat (święcenia)
ordynacja
12.06/03.09.1905
szczegóły posługi
12.1934 – 1939
dziekan wojskowy RK — Dowództwo Okręgu Korpusu DOK Nr IV Łódź, Wojsko Polskie — szef wojskowego duszpasterstwa rzymskokatolickiego Okręgu
1931 – 12.1934
dziekan wojskowy RK — Grodnodziś: rej. Grodno, obw. Grodno, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Dowództwo Okręgu Korpusu DOK Nr III Grodno, Wojsko Polskie ⋄ parafia wojskowa RK pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK Grodnodziś: rej. Grodno, obw. Grodno, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] — awans: ze starszeństwem z 01.01.1931 i 1. lokatą wśród dziekanów wojskowych wyznania rzymskokatolickiego; w randze pułkownika; szef wojskowego duszpasterstwa rzymskokatolickiego Okręgu; także: administrator parafii wojskowej; członek Zarządu Okręgu Grodzieńskiego Polskiego Białego Krzyża
1927 – 1930
proboszcz wojskowy RK — Grodnodziś: rej. Grodno, obw. Grodno, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Dowództwo Okręgu Korpusu DOK Nr III Grodno, Wojsko Polskie ⋄ parafia wojskowa RK pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK Grodnodziś: rej. Grodno, obw. Grodno, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] — szef wojskowego duszpasterstwa rzymskokatolickiego Okręgu; także: administrator parafii wojskowej
13.12.1923 – 28.12.1927
proboszcz wojskowy RK — Toruńdziś: pow. Toruń miasto, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19] ⋄ Dowództwo Okręgu Korpusu DOK Nr VIII Toruń, Wojsko Polskie ⋄ parafia wojskowa RK pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej ⋄ dekanat RK Toruńnazwa/siedziba dekanatu wojskowego
dziś: pow. Toruń miasto, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19] — zastępca szefa wojskowego duszpasterstwa rzymskokatolickiego Okręgu; także: w 1924 kapelan Obozu Warownego „Toruń”; administrator parafii wojskowej
07.09.1922 – 13.12.1923
proboszcz wojskowy RK — Lwówdziś: grom. Lwów miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Dowództwo Okręgu Korpusu DOK Nr VI Lwów, Wojsko Polskie ⋄ parafia wojskowa RK pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski — zastępca szefa wojskowego duszpasterstwa rzymskokatolickiego Okręgu; także: od 11.1923 sekretarz Wydziału Okręgu Lwowskiego Towarzystwa Polskiego Żałobnego Krzyża
20.12.1921 – 07.09.1922
proboszcz wojskowy RK — Modlindziś: część Nowego Dworu Mazowieckiego, gm. Nowy Dwór Mazowiecki miasto, pow. Nowy Dwór Mazowiecki, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ wojskowy Rejon Duszpasterstwa RK, Okręg Korpusu OK Nr I Warszawa, Wojsko Polskie — kierownik Rejonu; dekretem Naczelnika Państwa z 03.05.1922, zatwierdzony ze starszeństwem z 01.06.1919 i 8. lokatą wśród proboszczów wojskowych wyznania rzymskokatolickiego, w randze podpułkownika; dekretem L. 3448 Naczelnego Wodza z 16.12.1921, zweryfikowany ze starszeństwem z 01.04.1920 i 9. lokatą wśród proboszczów wojskowych wyznania rzymskokatolickiego, w randze podpułkownika; także: kapelan garnizonu „Modlin”
20.01.1921 – 20.12.1921
kapelan wojskowy RK — Chełmnodziś: gm. Chełmno miasto, pow. Chełmno, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Centralna Szkoła Podoficerów Zawodowych Piechoty Nr 1, Okręg Generalny OG „Pomorze”, Wojsko Polskie ⋄ parafia wojskowa RK pw. Matki Bożej Częstochowskiej — także: p.o. („ad interim”) administratora parafii wojskowej
1919 – 1921
kapelan wojskowy RK — podoficerskie szkoły piechoty, Wojsko Polskie — od 20.11.1919 kapelan Obozu Szkół Podoficerskich w Ostrowi Mazowieckiej i Komorowie; od 05.05.1920 kapelan Centralnej Szkoły Podoficerów w Biedrusku (powstałej z podziału Obozu Szkół Podoficerskich); od 15.11.1920 kapelan Centralnej Szkoły Podoficerów Zawodowych Piechoty Nr 2 w Grudziądzu (powstałej w wyniku podziału szkoły w Biedrusku)
1919
administrator — Ostrów Mazowieckadziś: gm. Ostrów Mazowiecka, pow. Ostrów Mazowiecka, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18] ⋄ parafia RK pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK Ostrów Mazowieckadziś: gm. Ostrów Mazowiecka, pow. Ostrów Mazowiecka, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18] — p.o. („ad interim”)
1919
kapelan wojskowy RK — 21. Pułk Piechoty, Wojsko Polskie
1919
prefekt — Wyszkówdziś: gm. Wyszków, pow. Wyszków, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19] ⋄ parafia RK pw. św. Idziego ⋄ dekanat RK Wyszkówdziś: gm. Wyszków, pow. Wyszków, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
1918 – 1919
wikariusz — Nasielskdziś: gm. Nasielsk, pow. Nowy Dwór Mazowiecki, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18] ⋄ parafia RK pw. św. Wojciecha Biskupa i Męczennika ⋄ dekanat RK Nasielskdziś: gm. Nasielsk, pow. Nowy Dwór Mazowiecki, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18] — także: prefekt szkół powszechnych
1915 – 1918
duszpasterz — Rosławdziś: rej. Rosław, obw. smoleński, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ parafia RK pw. św. Jana Chrzciciela ⋄ dekanat RK Smoleńskdziś: obw. smoleński, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.06] — wśród polskich uchodźców; początkowo pasie przyfrontowym; także: prefekt polskich szkół powszechnych, m.in. w pobliskiej wsi Kozłówka; działacz Centralnego Komitetu Obywatelskiego Królestwa Polskiego w Rosji
1910 – 1915
wikariusz — Kadzidłodziś: gm. Kadzidło, pow. Ostrołęka, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18] ⋄ parafia RK pw. Ducha Świętego ⋄ dekanat RK Ostrołękadziś: pow. Ostrołęka miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
1906 – 1910
wikariusz — Lekowodziś: gm. Regimin, pow. Ciechanów, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ parafia RK pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika ⋄ dekanat RK Ciechanówdziś: gm. Ciechanów miasto, pow. Ciechanów, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
1905 – 1906
wikariusz — Mławadziś: gm. Mława miasto, pow. Mława, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ kościół RK pw. Trójcy Świętej ⋄ parafia RK pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika ⋄ dekanat RK Mławadziś: gm. Mława miasto, pow. Mława, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
1899 – 1905
student — Płockdziś: pow. Płock miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ filozofia i teologia, Seminarium Duchowne
inni związani
szczegółami śmierci
ALEKSANDROWICZKliknij by wyświetlić biogram Antoni, CHOMAKliknij by wyświetlić biogram Edward Antoni, CICHOWICZKliknij by wyświetlić biogram Mikołaj, DRABCZYŃSKIKliknij by wyświetlić biogram Ignacy Marian (kl. Dominik), FEDOROŃKOKliknij by wyświetlić biogram Szymon, ILKÓWKliknij by wyświetlić biogram Mikołaj, KONTEKKliknij by wyświetlić biogram Stanisław, POHORECKIKliknij by wyświetlić biogram Jan, POTOCKIKliknij by wyświetlić biogram Jan Józefat, URBANKliknij by wyświetlić biogram Władysław Michał, ZIÓŁKOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Jan Leon, SZEPTYCKIKliknij by wyświetlić biogram Andrzej Maria Stanisław
miejsca i wydarzenia
opisy
Katyń (mordy NKWD 1940): Od 03.04.1940 do 12.05.1940 Rosjanie ludobójczo rozstrzelali w Katyniu ok. 4,400 polskich jeńców wojennych przetrzymywanych w obozie w Kozielsku. Ofiary dowożono koleją przez Smoleńsk do stacji Gniezdowo, konwojami, w grupach od 50 do 344 osób. Ze stacji na miejsce zbrodni, w tzw. uroczysku Kozie Góry — ośrodku wypoczynkowym NKWD — ofiary transportowano autobusem więziennym (tzw. „czornyj woron”). Na miejscu młodszym i silniejszym zarzucano na głowę płaszcze wojskowe i wiązano z tyłu ręce sznurem konopnym produkcji rosyjskiej, po czym wszystkich zabijano z małej odległości strzałem z pistoletu Walther kal. 7,65 mm, zwykle jednym w potylicę. Niektóre ofiary przebijano czworokątnym bagnetem rosyjskim. Część ofiar prawd. wymordowano w piwnicach tzw. więzienia wewnętrznego Obwodowego Zarządu NKWD w Smoleńsku, gdzie ofiary umieszczano we włazie kanalizacyjnym, jego głowę kładziono na brzegu, po czym strzelano w tył głowy. Mordowanych pochowano w ośmiu dołach — masowych grobach. Wśród ofiar znaleźli się m.in. kontradmirał Xawery Czernicki, generałowie Bronisław Bohatyrewicz, Henryk Minkiewicz i Mieczysław Smorawiński, naczelny kapelan wyznania prawosławnego WP ppłk Szymon Fedorońko, naczelny rabin WP mjr Baruch Steinberg, 9 kapłanów rzymskokatolickich oraz po jednym kapłanie greckokatolickim i ewangelickim, a także jedna kobieta — ppor. pilot Janina Lewandowska. Mordy stanowiły część zorganizowanej rosyjskiej akcji wobec polskich jeńców wojennych, noszącej wszelkie znamiona ludobójstwa, zwanej «ludobójstwem katyńskim». (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23])
«Ludobójstwo katyńskie 1940»: 05.03.1940 rosyjskie władze komunazistowskie — Biuro Polityczne rosyjskiej partii komunazistowskiej — podjęło formalną decyzję o eksterminacji dziesiątków tysięcy polskiej inteligencji i wojskowych przetrzymywanych w rosyjskich obozach w konsekwencji niemiecko‐rosyjskiej umowie Ribbentrop‐Mołotow, najazdu na Polskę i zaboru połowy Polski w 09.1939, i rozpoczęcia II wojny światowej. Aktem wykonawczym był rozkaz nr 00350 szefa NKWD, Ławrentija Berii, o „rozładowaniu więzień NKWD” na Ukrainie i Białorusi. 03.03.1959 Aleksander Szelepin, szef rosyjskiego KGB, tak to opisał w ręcznej notatce: „W Komitecie Bezpieczeństwa Państwowego przy Radzie Ministrów Rosji od 1940 przechowywane są akta ewidencyjne i inne materiały dotyczące rozstrzelanych w tymże roku jeńców i internowanych oficerów, żandarmów, policjantów, etc., osób z byłej burżuazyjnej Polski. Ogółem na podstawie decyzji trójki specjalnej NKWD ZSRR rozstrzelanych zostało 21,857 osób, z których: w Lesie Katyńskim (obwód smoleński) 4,421 osób, z obozu starobielskiego w pobliżu Charkowa 3,820 osób, z ostaszkowskiego obozu (obwód kaliniński) 6,311 osób, i 7,305 osób w innych obozach i więzieniach Zachodniej Ukrainy i Zachodniej Białorusi. Cała operacja likwidacji wymienionych osób prowadzona była na podstawie Uchwały KC KPZR z 05.03.1940”. Operacja — mordów dokonywano m.in. w Katyniu, Charkowie, Twerze, Bykowni i Kuropatach — była koordynowana centralnie z siedziby NKWD w Moskwie. Świadczą o tym tzw. listy wywozowe kolejnych grup polskich jeńców (zazwyczaj ok. 100 osobowych) z obozów NKWD kierowanych do miejsc kaźni, opracowywane i rozsyłane na kilka dni przed mordem właśnie z Moskwy. Świadczą też wcześniejsze wywózki polskich kapłanów z obozów NKWD w Kozielsku, Ostaszkowie i Starobielsku do więzienia NKWD w Moskwie, lub ich odizolowanie, tuż przed świętami 25.12.1939 Bożego Narodzenia, prawd. by pozbawić polskich jeńców opieki duchowej w tym czasie — w sposób oczywisty działania sterowane z centrali NKWD w Moskwie. Istnieją przesłanki — cztery tzw. „metodyczne konferencje NKWD‐Gestapo” w 1939‐1940: w Brześciu nad Bugiem, Przemyślu, Zakopanem i Krakowie — o ścisłej współpracy Rosjan i Niemców w całkowitej eksterminacji narodu polskiego, a w szczególności polskich elit — co zatwierdzone zostało prawd. podczas spotkania socjalistycznych przywódców Niemiec, Heinricha Himmlera, i Rosji, Ławrientija Berii, w pałacyku myśliwskim Niemca, Hermanna Göringa, w Romintach w Puszczy Rominckiej w Prusach Wschodnich. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.12.15])
KŁW Kozielsk: Rosyjski ros. Концентрационный Лагерь для Военнопленных (pl. Jeniecki Obóz Koncentracyjny) KŁW, zarządzany przez ludobójczą rosyjską organizację NKWD, dla Polaków aresztowanych po najeździe w 1939, fukcjonujący w latach 1939‐1940 w Kozielsku — na terenie XVIII wiecznego prawosławnego Stauropigialnego Optyńskiego Monasteru pw. Wprowadzenia Matki Bożej do Świątyni, zamkniętego i zrabowanego przez rosyjskich bolszewików w 1923. W 04.1940 przetrzymywano w nim ok. 4,594 osoby, którzy zostali następnie — w ramach realizacji decyzji rosyjskich władz o eksterminacji dziesiątków tysięcy polskiej inteligencji i wojskowych — zamordowani w Katyniu. Wśród jeńców był jeden kontradmirał Polskiej Marynarki Wojennej, czterech generałów, ok. 100 pułkowników i podpułkowników, ok. 300 majorów i ok. 1000 kapitanów i rotmistrzów Wojska Polskiego. Ok. połowy stanowili oficerowie rezerwy, wśród których było m.in. 21 profesorów, docentów i wykładowców szkół wyższych, ponad 300 lekarzy, kilkuset prawników, kilkuset inżynierów, kilkuset nauczycieli i wielu literatów, dziennikarzy i publicystów. Była też jedna kobieta, ppor. pilot Janina Lewandowska. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23])
Moskwa (Butyrki): Przejściowe i śledcze. ciężkie więzienie w Moskwie — dla tzw. więźniów politycznych — w którym Rosjanie przetrzymywali i zamordowali tysiące Polaków. Założone prawd. w XVII w. W XIX w. przetrzymywano w nim wielu Polaków — uczestników powstań narodowych (1831 i 1863). W czasach komunizmu miejsce internowania politycznych więźniów, głównie przed wysłaniem do rosyjskich obozów pracy niewolniczej Gułag. W 1937‐8, podczas wielkich prześladowań, jednorazowo w więzieniu przetrzymywano do 20,000 ofiar (ok. 170 na celę). Tysiące zostało zamordowanych. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09])
KŁW Starobielsk: Rosyjski ros. Концентрационный Лагерь для Военнопленных (pl. Jeniecki Obóz Koncentracyjny) KŁW, zarządzany przez ludobójczą rosyjską organizację NKWD, dla Polaków aresztowanych po najeździe w 1939, fukcjonujący w latach 1939‐1940 w Starobielsku — na terenie prawosławnego monasteru pw. Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość”, zrabowanego i zamkniętego przez rosyjskich bolszewików w 1923. W 04.1940 przetrzymywano — na jednego jeńca przypadało około 1,25 m2 powierzchni pryczy, na której spał, jadł i trzymał swój dobytek, początkowo jeńcy otrzymywali tylko jeden posiłek dziennie — w nim 3,800 osób (w 11.1939 — 11,262). Zostali oni następnie — w ramach realizacji decyzji rosyjskich władz o eksterminacji dziesiątków tysięcy polskiej inteligencji i wojskowych — zamordowani w Charkowie. Wśród ofiar było 8 generałów, 55 pułkowników, 127 podpułkowników, 230 majorów, ok. 1000 kapitanów i rotmistrzów, ok. 2,450 poruczników i podporuczników Wojska Polskiego. Prawie połowę stanowili oficerowie rezerwy: ponad 20 profesorów wyższych uczelni, cały bez wyjątku personel naukowy Instytutu Przeciwgazowego Wojska Polskiego i prawie cały personel Instytutu Uzbrojenia Wojska Polskiego, ok. 400 lekarzy, kilkuset prawników, kilkuset inżynierów, ok. 100 nauczycieli, ok. 600 lotników, wielu działaczy społecznych, kilkudziesięciu literatów i dziennikarzy. Także później wykorzystywany przez Rosjan jako obóz koncentracyjny dla Polaków. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23])
Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])
Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28])
Wojna polsko‐rosyjska 1919‐1921: Wojna o niepodległość i granice Rzeczpospolitej. Polska odzyskała niepodległość w 1918, ale o granice musiała walczyć z dawnymi potęgami imperialnymi, w szczególności z Rosją. Rosja planowała wzniecenie rewolucji bolszewickiej w krajach zachodu Europy, co stało się przyczyną rozpętania przez nią w 1920 wojny przeciw Polsce. Pokonana został w bitwie warszawskiej, zwanej „cudem nad Wisłą” (jednej z 10 najważniejszych bitew w historii świata, według niektórych historyków), w 08.1920, dzięki której Polska odzyskała część ziem utraconych w ramach rozbiorów Polski w XVIII w., a Europa ocalona została przed ludobójczym komunizmem. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20])
źródła
osobowe:
ordynariat.wp.mil.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.12.13], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30], episkopat.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13], kapelanikatynscy.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.18], www.muzeumtradycji.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2017.01.21], kapelanikatynscy.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.18]
bibliograficzne:
„Martyrologium duchowieństwa diecezji płockiej w latach II wojny światowej 1939‐1945”, ks. Michał Marian Grzybowski, Włocławek–Płock 2002
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
kurierostrolecki.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.10.05], www.radaopwim.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23], www.milanowekswjadwiga.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02], ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.12.15], rzeszow.ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.12.15], radio.lublin.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2022.05.23], ofm.krakow.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2022.05.23], www.katedrapolowa.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.01.16], ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.02.02]
Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. w WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org — proszę spróbować wybierając link poniżej:
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej
Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:
jako temat podając:
MARTYROLOGIUM: SUCHCICKI Kazimierz
Powrót do przeglądania życiorysu:
Kliknij by powrócić do życiorysu