Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska
pełna lista:
wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę
przeszukujKliknij by wyświetlić listę z selekcją kategorii
displayClick to display full list in English
searchClick to display selectable list in English
Martyrologium duchowieństwa — Polska
XX w. (lata 1914 – 1989)
dane osobowe
nazwisko
BURSCHE
imiona
Juliusz
funkcja
biskup (superintendent generalny)
wyznanie
Kościół Ewangelicko–Augsburski w Rzeczypospolitej Polskiej EA
akademickie wyróżnienia
doktor teologii
honorowe wyróżnienia
Order „Orła Białego”więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.04.16]
Krzyż Komandorski z Gwiazdą „Polonia Restituta”więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.04.16]
doktor honoris causawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.12.20] (Uniwersytet Warszawskiwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19])
narodowość
niemiecka
data i miejsce
śmierci
20.02.1942
Berlindziś: kraj Berlin, Niemcy
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
alt. daty i miejsca
śmierci
1942
KL Sachsenhausenobóz koncentracyjny
dziś: Sachsenhausen‐Oranienburg, pow. Oberhavel, kraj Brandenburgia, Niemcy
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.09]
szczegóły śmierci
W momencie wybuchu I wojny światowej odpoczywał w Wiśle, wówczas w Cesarstwie Austro–Węgier.
Zagrożony internowaniem — jako podwładny Imperium Rosyjskiego — przez Wiedeń, Budapeszt, Bukareszt, Jassy i Odessę, powrócił do Warszawy.
Stamtąd, w 04.1915, tuż przed rosyjską klęska w bitwie pod Gorlicam w 05.1915, zesłany — jako ewangelik, czyli automatycznie podejrzany o sympatie proniemieckie — do Orenburga w Rosji (zaraz potem, po klęsce pod Gorlicami rozpoczęła się paniczna ucieczka Rosjan z terenów zaboru rosyjskiego, zwana bieżeństwem).
Kilkukrotnie zmieniał miejsce pobytu — mieszkał m.in. w Moskwie i Twerze.
17.02.1918 — a więc jeszcze przed podpisaniem w 03.1918 przez Rosję, Niemcy i Austrię separatystycznego traktatu pokojowego w Brześciu — poprzez Sztokholm, powrócił do Polski.
Jeszcze przed końcem I wojny światowej i odzyskaniem 11.11.1918 niepodległości przez Polskę, wszedł w składy Rady Stanu powołonego przez okupantów niemieckiego i austriackiego Królestwa Polskiego.
Od 05.02.1919 do 11.03.1919 rzeczoznawca strony polskiej do spraw terenów Śląska Cieszyńskiego i byłych Prus Wschodnich na konferencji pokojowej w Wersalu pod Paryżem — przedłożył memoriał „Głos polskiego duchowieństwa ewangelickiego w sprawie przyłączenia Śląska Wschodniego do Polski”.
W latach 1919‐1920 kierownik polskiego komitetu podczas przygotowań do plebiscytu, który miał zdecydować o przynależności państwowej Mazur i Warmii.
W 09.1936 wydał wydał manifest do ludności ewangelickiej w Polsce potępiający niemiecki narodowy socjalizm.
Po niemieckim najeździe na Rzeczpospolitą 01.09.1939 (Rosjanie zaatakowali Polskę 17 dni później) i rozpoczęciu II wojny światowej, wydał 01.09.1939 orędzie, które miało być odczytane z ambon kościołów ewangelickich, potępiające agresję niemiecką.
Sam, wraz z tysiącami uchodźców, ewakuował się na wschód.
Dotarł do Lublina, gdy rozpoczęła się niemiecka okupacja.
Tam, w parafii ewangelickiej, aresztowany przez Niemców 02‐03.10.1939.
Przewieziony do Radomia i tam w więzieniu przesłuchiwany.
Następnie w 12.1939 przetransportowany do siedziby Gestapo i więzienia w Berlinie.
W końcu przetrzymywany w obozie koncentracyjnym KL Sachsenhausen.
Wielokrotnie torturowany.
Zginął w szpitalu policyjnym, po kolejnym przesłuchaniu w areszcie więzienia Moabit w Berlinie.
numery obozowe
166, 14966Kliknij by wyświetlić stronę źródłową (KL SachsenhausenKliknij by przejść do opisu)
przyczyna śmierci
mord
sprawstwo
Niemcy
miejsca i wydarzenia
Berlin (Moabit)Kliknij by przejść do opisu, KL SachsenhausenKliknij by przejść do opisu, RadomKliknij by przejść do opisu, «Intelligenzaktion»Kliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, ZesłanieKliknij by przejść do opisu
data i miejsce
urodzenia
19.09.1862
Kaliszdziś: pow. Kalisz miasto, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
prezbiterat (święcenia)
ordynacja
30.11.1884 (Warszawadziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19])
szczegóły posługi
1920 – 1939
superintendent generalny — Warszawadziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19] ⋄ Kościół Ewangelicko–Augsburski w Rzeczypospolitej Polskiej — od 03.07.1937, wedle nowego statutu Kościoła, pierwszy biskup
1930
Doktor Honoris Causa — Warszawadziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19] ⋄ Uniwersytet Warszawski [i.e. Uniwersytet Warszawski (od 1945) / Uniwersytet w konspiracji (1939‐1945) / Uniwersytet im. Józefa Piłsudskiego (1935‐1939) / Uniwersytet Warszawski (1915‐1935) / Cesarski Uniwersytet Warszawski (1870‐1915)]
1926 – 1935
prezes — Rada Kościołów Ewangelickich w Polsce
1904 – 1920
superintendent–senior — Warszawadziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19] ⋄ superintendentura EA warszawska — obejmujący obszar Królestwa Polskiego w ramach zaborczego Imperium Rosyjskiego (do 1915), a potem Królestwa Polskiego utworzonego przez okupanta niemieckiego (1915‐1918); wybór 01.12.1904, instalacja 22.01.1905 w kościele pw. Świętej Trójcy w Warszawie
1898 – 1920
proboszcz — Warszawadziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19] ⋄ parafia EA pw. Trójcy Świętej — i.e. pierwszy proboszcz; także: radca duchowny Konsystorza (do 1904)
1895 – 1898
wiceproboszcz — Warszawadziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19] ⋄ parafia EA pw. Trójcy Świętej — i.e. drugi proboszcz; także: radca duchowny Konsystorza
1888 – 1895
pastor — Warszawadziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19] ⋄ parafia EA pw. Trójcy Świętej
1885 – 1888
pastor — Wiskitkidziś: gm. Wiskitki, pow. Żyrardów, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.04.12] ⋄ parafia EA
1884 – 1885
wikariusz — Warszawadziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19] ⋄ parafia EA pw. Trójcy Świętej
do ok. 1884
student — Dorpatdziś: Tartu, gm. Tartu miasto, prow. Tartu, Estonia
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.03.24] ⋄ Wydział Teologii Ewangelickiej, Uniwersytet Dorpacki — także: członek korporacji akademickiej „Konwent Polonia”
założyciel, publicysta i wydawca pism, m.in. „Zwiastun Ewangeliczny” (od 1898), „Gazeta Mazurska”
od 1885
żonaty — pięcioro dzieci
inni związani
szczegółami śmierci
BANSZELKliknij by wyświetlić biogram Karol, BIELIŃSKIKliknij by wyświetlić biogram Józef, BURSCHEKliknij by wyświetlić biogram Edmund, FALZMANNKliknij by wyświetlić biogram Aleksander Karol, FREYDEKliknij by wyświetlić biogram Alfred, GNIDAKliknij by wyświetlić biogram Franciszek, GUMPERTKliknij by wyświetlić biogram Stefan Edward, GUTKNECHTKliknij by wyświetlić biogram Brunon, GUTSCHKliknij by wyświetlić biogram Zygmunt, HAUSEKliknij by wyświetlić biogram Paweł Henryk, KAHANEKliknij by wyświetlić biogram Jerzy, KOŻUSZNIKKliknij by wyświetlić biogram Stanisław, KULISZKliknij by wyświetlić biogram Karol, KUŹWAKliknij by wyświetlić biogram Zygmunt, LEHMANNKliknij by wyświetlić biogram Jerzy, MAYKliknij by wyświetlić biogram Leon Witold, MAMICAKliknij by wyświetlić biogram Józef, MANITIUSKliknij by wyświetlić biogram Gustaw, NIEROSTEKKliknij by wyświetlić biogram Józef, NITSCHMANNKliknij by wyświetlić biogram Adam Robert, OŻANAKliknij by wyświetlić biogram Gustaw, PASZKOKliknij by wyświetlić biogram Ryszard, PAWLASKliknij by wyświetlić biogram Władysław, WAGNERKliknij by wyświetlić biogram Ryszard Ernest, ZMEŁTYKliknij by wyświetlić biogram Adolf
miejsca i wydarzenia
opisy
Berlin (Moabit): Więzienie w Berlinie przy ul. Lehrter Straße, zwane niem. Zellengefängnis (pl. więzienie komórkowe), wybudowane w latach 1842‐1849 z rozkazu króla Prusa Fryderyka Wilhelma IV. W czasie II wojny światowej areszt śledczy niemieckich sił zbrojnych Wehrmacht, a później niemieckiej policji politycznej Gestapo. Miejsce wykonywania wyroków, m.in. przez ścięcie. Miejce kaźni wielu Polaków. Zamknięte w 1957‐1958. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.10])
KL Sachsenhausen: Przez niem. Konzentrationslager (pl. obóz koncentracyjny) KL Sachsenhausen, założony na terenach byłej wioski olimpijskiej w 07.1936, przeszły w 1940 setki polskich kapłanów. Zanim zostali przetransportowani to obozu koncentracyjnego KL Dachau, część z nich zginęła w KL Sachsenhausen. W obozie dokonywano zbrodniczych eksperymentów medycznych na więźniach. W latach 1942‐1944 ok. 140 więźniów pracowało nad fałszowaniem funtów brytyjskich, paszportów, wiz, pieczęci i innych dokumentów. Także i innych więźniów wykorzystywano do pracy niewolniczej, m.in. w zakładach lotniczych firmy Heinkel, w fabrykach firm AEG i Siemens. Przeciętnie w obozie przebywało ok. 50,000 więźniów. Razem przez KL Sachsenhausen i jego filie przeszło ponad 200,000, z których zginęły dziesiątki tysięcy. Tuż przed nadejściem Rosjan dokonano masowej ewakuacji obozu i jego filii (razem ok. 80,000 więźniów) na zachód — w tzw. „marszach śmierci” do innych obozów, m.in. do KL Mauthausen‐Gusen oraz KL Bergen‐Belsen. Obóz funkcjonował do 22.04.1945. Po zakończeniu działań wojennych Rosjanie zorganizowali tam tajny obóz dla jeńców niemieckich i „podejrzanych” żołnierzy rosyjskich. (więcej na: www.stiftung-bg.deKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.10])
Radom: Więzienie w Radomiu powstało 1817, z zarządzenia rozbiorowych władz rosyjskich, i funkcjonowało w gmachu b. klasztoru ss. Benedyktynek. Po rozpoczęciu okupacji niemieckiej w 09‐10.1939 Niemcy więzienie radomskie zostało zaliczone do kategorii tzw. sądowych więzień samodzielnych, nadzorowanych ogólnie przez Wydział Sprawiedliwości Rządu niem. Generalgouvernement (pl. Generalne Gubernatorstwo), a w ramach dystryktu — przez Wydział Sprawiedliwości Urzędu Gubernatora Dystryktu Radomskiego. Zwane było, wymiennie, „Gefängnis Radom” (pl. „więzienie w Radomiu”) i „Deutsche Strafanstalt Radom” (pl. „niemieckie więzienie w Radomiu”). Więzienie miało trzy oddziały: kobiecy, kryminalny, niemiecki, a od końca 1942 „Sonderabteilung” (pl. „oddział specjalny”) zarządzany przez niemiecką policję polityczną Gestapo. Przez okres II wojny światowej przeszło przezeń ok. 18,000 osób — w dużej mierze więźniów politycznych (zachowało się 14,170 teczek osadzonych). Co najmniej kilka tysięcy zamordowano lub wywieziono do obozów koncentracyjnych. Pod niemieckim nadzorem więzienie działało do ok. 15.01.1945 (ostatni transport wysłany w kierunku KL Auschwitz wyjechał 14.01.1945 — dotarł tylko do Częstochowy, a resztę więźniów Niemcy zamordowali). Po zakończeniu działań zbrojnych II wojny światowej i rozpoczęciu w 1945 okupacji rosyjskiej w więzieniu przetymywano członków polskich organizacji niepodległościowych. 09.09.1945 oddziały konspiracji zbrojnej (Wolność i Niezawisłość WiN oraz Narodowej Organizacji Wojskowej NOW, składających się z byłych członków Armii Krajowej AK, regionu „Jodła” — części b. Polskiego Państwa Podziemnego) dowodzone przez Stefana Bembińskiego „Harnasia”, uwolniły 292 osoby, w tym 60 byłych żołnierzy AK, zatrzymanych przez zbrodniczą jednostkę komunanistowskiego Urzędu Bezpieczeństwa UB (podległą rosyjskiemu NKWD). (więcej na: www.polskaniezwykla.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.17])
«Intelligenzaktion»: (pl. „akcja inteligencja”) — niemiecki program eksterminacji polskiej elity, głównie inteligencji, przeprowadzony od początku okupacji w 09.1939 do 04.1940, głównie na terenach przyłączonych bezpośrednio do Niemiec, ale także na terenie tzw. niem. Generalgouvernement (pl. Generalne Gubernatorstwo), gdzie nosił miano «AB‐aktion». W pierwszej fazie, tuż po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, realizowany pod nazwą niem. Unternehmen „Tannenberg” (pl. „operacja Tannenberg”) — w oparciu o opracowane przez jednostkę Zentralstelle II/P (Polen) niemieckiego Głównego Urzędu SD listy proskrypcyjne Polaków (niem. Sonderfahndungsbuch Polen), uznawanych za szczególnie niebezpiecznych dla III Rzeszy. Znalazły się na niej nazwiska 61,000 Polaków. Razem w trakcie tego ludobójstwa planowo i metodycznie zamordowano ok. 50 tys. nauczycieli, księży, przedstawicieli ziemiaństwa, wolnych zawodów, działaczy społecznych i politycznych oraz emerytowanych wojskowych. Kolejnych 50 tys. zesłano do obozów koncentracyjnych, gdzie przeżył tylko znikomy procent. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.10.04])
Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])
Zesłanie: Jedna ze standardowych represji rosyjskich. Skazańców zawożono zazwyczaj do niewielkiej miejscowości — na Syberii, na północy, na dalekim wschodzie — wyrzucano z wagonu czy wozu, i pozostawiano bez środków do życia, samym sobie. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20])
źródła
osobowe:
old.luteranie.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23], www.niedziela.diecezja.torun.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.10]
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
www.polacyzwyboru.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30], www.audiovis.nac.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30], sluzyliniepodleglej.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.04.16], polona.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.04.16], edukacja.ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.03.15], edukacja.ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.03.15], archiwum.niemczyk.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.04.16], www.trojca.waw.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.04.16], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.04.16], wisla.luteranie.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.04.16], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30], radom.cityKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30], www.miejscapamiecinarodowej.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.12.04], infobeskidy.euKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.05.25]
Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. w WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org — proszę spróbować wybierając link poniżej:
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej
Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:
jako temat podając:
MARTYROLOGIUM: BURSCHE Juliusz
Powrót do przeglądania życiorysu:
Kliknij by powrócić do życiorysu