• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English
  • BURSCHE Juliusz, źródło: www.polacyzwyboru.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOBURSCHE Juliusz
    źródło: www.polacyzwyboru.pl
    zasoby własne
  • BURSCHE Juliusz - 1938, źródło: pl.wikipedia.org, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOBURSCHE Juliusz
    1938
    źródło: pl.wikipedia.org
    zasoby własne
  • BURSCHE Juliusz - 1926, Kraków, źródło: www.audiovis.nac.gov.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOBURSCHE Juliusz
    1926, Kraków
    źródło: www.audiovis.nac.gov.pl
    zasoby własne
  • BURSCHE Juliusz, źródło: sluzyliniepodleglej.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOBURSCHE Juliusz
    źródło: sluzyliniepodleglej.pl
    zasoby własne
  • BURSCHE Juliusz - 16.01.1905, Warszawa, źródło: polona.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOBURSCHE Juliusz
    16.01.1905, Warszawa
    źródło: polona.pl
    zasoby własne
  • BURSCHE Juliusz - ok. 1900, źródło: edukacja.ipn.gov.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOBURSCHE Juliusz
    ok. 1900
    źródło: edukacja.ipn.gov.pl
    zasoby własne
  • BURSCHE Juliusz - 1880—1884, źródło: edukacja.ipn.gov.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOBURSCHE Juliusz
    1880—1884
    źródło: edukacja.ipn.gov.pl
    zasoby własne
  • BURSCHE Juliusz - Awers, pamiątkowa moneta 20 zł, 2017, źródło: archiwum.niemczyk.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOBURSCHE Juliusz
    Awers, pamiątkowa moneta 20 zł, 2017
    źródło: archiwum.niemczyk.pl
    zasoby własne
  • BURSCHE Juliusz - Wyobrażenie współczesne, źródło: www.trojca.waw.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOBURSCHE Juliusz
    Wyobrażenie współczesne
    źródło: www.trojca.waw.pl
    zasoby własne
  • BURSCHE Juliusz - Witraż, kościół pw. św. Krzysztofa, Wrocław, źródło: pl.wikipedia.org, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOBURSCHE Juliusz
    Witraż, kościół pw. św. Krzysztofa, Wrocław
    źródło: pl.wikipedia.org
    zasoby własne

nazwisko

BURSCHE

imiona

Juliusz

  • BURSCHE Juliusz - Pomnik, Wisła, źródło: wisla.luteranie.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOBURSCHE Juliusz
    Pomnik, Wisła
    źródło: wisla.luteranie.pl
    zasoby własne
  • BURSCHE Juliusz - Tablica pamiątkowa, ul. Juliusza Bursche, Warszawa, źródło: pl.wikipedia.org, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOBURSCHE Juliusz
    Tablica pamiątkowa, ul. Juliusza Bursche, Warszawa
    źródło: pl.wikipedia.org
    zasoby własne
  • BURSCHE Juliusz - Cenotaf, cmentarz ewangelicko-augsburski, Warszawa, źródło: pl.wikipedia.org, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOBURSCHE Juliusz
    Cenotaf, cmentarz ewangelicko-augsburski, Warszawa
    źródło: pl.wikipedia.org
    zasoby własne
  • BURSCHE Juliusz - Tablica pamiątkowa, plebania kościoła ewangelicko-augsburskiego, ul. M. Reja 6, Radom, źródło: radom.city, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOBURSCHE Juliusz
    Tablica pamiątkowa, plebania kościoła ewangelicko-augsburskiego, ul. M. Reja 6, Radom
    źródło: radom.city
    zasoby własne
  • BURSCHE Juliusz - Tablica pamiątkowa, Kościół Zbawiciela, katedra ewangelicko-augsburska, Bielsko, źródło: www.miejscapamiecinarodowej.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOBURSCHE Juliusz
    Tablica pamiątkowa, Kościół Zbawiciela, katedra ewangelicko-augsburska, Bielsko
    źródło: www.miejscapamiecinarodowej.pl
    zasoby własne
  • BURSCHE Juliusz - Tablica pamiątkowa, Skwer Niepodległości, Wisła, źródło: infobeskidy.eu, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOBURSCHE Juliusz
    Tablica pamiątkowa, Skwer Niepodległości, Wisła
    źródło: infobeskidy.eu
    zasoby własne

funkcja

biskup (superintendent generalny)

wyznanie

Kościół Ewangelicko–Augsburski w Rzeczypospolitej Polskiej EA

akademickie wyróżnienia

doktor teologii

honorowe wyróżnienia

Order „Orła Białegowięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.04.16]

Krzyż Komandorski z Gwiazdą „Polonia Restitutawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.04.16]

doktor honoris causawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.12.20]
(Uniwersytet Warszawskiwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
)

narodowość

niemiecka

data i miejsce
śmierci

20.02.1942

Berlindziś: kraj Berlin, Niemcy
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

alt. daty i miejsca
śmierci

1942

KL Sachsenhausenobóz koncentracyjny
dziś: Sachsenhausen‐Oranienburg, pow. Oberhavel, kraj Brandenburgia, Niemcy

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.09]

szczegóły śmierci

W momencie wybuchu I wojny światowej odpoczywał w Wiśle, wówczas w Cesarstwie Austro–Węgier.

Zagrożony internowaniem — jako podwładny Imperium Rosyjskiego — przez Wiedeń, Budapeszt, Bukareszt, Jassy i Odessę, powrócił do Warszawy.

Stamtąd, w 04.1915, tuż przed rosyjską klęska w bitwie pod Gorlicam w 05.1915, zesłany — jako ewangelik, czyli automatycznie podejrzany o sympatie proniemieckie — do Orenburga w Rosji (zaraz potem, po klęsce pod Gorlicami rozpoczęła się paniczna ucieczka Rosjan z terenów zaboru rosyjskiego, zwana bieżeństwem).

Kilkukrotnie zmieniał miejsce pobytu — mieszkał m.in. w Moskwie i Twerze.

17.02.1918 — a więc jeszcze przed podpisaniem w 03.1918 przez Rosję, Niemcy i Austrię separatystycznego traktatu pokojowego w Brześciu — poprzez Sztokholm, powrócił do Polski.

Jeszcze przed końcem I wojny światowej i odzyskaniem 11.11.1918 niepodległości przez Polskę, wszedł w składy Rady Stanu powołonego przez okupantów niemieckiego i austriackiego Królestwa Polskiego.

Od 05.02.1919 do 11.03.1919 rzeczoznawca strony polskiej do spraw terenów Śląska Cieszyńskiego i byłych Prus Wschodnich na konferencji pokojowej w Wersalu pod Paryżem — przedłożył memoriał „Głos polskiego duchowieństwa ewangelickiego w sprawie przyłączenia Śląska Wschodniego do Polski”.

W latach 1919‐1920 kierownik polskiego komitetu podczas przygotowań do plebiscytu, który miał zdecydować o przynależności państwowej Mazur i Warmii.

W 09.1936 wydał wydał manifest do ludności ewangelickiej w Polsce potępiający niemiecki narodowy socjalizm.

Po niemieckim najeździe na Rzeczpospolitą 01.09.1939 (Rosjanie zaatakowali Polskę 17 dni później) i rozpoczęciu II wojny światowej, wydał 01.09.1939 orędzie, które miało być odczytane z ambon kościołów ewangelickich, potępiające agresję niemiecką.

Sam, wraz z tysiącami uchodźców, ewakuował się na wschód.

Dotarł do Lublina, gdy rozpoczęła się niemiecka okupacja.

Tam, w parafii ewangelickiej, aresztowany przez Niemców 02‐03.10.1939.

Przewieziony do Radomia i tam w więzieniu przesłuchiwany.

Następnie w 12.1939 przetransportowany do siedziby Gestapo i więzienia w Berlinie.

W końcu przetrzymywany w obozie koncentracyjnym KL Sachsenhausen.

Wielokrotnie torturowany.

Zginął w szpitalu policyjnym, po kolejnym przesłuchaniu w areszcie więzienia Moabit w Berlinie.

numery obozowe

166, 14966Kliknij by wyświetlić stronę źródłową (KL SachsenhausenKliknij by przejść do opisu)

przyczyna śmierci

mord

sprawstwo

Niemcy

miejsca i wydarzenia

Berlin (Moabit)Kliknij by przejść do opisu, KL SachsenhausenKliknij by przejść do opisu, RadomKliknij by przejść do opisu, «Intelligenzaktion»Kliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, ZesłanieKliknij by przejść do opisu

data i miejsce
urodzenia

19.09.1862

Kaliszdziś: pow. Kalisz miasto, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

30.11.1884 (Warszawadziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
)

szczegóły posługi

1920 – 1939

superintendent generalny — Warszawadziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ Kościół Ewangelicko–Augsburski w Rzeczypospolitej Polskiej — od 03.07.1937, wedle nowego statutu Kościoła, pierwszy biskup

1930

Doktor Honoris Causa — Warszawadziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ Uniwersytet Warszawski [i.e. Uniwersytet Warszawski (od 1945) / Uniwersytet w konspiracji (1939‐1945) / Uniwersytet im. Józefa Piłsudskiego (1935‐1939) / Uniwersytet Warszawski (1915‐1935) / Cesarski Uniwersytet Warszawski (1870‐1915)]

1926 – 1935

prezes — Rada Kościołów Ewangelickich w Polsce

1904 – 1920

superintendent–senior — Warszawadziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
— obejmujący obszar Królestwa Polskiego w ramach zaborczego Imperium Rosyjskiego (do 1915), a potem Królestwa Polskiego utworzonego przez okupanta niemieckiego (1915‐1918); wybór 01.12.1904, instalacja 22.01.1905 w kościele pw. Świętej Trójcy w Warszawie

1898 – 1920

proboszcz — Warszawadziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ parafia EA pw. Trójcy Świętej — i.e. pierwszy proboszcz; także: radca duchowny Konsystorza (do 1904)

1895 – 1898

wiceproboszcz — Warszawadziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ parafia EA pw. Trójcy Świętej — i.e. drugi proboszcz; także: radca duchowny Konsystorza

1888 – 1895

pastor — Warszawadziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ parafia EA pw. Trójcy Świętej

1885 – 1888

pastor — Wiskitkidziś: gm. Wiskitki, pow. Żyrardów, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.04.12]
⋄ parafia EA

1884 – 1885

wikariusz — Warszawadziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ parafia EA pw. Trójcy Świętej

do ok. 1884

student — Dorpatdziś: Tartu, gm. Tartu miasto, prow. Tartu, Estonia
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.03.24]
⋄ Wydział Teologii Ewangelickiej, Uniwersytet Dorpacki — także: członek korporacji akademickiej „Konwent Polonia

założyciel, publicysta i wydawca pism, m.in. „Zwiastun Ewangeliczny” (od 1898), „Gazeta Mazurska

od 1885

żonaty — pięcioro dzieci

inni związani
szczegółami śmierci

BANSZELKliknij by wyświetlić biogram Karol, BIELIŃSKIKliknij by wyświetlić biogram Józef, BURSCHEKliknij by wyświetlić biogram Edmund, FALZMANNKliknij by wyświetlić biogram Aleksander Karol, FREYDEKliknij by wyświetlić biogram Alfred, GNIDAKliknij by wyświetlić biogram Franciszek, GUMPERTKliknij by wyświetlić biogram Stefan Edward, GUTKNECHTKliknij by wyświetlić biogram Brunon, GUTSCHKliknij by wyświetlić biogram Zygmunt, HAUSEKliknij by wyświetlić biogram Paweł Henryk, KAHANEKliknij by wyświetlić biogram Jerzy, KOŻUSZNIKKliknij by wyświetlić biogram Stanisław, KULISZKliknij by wyświetlić biogram Karol, KUŹWAKliknij by wyświetlić biogram Zygmunt, LEHMANNKliknij by wyświetlić biogram Jerzy, MAYKliknij by wyświetlić biogram Leon Witold, MAMICAKliknij by wyświetlić biogram Józef, MANITIUSKliknij by wyświetlić biogram Gustaw, NIEROSTEKKliknij by wyświetlić biogram Józef, NITSCHMANNKliknij by wyświetlić biogram Adam Robert, OŻANAKliknij by wyświetlić biogram Gustaw, PASZKOKliknij by wyświetlić biogram Ryszard, PAWLASKliknij by wyświetlić biogram Władysław, WAGNERKliknij by wyświetlić biogram Ryszard Ernest, ZMEŁTYKliknij by wyświetlić biogram Adolf

miejsca i wydarzenia
opisy

Berlin (Moabit): Więzienie w Berlinie przy ul. Lehrter Straße, zwane niem. Zellengefängnis (pl. więzienie komórkowe), wybudowane w latach 1842‐1849 z rozkazu króla Prusa Fryderyka Wilhelma IV. W czasie II wojny światowej areszt śledczy niemieckich sił zbrojnych Wehrmacht, a później niemieckiej policji politycznej Gestapo. Miejsce wykonywania wyroków, m.in. przez ścięcie. Miejce kaźni wielu Polaków. Zamknięte w 1957‐1958. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.10]
)

KL Sachsenhausen: Przez niem. Konzentrationslager (pl. obóz koncentracyjny) KL Sachsenhausen, założony na terenach byłej wioski olimpijskiej w 07.1936, przeszły w 1940 setki polskich kapłanów. Zanim zostali przetransportowani to obozu koncentracyjnego KL Dachau, część z nich zginęła w KL Sachsenhausen. W obozie dokonywano zbrodniczych eksperymentów medycznych na więźniach. W latach 1942‐1944 ok. 140 więźniów pracowało nad fałszowaniem funtów brytyjskich, paszportów, wiz, pieczęci i innych dokumentów. Także i innych więźniów wykorzystywano do pracy niewolniczej, m.in. w zakładach lotniczych firmy Heinkel, w fabrykach firm AEG i Siemens. Przeciętnie w obozie przebywało ok. 50,000 więźniów. Razem przez KL Sachsenhausen i jego filie przeszło ponad 200,000, z których zginęły dziesiątki tysięcy. Tuż przed nadejściem Rosjan dokonano masowej ewakuacji obozu i jego filii (razem ok. 80,000 więźniów) na zachód — w tzw. „marszach śmierci” do innych obozów, m.in. do KL Mauthausen‐Gusen oraz KL Bergen‐Belsen. Obóz funkcjonował do 22.04.1945. Po zakończeniu działań wojennych Rosjanie zorganizowali tam tajny obóz dla jeńców niemieckich i „podejrzanych” żołnierzy rosyjskich. (więcej na: www.stiftung-bg.deKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.10]
)

Radom: Więzienie w Radomiu powstało 1817, z zarządzenia rozbiorowych władz rosyjskich, i funkcjonowało w gmachu b. klasztoru ss. Benedyktynek. Po rozpoczęciu okupacji niemieckiej w 09‐10.1939 Niemcy więzienie radomskie zostało zaliczone do kategorii tzw. sądowych więzień samodzielnych, nadzorowanych ogólnie przez Wydział Sprawiedliwości Rządu Generalnego Gubernatorstwa, a w ramach dystryktu — przez Wydział Sprawiedliwości Urzędu Gubernatora Dystryktu Radomskiego. Zwane było, wymiennie, „Gefängnis Radom” (pl. „więzienie w Radomiu”) i „Deutsche Strafanstalt Radom” (pl. „niemieckie więzienie w Radomiu”). Więzienie miało trzy oddziały: kobiecy, kryminalny, niemiecki, a od końca 1942 „Sonderabteilung” (pl. „oddział specjalny”) zarządzany przez niemiecką policję polityczną Gestapo. Przez okres II wojny światowej przeszło przezeń ok. 18,000 osób — w dużej mierze więźniów politycznych (zachowało się 14,170 teczek osadzonych). Co najmniej kilka tysięcy zamordowano lub wywieziono do obozów koncentracyjnych. Pod niemieckim nadzorem więzienie działało do ok. 15.01.1945 (ostatni transport wysłany w kierunku KL Auschwitz wyjechał 14.01.1945 — dotarł tylko do Częstochowy, a resztę więźniów Niemcy zamordowali). Po zakończeniu działań zbrojnych II wojny światowej i rozpoczęciu w 1945 okupacji rosyjskiej w więzieniu przetymywano członków polskich organizacji niepodległościowych. 09.09.1945 oddziały konspiracji zbrojnej (Wolność i Niezawisłość WiN oraz Narodowej Organizacji Wojskowej NOW, składających się z byłych członków Armii Krajowej AK, regionu „Jodła” — części b. Polskiego Państwa Podziemnego) dowodzone przez Stefana Bembińskiego „Harnasia”, uwolniły 292 osoby, w tym 60 byłych żołnierzy AK, zatrzymanych przez zbrodniczą jednostkę komunanistowskiego Urzędu Bezpieczeństwa UB (podległą rosyjskiemu NKWD). (więcej na: www.polskaniezwykla.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.17]
)

«Intelligenzaktion»: (pl. „akcja inteligencja”) — niemiecki program eksterminacji polskiej elity, głównie inteligencji, przeprowadzony od początku okupacji w 09.1939 do 04.1940, głównie na terenach przyłączonych bezpośrednio do Niemiec, ale także na terenie tzw. Generalnego Gubernatorstwa, gdzie nosił miano «AB‐aktion». W pierwszej fazie, tuż po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, realizowany pod nazwą niem. Unternehmen „Tannenberg” (pl. „operacja Tannenberg”) — w oparciu o opracowane przez jednostkę Zentralstelle II/P (Polen) niemieckiego Głównego Urzędu SD listy proskrypcyjne Polaków (niem. Sonderfahndungsbuch Polen), uznawanych za szczególnie niebezpiecznych dla III Rzeszy. Znalazły się na niej nazwiska 61,000 Polaków. Razem w trakcie tego ludobójstwa planowo i metodycznie zamordowano ok. 50 tys. nauczycieli, księży, przedstawicieli ziemiaństwa, wolnych zawodów, działaczy społecznych i politycznych oraz emerytowanych wojskowych. Kolejnych 50 tys. zesłano do obozów koncentracyjnych, gdzie przeżył tylko znikomy procent. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.10.04]
)

Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

Zesłanie: Jedna ze standardowych represji rosyjskich. Skazańców zawożono zazwyczaj do niewielkiej miejscowości — na Syberii, na północy, na dalekim wschodzie — wyrzucano z wagonu czy wozu, i pozostawiano bez środków do życia, samym sobie. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20]
)

źródła

osobowe:
old.luteranie.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]
, www.niedziela.diecezja.torun.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.10]

pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
www.polacyzwyboru.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
, www.audiovis.nac.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
, sluzyliniepodleglej.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.04.16]
, polona.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.04.16]
, edukacja.ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.03.15]
, edukacja.ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.03.15]
, archiwum.niemczyk.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.04.16]
, www.trojca.waw.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.04.16]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.04.16]
, wisla.luteranie.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.04.16]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
, radom.cityKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
, www.miejscapamiecinarodowej.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.12.04]
, infobeskidy.euKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.05.25]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: BURSCHE Juliusz

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu