• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English
  • FALZMANN Aleksander Karol - 1939, źródło: ipn.gov.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOFALZMANN Aleksander Karol
    1939
    źródło: ipn.gov.pl
    zasoby własne
  • FALZMANN Aleksander Karol, źródło: ipn.gov.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOFALZMANN Aleksander Karol
    źródło: ipn.gov.pl
    zasoby własne
  • FALZMANN Aleksander Karol, źródło: www.uml.lodz.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOFALZMANN Aleksander Karol
    źródło: www.uml.lodz.pl
    zasoby własne
  • FALZMANN Aleksander Karol, źródło: estok.org.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOFALZMANN Aleksander Karol
    źródło: estok.org.pl
    zasoby własne
  • FALZMANN Aleksander Karol - 1915, źródło: ipn.gov.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOFALZMANN Aleksander Karol
    1915
    źródło: ipn.gov.pl
    zasoby własne
  • FALZMANN Aleksander Karol, źródło: estok.org.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOFALZMANN Aleksander Karol
    źródło: estok.org.pl
    zasoby własne
  • FALZMANN Aleksander Karol, źródło: estok.org.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOFALZMANN Aleksander Karol
    źródło: estok.org.pl
    zasoby własne
  • FALZMANN Aleksander Karol - 1912, źródło: ipn.gov.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOFALZMANN Aleksander Karol
    1912
    źródło: ipn.gov.pl
    zasoby własne
  • FALZMANN Aleksander Karol, źródło: ipn.gov.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOFALZMANN Aleksander Karol
    źródło: ipn.gov.pl
    zasoby własne

nazwisko

FALZMANN

imiona

Aleksander Karol

  • FALZMANN Aleksander Karol - Tablica pamiątkowa, kościół ewangelicki, Zgierz, źródło: estok.org.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOFALZMANN Aleksander Karol
    Tablica pamiątkowa, kościół ewangelicki, Zgierz
    źródło: estok.org.pl
    zasoby własne
  • FALZMANN Aleksander Karol - Cenotaf, cmentarz ewangelicko-augsburski, Zgierz, źródło: picasaweb.google.com, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOFALZMANN Aleksander Karol
    Cenotaf, cmentarz ewangelicko-augsburski, Zgierz
    źródło: picasaweb.google.com
    zasoby własne
  • FALZMANN Aleksander Karol - Tablica pamiątkowa, Kościół Zbawiciela, katedra ewangelicko-augsburska, Bielsko, źródło: www.miejscapamiecinarodowej.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOFALZMANN Aleksander Karol
    Tablica pamiątkowa, Kościół Zbawiciela, katedra ewangelicko-augsburska, Bielsko
    źródło: www.miejscapamiecinarodowej.pl
    zasoby własne

funkcja

pastor

wyznanie

Kościół Ewangelicko–Augsburski w Rzeczypospolitej Polskiej EA

diecezja / prowincja

superintendentura warszawskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.04.16]

honorowe wyróżnienia

Złoty „Krzyż Zasługiwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

data i miejsce
śmierci

04.05.1942

KL Dachauobóz koncentracyjny
dziś: Dachau, rej. Górna Bawaria, kraj Bawaria, Niemcy

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2016.05.30]

szczegóły śmierci

W czasie I wojny światowej, w związku z bitwą pod Gorlicami w 05.1915, w której wojska niemiecko–austriackie pokonały Rosjan, dobrowolnie przyłączył się do swych ewangelickich parafian i wraz z nimi został deportowany do Charkowa w Rosji (tzw. bieżeństwo).

Powrócił po separatystycznym niemiecko–austriacko–rosyjskim traktacie pokojowym w Brześciu w 03.1918.

Po niemieckim najeździe na Rzeczpospolitą w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, aresztowany przez Niemców 28.09.1939 (po raz drugi – pierwszy raz krótko przetrzymywany wcześniej, jako polski zakładnik, w kościele pw. św. Katarzyny w Zgierzu) — na podstawie listy proskrypcyjnej niem. „Sonderfahndungsliste” (pl. „Specjalna lista poszukiwanych”).

Dopytywany potwierdził, że jest Polakiem — i nie podpisał Volkslisty, czyli osób określających swoje pochodzenie jako niemieckie.

Przetrzymywany w więzieniu przy ul. Sterlinga w Łodzi (albo więzieniu przy ul. Anstadta).

Następnie przetrzymywany w obozie przejściowym w Radogoszczu.

Torturowany — zanurzany w beczce z lodowatą wodą (albo fekaliami).

05.07.1940 wywieziony do obozu koncentracyjnego KL Dachau, a następnie 30.08.1940 przetransportowany do obozu koncentracyjnego KL Sachsenhausen.

Stamtąd 14.12.1940 przewieziony z powrotem do KL Dachau, gdzie zginął — torturowany, podobno, w ramach tzw. „eksperymentów medycznych” wszczepiono mu flegmonę, przeznaczony do tzw. „transportu inwalidów”, czyli do komory gazowej.

Zginął przed wywiezieniem.

numery obozowe

22821Kliknij by wyświetlić stronę źródłową (KL DachauKliknij by przejść do opisu)

przyczyna śmierci

eksterminacja: wycieńczenie i głód

sprawstwo

Niemcy

miejsca i wydarzenia

KL DachauKliknij by przejść do opisu, KL SachsenhausenKliknij by przejść do opisu, EtG RadegastKliknij by przejść do opisu, Łódź (Anstadta)Kliknij by przejść do opisu, Łódź (ul. Sterlinga)Kliknij by przejść do opisu, «Intelligenzaktion»Kliknij by przejść do opisu, Odpowiedzialność zbiorowa („zakładnicy”)Kliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu

data i miejsce
urodzenia

24.08.1887

Łódździś: pow. Łódź miasto, woj. łódzkie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.07.18]

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

08.12.1912

szczegóły posługi

1920 – 1939

proboszcz — Zgierzdziś: gm. Zgierz miasto, pow. Zgierz, woj. łódzkie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ parafia EA — także: radca Konsystorza Kościoła Ewangelicko–Augsburskiego w RP (1938‐1939)

1914 – 1920

administrator — Mławadziś: gm. Mława miasto, pow. Mława, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ parafia EA — z przerwą na lata 1915‐1918 i ewakuację (i.e. bieżeństwo) do Rosji

1914 – 1920

administrator — Pułtuskdziś: gm. Pułtusk, pow. Pułtusk, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ parafia EA — z przerwą na lata 1915‐1918 i ewakuację (i.e. bieżeństwo) do Rosji

1912 – 1914

wikariusz — Łódździś: pow. Łódź miasto, woj. łódzkie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.07.18]
⋄ parafia EA pw. św. Jana

1908 – 1912

student — Dorpatdziś: Tartu, gm. Tartu miasto, prow. Tartu, Estonia
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.03.24]
⋄ Wydział Teologii Ewangelickiej, Uniwersytet Dorpacki — także: członek korporacji akademickiej „Konwent Polonia

żonaty — troje dzieci

uwagi

Urna z prochami — skremowanie nastąpiło prawd. w krematorium przy niem. Ostfriedhof (pl. cmentarz wschodni) w Monachium — od 1950 przechowywana jest na cmentarzu Am Perlacher Forst, w miejscu zwanym niem. Ehrenhain I (pl. „Gaj Pamięci nr 1”), w Monachium (odznaczona nr K3330)

inni związani
szczegółami śmierci

BANSZELKliknij by wyświetlić biogram Karol, BIELIŃSKIKliknij by wyświetlić biogram Józef, BURSCHEKliknij by wyświetlić biogram Edmund, BURSCHEKliknij by wyświetlić biogram Juliusz, FREYDEKliknij by wyświetlić biogram Alfred, GNIDAKliknij by wyświetlić biogram Franciszek, GUMPERTKliknij by wyświetlić biogram Stefan Edward, GUTKNECHTKliknij by wyświetlić biogram Brunon, GUTSCHKliknij by wyświetlić biogram Zygmunt, HAUSEKliknij by wyświetlić biogram Paweł Henryk, KAHANEKliknij by wyświetlić biogram Jerzy, KOŻUSZNIKKliknij by wyświetlić biogram Stanisław, KULISZKliknij by wyświetlić biogram Karol, KUŹWAKliknij by wyświetlić biogram Zygmunt, LEHMANNKliknij by wyświetlić biogram Jerzy, MAYKliknij by wyświetlić biogram Leon Witold, MAMICAKliknij by wyświetlić biogram Józef, MANITIUSKliknij by wyświetlić biogram Gustaw, NIEROSTEKKliknij by wyświetlić biogram Józef, NITSCHMANNKliknij by wyświetlić biogram Adam Robert, OŻANAKliknij by wyświetlić biogram Gustaw, PASZKOKliknij by wyświetlić biogram Ryszard, PAWLASKliknij by wyświetlić biogram Władysław, WAGNERKliknij by wyświetlić biogram Ryszard Ernest, ZMEŁTYKliknij by wyświetlić biogram Adolf

miejsca i wydarzenia
opisy

KL Dachau: KL Dachau w niemieckiej Bawarii, założony w 1933, stał się głównym niemieckim niem. Konzentrationslager (pl. obóz koncentracyjny) KL dla księży katolickich w czasie II wojny światowej: 09.11.1940 Reichsführer‐SS Heinrich Himmler, szef SS, Gestapo i niemieckiej policji, w wyniku interwencji Watykanu, podjął decyzję o przeniesieniu wszystkich duchownych przetrzymywanych w różnych obozach koncentracyjnych do obozu KL Dachau. Pierwsze większe transporty miały miejsce 08.12.1940. W KL Dachau Niemcy więzili ok. 3,000 kapłanów, w tym ok. 1,800 polskich. Kapłanów zmuszano do niewolniczej pracy na tzw. „Plantagach” — niem. „Die Plantage”, największym w Europie, zarządzanym przez ludobójcze SS ogrodzie ziołowym, składającym się z wielu szklarni, budynków laboratoryjnych i ziemi ornej, gdzie prowadzono eksperymenty z noymi lekami naturalnymi — przez wiele godzin, bez przerw, bez ochronnych ubrań, bez pożywienia. Pracowali przy budowach, m.in. krematorium. W barakach więziennych panował głód, szczególnie w latach 1941‐1942, zimą przejmujące zimno a latem nieznośny upał. Więźniowie zapadali na choroby, w szczególności gruźlicę. Na wielu przeprowadzano zbrodnicze „eksperymenty medyczne” — in 11.1942 ok. 20 kapłanów otrzymało zastrzyki z flegmony; od 07.1920 do 05.1944 ok. 120 poddanych zostało eksperymentom malarycznym. Ponad 750 polskich duchownych zostało przez Niemców zamordowanych, w tym wielu zagazowanych w ośrodku eutanacyjnym Scholoss Hartheim w Austrii. System obozów KL Dachau w szczytowym momencie miał ok. 100 podobozów niewolniczej pracy przymusowej — w południowych Niemczech i Austrii. Udokumentowanych zostało ok. 32,000 przypadków śmierci w obozie, tysiące zginęło bez śladu. W momencie oswobodzenia 29.04.1945 przez wojska USA ok. 10,000 na 30,000 więźniów było chorych… (więcej na: www.kz-gedenkstaette-dachau.deKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.10]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.05.30]
)

KL Sachsenhausen: Przez niem. Konzentrationslager (pl. obóz koncentracyjny) KL Sachsenhausen, założony na terenach byłej wioski olimpijskiej w 07.1936, przeszły w 1940 setki polskich kapłanów. Zanim zostali przetransportowani to obozu koncentracyjnego KL Dachau, część z nich zginęła w KL Sachsenhausen. W obozie dokonywano zbrodniczych eksperymentów medycznych na więźniach. W latach 1942‐1944 ok. 140 więźniów pracowało nad fałszowaniem funtów brytyjskich, paszportów, wiz, pieczęci i innych dokumentów. Także i innych więźniów wykorzystywano do pracy niewolniczej, m.in. w zakładach lotniczych firmy Heinkel, w fabrykach firm AEG i Siemens. Przeciętnie w obozie przebywało ok. 50,000 więźniów. Razem przez KL Sachsenhausen i jego filie przeszło ponad 200,000, z których zginęły dziesiątki tysięcy. Tuż przed nadejściem Rosjan dokonano masowej ewakuacji obozu i jego filii (razem ok. 80,000 więźniów) na zachód — w tzw. „marszach śmierci” do innych obozów, m.in. do KL Mauthausen‐Gusen oraz KL Bergen‐Belsen. Obóz funkcjonował do 22.04.1945. Po zakończeniu działań wojennych Rosjanie zorganizowali tam tajny obóz dla jeńców niemieckich i „podejrzanych” żołnierzy rosyjskich. (więcej na: www.stiftung-bg.deKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.10]
)

EtG Radegast: Obóz przesiedleńczy (na potrzeby niemieckiej „akcji” przesiedleńczej dla Polaków w 1939), później współfunkcjonujący z obozem przejściowym‐koncentracyjnym (w czasie ludobójczej akcji «Intelligenzaktion» Litzmannstadt 1939‐1940), wreszcie przekształcony w niem. Erweitertes Polizeigefängnis (pl. Rozszerzone Więzienie Policyjne), więzienie w Radogoszczy k. Łodzi, dla Polaków z okolic Łodzi. Przeszło przez nie prawdopodobnie ponad 40,000 osób. Dla osób duchownych był to obóz przejściowy przed wysłaniem do obozu koncentracyjnego KL Dachau.

Łódź (Anstadta): 10.09.1939 do Łodzi weszli Niemcy i 07.11.1939, w wybudowanym w 1939 przez Towarzystwo Szkół Żydowskich budynku przy Al. Karola Anstadta 7 (wraz zapleczem garażowym i magazynowym), ulokowali lokalną siedzibę niemieckiej Tajnej Policji Politycznej Gestapo. W piwnicach urządzono areszt śledczy. Latem 1944 pracowało tam 151 funkcjonariuszy Gestapo, wspieranych przez ok. 690 zarejestrowanych agentów. W siedzibie prowadzono dochodzenia, przesłuchiwano zatrzymanych torturując ich, mordowano w areszcie. Po niemieckiej klęsce i rozpoczęciu okupacji rosyjskiej siedziba komunazistowskiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego UB, oddziału ludobójczego rosyjskiego MGB, w Łodzi. W tym samym piwnicznym areszcie torturowano i mordowano działaczy polskiego podziemia zbrojnego. Działało do 1956. (więcej na: nsz.com.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.10.05]
)

Łódź (ul. Sterlinga): Więzienie męskie, założone w 1893, w kamienicach przy ul. Sterlinga 16/18 w Łodzi, przez rosyjskie władze zaborcze. W dwudziestoleciu międzywojennym polskie więzienie państwowe. Podczas II wojny światowej niemieckie więzienie policyjne, wykorzystywane także przez niem. Geheime Staatspolizei (pl. Tajna Policja Państwowa), czyli Gestapo. Więźniów przetrzymywano w dwóch trzypiętrowych budynkach z 53 celami oraz 5 „izbami chorych”. Odbywały się przesłuchania aresztowanych Polaków, połączone z torturami, a także egzekucje — przez powieszenie. Po niemieckiej klęsce i rozpoczęciu okupacji rosyjskiej więzienie komunazistowskiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego UB — oddziału rosyjskiego ludobójczego MGB. Nadal odbywały się w nim egzekucje, tym razem Niemców i Polaków skazanych za współpracę z okupantem niemieckim, oraz skazanych za działalność antykomunistyczną i zwykłych przestępców Zamknięte w 1964. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

«Intelligenzaktion»: (pl. „akcja inteligencja”) — niemiecki program eksterminacji polskiej elity, głównie inteligencji, przeprowadzony od początku okupacji w 09.1939 do 04.1940, głównie na terenach przyłączonych bezpośrednio do Niemiec, ale także na terenie tzw. Generalnego Gubernatorstwa, gdzie nosił miano «AB‐aktion». W pierwszej fazie, tuż po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, realizowany pod nazwą niem. Unternehmen „Tannenberg” (pl. „operacja Tannenberg”) — w oparciu o opracowane przez jednostkę Zentralstelle II/P (Polen) niemieckiego Głównego Urzędu SD listy proskrypcyjne Polaków (niem. Sonderfahndungsbuch Polen), uznawanych za szczególnie niebezpiecznych dla III Rzeszy. Znalazły się na niej nazwiska 61,000 Polaków. Razem w trakcie tego ludobójstwa planowo i metodycznie zamordowano ok. 50 tys. nauczycieli, księży, przedstawicieli ziemiaństwa, wolnych zawodów, działaczy społecznych i politycznych oraz emerytowanych wojskowych. Kolejnych 50 tys. zesłano do obozów koncentracyjnych, gdzie przeżył tylko znikomy procent. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.10.04]
)

Odpowiedzialność zbiorowa („zakładnicy”): Zbrodnicza praktyka stosowana przez Niemców na okupowanych terenach Polski, od pierwszego w zasadzie dnia II wojny światowej. Polegała na wyznaczeniu i publicznym ogłoszeniu listy nazwisk wybranych osób, których życie zależało od bezwzględnego stosowania się do zarządzeń niemieckich. Każde złamanie owych zarządzeń, przez dowolną osobę, niezależnie od okoliczoności, skutowało mordem wyznaczonych „zakładników”. W pierwszych dniach wojny i okupacji stosowowana była m.in. przez niemieckie wojsko Wehrmacht, by zapobiec aktom kontynuacji walk obronych przez polskie społeczeństwo. W późniejszym czasie, w szczególności w zarządzanym przez Niermców Generalnym Gubernartorstwie, stanowiła część oficjalnej polityki władz okupacyjnych — zbiorowej odpowiedzialności za jakiekolwiek akty oporu wobec praktyk okupupanta. Za życie jednego Niemca, choćby i śmierć nastąpiła z przyczyn obyczajowych, Niemcy dokonywali egzekucji od kilkunastu do nawet stu wcześniej wyznaczonych jako „zakładników” Polaków.

Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

źródła

osobowe:
www.zgierz.luteranie.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]
, old.luteranie.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]
, estok.org.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.08.14]
, de.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.08.14]
, www.ipgs.usKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]
, ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.03.24]

bibliograficzne:
Urny przechowywane na cmentarzu Am Perlacher Forst — analiza”, p. Grzegorz Wróbel, kustosz Muzeum Tradycji Niepodległościowych w Łodzi, korespondencja prywatna, 25.05.2020
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.03.24]
, ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.03.24]
, www.uml.lodz.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.08.14]
, estok.org.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.08.14]
, ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.03.24]
, estok.org.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.08.14]
, estok.org.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.08.14]
, ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.03.24]
, ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.03.24]
, estok.org.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.08.14]
, picasaweb.google.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.08.14]
, www.miejscapamiecinarodowej.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.12.04]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: FALZMANN Aleksander Karol

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu