• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English
  • NOWAK Edmund, źródło: www.muzeumkatynskie.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFONOWAK Edmund
    źródło: www.muzeumkatynskie.pl
    zasoby własne
  • NOWAK Edmund, źródło: episkopat.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFONOWAK Edmund
    źródło: episkopat.pl
    zasoby własne
  • NOWAK Edmund, źródło: www.muzeumkatynskie.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFONOWAK Edmund
    źródło: www.muzeumkatynskie.pl
    zasoby własne
  • NOWAK Edmund, źródło: www.ogrodywspomnien.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFONOWAK Edmund
    źródło: www.ogrodywspomnien.pl
    zasoby własne

nazwisko

NOWAK

imiona

Edmund

  • NOWAK Edmund - Tablica pamiątkowa, Park Łokietka, Włocławek, źródło: www.skyscrapercity.com, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFONOWAK Edmund
    Tablica pamiątkowa, Park Łokietka, Włocławek
    źródło: www.skyscrapercity.com
    zasoby własne
  • NOWAK Edmund - Tablica pamiątkowa, kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego, Poznań, źródło: ipn.gov.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFONOWAK Edmund
    Tablica pamiątkowa, kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego, Poznań
    źródło: ipn.gov.pl
    zasoby własne
  • NOWAK Edmund - Tabliczka pamiątkowa, Polski Cmentarz Wojenny, Miednoje, źródło: www.moremaiorum.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFONOWAK Edmund
    Tabliczka pamiątkowa, Polski Cmentarz Wojenny, Miednoje
    źródło: www.moremaiorum.pl
    zasoby własne
  • NOWAK Edmund - Tablica pamiątkowa, pomnik, Wąwolnica, źródło: radio.lublin.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFONOWAK Edmund
    Tablica pamiątkowa, pomnik, Wąwolnica
    źródło: radio.lublin.pl
    zasoby własne
  • NOWAK Edmund - Tablica pamiątkowa, klasztor pw. Znalezienia Krzyża Świętego, Kalwaria Pacławska, źródło: ofm.krakow.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFONOWAK Edmund
    Tablica pamiątkowa, klasztor pw. Znalezienia Krzyża Świętego, Kalwaria Pacławska
    źródło: ofm.krakow.pl
    zasoby własne
  • NOWAK Edmund - Tablica pamiątkowa, katedra polowa Wojska Polskiego, Warszawa, źródło: zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFONOWAK Edmund
    Tablica pamiątkowa, katedra polowa Wojska Polskiego, Warszawa
    źródło: zasoby własne
  • NOWAK Edmund - Tablica pamiątkowa, katedra polowa Wojska Polskiego, Warszawa, źródło: zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFONOWAK Edmund
    Tablica pamiątkowa, katedra polowa Wojska Polskiego, Warszawa
    źródło: zasoby własne
  • NOWAK Edmund - Tablica pamiątkowa, kościół pw. św. Stanisława, Sankt Petersburg, źródło: ipn.gov.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFONOWAK Edmund
    Tablica pamiątkowa, kościół pw. św. Stanisława, Sankt Petersburg
    źródło: ipn.gov.pl
    zasoby własne

funkcja

kapłan diecezjalny

wyznanie

Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

diecezja / prowincja

diecezja włocławskawięcej na
www.diecezja.wloclawek.pl
[dostęp: 2012.11.23]

diecezja włocławska i.e. kaliskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.10.13]

ordynariat polowy Wojska Polskiegowięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.12.20]

akademickie wyróżnienia

doktor historii
magister filozofii

honorowe wyróżnienia

Order Wojenny Virtuti Militari — Srebrny (V klasy)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.10.13]

Krzyż Kampanii Wrześniowejwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.11.24]

Krzyż Oficerski „Polonia Restitutawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.04.16]

Krzyż Waleczności b. Ochotniczej Sprzymierzonej Armii generała Stanisława Bułak–Bałachowiczawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.03.10]

Złoty „Krzyż Zasługiwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

Medal „Polska Swemu Obrońcywięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.03.10]

Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległościwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.10.13]

data i miejsce
śmierci

04.1940

Twerdziś: obw. twerski, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

alt. daty i miejsca
śmierci

05.1940

szczegóły śmierci

W 1917, w czasie I wojny światowej, podczas posługi w Działoszynie, współpracował z konspiracyjną Polską organizacją wojskową POW — Działoszyn znajdował się wówczas pod okupacją austro–węgierską, w niem. Militärgeneralgouvernement in Polen (pl. Generalne Gubernatorstwo Wojskowe w Polsce), tuż przy granicy z terenem okupowanym przez Niemcy, czyli niem. Kaiserlich–deutsche Generalgouverment Warschau (pl. Cesarsko–Niemieckie Generalne Gubernatorstwo Warszawskie).

Po zakończeniu I wojny świaowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości zgłosił się 05.05.1919 ochotniczo do Wojska Polskiego (przyjęty został 01.06.1919).

W czasie wojny polsko–rosyjskiej 1920 kapelan 3. Pułku Ułanów, walczącego na froncie północnym.

W czasie najazdu niemieckiego i rosyjskiego na Polskę w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej szef służby duszpasterskiej Armii „Lublin” Wojska Polskiego (od mobilizacji w 08.1939).

Prawd. do 14.09.1939 przebywał wraz z dowództwem DOK II w Lublinie, a następnie wraz z nim — w tym gen. Mieczysławem Smorawińskim — udał się, zgodnie z rozkazami, do Kowla, a potem do Włodzimierza Wołyńskiego.

Po dotarciu po 17.09.1939 najeźdźczej armii rosyjskiej do Włodzimierza Wołyńskiego prawd. zamierzał — zgodnie z porozumieniem gen. Smorawińskiego z Rosjanami, wynegocjowanym w pertraktacjach — udać się wraz z oddziałami polskimi na zachód, w kierunku Bugu.

20.09.1939, po wyruszeniu z Włodzimierza, wszyscy zostali zatrzymani przez Rosjan i „internowani” w obozie filtracyjnym NKWD PFŁ Szepietówka.

Następnie przetrzymywany w obozie koncentracyjnym Kozielsk (albo Starobielsk).

23‐24.12.1939 prawd. przetransportowany do więzienia Butyrki w Moskwie a następnie 29.12.1939 do obozu koncentracyjnego Ostaszków.

Z Ostaszkowa — jego nazwisko znajduje się na liście wywozowej NKWD nr 05/3 sporządzonej 05.04.1940, pozycja 71 (sprawa nr 1331), z nakazem przekazania do dyspozycji szefa Zarządu NKWD w Twerze — wywieziony prawd. w 04.1940 (data dzienna nie jest znana, ale sądząc po dacie opracowania listy wywozowej miało to miejsce — jak w innych znanych przypadkach — wkróce potem) do miejsca straceń w Twerze i zamordowany.

Decyzją Ministra Obrony Narodowej nr 439/MON z 05.10.2007 awansowany pośmiertnie do stopnia pułkownika.

Gen. Smorawiński zamordowany został przez Rosjan w Katyniu.

numery obozowe

1331 (KŁW OstaszkówKliknij by przejść do opisu)

przyczyna śmierci

zbiorowy mord

sprawstwo

Rosjanie

miejsca i wydarzenia

Twer (mordy NKWD 1940)Kliknij by przejść do opisu, «Ludobójstwo katyńskie 1940»Kliknij by przejść do opisu, KŁW OstaszkówKliknij by przejść do opisu, Moskwa (Butyrki)Kliknij by przejść do opisu, KŁW StarobielskKliknij by przejść do opisu, KŁW KozielskKliknij by przejść do opisu, PFŁ SzepietówkaKliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu, Wojna polsko‐rosyjska 1919‐1921Kliknij by przejść do opisu

data i miejsce
urodzenia

03.12.1891

Półwiosek Starydziś: gm. Ślesin, pow. Konin, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]

alt. daty i miejsca
urodzenia

02.12.1891

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

22.03.1915 (katedra włocławskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14]
)

szczegóły posługi

1939

dziekan — Dowództwo Okręgu Korpusu DOK Nr II Lublin, Wojsko Polskie

19.03.1939

proboszcz wojskowy RK — Wojsko Polskie — w randze podpułkownika

1934 – 1939

administrator — Lublindziś: pow. Lublin miasto, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Dowództwo Okręgu Korpusu DOK Nr II Lublin, Wojsko Polskie ⋄ parafia RK pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny

do 1934

doktorant — Lwówdziś: grom. Lwów miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ historia, Uniwersytet im. Jana Kazimierza [i.e. Uniwersytet im. Jana Kazimierza w podziemiu (1941‐1944) / Uniwersytet im. Iwana Franki (1940‐1941) / Uniwersytet im. Jana Kazimierza (1919‐1939) / Uniwersytet Franciszkański (1817‐1918)] — rozprawa doktorska pt.Rys dziejów duszpasterstwa wojskowego w Polsce w latach 968‐1831”, obrona publiczna 1934 (pierwsza wersja opublikowana wcześniej w 1932)

06.1934

starszy kapelan wojskowy RK — Wojsko Polskie — w randze majora, ze starszeństwem z 01.01.1934

do ok. 1934

administrator — Nowa Wilejkadziś: dzielnica w Wilnie, rej. Wilno miasto, okr. Wilno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Dowództwo Okręgu Korpusu DOK Nr III Grodno, Wojsko Polskie ⋄ parafia wojskowa RK pw. św. Stanisława Kostki Wyznawcy

do ok. 1930

student — Wilnodziś: rej. Wilno miasto, okr. Wilno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ historia, Uniwersytet im. Stefana Batorego [i.e. Uniwersytet Wileński (od 1945) / niektóre wydziały w konspiracji (1939‐1945) / zamknięty przez Litwinów (1939) / Uniwersytet im. Stefana Batorego (1919‐1939)] — podyplomowe studia specjalistyczne, uwieńczone tytułem Magistra Filozofii

ok. 1923 – 1924

administrator — Złoczówdziś: grom. Złoczów miasto, rej. Złoczów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ Dowództwo Okręgu Korpusu DOK Nr VI Lwów, Wojsko Polskie ⋄ parafia wojskowa RK pw. św. Michała Archanioła

ok. 1923

kapelan — Tarnopoldziś: grom. Tarnopol miasto, rej. Tarnopol, obw. Tarnopol, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ Dowództwo Okręgu Korpusu DOK Nr VI Lwów, Wojsko Polskie

kapelan — Wołkowyskdziś: rej. Wołkowysk, obw. Grodno, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.06]
⋄ Dowództwo Okręgu Korpusu DOK Nr III Grodno, Wojsko Polskie

od 1921

kapelan — Grodnodziś: rej. Grodno, obw. Grodno, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Dowództwo Okręgu Korpusu DOK Nr III Grodno, Wojsko Polskie

05.1920

kapelan wojskowy RK — Wojsko Polskie — służby stałej, ze starszeństwem, w randze kapitana

od 01.06.1919

kapelan — Wojsko Polskie — kapelan kontraktowy (rezerwy)

1918 – 1920

wikariusz — Brzeźniodawn.: Brzeźno
dziś: gm. Brzeźnio, pow. Sieradz, woj. łódzkie, Polska

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.18]
⋄ parafia RK pw. św. Idziego ⋄ dekanat RK Złoczewdziś: gm. Złoczew, pow. Sieradz, woj. łódzkie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

1917 – 1918

wikariusz — Działoszyndziś: gm. Działoszyn, pow. Pajęczno, woj. łódzkie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.18]
⋄ parafia RK pw. św. Marii Magdaleny ⋄ dekanat RK Wieluń / Praszkanazwy/siedziby dekanatu
dziś: Polska

1916 – 1917

wikariusz — Dłutówdziś: gm. Dłutów, pow. Pabianice, woj. łódzkie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.01]
⋄ parafia RK pw. św. Trzech Króli ⋄ dekanat RK Łaskdziś: gm. Łask, pow. Łask, woj. łódzkie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.18]

1916

wikariusz — Włocławekdziś: pow. Włocławek miasto, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ parafia RK pw. św. Jana Chrzciciela (farna) ⋄ dekanat RK Włocławekdziś: pow. Włocławek miasto, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
— prefekt

1915

wikariusz — Aleksandrów Kujawskidziś: gm. Aleksandrów Kujawski, pow. Aleksandrów Kujawski, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.08.03]
⋄ kościół RK pw. Przemienienia Pańskiego ⋄ Służewodziś: gm. Aleksandrów Kujawski, pow. Aleksandrów Kujawski, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.18]
, parafia RK pw. św. Jana Chrzciciela ⋄ dekanat RK Nieszawadziś: gm. Nieszawa, pow. Aleksandrów Kujawski, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
— także: prefekt szkół powszechnych

1909 – 1915

student — Włocławekdziś: pow. Włocławek miasto, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ filozofia i teologia, Seminarium Duchowne

autor prac historycznych, m.in. monumentalnych „Rys dziejów duszpasterstwa wojskowego w Polsce w latach 968‐1831” (Warszawa, 1932)

inni związani
szczegółami śmierci

DUBIELKliknij by wyświetlić biogram Aleksander, JANASKliknij by wyświetlić biogram Mieczysław, KACPRZAKKliknij by wyświetlić biogram Józef, MARCOŃKliknij by wyświetlić biogram Mieczysław, MASŁOŃKliknij by wyświetlić biogram Władysław, MIKUCZEWSKIKliknij by wyświetlić biogram Józef, MIODUSZEWSKIKliknij by wyświetlić biogram Jan, OCHABKliknij by wyświetlić biogram Włodzimierz, PASZKOKliknij by wyświetlić biogram Ryszard, ROMANOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Wiktor, SKORELKliknij by wyświetlić biogram Józef, SZWEDKliknij by wyświetlić biogram Bronisław, WOJTYNIAKKliknij by wyświetlić biogram Czesław, ZAKRZEWSKIKliknij by wyświetlić biogram Franciszek

miejsca i wydarzenia
opisy

Twer (mordy NKWD 1940): W dniach 04.04‐22.05.1940 roku Rosjanie rozstrzelali w Twerze ok. 6,314 polskich jeńców wojennych z obozu koncentracyjnego w Ostaszkowie. Jeńców nocami przywożono — trasa z Ostaszkowa do Tweru to ok. 190 km — do siedziby NKWD (obecnie Twerski Instytut Medycznym przy ul. Sowieckiej, uprzednio gimnazjum klasyczne), pojedynczo w piwnicznym pomieszczeniu zwanym „pokojem leninowskim” identyfikowano, skuwano, przeprowadzano do innego pomieszczenia piwnicznego z drzwiami obitymi wojłokiem, po czym strzałem w tył głowy z niemieckiego pistoletu Walther P38 mordowano. Zwłoki wrzucano następnie do zbiorowych dołów śmierci w lesie w pobliżu miejscowości Miednoje, na terenie ośrodka letniskowego NKWD, i zasypywano koparką. Mordy stanowiły część zorganizowanej rosyjskiej akcji wobec polskich jeńców wojennych, noszącej wszelkie znamiona ludobójstwa, zwanej «ludobójstwem katyńskim». (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]
)

«Ludobójstwo katyńskie 1940»: 05.03.1940 rosyjskie władze komunazistowskie — Biuro Polityczne rosyjskiej partii komunazistowskiej — podjęło formalną decyzję o eksterminacji dziesiątków tysięcy polskiej inteligencji i wojskowych przetrzymywanych w rosyjskich obozach w konsekwencji niemiecko‐rosyjskiej umowie Ribbentrop‐Mołotow, najazdu na Polskę i zaboru połowy Polski w 09.1939, i rozpoczęcia II wojny światowej. Aktem wykonawczym był rozkaz nr 00350 szefa NKWD, Ławrentija Berii, o „rozładowaniu więzień NKWD” na Ukrainie i Białorusi. Cała akcja — mordów dokonywano m.in. w Katyniu, Charkowie, Twerze, Bykowni i Kuropatach — była koordynowana centralnie z siedziby NKWD w Moskwie. Świadczą o tym tzw. listy wywozowe kolejnych grup polskich jeńców (zazwyczaj ok. 100 osobowych) z obozów NKWD kierowanych do miejsc kaźni, opracowywane i rozsyłane na kilka dni przed mordem właśnie z Moskwy. Świadczą też wcześniejsze wywózki polskich kapłanów z obozów NKWD w Kozielsku, Ostaszkowie i Starobielsku do więzienia NKWD w Moskwie, lub ich odizolowanie, tuż przed świętami 25.12.1939 Bożego Narodzenia, prawd. by pozbawić polskich jeńców opieki duchowej w tym czasie — w sposób oczywisty działania sterowane z centrali NKWD w Moskwie. Istnieją przesłanki — cztery tzw. „metodyczne konferencje NKWD‐Gestapo” w 1939‐1940: w Brześciu nad Bugiem, Przemyślu, Zakopanem i Krakowie — o ścisłej współpracy Rosjan i Niemców w całkowitej eksterminacji narodu polskiego, a w szczególności polskich elit — co zatwierdzone zostało prawd. podczas spotkania socjalistycznych przywódców Niemiec, Heinricha Himmlera, i Rosji, Ławrientija Berii, w pałacyku myśliwskim Niemca, Hermanna Göringa, w Romintach w Puszczy Rominckiej w Prusach Wschodnich. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.12.15]
)

KŁW Ostaszków: Rosyjski ros. Концентрационный Лагерь для Военнопленных (pl. Jeniecki Obóz Koncentracyjny) KŁW, zarządzany przez ludobójczą rosyjską organizację NKWD, dla Polaków aresztowanych po najeździe w 1939, fukcjonujący w latach 1939‐1940 w Ostaszkowie — w rzeczywistości na oddalonych ok. 11 km Ostaszkowa wysepkach Stołobnyj oraz półwyspie Swietlica na jeziorze Seliger, w byłym prawosławnym monasterze, Pustelni Niłowo‐Stołobieńskiej, zrabowanym i zamkniętym przez rosyjskich bolszewików w 1928. W 04.1940 przetrzymywano w nim 6,570 osób (w 04.1940, w 11.1940 — 8397), z których ok. 6,300 została następnie — w ramach realizacji decyzji rosyjskich władz o eksterminacji dziesiątków tysięcy polskiej inteligencji i wojskowych — zamordowana w Twerze. Wśród ofiar byli m.in. funkcjonariusze polskiej Policji Państwowej, Korpusu Ochrony Pogranicza KOP, Żandarmerii Wojskowej, Służby Więziennej, oficerowie i żołnierze Wojska Polskiego, oficerowie wywiadu i kontrwywiadu Oddziału II Sztabu Głównego, księża, pracownicy sądownictwa, straży pożarnej, leśnicy oraz osadnicy wojskowi ze wschodniej części II Rzeczypospolitej. Na innej wyspie jeziora Seliger, Gorodomla, w latach 1946‐1953 Rosjanie przetrzymywali grupę niemieckich specjalistów z zespołu Wernhera von Brauna, którzy pod kierunkiem Siergieja Korolowa, pracowali nad rosyjskim rakietami. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]
)

Moskwa (Butyrki): Przejściowe i śledcze. ciężkie więzienie w Moskwie — dla tzw. więźniów politycznych — w którym Rosjanie przetrzymywali i zamordowali tysiące Polaków. Założone prawd. w XVII w. W XIX w. przetrzymywano w nim wielu Polaków — uczestników powstań narodowych (1831 i 1863). W czasach komunizmu miejsce internowania politycznych więźniów, głównie przed wysłaniem do rosyjskich obozów pracy niewolniczej Gułag. W 1937‐8, podczas wielkich prześladowań, jednorazowo w więzieniu przetrzymywano do 20,000 ofiar (ok. 170 na celę). Tysiące zostało zamordowanych. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09]
)

KŁW Starobielsk: Rosyjski ros. Концентрационный Лагерь для Военнопленных (pl. Jeniecki Obóz Koncentracyjny) KŁW, zarządzany przez ludobójczą rosyjską organizację NKWD, dla Polaków aresztowanych po najeździe w 1939, fukcjonujący w latach 1939‐1940 w Starobielsku — na terenie prawosławnego monasteru pw. Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość”, zrabowanego i zamkniętego przez rosyjskich bolszewików w 1923. W 04.1940 przetrzymywano — na jednego jeńca przypadało około 1,25 m2 powierzchni pryczy, na której spał, jadł i trzymał swój dobytek, początkowo jeńcy otrzymywali tylko jeden posiłek dziennie — w nim 3,800 osób (w 11.1939 — 11,262). Zostali oni następnie — w ramach realizacji decyzji rosyjskich władz o eksterminacji dziesiątków tysięcy polskiej inteligencji i wojskowych — zamordowani w Charkowie. Wśród ofiar było 8 generałów, 55 pułkowników, 127 podpułkowników, 230 majorów, ok. 1000 kapitanów i rotmistrzów, ok. 2,450 poruczników i podporuczników Wojska Polskiego. Prawie połowę stanowili oficerowie rezerwy: ponad 20 profesorów wyższych uczelni, cały bez wyjątku personel naukowy Instytutu Przeciwgazowego Wojska Polskiego i prawie cały personel Instytutu Uzbrojenia Wojska Polskiego, ok. 400 lekarzy, kilkuset prawników, kilkuset inżynierów, ok. 100 nauczycieli, ok. 600 lotników, wielu działaczy społecznych, kilkudziesięciu literatów i dziennikarzy. Także później wykorzystywany przez Rosjan jako obóz koncentracyjny dla Polaków. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]
)

KŁW Kozielsk: Rosyjski ros. Концентрационный Лагерь для Военнопленных (pl. Jeniecki Obóz Koncentracyjny) KŁW, zarządzany przez ludobójczą rosyjską organizację NKWD, dla Polaków aresztowanych po najeździe w 1939, fukcjonujący w latach 1939‐1940 w Kozielsku — na terenie XVIII wiecznego prawosławnego Stauropigialnego Optyńskiego Monasteru pw. Wprowadzenia Matki Bożej do Świątyni, zamkniętego i zrabowanego przez rosyjskich bolszewików w 1923. W 04.1940 przetrzymywano w nim ok. 4,594 osoby, którzy zostali następnie — w ramach realizacji decyzji rosyjskich władz o eksterminacji dziesiątków tysięcy polskiej inteligencji i wojskowych — zamordowani w Katyniu. Wśród jeńców był jeden kontradmirał Polskiej Marynarki Wojennej, czterech generałów, ok. 100 pułkowników i podpułkowników, ok. 300 majorów i ok. 1000 kapitanów i rotmistrzów Wojska Polskiego. Ok. połowy stanowili oficerowie rezerwy, wśród których było m.in. 21 profesorów, docentów i wykładowców szkół wyższych, ponad 300 lekarzy, kilkuset prawników, kilkuset inżynierów, kilkuset nauczycieli i wielu literatów, dziennikarzy i publicystów. Była też jedna kobieta, ppor. pilot Janina Lewandowska. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]
)

PFŁ Szepietówka: Rosyjski ros. Проверочно‐Фильтрационный Ла́герь (pl. Obóz Sprawdzająco‐Filtracyjny) PFŁ, w którym ludobójcza rosyjska organizacja NKWD przeprowadzała selekcję i odizolowywanie najbardziej „niebezpiecznych” lub najcenniejszych dla nich więźniów — utworzony po rosyjskiej inwazji na Polskę 17.09.1939, powołaniu 19.09.1939 przez szefa NKWD, Ławrentego Berię, Zarządu NKWD do spraw Jeńców Wojennych i Internowanych, i nakazaniu utworzenia szeregu obozów dla jeńców polskich. Funkcjonował w latach 1939‐1940 w Szepietówce/Szepetówce na wówczas polskiej Ukrainie. Przetrzymywano w nim ok. 20,000 jeńców — polskiej inteligencji i wojskowych — w krańcowo ciężkich warunkach: musieli spać na gołej ziemi, bez jedzenia a po wodę musieli stać godzinami w kolejkach. Stamtąd przewiezieni zostali do obozów koncentracyjnych a następnie na miejsca egzekucji. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.12.04]
)

Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
)

Wojna polsko‐rosyjska 1919‐1921: Wojna o niepodległość i granice Rzeczpospolitej. Polska odzyskała niepodległość w 1918, ale o granice musiała walczyć z dawnymi potęgami imperialnymi, w szczególności z Rosją. Rosja planowała wzniecenie rewolucji bolszewickiej w krajach zachodu Europy, co stało się przyczyną rozpętania przez nią w 1920 wojny przeciw Polsce. Pokonana został w bitwie warszawskiej, zwanej „cudem nad Wisłą” (jednej z 10 najważniejszych bitew w historii świata, według niektórych historyków), w 08.1920, dzięki której Polska odzyskała część ziem utraconych w ramach rozbiorów Polski w XVIII w., a Europa ocalona została przed ludobójczym komunizmem. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20]
)

źródła

osobowe:
www.ordynariat.wp.mil.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]
, www.niedziela.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.02.15]
, episkopat.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13]
, www.ogrodywspomnien.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
, 4historie.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09]

bibliograficzne:
Ofiary zbrodni niemieckiej spośród duchowieństwa diec. włocławskiej”, ks. Stanisław Librowski, „Kronika Diecezji Włocławskiej”, 07‐08.1947
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
www.muzeumkatynskie.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2017.01.21]
, episkopat.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13]
, www.muzeumkatynskie.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2017.01.21]
, www.ogrodywspomnien.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.11.14]
, www.skyscrapercity.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.12.04]
, ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.12.15]
, www.moremaiorum.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
, radio.lublin.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2022.05.23]
, ofm.krakow.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2022.05.23]
, www.katedrapolowa.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.01.16]
, ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.02.02]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: NOWAK Edmund

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu