funkcja

prezbiter (i.e. jerej)

wyznanie

Cerkiew prawosławna ORwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

diecezja / prowincja

eparchia OR warszawsko‐chełmska (Polska Autokefaliczna Cerkiew Prawosławna PACP)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
ordynariat polowy Wojska Polskiego ORwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2024.12.13]

honorowe wyróżnienia

Order Wojenny Virtuti Militari — Srebrny (V klasy)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.10.13]
Krzyż Kampanii Wrześniowejwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.11.24]

data i miejsce
śmierci

04.1940

Twerdziś: obw. twerski, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

alt. daty i miejsca
śmierci

22.04.1940 (po)

szczegóły śmierci

numery obozowe

5985 (KŁW OstaszkówKliknij by przejść do opisu)

przyczyna śmierci

zbiorowy mord

sprawstwo

Rosjanie

miejsca i wydarzenia

Twer (mordy NKWD 1940)Kliknij by przejść do opisu, «Ludobójstwo katyńskie 1940»Kliknij by przejść do opisu, KŁW OstaszkówKliknij by przejść do opisu, PFŁ SzepietówkaKliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu

data i miejsce
urodzenia

10.04.1900

Nehrybkadziś: gm. Przemyśl, pow. Przemyśl, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.08.20]

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

22.03.1931

szczegóły posługi

inni związani
szczegółami śmierci

DUBIELKliknij by wyświetlić biogram Aleksander, JANASKliknij by wyświetlić biogram Mieczysław, KACPRZAKKliknij by wyświetlić biogram Józef, MARCOŃKliknij by wyświetlić biogram Mieczysław, MASŁOŃKliknij by wyświetlić biogram Władysław, MIKUCZEWSKIKliknij by wyświetlić biogram Józef, MIODUSZEWSKIKliknij by wyświetlić biogram Jan, NOWAKKliknij by wyświetlić biogram Edmund, PASZKOKliknij by wyświetlić biogram Ryszard, ROMANOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Wiktor, SKORELKliknij by wyświetlić biogram Józef, SZWEDKliknij by wyświetlić biogram Bronisław, WOJTYNIAKKliknij by wyświetlić biogram Czesław, ZAKRZEWSKIKliknij by wyświetlić biogram Franciszek

miejsca i wydarzenia
opisy

Twer (mordy NKWD 1940): W dniach 04.04‐22.05.1940 roku Rosjanie rozstrzelali w Twerze ok. 6,314 polskich jeńców wojennych z obozu koncentracyjnego w Ostaszkowie. Jeńców nocami przywożono — trasa z Ostaszkowa do Tweru to ok. 190 km — do siedziby NKWD (obecnie Twerski Instytut Medycznym przy ul. Sowieckiej, uprzednio gimnazjum klasyczne), pojedynczo w piwnicznym pomieszczeniu zwanym „pokojem leninowskim” identyfikowano, skuwano, przeprowadzano do innego pomieszczenia piwnicznego z drzwiami obitymi wojłokiem, po czym strzałem w tył głowy z niemieckiego pistoletu Walther P38 mordowano. Zwłoki wrzucano następnie do zbiorowych dołów śmierci w lesie w pobliżu miejscowości Miednoje, na terenie ośrodka letniskowego NKWD, i zasypywano koparką. Mordy stanowiły część zorganizowanej rosyjskiej akcji wobec polskich jeńców wojennych, noszącej wszelkie znamiona ludobójstwa, zwanej «ludobójstwem katyńskim». (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23])

«Ludobójstwo katyńskie 1940»: 05.03.1940 rosyjskie władze komunazistowskie — Biuro Polityczne rosyjskiej partii komunazistowskiej — podjęło formalną decyzję o eksterminacji dziesiątków tysięcy polskiej inteligencji i wojskowych przetrzymywanych w rosyjskich obozach w konsekwencji niemiecko‐rosyjskiej umowie Ribbentrop‐Mołotow, najazdu na Polskę i zaboru połowy Polski w 09.1939, i rozpoczęcia II wojny światowej. Aktem wykonawczym był rozkaz nr 00350 szefa NKWD, Ławrentija Berii, o „rozładowaniu więzień NKWD” na Ukrainie i Białorusi. 03.03.1959 Aleksander Szelepin, szef rosyjskiego KGB, tak to opisał w ręcznej notatce: „W Komitecie Bezpieczeństwa Państwowego przy Radzie Ministrów Rosji od 1940 przechowywane są akta ewidencyjne i inne materiały dotyczące rozstrzelanych w tymże roku jeńców i internowanych oficerów, żandarmów, policjantów, etc., osób z byłej burżuazyjnej Polski. Ogółem na podstawie decyzji trójki specjalnej NKWD ZSRR rozstrzelanych zostało 21,857 osób, z których: w Lesie Katyńskim (obwód smoleński) 4,421 osób, z obozu starobielskiego w pobliżu Charkowa 3,820 osób, z ostaszkowskiego obozu (obwód kaliniński) 6,311 osób, i 7,305 osób w innych obozach i więzieniach Zachodniej Ukrainy i Zachodniej Białorusi. Cała operacja likwidacji wymienionych osób prowadzona była na podstawie Uchwały KC KPZR z 05.03.1940”. Operacja — mordów dokonywano m.in. w Katyniu, Charkowie, Twerze, Bykowni i Kuropatach — była koordynowana centralnie z siedziby NKWD w Moskwie. Świadczą o tym tzw. listy wywozowe kolejnych grup polskich jeńców (zazwyczaj ok. 100 osobowych) z obozów NKWD kierowanych do miejsc kaźni, opracowywane i rozsyłane na kilka dni przed mordem właśnie z Moskwy. Świadczą też wcześniejsze wywózki polskich kapłanów z obozów NKWD w Kozielsku, Ostaszkowie i Starobielsku do więzienia NKWD w Moskwie, lub ich odizolowanie, tuż przed świętami 25.12.1939 Bożego Narodzenia, prawd. by pozbawić polskich jeńców opieki duchowej w tym czasie — w sposób oczywisty działania sterowane z centrali NKWD w Moskwie. Istnieją przesłanki — cztery tzw. „metodyczne konferencje NKWD‐Gestapo” w 1939‐1940: w Brześciu nad Bugiem, Przemyślu, Zakopanem i Krakowie — o ścisłej współpracy Rosjan i Niemców w całkowitej eksterminacji narodu polskiego, a w szczególności polskich elit — co zatwierdzone zostało prawd. podczas spotkania socjalistycznych przywódców Niemiec, Heinricha Himmlera, i Rosji, Ławrientija Berii, w pałacyku myśliwskim Niemca, Hermanna Göringa, w Romintach w Puszczy Rominckiej w Prusach Wschodnich. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.12.15])

KŁW Ostaszków: Rosyjski ros. Концентрационный Лагерь для Военнопленных (pl. Jeniecki Obóz Koncentracyjny) KŁW, zarządzany przez ludobójczą rosyjską organizację NKWD, dla Polaków aresztowanych po najeździe w 1939, fukcjonujący w latach 1939‐1940 w Ostaszkowie — w rzeczywistości na oddalonych ok. 11 km Ostaszkowa wysepkach Stołobnyj oraz półwyspie Swietlica na jeziorze Seliger, w byłym prawosławnym monasterze, Pustelni Niłowo‐Stołobieńskiej, zrabowanym i zamkniętym przez rosyjskich bolszewików w 1928. W 04.1940 przetrzymywano w nim 6,570 osób (w 04.1940, w 11.1940 — 8397), z których ok. 6,300 została następnie — w ramach realizacji decyzji rosyjskich władz o eksterminacji dziesiątków tysięcy polskiej inteligencji i wojskowych — zamordowana w Twerze. Wśród ofiar byli m.in. funkcjonariusze polskiej Policji Państwowej, Korpusu Ochrony Pogranicza KOP, Żandarmerii Wojskowej, Służby Więziennej, oficerowie i żołnierze Wojska Polskiego, oficerowie wywiadu i kontrwywiadu Oddziału II Sztabu Głównego, księża, pracownicy sądownictwa, straży pożarnej, leśnicy oraz osadnicy wojskowi ze wschodniej części II Rzeczypospolitej. Na innej wyspie jeziora Seliger, Gorodomla, w latach 1946‐1953 Rosjanie przetrzymywali grupę niemieckich specjalistów z zespołu Wernhera von Brauna, którzy pod kierunkiem Siergieja Korolowa, pracowali nad rosyjskim rakietami. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23])

PFŁ Szepietówka: Rosyjski ros. Проверочно‐Фильтрационный Ла́герь (pl. Obóz Sprawdzająco‐Filtracyjny) PFŁ, w którym ludobójcza rosyjska organizacja NKWD przeprowadzała selekcję i odizolowywanie najbardziej „niebezpiecznych” lub najcenniejszych dla nich więźniów — utworzony po rosyjskiej inwazji na Polskę 17.09.1939, powołaniu 19.09.1939 przez szefa NKWD, Ławrentego Berię, Zarządu NKWD do spraw Jeńców Wojennych i Internowanych, i nakazaniu utworzenia szeregu obozów dla jeńców polskich. Funkcjonował w latach 1939‐1940 w Szepietówce/Szepetówce na wówczas polskiej Ukrainie. Przetrzymywano w nim ok. 20,000 jeńców — polskiej inteligencji i wojskowych — w krańcowo ciężkich warunkach: musieli spać na gołej ziemi, bez jedzenia a po wodę musieli stać godzinami w kolejkach. Stamtąd przewiezieni zostali do obozów koncentracyjnych a następnie na miejsca egzekucji. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.12.04])

Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])

źródła

osobowe:
www.ordynariat.wp.mil.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23], www.bractwo-wiezienne.warszawa.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.01.17], episkopat.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13], www.ordynariat.wp.mil.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.11.14]
bibliograficzne:
„Hierachia, kler i pracownicy Kościoła Prawosławnego w XIX‐XXI wieku w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej”, ks. Grzegorz Sosna, m. Antonina Troc-Sosna, Warszawa–Bielsk Podlaski 2017
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
episkopat.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13], powp.wp.mil.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.12.15], www.moremaiorum.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02], ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.02.02], radio.lublin.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2022.05.23], ofm.krakow.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2022.05.23]