Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska
pełna lista:
wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę
przeszukujKliknij by wyświetlić listę z selekcją kategorii
displayClick to display full list in English
searchClick to display selectable list in English
Martyrologium duchowieństwa — Polska
XX w. (lata 1914 – 1989)
dane osobowe
nazwisko
SKOREL
imiona
Józef
funkcja
kapłan diecezjalny
wyznanie
Kościół łaciński (rzymskokatolicki)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
diecezja / prowincja
diecezja pińskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]
diecezja mińskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]
archidiecezja mohylewskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.06.23]
ordynariat polowy Wojska Polskiegowięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.12.20]
akademickie wyróżnienia
magister teologii
honorowe wyróżnienia
„Krzyż Niepodległości”więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.02.02]
Złoty „Krzyż Zasługi”więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.10.13]
Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległościwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.10.13]
Brązowy Medal „Za Długoletnią Służbę”więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.05.25]
data i miejsce
śmierci
30.04.1940
Twerdziś: obw. twerski, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
alt. daty i miejsca
śmierci
29.04.1940, 01.05.1940
szczegóły śmierci
W czasie posługi w Bobrujsku, posługując wśród polskiej młodzieży szkolnej, wszedł w kontakt z działaczami konspiracyjnej Polskiej Organizacji Wojskowej POW.
Został punktem łącznikowym dla kurierów POW.
W nocy 16‑17.07.1919 — gdy polskie oddziały w początkach wojny polsko–rosyjskiej 1919‑1921 posuwały się ku Berezynie — po siódmej z rzędu rewizji aresztowany przez agentów rosyjskiej zbrodniczej organizacji Czeka.
Przesłuchiwany przez samego szefa Czeka, zbrodniczego Feliksa Dzierżyńskiego, ale po trzech tygodniach zwolniony.
W czasie głównych zmagań wojny polsko–rosyjskiej kapelan na froncie białorusko–litewskim.
Po niemieckiej i rosyjskiej inwazji Polski w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej uczestnik obrony Warszawy jako kapelan Szpitala Ujazdowskiego.
Prawd. przed kapitulacją Warszawy próbował przedrzeć się na wschód.
Tam aresztowany przez Rosjan 25.12.1939.
Uwięziony w obozie koncentracyjnym Kozielsk.
W Wigilię 24.12.1939, w gronie 41 polskich jeńców, w tym 9 kapelanów, przetransportowany do więzienia Butyrki w Moskwie.
Stamtąd już 29.12.1939 przewieziony do obozu koncentracyjnego Ostaszków.
Stamtąd wywieziony na miejsce straceń w Twerze — jego nazwisko znajduje się na Liście Wywozowej NKWD nr 051/2 z [27] kwietnia 1940 roku (brak daty dziennej), pozycja 15 (sprawa nr 5773) — i zamordowany.
przyczyna śmierci
zbiorowy mord
sprawstwo
Rosjanie
data i miejsce
urodzenia
12.06.1893
Nowogródekdziś: rej. Nowogródek, obw. Grodno, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.07.04]
alt. daty i miejsca
urodzenia
01.06.1893
prezbiterat (święcenia)
ordynacja
15.04.1916 (Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31])
szczegóły posługi
od 25.09.1919
kapelan {Wojsko Polskie}, zawodowy (ze starszeństwem z 01.06.1919), od 04.02.1934 starszy kapelan i.e. major (ze starszeństwem od 01.01.1934), pośmiertnie awansowany na stopień podpułkownika (decyzja nr 439/MON z 05.10.2007)
1922 – 1939
kapelan {Warszawadziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19], 1. Wojskowy Szpital Okręgowy (od 1927 im. marszałka Józefa Piłsudskiego), Dowództwo Okręgu Korpusu DOK Nr I Warszawa, Wojsko Polskie}, także: promotor sprawiedliwości w Sądzie Biskupa Polowego Wojska Polskiego (1927‑1932), kapelan Centrum Wyszkolenia Sanitarnego, w którego skład wchodziła — oprócz jego szpitala — Szkoła Podchorążych Sanitarnych (od 1930), alumn Państwowego Instytut Nauczycielskiego, kapelan i wykładowca etyki w Wyższej Szkole Inżynierii (od 1936)
1922 – 1924
student {Warszawadziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19], Wydział Teologii Katolickiej, [Uniwersytet Warszawski /od 1945/, Uniwersytet — w konspiracji /1939‑45/, Uniwersytet im. Józefa Piłsudskiego /1935‑39/, Uniwersytet Warszawski /1915‑35/, Cesarski Uniwersytet Warszawski /1870—1915/]}, specjalistyczne studia uwieńczone 17.02.1925 tytułem magistra świętej teologii
1921 – 1922
kapelan {Grudziądzdziś: pow. Grudziądz miasto, woj. kujawsko–pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31], 8. Wojskowy Szpital Okręgowy (do 1921 Szpital Garnizonowy nr 1), Dowództwo Okręgu Korpusu DOK Nr VIII Toruń, Wojsko Polskie}, także: kapelan Obozu Szkół Podoficerskich (w tym Centralnej Szkoły Jazdy i Szkoły Żandarmerii Wojskowej)
1919 – 1921
kapelan {Wojsko Polskie}, w czasie wojny polsko–rosyjskiej 1919‑1921 kapelan 2. Pułku Piechoty Legionów (od 25.09.1919), Białostockiego Pułku Strzelców w składzie IV Brygady 1. Dywizji Litewsko–Białoruskiej (od 12.01.1920), Twierdzy Brześć Litewski (od 12.01.1920), Szpitala Garnizonowego nr 1 w Grudziądzu (od 14.08.1920)
1918 – 1919
prefekt {parafia: Bobrujskdziś: rej. Bobrujsk, obw. Mohylew, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31], pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny; dek.: Bobrujskdziś: rej. Bobrujsk, obw. Mohylew, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]}
1916 – 1918
student {Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31], filozofia i teologia, Cesarska Rzymskokatolicka Akademia Duchowna (1842‑1918)}, studia specjalistyczne, zakończone po zawieszeniu działalności Akademii przez bolszewików
1911 – 1916
student {Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31], filozofia i teologia, Metropolitalne Seminarium Duchowne}
inni związani
szczegółami śmierci
DUBIELKliknij by wyświetlić biografię Aleksander, JANASKliknij by wyświetlić biografię Mieczysław, KACPRZAKKliknij by wyświetlić biografię Józef, MARCOŃKliknij by wyświetlić biografię Mieczysław, MASŁOŃKliknij by wyświetlić biografię Władysław, MIKUCZEWSKIKliknij by wyświetlić biografię Józef, MIODUSZEWSKIKliknij by wyświetlić biografię Jan, NOWAKKliknij by wyświetlić biografię Edmund, OCHABKliknij by wyświetlić biografię Włodzimierz, PASZKOKliknij by wyświetlić biografię Ryszard, ROMANOWSKIKliknij by wyświetlić biografię Wiktor, SZWEDKliknij by wyświetlić biografię Bronisław, WOJTYNIAKKliknij by wyświetlić biografię Czesław, ZAKRZEWSKIKliknij by wyświetlić biografię Franciszek
miejsca zagłady
nazwy obozów
(+ nr więźnia)
Twer: W dniach 04.04–22.05.1940 roku Rosjanie rozstrzelali w Twerze ok. 6,314 polskich jeńców wojennych z obozu w Ostaszkowie. Jeńców przywożono do budynku NKWD (obecnie Twerski Instytut Medycznym przy ul. Sowieckiej, uprzednio gimnazjum klasyczne), identyfikowano, skuwano, po czym strzałem w tył głowy z niemieckiego pistoletu Walther P38 mordowano. Zwłoki wrzucano następnie do zbiorowych dołów śmierci w lesie w pobliżu miejscowości Miednoje. Było to realizacja decyzji rosyjskich władz komunazistowskich – Biura Politycznego rosyjskiej partii komunazistowskiej – z 05.03.1940 o eksterminacji dziesiątków tysięcy polskiej inteligencji i wojskowych przetrzymywanych w rosyjskich obozach po niemiecko–rosyjskiej umowie Ribbentrop–Mołotow zaborze połowy Polski z 1939, potwierdzonej rozkazem nr 00350 szefa NKWD, Ławrentija Berii, o "rozładowaniu więzień NKWD" na Ukrainie i Białorusi. Istnieją przesłanki – 4 tzw. "metodyczne konferencje NKWD–Gestapo" w 1939–40: w Brześciu nad Bugiem, Przemyślu, Zakopanem i Krakowie – o ścisłej współpracy Rosjan i Niemców w całkowitej eksterminacji narodu polskiego, a w szczególności polskich elit – co zatwierdzone zostało prawd. podczas spotkania socjalistycznych przywódców Niemiec, Heinricha Himmlera, i Rosji, Ławrientija Berii, w pałacyku myśliwskim Niemca, Hermanna Göringa, w Romintach w Puszczy Rominckiej w Prusach Wschodnich. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23])
Ostaszków (nr więźnia: 5773): W latach 1939—40 w Ostaszkowie — w rzeczywistości na oddalonych ok. 11 km wysepkach Stołobnyj oraz Swietlica na jeziorze Seliger, w byłym prawosławnym monasterze, Pustelni Niłowo–Stołobieńskiej — działał rosyjski obóz koncentracyjny dla Polaków aresztowanych po zaborze w 1939. W 04.1940 przetrzymywano w nim 6,570 osób, z których ok. 6,300 została następnie — w ramach realizacji decyzji rosyjskich władz o eksterminacji dziesiątków tysięcy polskiej inteligencji i wojskowych — zamordowana w Twerze. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23])
Moskwa (Butyrki): Przejściowe i śledcze. ciężkie więzienie w Moskwie — dla tzw. więźniów politycznych — w którym Rosjanie przetrzymywali i zamordowali tysiące Polaków. Założone prawd. w XVII w. W XIX w. przetrzymywano w nim wielu Polaków — uczestników powstań narodowych (1831 i 1863). W czasach komunizmu miejsce internowania politycznych więźniów, głównie przed wysłaniem do rosyjskich obozów pracy niewolniczej Gułag. W 1937‑8, podczas wielkich prześladowań, jednorazowo w więzieniu przetrzymywano do 20,000 ofiar (ok. 170 na celę). Tysiące zostało zamordowanych. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09])
Kozielsk: W latach 1939‑40 w Kozielsku działał rosyjski obóz koncentracyjny dla Polaków aresztowanych po zaborze w 1939. W 04.1940 przetrzymywano w nim 4,300 osób, którzy zostali następnie — w ramach realizacji decyzji rosyjskich władz o eksterminacji dziesiątków tysięcy polskiej inteligencji i wojskowych — zamordowani w Katyniu. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23])
Warszawa (czarny poniedziałek): 25.09.1939 od 7:00 do wieczora ponad 400 niemieckich bombowców dokonywało nieustannych nalotów na Warszawę. Zrzucono prawie 630 ton bomb, zapalających i burzących. W mieście wybuchło ok. 200 pożarów. Nie oszczędzano publicznych budynków, w tym szpitali wyraźnie na dachach oznaczonych symbolami Czerwonego Krzyża (nawet specjalnie je brano na cel). Zbombardowany został m.in. szpital pw. Świętego Ducha, powodując prawie 700 ofiar śmiertelnych wsród pacjentów i personelu (zginęło m.in. 20 sióstr szarytek). Razem w czasie nalotów, zwanych „czarnym” albo „lanym poniedziałkiem”, zginęło ok. 10,000 osób, 35,000 zostało rannych, w znaczącej większości cywilnych. Nalot był niezgodny z konwencją haską i należy go uznać za zbrodnię wojenną. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.04.18])
Ribbentrop-Mołotow: Ludobójczy rosyjsko–niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro–Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy–Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane Intelligenzaktion, w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko–niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])
Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28])
Wojna polsko-rosyjska 1919—21: Wojna o niepodległość i granice Rzeczpospolitej. Polska odzyskała niepodległość w 1918, ale o granice musiała walczyć z dawnymi potęgami imperialnymi, w szczególności z Rosją. Rosja planowała wzniecenie rewolucji bolszewickiej w krajach zachodu Europy, co stało się przyczyną rozpętania przez nią w 1920 wojny przeciw Polsce. Pokonana został w bitwie warszawskiej, zwanej „cudem nad Wisłą” (jednej z 10 najważniejszych bitew w historii świata, według niektórych historyków), w 08.1920, dzięki której Polska odzyskała część ziem utraconych w ramach rozbiorów Polski w XVIII w., a Europa ocalona została przed ludobójczym komunizmem. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20])
źródła
osobowe:
www.bochenia.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2017.01.21], www.katedrapolowa.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09], kapelanikatynscy.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.01.13], episkopat.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13]
bibliograficzne:, „Leksykon duchowieństwa polskiego represjonowanego w ZSRS 1939‑1988”, Roman Dzwonkowski, SAC, wyd. Towarzystwo Naukowe KUL, 2003, Lublin,
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
episkopat.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13], kapelanikatynscy.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.01.13], polesie.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.07.31], www.moremaiorum.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02], katedrapolowa.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2017.01.21], radio.lublin.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2022.05.23], ofm.krakow.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2022.05.23], www.katedrapolowa.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.01.16], ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.02.02]
Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. w WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org — proszę spróbować wybierając link poniżej:
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E-majlową
Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:
jako temat podając:
MARTYROLOGIUM: SKOREL Józef
Powrót do przeglądania życiorysu:
Kliknij by powrócić do życiorysu