• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English
  • KOROBCZUK Lew; źródło: ks. Grzegorz Sosna, m. Antonine Troc-Sosna, „Hierachia, kler i pracownicy Kościoła Prawosławnego w XIX—XXI wieku w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej”, Warszawa-Bielsk Podlaski 2017, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOKOROBCZUK Lew
    źródło: ks. Grzegorz Sosna, m. Antonine Troc-Sosna, „Hierachia, kler i pracownicy Kościoła Prawosławnego w XIX—XXI wieku w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej”, Warszawa-Bielsk Podlaski 2017
    zasoby własne
  • KOROBCZUK Lew, źródło: www.przegladprawoslawny.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOKOROBCZUK Lew
    źródło: www.przegladprawoslawny.pl
    zasoby własne
  • KOROBCZUK Lew - Nagrobek, cmentarz, Łasków, źródło: www.impantokratoros.gr, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOKOROBCZUK Lew
    Nagrobek, cmentarz, Łasków
    źródło: www.impantokratoros.gr
    zasoby własne
  • KOROBCZUK Lew - Współczesna ikona; źródło: ks. Grzegorz Sosna, m. Antonine Troc-Sosna, „Hierachia, kler i pracownicy Kościoła Prawosławnego w XIX—XXI wieku w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej”, Warszawa-Bielsk Podlaski 2017, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOKOROBCZUK Lew
    Współczesna ikona
    źródło: ks. Grzegorz Sosna, m. Antonine Troc-Sosna, „Hierachia, kler i pracownicy Kościoła Prawosławnego w XIX—XXI wieku w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej”, Warszawa-Bielsk Podlaski 2017
    zasoby własne

status

święty

nazwisko

KOROBCZUK

imiona

Lew

  • KOROBCZUK Lew - Nagrobek, cmentarz, Łasków, źródło: www.impantokratoros.gr, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOKOROBCZUK Lew
    Nagrobek, cmentarz, Łasków
    źródło: www.impantokratoros.gr
    zasoby własne

data kanonizacji

07.06.2003

Święty Sobór Biskupów Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnegowięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.12.07]

funkcja

prezbiter (i.e. jerej)

wyznanie

Cerkiew prawosławna ORwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

diecezja / prowincja

eparchia OR chełmsko-podlaska (Autokefaliczna Cerkiew Prawosławna w Generalnej Guberni ACP—GG)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.08.20]

data i miejsce
śmierci

10.03.1944

Łaskówdziś: gm. Mircze, pow. Hrubieszów, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.08.20]

szczegóły śmierci

Po niemieckim i rosyjskim najeździe na Rzeczpospolitą w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, w czasie trwania ludobójstwa Polaków, zwanego «Genocidium Atrox», dokonywanego prez Ukraińską ludobójczą organizację OUN/UPA, zamordowany podczas ataku oddziału konspiracyjnej Armii Krajowej AK pod dowództwem Stefana Kwaśniewskiego i batalionu Batalionów Chłopskich BCh pod dowództwem Stanisława Basaja ps. „Ryś” (część Polskiego Państwa Podziemnego) na ukraińską wieś.

Z grupą ok. 20 parafian ukrywał się w podziemnym schronie, z którego został wyciągnięty i po torturach zabity, wraz z ukrywającymi się.

Kilkakrotnie postrzelony, ucięto mu głowę, a całe ciało zadźgano nożem.

Akcję przeprowadzono, gdy wywiad AK uznał Łasków za jedno z miejsc koncentracji ludobójczej ukraińskiej organizacji OUN/UPA. Zniszczenie wsi miało podziałać odstraszająco na Ukraińców. Według relacji polskiego uczestnika ataku w bunkrach położonych na terenie wsi odnaleziono magazyn broni prawd.należący do OUN/UPA. Tego dnia zamordowanych miało być, według różnych źródeł, 150‑800 Ukraińców w kilku sąsiadujących wsiach.

przyczyna śmierci

zbiorowy mord

sprawstwo

Polacy

data i miejsce
urodzenia

09.08.1919

(terytorium b. gub. Jarosław)istniejąca do 1929
dziś: Rosja

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.08.20]

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

11.10.1942

szczegóły posługi

02.07.1943 – 1944

proboszcz — Łaskówdziś: gm. Mircze, pow. Hrubieszów, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.08.20]
⋄ parafia OR pw. św. Stefana — lokalna cerkiew pw. św. Stefana miała ulec zniszczeniu ok. 1939, podczas akcji rewindykacyjnej unickich kościołów (zrabowanych przez prawosławie w czasach zaboru rosyjskiego)

od 02.12.1942

proboszcz — Mirczedziś: gm. Mircze, pow. Hrubieszów, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.29]
⋄ parafia OR pw. św. Kosmy i św. Damiana, Męczenników ⋄ dekanat OR Kryłówdziś: gm. Mircze, pow. Hrubieszów, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2024.03.15]
 — kościół, po rozpoczęciu w 10.1939 okupacji niemieckiej, zabrany katolikom i przejęty przez Cerkiew Prawosławną

ok. 1942

duszpasterz — Chełmdziś: pow. Chełm miasto, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ sobór OR pw. św. Jana Teologa (Ewangelisty) — pracownik urzędów eparchii chełmsko–podlaskej Autokefalicznej Cerkwi Prawosławnej w Generalnej Guberni ACP‑GG

11.10.1942

prezbiter (pl. kapłan, i.e. jerej) — Autokefaliczna Cerkiew Prawosławna w Generalnej Guberni ACP‑GG — chirotonia kapłańska, i.e. święcenia prezbiteratu, poprzedzona 19.04.1942 chirotonią diakońską

ok. 1939 – 1942

psalmista — Werbkowicedziś: gm. Werbkowice, pow. Hrubieszów, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2024.01.26]
⋄ parafia OR pw. św. Michała Archanioła — ok. 1940 lokalna cerkiew została siłą przejęta — z pomocą okupanta niemieckiego — przez prawosławie (oryginalnie była kościołem unickim, w czasach zaborczych zrabowana przez Rosjan i przekazana prawosławiu, po 1918 przejęta z powrotem przez Kościół katolicki)

1936 – 1939

student — Jabłecznadziś: gm. Sławatycze, pow. Biała Podlaska, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]
⋄ Szkoła Dyrygentów i Psalmistów ⋄ monaster OR pw. św. Onufrego (stauropigialny)

żonaty — dwoje dzieci

inni związani
szczegółami śmierci

BAZYLUKKliknij by wyświetlić biografię Jakub (mnich Ignacy), HOLCKliknij by wyświetlić biografię Mikołaj, MARTYSZKliknij by wyświetlić biografię Bazyli, OHRYZKOKliknij by wyświetlić biografię Piotr, PERADZEKliknij by wyświetlić biografię Grzegorz (o. Grzegorz), SZWAJKOKliknij by wyświetlić biografię Paweł, ZACHARCZUKKliknij by wyświetlić biografię Sergiusz

miejsca zagłady
nazwy obozów
(+ nr więźnia)

«Genocidium Atrox»: W latach 1939‑1947, szczególnie w latach 1943‑1944, niezależne jednostki ukraińskie, głównie przynależące do ludobójczych organizacji OUN (ramię polityczne) i UPA (ramię zbrojne), wspomagane przez ludność ukraińską, wymordowały — zazwyczaj w niezwykle brutalny sposób — na terenach Wołynia oraz sąsiadujących regionów Rzeczypospolitej, od 130,000 do 180,000 Polaków, ludności cywilnej, kobiet, dzieci, starszych, młodszych, mężczyzn. Konflikt polsko–ukraiński, który otwarcie objawił się podczas i po zakończeniu I wojny światowej (w szczególności skutkując wojną polsko–ukraińską lat 1918‑1919), który przetrwał, a nawet wzmocnił się podczas czasów II Rzeczpospolity, gdy zachodnia część Ukrainy wchodziła w skład państwa polskiego, wybuchł ponownie z momentem wybuchu II wojny światowej w 09.1939. Za czasów rosyjskiej okupacji 1939‑1941, gdy setki tysięcy Polaków zostało deportowanych w głąb Rosji, gdy dziesiątki tysięcy zostało zamordowanych (m.in. podczas tzw. zbrodni katyńskiej), miał jeszcze ograniczony zasięg, tym bardziej, że Ukraińcy, w szczególności nacjonaliści ukraińscy, również stali się obiektem prześladowań rosyjskich. Dopiero wybuch wojny niemiecko–rosyjskiej 22.06.1941 i początek niemieckiej okupacji doprowadził do niezwykle krwawego konfliktu. Ukraińcy początkowo otwarcie wspierali Niemców (zakładając policję ukraińską,współuczestnicząc w zagładzie Żydów, wstępując do jednostek wojskowych walczących u boku Niemców). Później, wobec ambiwalentnej postawy Niemców, zaczęli się uniezależniać. I w 1943 jedna z jednostek ukraińskiej organizacji nacjonalistycznej OUN/UPA na Wołyniu doprowadziła do ludobójstwa miejscowej ludności polskiej. W ciągu paru tygodni zamordowano, przy biernej postawie Niemców, ponad 40 tys. Polaków. Strategię wołyńskiego OUN/UPA zaakceptowała i przyjęła cała organizacja i podobne akty ludobójstwa przeniosły się na tereny Małopolski Wschodniej, gdzie zamordowano ponad 20 tys. Polaków, napotykając jednakże na zbrojny opór ludności polskiej. Dalej na zachód, na terenie Chełmszczyzny, Rzeszowszczyzny, etc. ludobójstwo przekształciło się otwarty wręcz konflikt. Generalnie ludobójstwo dokonane przez ukraińskich nacjonalistów, współpracujących z niemieckimi siłami okupacyjnymi, na bezbronnych Polakach miało miejsce na całym terenie obecności ukraińskiej, zniszczono setki wiosek, mordując w wyrafinowany sposób wszystkich ich mieszkańców. W czasie tego holokaustu — znanego jako «Genocidium Atrox» (pl. „straszne ludobójstwo”) — zginęło ponad 200 kapłanów i sióstr zakonnych. Charakter i cel ludobójstwa może najlepiej oddaje pieśń śpiewana przez morderców: „Polaków wyrżniemy, Żydów wytniemy, wielką Ukrainę zdobyć musimy” (ukr. „Поляків виріжем, Євреїв видусим, велику Україну здобути мусим”). Ludobójstwo i konflikt, które doprowadziły do całkowitej eliminacji polskiej społeczności i polskiej kultury z Ukrainy, zakończyły się przymusowymi deportacji lat 1944‑1945 Polaków z terenów Ukrainy oraz części Ukraińców na Ukrainę, oraz „Akcją Wisła”, w trakcie której komunazistowskie siły kontrolowanych przez Rosjan polskich jednostek wysiedliły Ukraińców z terenów południowo–wschodnich na zachód polskiej republiki prl. (więcej na: www.swzygmunt.knc.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.06.20]
)

Generalne Gubernatorstwo: Jednostka administracyjno–terytorialna utworzona przez Niemców w 1939 po agresji na Polskę, obejmująca część okupowanego przez Niemcy terytorium Polski, która nie została wcielona bezpośrednio do Rzeszy. Powstała w rezultacie paktu Ribbentrop–Mołotow w sensie politycznym odtwarzać miała niemiecki pomysł z 1915 (po klęsce Rosjan w bitwie pod Gorlicami w 05.1915 w czasie I wojny światowej) utworzenia polskiej enklawy w ramach Niemiec (także wówczas zwana Generalnym Gubernatorstwem). Zarządzana przez Niemców do 1945 — do czasu ofensywy rosyjskiej — i stanowiąca część tzw. Wielkich Niemiec — Großdeutschland. Do 31.07.1940 zwana formalnie niem. Generalgouvernement für die besetzten polnischen Gebiete (pl. Generalne Gubernatorstwo dla okupowanych ziem polskich) — później już tylko niem. Generalgouvernement (pl. Generalne Gubernatorstwo). Od 07.1941 w jego skład wchodził też dystrykt Galicja. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.12.04]
)

Ribbentrop-Mołotow: Ludobójczy rosyjsko–niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro–Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy–Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko–niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

źródła

osobowe:
prasa.wiara.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19]
, www.impantokratoros.grKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19]
, drevo-info.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.01.26]

bibliograficzne:
Hierachia, kler i pracownicy Kościoła Prawosławnego w XIX‑XXI wieku w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej”, ks. Grzegorz Sosna, m. Antonina Troc-Sosna, Warszawa–Bielsk Podlaski 2017
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
www.przegladprawoslawny.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.10]
, www.impantokratoros.grKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19]
, www.impantokratoros.grKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E-majlową

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: KOROBCZUK Lew

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu