• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English
  • OHRYZKO Piotr; źródło: ks. Grzegorz Sosna, m. Antonine Troc-Sosna, „Hierachia, kler i pracownicy Kościoła Prawosławnego w XIX—XXI wieku w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej”, Warszawa-Bielsk Podlaski 2017, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOOHRYZKO Piotr
    źródło: ks. Grzegorz Sosna, m. Antonine Troc-Sosna, „Hierachia, kler i pracownicy Kościoła Prawosławnego w XIX—XXI wieku w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej”, Warszawa-Bielsk Podlaski 2017
    zasoby własne
  • OHRYZKO Piotr - Ikona współczesna, źródło: www.impantokratoros.gr, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOOHRYZKO Piotr
    Ikona współczesna
    źródło: www.impantokratoros.gr
    zasoby własne

status

święty

nazwisko

OHRYZKO

imiona

Piotr

data kanonizacji

07.06.2003

Święty Sobór Biskupów Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnegowięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.12.07]

funkcja

prezbiter (i.e. jerej)

wyznanie

Cerkiew prawosławna ORwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

diecezja / prowincja

eparchia OR chełmsko‐podlaska (Autokefaliczna Cerkiew Prawosławna w Generalnej Guberni ACP‐GG)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.08.20]

eparchia OR warszawsko‐chełmska (Polska Autokefaliczna Cerkiew Prawosławna PACP)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

eparchia OR wołyńska (Polska Autokefaliczna Cerkiew Prawosławna PACP)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

data i miejsce
śmierci

10.04.1944

Czartowiecdziś: gm. Tyszowce, pow. Tomaszów Lubelski, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.08.20]

alt. daty i miejsca
śmierci

19.04.1944

szczegóły śmierci

W 1927 jego żona została oskarżona o sympatie komunistyczne i aresztowana przez władze polskie. Oskarżony o jej wspieranie i usunięty z parafii. Skierowany na rok do monasteru w Zahajcach. Po roku powrócił, ale małżeństwo się rozpadło.

Po niemieckim i rosyjskim najeździe na Rzeczpospolitą w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, jego parafia Młyny znalazła się początkowo pod okupacją niemiecką, ale wkrótce — na mocy niemiecko–rosyjskich sojuszniczych porozumień, zwanych paktami Ribbentrop–Mołotow — znalazła się pod okupacją rosyjską jako wieś przygraniczna.

Prawd. wówczas znalazł się pod okupacją niemiecką.

Kilkukrotnie był ofiarą napadów rabunkowych.

W czasie trwania ludobójstwa Polaków, zwanego «Genocidium Atrox», dokonywanego prez Ukraińską ludobójczą organizację OUN/UPA, zamordowany przez nieznanych sprawców w czasie odprawiania nabożeństwa w filialnej cerkwi swej parafii.

Wyciągnięty z cerkwi, w ornacie.

Przeprowadzony przez wieś.

Torturowany — przez nieznany oddział, podszywających się pod oddział polski.

Ciało spalono.

alt. szczegóły śmierci

Jest prawdopodobne, że zbrodni dokonał kilkusetosobowy tzw. Legion Międzynarodowy UPA, który 05.03.1944 przybył z Wołynia na Chełmszczyznę.

Według źródeł prawosławnych w jego skład wchodzili głównie „Azjaci, byli żołnierze [rosyjskiej] Armii Czerwonej, wspomagani przez 'przewodników'”.

Tymi ostatnimi mieli być „kryminaliści”, ale mogli być też członkowie ludobójczej UPA.

przyczyna śmierci

mord

sprawstwo

Ukraińcy / Polacy / Rosjanie

miejsca i wydarzenia

«Genocidium Atrox»Kliknij by przejść do opisu, GeneralgouvernementKliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu

data i miejsce
urodzenia

18.11.1891

Tarnawatkadziś: gm. Tarnawatka, pow. Tomaszów Lubelski, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

alt. daty i miejsca
urodzenia

18.01.1891

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

16.12.1923

szczegóły posługi

1943 – 1944

proboszcz — Czartowiecdziś: gm. Tyszowce, pow. Tomaszów Lubelski, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.08.20]
⋄ cerkiew OR pw. Przemienienia Pańskiego ⋄ dekanat OR Tyszowcedziś: gm. Tyszowce, pow. Tomaszów Lubelski, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
— w 1943 Niemcy, zgodnie z wiekową tradycją germanizacji Polski i Polaków, uznawania Polski za kraj tymczasowy a Chełmszczyzny, regionu w którym położona jest wieś Czartowiec, jako należnej nieistniejącej jeszcze wówczas Ukrainie, przymusowo przekazali miejscowy kościół Cerkwi Prawosławnej

1943 – 1944

duszpasterz — Tyszowcedziś: gm. Tyszowce, pow. Tomaszów Lubelski, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ cerkiew OR pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat OR Tyszowcedziś: gm. Tyszowce, pow. Tomaszów Lubelski, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
— p.o. („ad interim”)

1943

duszpasterz — Zamchdziś: gm. Obsza, pow. Biłgoraj, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ cerkiew OR ⋄ dekanat OR Biłgorajdziś: gm. Biłgoraj miasto, pow. Biłgoraj, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
— w 1943 Niemcy, zgodnie z wiekową tradycją germanizacji Polski i Polaków, uznawania Polski za kraj tymczasowy a Chełmszczyzny, regionu w którym położona jest wieś Zamch, jako należnej nieistniejącej jeszcze wówczas Ukrainie, przymusowo przekazali miejscowy kościół Cerkwi Prawosławnej

1942 – 1943

duszpasterz — Czartowiecdziś: gm. Tyszowce, pow. Tomaszów Lubelski, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.08.20]
⋄ cerkiew OR pw. Przemienienia Pańskiego ⋄ dekanat OR Tyszowcedziś: gm. Tyszowce, pow. Tomaszów Lubelski, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

1942

duszpasterz — Chyżowicedziś: gm. Uchanie, pow. Hrubieszów, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.07.16]
⋄ cerkiew OR ⋄ dekanat OR Dubienkadziś: gm. Dubienka, pow. Chełm, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.08.20]

do 1942

duszpasterz — Czartowiecdziś: gm. Tyszowce, pow. Tomaszów Lubelski, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.08.20]
⋄ cerkiew OR pw. Przemienienia Pańskiego ⋄ dekanat OR Tyszowcedziś: gm. Tyszowce, pow. Tomaszów Lubelski, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
prawd. posługiwał w domach prywatnych, także w pobliskim Muratynie, od 1919 bowiem cerkiew w Czartowcu znajdowała się w rękach katolickich, przejęta w ramach tzw. akcji rewindykacyjnej, i.e. przejmowania przez Kościół Katolicki dawnych świątyń, zrabowanych przez Rosjan w czasach zaborów i przekazanych Cerkwi Prawosławnej

ok. 1939

rezydent — Sumindziś: gm. Tarnawatka, pow. Tomaszów Lubelski, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.07.16]
⋄ cerkiew OR — prawd. posługiwał w domach prywatnych

do 1939

proboszcz — Młynydziś: gm. Radymno, pow. Jarosław, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.07.16]
⋄ cerkiew OR pw. Opieki Matki Bożej

proboszcz — Markowiczedziś: grom. Skobełka, rej. Łuck, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.07.16]
⋄ cerkiew OR pw. św. Michała Archanioła

od 1936

proboszcz — Horodyszczedziś: grom. Cumań, rej. Łuck, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ cerkiew OR pw. Narodzenia Pańskiego ⋄ dekanat OR Łuck 5. okr.nazwa dekanatu prawosławnego
dziś: obw. Wołyń, Ukraina

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

1935 – 1936

zastępca proboszcza — Sokultakże: Sokól
dziś: grom. Sokul, rej. Łuck, obw. Wołyń, Ukraina

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.17]
⋄ cerkiew OR pw. Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny

1935

zastępca proboszcza — Chorówdziś: grom. Łokacze, rej. Włodzimierz, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.07.16]
⋄ cerkiew OR pw. św. Onufrego

1931 – 1935

proboszcz — Pieczornatakże: Pieczarna
dziś: grom. Łanowce miasto, rej. Krzemieniec, obw. Tarnopol, Ukraina

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.07.16]
⋄ parafia OR pw. św. Mikołaja ⋄ dekanat OR Krzemieniec 5. okr.nazwa dekanatu prawosławnego
dziś: rej. Krzemieniec, obw. Tarnopol, Ukraina

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.10.18]

1929 – 1931

proboszcz — Kopyledziś: grom. Kopyle, rej. Łuck, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.07.16]
⋄ cerkiew OR ⋄ dekanat OR Łuck 1. okr.nazwa dekanatu prawosławnego
dziś: obw. Wołyń, Ukraina

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

ok. 1929

drugi prezbiter (pl. kapłan, i.e. jerej) — Łuniniecdziś: rej. Łuniniec, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ cerkiew OR pw. Podwyższenia Krzyża Pańskiego — prawd.

1928 – ok. 1929

rezydent — Zahajce Małedziś: grom. Dederkały Wielkie, rej. Krzemieniec, obw. Tarnopol, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.07.16]
⋄ Polska Autokefaliczna Cerkiew Prawosławna PACP ⋄ monaster OR pw. św. Jana Miłościwego

1927 – 1928

proboszcz — Buszkowiczedziś: grom. Pawliwka, rej. Włodzimierz, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.07.16]
⋄ cerkiew OR pw. Najświętszej Bogurodzicy

1924 – 1927

proboszcz — Stawrówdziś: grom. Podłoźce, rej. Dubno, obw. Równe, Ukraina
więcej na
uk.wikipedia.org
[dostęp: 2023.07.16]
⋄ cerkiew OR pw. św. Michała Archanioła

1923 – 1924

proboszcz — Oraniedziś: grom. Włodzimierz miasto, rej. Włodzimierz, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.07.16]
⋄ cerkiew OR

16.12.1923

prezbiter (pl. kapłan, i.e. jerej) — Krzemieniecdziś: grom. Krzemieniec miasto, rej. Krzemieniec, obw. Tarnopol, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.10.18]
⋄ Polska Autokefaliczna Cerkiew Prawosławna PACP ⋄ Polska Autokefaliczna Cerkiew Prawosławna PACP — chirotonia kapłańska, i.e. święcenia prezbiteratu, poprzedzona 13.12.1923 chirotonią diakońską

do 1923

student — Krzemieniecdziś: grom. Krzemieniec miasto, rej. Krzemieniec, obw. Tarnopol, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.10.18]
⋄ filozofia i teologia, Prawosławne Seminarium Duchowne

rozwodnik — po aresztowaniu żony przez władze polskie w 1927, z oskarżenia o wspieranie nielegalnej partii komunistycznej; ślub ok. 1923

inni związani
szczegółami śmierci

BAZYLUKKliknij by wyświetlić biogram Jakub (mnich Ignacy), HOLCKliknij by wyświetlić biogram Mikołaj, KOROBCZUKKliknij by wyświetlić biogram Lew, MARTYSZKliknij by wyświetlić biogram Bazyli, PERADZEKliknij by wyświetlić biogram Grzegorz (o. Grzegorz), SZWAJKOKliknij by wyświetlić biogram Paweł, ZACHARCZUKKliknij by wyświetlić biogram Sergiusz

miejsca i wydarzenia
opisy

«Genocidium Atrox»: W latach 1939‐1947, szczególnie w latach 1943‐1944, niezależne jednostki ukraińskie, głównie przynależące do ludobójczych organizacji OUN (ramię polityczne) i UPA (ramię zbrojne), wspomagane przez ludność ukraińską, wymordowały — zazwyczaj w niezwykle brutalny sposób — na terenach Wołynia oraz sąsiadujących regionów Rzeczypospolitej, od 130,000 do 180,000 Polaków, ludności cywilnej, kobiet, dzieci, starszych, młodszych, mężczyzn. Konflikt polsko‐ukraiński, który otwarcie objawił się podczas i po zakończeniu I wojny światowej (w szczególności skutkując wojną polsko‐ukraińską lat 1918‐1919), który przetrwał, a nawet wzmocnił się podczas czasów II Rzeczpospolity, gdy zachodnia część Ukrainy wchodziła w skład państwa polskiego, wybuchł ponownie z momentem wybuchu II wojny światowej w 09.1939. Za czasów rosyjskiej okupacji 1939‐1941, gdy setki tysięcy Polaków zostało deportowanych w głąb Rosji, gdy dziesiątki tysięcy zostało zamordowanych (m.in. podczas tzw. zbrodni katyńskiej), miał jeszcze ograniczony zasięg, tym bardziej, że Ukraińcy, w szczególności nacjonaliści ukraińscy, również stali się obiektem prześladowań rosyjskich. Dopiero wybuch wojny niemiecko‐rosyjskiej 22.06.1941 i początek niemieckiej okupacji doprowadził do niezwykle krwawego konfliktu. Ukraińcy początkowo otwarcie wspierali Niemców (zakładając policję ukraińską,współuczestnicząc w zagładzie Żydów, wstępując do jednostek wojskowych walczących u boku Niemców). Później, wobec ambiwalentnej postawy Niemców, zaczęli się uniezależniać. I w 1943 jedna z jednostek ukraińskiej organizacji nacjonalistycznej OUN/UPA na Wołyniu doprowadziła do ludobójstwa miejscowej ludności polskiej. W ciągu paru tygodni zamordowano, przy biernej postawie Niemców, ponad 40 tys. Polaków. Strategię wołyńskiego OUN/UPA zaakceptowała i przyjęła cała organizacja i podobne akty ludobójstwa przeniosły się na tereny Małopolski Wschodniej, gdzie zamordowano ponad 20 tys. Polaków, napotykając jednakże na zbrojny opór ludności polskiej. Dalej na zachód, na terenie Chełmszczyzny, Rzeszowszczyzny, etc. ludobójstwo przekształciło się otwarty wręcz konflikt. Generalnie ludobójstwo dokonane przez ukraińskich nacjonalistów, współpracujących z niemieckimi siłami okupacyjnymi, na bezbronnych Polakach miało miejsce na całym terenie obecności ukraińskiej, zniszczono setki wiosek, mordując w wyrafinowany sposób wszystkich ich mieszkańców. W czasie tego holokaustu — znanego jako «Genocidium Atrox» (pl. „straszne ludobójstwo”) — zginęło ponad 200 kapłanów i sióstr zakonnych. Charakter i cel ludobójstwa może najlepiej oddaje pieśń śpiewana przez morderców: „Polaków wyrżniemy, Żydów wytniemy, wielką Ukrainę zdobyć musimy” (ukr. „Поляків виріжем, Євреїв видусим, велику Україну здобути мусим”). Ludobójstwo i konflikt, które doprowadziły do całkowitej eliminacji polskiej społeczności i polskiej kultury z Ukrainy, zakończyły się przymusowymi deportacji lat 1944‐1945 Polaków z terenów Ukrainy oraz części Ukraińców na Ukrainę, oraz „Akcją Wisła”, w trakcie której komunazistowskie siły kontrolowanych przez Rosjan polskich jednostek wysiedliły Ukraińców z terenów południowo‐wschodnich na zachód polskiej republiki prl. (więcej na: www.swzygmunt.knc.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.06.20]
)

Generalgouvernement: Po polskiej klęsce w kampanii 09.1939, będącej rezultatem paktu Ribbentrop‐Mołotow i stanowiącej pierwszy etap II wojny światowej, i rozpoczęciu w części Polski okupacji niemieckiej (w drugiej, wschodniej części Polski rozpoczęła się okupacja rosyjska), Niemcy podzielili okupowane polskie terytorium na pięć głównych rejonów. W dwóch z nich utworzyli nowe niemieckie prowincje, dwie wcielili do innych prowincji. Natomiast piąta część potraktowana została odrębnie, i w sensie politycznym odtwarzać miała niemiecki pomysł z 1915 (po klęsce Rosjan w bitwie pod Gorlicami w 05.1915 w czasie I wojny światowej) utworzenia polskiej enklawy w ramach Niemiec. Nielegalna w sensie prawa międzynarodowego, i.e. konwencji haskiej, i publicznego, zarządzana przez Niemców wedle odrębnych praw  — specjalnie ustanowionych dla polskich niem. Untermenschen (pl. podludzie) — do czasu ofensywy rosyjskiej w 1945 stanowiła niem. Großdeutschland (pl. Wielkie Niemcy). Do 31.07.1940 zwana formalnie niem. Generalgouvernement für die besetzten polnischen Gebiete (pl. Generalne Gubernatorstwo dla okupowanych ziem polskich) — później już tylko niem. Generalgouvernement (pl. Generalne Gubernatorstwo), tak jak w latach 1915‐1918. Od 07.1941, czyli po niemieckim ataku 22.06.1941 na uprzedniego sojusznika Rosjan, w jego skład wchodził też dystrykt Galicja, czyli polskie przedwojenne południowo–wschodnie województwa. Wobec Polaków i Żydów stosowano specjalne prawo karne, umożliwiające dowolne wymierzanie kary śmierci niezależnie od wieku „sprawcy”, sankcjonujące stosowanie odpowiedzialności zbiorowej. Po zakończeniu działań zbrojnych II wojny światowej rząd niem. Generalgouvernement uznano za organizację przestępczą, a jego przywódcę, gubernatora Hansa Franka, za zbrodniarza i stracono. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.12.04]
)

Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

źródła

osobowe:
www.impantokratoros.grKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.03.14]

bibliograficzne:
Hierachia, kler i pracownicy Kościoła Prawosławnego w XIX‐XXI wieku w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej”, ks. Grzegorz Sosna, m. Antonina Troc-Sosna, Warszawa–Bielsk Podlaski 2017
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
www.impantokratoros.grKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: OHRYZKO Piotr

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu