• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English
  • HOLC Mikołaj - Ikona współczesna, źródło: www.impantokratoros.gr, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOHOLC Mikołaj
    Ikona współczesna
    źródło: www.impantokratoros.gr
    zasoby własne

status

święty

nazwisko

HOLC

inne wersje nazwiska

HOLEC, HOŁEĆ, GOLEC

imiona

Mikołaj

data kanonizacji

07.06.2003

Święty Sobór Biskupów Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnegowięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.12.07]

funkcja

prezbiter (i.e. jerej)

wyznanie

Cerkiew prawosławna ORwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

diecezja / prowincja

eparchia OR warszawsko-chełmska (Polska Autokefaliczna Cerkiew Prawosławna PACP)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

eparchia OR wołyńska (Polska Autokefaliczna Cerkiew Prawosławna PACP)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

data i miejsce
śmierci

02.04.1944

Nowosiółkidziś: gm. Telatyn, pow. Tomaszów Lubelski, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.08.20]

alt. daty i miejsca
śmierci

10.03.1944

szczegóły śmierci

Po niemieckim i rosyjskim najeździe na Rzeczpospolitą w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, opuścił Włodzimierz Wołyński i przeniósł się z powrotem na tzw. Chełmszczyznę. Źródła nie podają kiedy to się stało, tylko że nastąpiło to po wybuchu wojny. Najprawdopodobniej jednak stało się to w 1941, już po niemieckim ataku 22.06.1941 na uprzedniego sojusznika, Rosjan, gdy Włodzimierz Wołyński znalazł się pod okupacją niemiecką — tak jak od 09.1939 Chełmszczyzna — bowiem do tej pory znajdował się pod okupacją rosyjską.

Objął parafię w Nowosiółkach, gdzie dzięki wsparciu niemieckiego okupanta wierni prawosławni odebrali katolikom kościół parafialny i przekształcili w cerkiew prawosławną.

W czasie «Genocidium Atrox» — ludobójstwa Polaków, dokonywanego prez ukraińską ludobójczą organizację OUN/UPA, przeprowadzającej eksterminację Polaków również na terenie Chełmszczyzny — zamordowany przez jakiś polski oddział partyzancki (być może Batalionów Chłopskich BCh).

Obcięto mu brodę, po czym zastrzelono strzałem w głowę.

Według źródeł prawosławnych przed śmiercią miał być straszliwie torturowany i miał wykrwawić się na śmierć.

Stać się to miało po 10.03.1944, gdy polskie oddziały BCh i Armii Krajowej AK dokonać miały uprzedzającego ataku na oddziały ludobójczej UPA — gromadzące się, według źródeł polskich, do ataków na Polaków, planowane na 16.03.1944 — w trakcie którego zginęło od 150 do 300 cywilnych Ukraińców.

W rezultacie — według źródeł ukraińskich — organizować miał, wraz z lokalnym kapłanem katolickim, spotkania z mieszkańcami, w czasie których apelował do ludności różnych wyznań i narodowości o życie w zgodzie.

przyczyna śmierci

mord

sprawstwo

Polacy

data i miejsce
urodzenia

27.07.1907

Kotelniadziś: Stara Kotelnia, grom. Wolica, rej. Żytomierz, obw. Żytomierz, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.08.20]

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

15.09.1935

szczegóły posługi

do 1944

proboszcz — Nowosiółkidziś: gm. Telatyn, pow. Tomaszów Lubelski, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.08.20]
⋄ parafia OR pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny — cerkiew parafialna przechodziła zmienne losy: założona jako kościół Greckokatolicki, ok. 1870 cerkiew prawosławna (po powstaniu styczniowym i likwidacji przez zaborcę rosyjskiego kościoła Greckokatolickiego), od 1919 kościół katolicki (w niepodległej Polsce), od ok. 1939 cerkiew prawosławna (przejęta siłą przez prawosławie w czasie okupacji niemieckiej)

od 01.05.1938

wikariusz — Włodzimierz Wołyńskidziś: Włodzimierz, grom. Włodzimierz miasto, rej. Włodzimierz, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ sobór OR pw. Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny

od 01.04.1938

duszpasterz — Kohylnodziś: grom. Zimno, rej. Włodzimierz, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.04.10]
⋄ cerkiew OR pw. św. Michała ⋄ Włodzimierz Wołyńskidziś: Włodzimierz, grom. Włodzimierz miasto, rej. Włodzimierz, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
, parafia soborowa OR pw. Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny — p.o. („ad interim”)

od 1937

administrator — Długoszyjedziś: grom. Młynów, rej. Dubno, obw. Równe, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.03.02]
⋄ parafia OR pw. św. Jerzego

duszpasterz — Sielecdziś: gm. Leśniowice, pow. Chełm, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2024.03.15]
⋄ parafia OR pw. Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny

1935 – ok. 1937

kuratus/rektor/ekspozyt — Obszadziś: gm. Obsza, pow. Biłgoraj, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.24]
⋄ cerkiew OR pw. Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny ⋄ Babicedziś: gm. Obsza, pow. Biłgoraj, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.07.05]
, parafia OR pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat OR Biłgorajdziś: gm. Biłgoraj miasto, pow. Biłgoraj, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
 — pomocnik proboszcza, nominowany 09.08.1935

15.09.1935

prezbiter (pl. kapłan, i.e. jerej) — Polska Autokefaliczna Cerkiew Prawosławna PACP — chirotonia kapłańska, i.e. święcenia prezbiteratu, poprzedzona 14.09.1935 chirotonią diakońską

1932 – 1935

student — (terytorium Bułgarii)dziś: Bułgaria
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.04.10]
⋄ filozofia i teologia prawosławna

od 1935

żonaty — jedna córka

inni związani
szczegółami śmierci

BAZYLUKKliknij by wyświetlić biografię Jakub (mnich Ignacy), KOROBCZUKKliknij by wyświetlić biografię Lew, MARTYSZKliknij by wyświetlić biografię Bazyli, OHRYZKOKliknij by wyświetlić biografię Piotr, PERADZEKliknij by wyświetlić biografię Grzegorz (o. Grzegorz), SZWAJKOKliknij by wyświetlić biografię Paweł, ZACHARCZUKKliknij by wyświetlić biografię Sergiusz

miejsca zagłady
nazwy obozów
(+ nr więźnia)

«Genocidium Atrox»: W latach 1939‑1947, szczególnie w latach 1943‑1944, niezależne jednostki ukraińskie, głównie przynależące do ludobójczych organizacji OUN (ramię polityczne) i UPA (ramię zbrojne), wspomagane przez ludność ukraińską, wymordowały — zazwyczaj w niezwykle brutalny sposób — na terenach Wołynia oraz sąsiadujących regionów Rzeczypospolitej, od 130,000 do 180,000 Polaków, ludności cywilnej, kobiet, dzieci, starszych, młodszych, mężczyzn. Konflikt polsko–ukraiński, który otwarcie objawił się podczas i po zakończeniu I wojny światowej (w szczególności skutkując wojną polsko–ukraińską lat 1918‑1919), który przetrwał, a nawet wzmocnił się podczas czasów II Rzeczpospolity, gdy zachodnia część Ukrainy wchodziła w skład państwa polskiego, wybuchł ponownie z momentem wybuchu II wojny światowej w 09.1939. Za czasów rosyjskiej okupacji 1939‑1941, gdy setki tysięcy Polaków zostało deportowanych w głąb Rosji, gdy dziesiątki tysięcy zostało zamordowanych (m.in. podczas tzw. zbrodni katyńskiej), miał jeszcze ograniczony zasięg, tym bardziej, że Ukraińcy, w szczególności nacjonaliści ukraińscy, również stali się obiektem prześladowań rosyjskich. Dopiero wybuch wojny niemiecko–rosyjskiej 22.06.1941 i początek niemieckiej okupacji doprowadził do niezwykle krwawego konfliktu. Ukraińcy początkowo otwarcie wspierali Niemców (zakładając policję ukraińską,współuczestnicząc w zagładzie Żydów, wstępując do jednostek wojskowych walczących u boku Niemców). Później, wobec ambiwalentnej postawy Niemców, zaczęli się uniezależniać. I w 1943 jedna z jednostek ukraińskiej organizacji nacjonalistycznej OUN/UPA na Wołyniu doprowadziła do ludobójstwa miejscowej ludności polskiej. W ciągu paru tygodni zamordowano, przy biernej postawie Niemców, ponad 40 tys. Polaków. Strategię wołyńskiego OUN/UPA zaakceptowała i przyjęła cała organizacja i podobne akty ludobójstwa przeniosły się na tereny Małopolski Wschodniej, gdzie zamordowano ponad 20 tys. Polaków, napotykając jednakże na zbrojny opór ludności polskiej. Dalej na zachód, na terenie Chełmszczyzny, Rzeszowszczyzny, etc. ludobójstwo przekształciło się otwarty wręcz konflikt. Generalnie ludobójstwo dokonane przez ukraińskich nacjonalistów, współpracujących z niemieckimi siłami okupacyjnymi, na bezbronnych Polakach miało miejsce na całym terenie obecności ukraińskiej, zniszczono setki wiosek, mordując w wyrafinowany sposób wszystkich ich mieszkańców. W czasie tego holokaustu — znanego jako «Genocidium Atrox» (pl. „straszne ludobójstwo”) — zginęło ponad 200 kapłanów i sióstr zakonnych. Charakter i cel ludobójstwa może najlepiej oddaje pieśń śpiewana przez morderców: „Polaków wyrżniemy, Żydów wytniemy, wielką Ukrainę zdobyć musimy” (ukr. „Поляків виріжем, Євреїв видусим, велику Україну здобути мусим”). Ludobójstwo i konflikt, które doprowadziły do całkowitej eliminacji polskiej społeczności i polskiej kultury z Ukrainy, zakończyły się przymusowymi deportacji lat 1944‑1945 Polaków z terenów Ukrainy oraz części Ukraińców na Ukrainę, oraz „Akcją Wisła”, w trakcie której komunazistowskie siły kontrolowanych przez Rosjan polskich jednostek wysiedliły Ukraińców z terenów południowo–wschodnich na zachód polskiej republiki prl. (więcej na: www.swzygmunt.knc.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.06.20]
)

Generalne Gubernatorstwo: Jednostka administracyjno–terytorialna utworzona przez Niemców w 1939 po agresji na Polskę, obejmująca część okupowanego przez Niemcy terytorium Polski, która nie została wcielona bezpośrednio do Rzeszy. Powstała w rezultacie paktu Ribbentrop–Mołotow w sensie politycznym odtwarzać miała niemiecki pomysł z 1915 (po klęsce Rosjan w bitwie pod Gorlicami w 05.1915 w czasie I wojny światowej) utworzenia polskiej enklawy w ramach Niemiec (także wówczas zwana Generalnym Gubernatorstwem). Zarządzana przez Niemców do 1945 — do czasu ofensywy rosyjskiej — i stanowiąca część tzw. Wielkich Niemiec — Großdeutschland. Do 31.07.1940 zwana formalnie niem. Generalgouvernement für die besetzten polnischen Gebiete (pl. Generalne Gubernatorstwo dla okupowanych ziem polskich) — później już tylko niem. Generalgouvernement (pl. Generalne Gubernatorstwo). Od 07.1941 w jego skład wchodził też dystrykt Galicja. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.12.04]
)

Ribbentrop-Mołotow: Ludobójczy rosyjsko–niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro–Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy–Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko–niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

źródła

osobowe:
prasa.wiara.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19]
, www.lublin.cerkiew.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.04.10]
, www.impantokratoros.grKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.04.10]

bibliograficzne:
Hierachia, kler i pracownicy Kościoła Prawosławnego w XIX‑XXI wieku w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej”, ks. Grzegorz Sosna, m. Antonina Troc-Sosna, Warszawa–Bielsk Podlaski 2017
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
www.impantokratoros.grKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E-majlową

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: HOLC Mikołaj

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu