• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English
  • ŻMIGRODZKI Jan Józef, źródło: www.russiacristiana.org, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOŻMIGRODZKI Jan Józef
    źródło: www.russiacristiana.org
    zasoby własne

nazwisko

ŻMIGRODZKI

imiona

Jan Józef

  • ŻMIGRODZKI Jan Józef - Tablica pamiątkowa, kościół pw. św. Stanisława, Sankt Petersburg, źródło: ipn.gov.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOŻMIGRODZKI Jan Józef
    Tablica pamiątkowa, kościół pw. św. Stanisława, Sankt Petersburg
    źródło: ipn.gov.pl
    zasoby własne

funkcja

kapłan diecezjalny

wyznanie

Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

diecezja / prowincja

diecezja łucko-żytomierska (aeque principaliter)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14]

honorowe wyróżnienia

kanonik honorowywięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14]
(katedra żytomierskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.28]
)

data i miejsce
śmierci

14.06.1935

łagier SŁONsieć obozów pracy niewolniczej GUŁAG
dziś: Wyspy Sołowieckie, rej. sołowiecki, obw. archangielski, Rosja

więcej na
ru.wikipedia.org
[dostęp: 2024.03.19]

szczegóły śmierci

Pierwszy raz aresztowany przez Rosjan 29.04.1919, ale szybko zwolniony.

W 1925 pod presją zbrodniczego rosyjskiego GPU podpisał oświadczenie potępiające rzekomą antyrosyjską działalność szpiegowską i polityczną polskich księży, opublikowane w polskojęzycznej gazecie „Sierp” (26.04.1925).

Aresztowany ponownie 14.01.1930.

Więziony w Kijowie.

06.03.1930 oskarżony o „współpracę z kontrrewolucyjnymi pracownikami polskiego konsulatu w Kijowie i przekazywanie informacji stanowiących tajemnicę państwową”.

10.05.1930, w czasie procesu, odrzucił wszelkie oskarżenia, m.in. o „namawianie Polaków w Kijowie do działalności szpiegowskiej”.

Skazany przez zbrodniczy rosyjski sąd kapturowy Kolegium OGPU na 7 lat niewolniczej pracy przymusowej.

26.05.1930 przewieziony do więzienia w Jarosławiu.

W 1932 zesłany do obozu koncentracyjnego KemŁag, a od 04.10.1933 do obozu koncentracyjnego SŁON na Wyspach Sołowieckich, gdzie zginął w obozowym „szpitalu”.

przyczyna śmierci

eksterminacja

sprawstwo

Rosjanie

data i miejsce
urodzenia

1878

Niemirówdziś: grom. Niemirów miasto, rej. Winnica, obw. Winnica, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.17]

alt. daty i miejsca
urodzenia

1880

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

1903

szczegóły posługi

ok. 1911 – ok. 1930

administrator — Kijówdziś: rej. Kijów miasto, obw. miasto Kijów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ parafia RK pw. św. Mikołaja Biskupa i Wyznawcy ⋄ dekanat RK Kijówdziś: rej. Kijów miasto, obw. miasto Kijów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

ok. 1910

prefekt — Kijówdziś: rej. Kijów miasto, obw. miasto Kijów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ parafia RK pw. św. Aleksandra Papieża i Męczennika ⋄ dekanat RK Kijówdziś: rej. Kijów miasto, obw. miasto Kijów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
 — V Gimnazjum i Gimnazjum Żeńskie Pietniowej

1903 – ok. 1907

wikariusz — Kijówdziś: rej. Kijów miasto, obw. miasto Kijów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ parafia RK pw. św. Aleksandra Papieża i Męczennika ⋄ dekanat RK Kijówdziś: rej. Kijów miasto, obw. miasto Kijów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
 — także: prefekt szkół powszechnych

do 1903

student — Żytomierzdziś: grom. Żytomierz miasto, rej. Żytomierz, obw. Żytomierz, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ filozofia i teologia, Seminarium Duchowne

inni związani
szczegółami śmierci

BIENIECKIKliknij by wyświetlić biografię Józef, BORECKIKliknij by wyświetlić biografię Stanisław, KARPIŃSKIKliknij by wyświetlić biografię Józef, KASPRZYKOWSKIKliknij by wyświetlić biografię Stanisław, KOBEĆKliknij by wyświetlić biografię Antoni, KOWALSKIKliknij by wyświetlić biografię Józef, KRUMMELKliknij by wyświetlić biografię Józef, KUROWSKIKliknij by wyświetlić biografię Antoni, MADERAKliknij by wyświetlić biografię Piotr, MARKUSZEWSKIKliknij by wyświetlić biografię Albin, MATUSZEWICZKliknij by wyświetlić biografię Antoni, MIODUSZEWSKIKliknij by wyświetlić biografię Józef, PIETKIEWICZKliknij by wyświetlić biografię Adolf, PROKOPOWICZKliknij by wyświetlić biografię Teodor, STRONCZYŃSKIKliknij by wyświetlić biografię Wiktor Wincenty, STRUSIEWICZKliknij by wyświetlić biografię Mikołaj, SZYMAŃSKIKliknij by wyświetlić biografię Wacław, TUROWSKIKliknij by wyświetlić biografię Maksymilian

miejsca zagłady
nazwy obozów
(+ nr więźnia)

SŁON‑Łag (Sołówki): Sołowiecki Obóz Specjalnego Przeznaczenia SŁON (ros. Солове́цкий ла́герь осо́бого назначе́ния) — rosyjski obóz koncentracyjny i pracy przymusowej na Wyspach Sołowieckich, funkcjonujący od 1923 i początkowo założony w słynnym prawosławnym monasterze. Działał do 1939 (od 1936 jako więzienie). W latach 1920 jeden z pierwszych i największy obóz koncentracyjny w Rosji. Miejsce niewolniczej pracy i mordów setek kapłanów katolickich i innych wyznań, głównie chrześcijańskich, szczególnie w latach 1920‑1930. Koncepcja późniejszego systemu rosyjskich obozów koncentracyjnych Gułag swój początek prawd. bierze właśnie w obozach na Wyspach Sołowieckich — stamtąd przeniosła się na obszar objęty budową kanału Białomor (Morze Bałtyckie — Morze Białe), a stamtąd dalej, na cały obszar państwa rosyjskiego. Od sieci obozów na Wyspach Sołowieckich — zwanych także archipelagiem Wysp Sołowieckich — prawd. pochodzi też pojęcie „Archipelagu Gułag” stworzonego przez Aleksandra Sołżenicyna. Szacuje się, że przez obozy koncentracyjne Wysp Sołowieckich przeszło od dziesiątek do setek tysięcy więźniów. Jedno ze źródeł szacuje 83,000 więzionych, z których zamordowanych miało być ok. 43,000, w tym w latach 1937‑1938 ok. 9.500 więźniów wywieziono z obozu i zamordowano w kilku miejscach zbiorowych egzekucji, w tym w Sandarmoch, Krasnym Borze i Łodiejnoje Pole. Wśród nich było wielu kapłanów katolickich. Po dojściu w 1933 do władzy w Niemczech partii narodowo–socjalistycznej obóz SŁON odwiedziła niemiecka delegacja, „podpatrując” rozwiązania, które potem zostały wykorzystane w niemieckich obozach koncentracyjnych. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09]
)

KemŁag: Podobóz zespołu obozów koncentracyjnych BelBałtŁag, w republice Karelia, nad brzegami Morza Białego. Wielu kapłanów było tam m.in. więzionych w drodze do lub z obozów koncentracyjnych na Wyspach Sołowieckich. (więcej na: www.gulagmuseum.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20]
)

BelBałtŁag: Białomorsko–Bałtycki — rosyjski obóz koncentracyjny i niewolniczej pracy przymusowej. Podlegał kierownictwu sieci obozów Gułag (i.e. ludobójczych OGPU, a potem NKWD), z centralą w Miedwieżjegorsku (wówczas w rep. Karelo–Fińskiej) nad Morzem Białym. Założony 16.11.1931, na bazie b. obozu SŁON (na wyspach Sołowieckich). Więźniowie niewolniczo pracowali nad budową kanału między Morzem Białym a Morzem Bałtyckim (sam kanał otwarto 30.06.1933). Później więźniowie pracowali nad wyrębem lasów, w tartakach, przy budowie fabryk wyrobów drewnianych i produkcji papieru, konstrukcji elektrowni wodnych, fabryki niklu i gorzelni alkoholu, budowy portów, oraz układaniu linii kolejowych. W obozie przetrzymywano od ok. 58,965 do 107,900 więźniów (1932) — e.g. w 1938 wśród nich było 3,946 kobiet. Według oficjalnych danych przy samej konstrukcji kanału Białomor zginęło 12,300 — według danych nieoficjalnych od 50,000 do 300,000. Jednym z kierowników budowy kanału był Żyd, Naftali Frenkel, który przeszedł do historii jako autor zasady „Z więźnia musimy wycisnąć wszystko w ciągu pierwszych trzech miesięcy — potem nic nam po nim”. Miał być twórcą, wg Sołżenicyna, tzw. „systemu kotłów”, czyli uzależnienia racji żywnościowych od wypracowania określonej liczby procent normy. W obozie ukuto określenie ZEK — więzień – kanałowy żołnierz (ros. заключенный–каналоармеец), które przyjęło się jako określenie więźnia rosyjskich obozów niewolniczej pracy przymusowej. Obóz funkcjonował do 18.09.1941, a całe przedsięwzięcie — pod względem ekonomicznym — okazało się porażką. (więcej na: www.gulagmuseum.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09]
, en.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09]
)

Gułag: Akronim Gułag pochodzi od ros. Главное управление исправительно–трудовых лагерей и колоний (pl. Główny Zarząd Poprawczych Obozów Pracy). Sieć rosyjskich obozów koncentracyjnych niewolniczej pracy przymusowej formalnie założony został decyzją najwyższych władz rosyjskich 27.06.1929. Kontrolę przejęło OGPU, poprzednik ludobójczego NKWD (od 1934) i MGB (od 1946). Poszczególne łagry (obozy) powstawały często w oddalonych, słabo zaludnionych obszarach, na których budowano ważne dla rosyjskiego państwa obiekty przemysłowe lub transportowe. Modelem stała się pierwsza „wielka budowa komunizmu”, czyli Kanał Białomorsko–Bałtycki (1931‑1932), a za twórcę ukształtowanego tam systemu wykorzystania niewolniczej pracy przymusowej w ramach Gułagu, uznawany jest Naftali Frenkel, żydowskiego pochodzenia. Jednorazowo przetrzymywano w nich do 12 mln więźniów, czyli ok. 5% ludności Rosji. Aleksander Sołżenicyn w książce „Archipelag GUŁag” szacował, że w Gułag do 1956 uśmiercono ok. 60 mln ludzi. Formalnie rozwiązany 20.01.1960. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09]
)

Jarosław n. Wołgą: Ciężkie rosyjskie więzienie polityczne — tzw. polit–izolator — w którym Rosjanie przetrzymywali wielu kapłanów katolickich, w pojedynczych celach, głównie w latach 1930., przed wysłaniem do obozów koncentracyjnych na Wyspach Sołowieckich.

Proces 10‑12.05.1930: Grupowy proces ok. 30 polskich kapłanów, w ramach szeregu procesów polskich kapłanów z Ukrainy, przed tzw. „Trojką OGPU”, rosyjskim zbrodniczym sądem kapturowym, który miał miejsce w Kijowie. Większość kapłanów skazano na lata niewolniczej prawy przymusowej w obozach koncentracyjnych i zesłano najpierw do więzienia w Jarosławiu n. Wołgą a potem do obozu koncentracyjnego na Wyspach Sołowieckich. Co najmniej 18 z nich nie wróciło i zginęło w rosyjskich obozach koncentracyjnych, miejscach kaźni, bądź na zesłaniu.

Kijów (Łukianiwska): Rosyjskie więzienie polityczne w Kijowie, w I połowie XX w. prowadzone przez ludobójcze NKWD, określane nieformalnie jako więzienie nr 1, formalnie jako Śledcze Więzienie Nr 13 (SIZO#13). Założone w początkach XIX w. W XX w., za czasów sowieckich, cerkiew więzienna przekształcona została na kolejny blok cel. W czasach władzy J. Stalina w Rosji przeszło przezeń ponad 25,000 więźniów. (więcej na: en.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.09.21]
)

źródła

osobowe:
przegladpolskopolonijny.files.wordpress.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20]
, biographies.library.nd.eduKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20]
, pallotyni.kiev.uaKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]

bibliograficzne:
Losy duchowieństwa katolickiego w ZSSR 1917‑1939. Martyrologium”, Roman Dzwonkowski, SAC, wyd. Towarzystwo Naukowe KUL, 2003, Lublin
Proboszczowie parafii diecezji łucko–żytomierskiej 1801‑1920 i kamienieckiej 1869‑1919Kliknij by wyświetlić biografię”, o. Waldemar Witold Żurek SDB, Lublin 2023
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
www.russiacristiana.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20]
, ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.02.02]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E-majlową

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: ŻMIGRODZKI Jan Józef

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu