funkcja

kleryk diecezjalny

wyznanie

Kościół łaciński (rzymskokatolicki)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

diecezja / prowincja

archidiecezja wileńskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]

data i miejsce
śmierci

15.07.1943

Świsłoczdziś: rej. Świsłocz, obw. Grodno, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.29]

alt. daty i miejsca
śmierci

13.07.1943

szczegóły śmierci

przyczyna śmierci

zbiorowy mord

sprawstwo

Niemcy

data i miejsce
urodzenia

27.04.1907

Łapiczedziś: gm. Krynki, pow. Sokółka, woj. podlaskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.06]

alt. daty i miejsca
urodzenia

1915

Repladziś: ssow. Werejki, rej. Wołkowysk, obw. Grodno, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

szczegóły posługi

inni związani
szczegółami śmierci

BESZTA–BOROWSKIKliknij by wyświetlić biografię Antoni, BURAKKliknij by wyświetlić biografię Marek, KLIMCZAKKliknij by wyświetlić biografię Michał Eugeniusz (o. Dionizy), KOZŁOWSKIKliknij by wyświetlić biografię Józef, KUŹMICKIKliknij by wyświetlić biografię Witold, OLSZEWSKIKliknij by wyświetlić biografię Ludwik, OPIATOWSKIKliknij by wyświetlić biografię Henryk, PĘZAKliknij by wyświetlić biografię Aleksander, PŁOŃSKIKliknij by wyświetlić biografię Józef, RUTKOWSKIKliknij by wyświetlić biografię Bronisław, SKOKOWSKIKliknij by wyświetlić biografię Justyn, SZULCKliknij by wyświetlić biografię Józef, SZYPIŁŁOKliknij by wyświetlić biografię Kazimierz, OGANOWSKIKliknij by wyświetlić biografię Franciszek, PIÓRKOKliknij by wyświetlić biografię Augustyn, SOKOŁOWSKIKliknij by wyświetlić biografię Józef, WASILEWSKIKliknij by wyświetlić biografię Anastazy, WENTAKliknij by wyświetlić biografię Stefan, ŻYŹNIEWSKIKliknij by wyświetlić biografię Henryk

miejsca zagłady
nazwy obozów
(+ nr więźnia)

las Wiszownik: W lesie Wiszownik k. Świsłoczy 15.07.1943 (wg innych danych 13.07.1943) Niemcy, w ramach akcji eksterminacyjnej nakierowanej przeciw partyzantom, rozstrzelali ok. 55 Polaków, głównie z powiatu wołkowyskiego, jako „zakładników”. Było wśród nich 4 duchownych. (więcej na: www.flickr.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.10.05])

Czarny lipiec 1943: 20.05.1943 nowym niemieckim dowódcą SS und Polizeiführer (pl. dowódca SS i policji) Bezirk (pl. okręg) Białystok, z mianowania niemieckiego gaulaitera Prus Wschodnich, Ericha Kocha, został Otton Hellwig. Natychmiast rozpoczął zakrojoną na szeroką skalę akcję pacyfikacyjną wymierzoną w zamierzeniu w polską partyzantkę. Rzeczywistym celem było przestraszenie ludności polskiej oraz wyeliminowanie polskiej warstwy przywódczej w regionie Białegostoku. Herbert Zimmermann, komendant policji bezpieczeństwa i SD, zastępca dowódcy Einsatzgruppen SS (pl. Grupy Operacyjne) na okręg niem. Bezirk Białystok, wydał rozkaz, aby we wszystkich miastach powiatowych aresztować i rozstrzelać po 19 osób ze środowiska lekarzy, adwokatów, urzędników miejskich i nauczycieli wraz z ich rodzinami. 10.07.1943 do Białegostoku przybyło tzw. „Kommando Müller” (od nazwiska innego zbrodniczego dowódcy, prawd. Hermanna Müllera), w skład którego wchodziły białoruski batalion pomocniczy, oddziały litewskie w mundurach niemieckich, żandarmeria i policja niemiecka oraz Gestapo, i które dokonało szeregu masowych mordów w różnych miejscowościach Bezirk Bialystok (obejmującego m.in. ziemie łomżyńską i grodzieńską). W 07.1943 Niemcy zamordowali ponad 1,000 osób (prawd. ok. 2,000). Tylko 15.07.1943 we wszystkich miastach powiatowych Bezirk Bialystok rozstrzelano po 9 rodzin miejscowej inteligencji, w tym kobiety, starców i dzieci. Wśród ofiar było wielu duchownych: w mordach w lesie Pilickim, lesie Wiszownik, lesie Kosówka, Naumowiczach, Jeziorku, etc. zamordowano co najmniej 15 członków duchowieństwa. (więcej na: www.swzygmunt.knc.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13])

Roboty przymusowe w Niemczech: W czasie II wojny światowej Niemcy zmusili ok. 15 milionów ludzi do wykonywania niewolniczej, przymusowej pracy w Niemczech i na terenach okupowanych przez Niemcy. Obowiązek pracy w Generalnym Gubernatorstwie obejmował Polaków do 14 do 60 roku życia. Na terenach włączonych do Niemiec obejmował także dzieci — na terenie Warthegau (pl. Kraj Warty — Wielkopolska) od 12 lat. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2017.11.07])

Wilno (Łukiszki): Więzienie w Wilnie wykorzystywany zarówno przez Niemców jak I Rosjan. Miejsce kaźni tysięcy Polaków. Przetrzymywano w nim jednorazowo od 2,000 do 16,000 więźniów. W 06.1941 Rosjanie, po ataku niemieckim, wymordowali większą część więźniów. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19])

Aresztowania 03.03.1942 (Wilno): 03.03.1942 w Wilnie Niemcy aresztowali 28 profesorów oraz 81 kleryków wileńskiego seminarium duchownego, prawd. z donosu litewskiego. Kilka tygodni później, 26.03.1942, Niemcy i wysługujący się im Litwini aresztowali 9 ojców zakonnych, 5 braci, 2 nowicjuszów i 1 chłopca pomagającego w kuchni, jezuickiego Kolegium Wileńskiego. Wszystkich przetrzymywano w więzieniu Łukiszki w Wilnie. Profesorów 18.03.1942 przewieziono do Wyłkowyszek i tam internowano. W 10.1942 zesłano ich następnie do obozów koncentracyjnych (m. in. Szałtupie, Poniewieżyk). kleryków 04.05.1942 wywieziono na roboty do Niemiec, ale spora część uciekła z transportu. Seminarium duchowne zamknięto. Kilka tygodni po aresztowaniach w seminarium duchownym, 26.03.1942 Niemcy zatrzymali wileńskich zakonników (m.in. oo. jezuitów i misjonarzy św. Wincentego a Paulo), którzy przeszli przez podobną drogę więzienną. (więcej na: www.tygodnik.ltKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19])

Ribbentrop-Mołotow: Ludobójczy rosyjsko–niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro–Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy–Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane Intelligenzaktion, w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko–niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28])

źródła

osobowe:
wspolnotapolska.org.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23], www.bialystok.opoka.org.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.01.06], www.flickr.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.10.05]
bibliograficzne:, „Martyrologium polskiego duchowieństwa rzymskokatolickiego pod okupacją hitlerowską w latach 1939‑1945”, Wiktor Jacewicz, Jan Woś, tom I‑V, Akademia Teologii Katolickiej, 1977‑1981, „Martyrologia duchowieństwa archidiecezji wileńskiej 1939‑1945”, ks. Tadeusz Krahel, Białystok, 2017,
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
www.flickr.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.09.21], wzchbialystok.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2022.11.09]