• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English

nazwisko

BURAK

imiona

Marek

  • BURAK Marek - Nagrobek, kościół parafialny, Mścibów, źródło: www.skyscrapercity.com, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOBURAK Marek
    Nagrobek, kościół parafialny, Mścibów
    źródło: www.skyscrapercity.com
    zasoby własne
  • BURAK Marek - Nagrobek, kościół parafialny, Mścibów, źródło: www.skyscrapercity.com, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOBURAK Marek
    Nagrobek, kościół parafialny, Mścibów
    źródło: www.skyscrapercity.com
    zasoby własne

funkcja

kapłan diecezjalny

wyznanie

Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

diecezja / prowincja

archidiecezja wileńskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]

diecezja wileńskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]

ordynariat polowy Wojska Polskiegowięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.12.20]

honorowe wyróżnienia

kanonik honorowy „extra numerumwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14]
(katedra wileńskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14]
)

data i miejsce
śmierci

15.07.1943

Świsłoczdziś: rej. Świsłocz, obw. Grodno, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.29]

alt. daty i miejsca
śmierci

13.07.1943

szczegóły śmierci

W czasie walk o niepodległość Polski (1918‐1921) prawd. kapelan Wojska Polskiego (do 04.1921).

Od 01.02.1922 do 01.03.1922 poseł na sejm Litwy Środkowej, quasi–państwa powstałego w wyniku tzw. buntu gen. Żeligowskiego i wyzwolenia z rąk litewskich Wilna, jego okolic oraz Białórusi północno–wschodniej.

20.02.1922 sejm podjął uchwałę, w której m.in. stwierdzał, że „Ziemia Wileńska stanowi bez warunków i zastrzeżeń nierozerwalną część Rzeczypospolitej Polskiej”.

Na tej podstawie Litwa Środkowa przyłączona została do Polski.

Po niemieckim i rosyjskim najeździe na Rzeczpospolitą w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu okupacji rosyjskiej pomagał m.in. sierotom po rodzicach deportowanych przez Rosjan na Syberię.

Po niemieckim ataku w 06.1941 na uprzedniego sojusznika, Rosjan, i rozpoczęciu okupacji niemieckiej, ukrywał — według niektórych źródeł — za ołtarzem w kościele jeden z trzech nadajników w rejonie Wołkowyska, za pomocą których niepodległościowa konspiracyjna Armia Krajowa AK (część Polskiego Państwa Podziemnego) przesyłała informacje do polskiego rządu w Londynie.

Był kapelanem Komendy Obwodu Wołkowysk w Inspektoracie Grodno Okręg Białystok konspiracyjnego niepodległościowego Związku Walki Zbrojnej ZWZ (do 1942) i Armii Krajowej AK (od 1942).

Aresztowany przez Niemców 15.07.1943 rano.

Potraktowany jako zakładnik — w ramach eksterminacji polskiej inteligencji regionu Białystok, zwanej Czarnym Lipcem 1943.

Zawieziony do Świsłoczy, a stamtąd jeszcze tego samego dnia na miejsce straceń w niewielkim lasku Wiszownik, ok. 2 km od centrum Świsłoczy, i zamordowany w zbiorowej egzekucji, m.in. z dwoma innymi kapłanami, ks. Józefem Kozłowskim i o. Edmundem Roszakiem, jezuitą, oraz klerykiem Feliksem Kochanowskim.

przyczyna śmierci

zbiorowy mord

sprawstwo

Niemcy

data i miejsce
urodzenia

15.06.1879

Gajdziś: gm. Jaszuny, rej. Soleczniki, okr. Wilno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.08.05]

alt. daty i miejsca
urodzenia

Gajdziś: okr. Wilno, Litwa

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

1902

szczegóły posługi

ok. 1905 – 1943

proboszcz — Mścibówdziś: ssow. Gniezno, rej. Wołkowysk, obw. Grodno, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.22]
⋄ parafia RK pw. św. Jana Chrzciciela ⋄ dekanat RK Wołkowyskdziś: rej. Wołkowysk, obw. Grodno, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.06]

1922

poseł — Sejm Litwy Środkowej — prawd.

do ok. 1904

wikariusz — Wołkowyskdziś: rej. Wołkowysk, obw. Grodno, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.06]
⋄ parafia RK pw. św. Wacława Króla i Męczennika (farna) ⋄ dekanat RK Wołkowyskdziś: rej. Wołkowysk, obw. Grodno, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.06]

do 1902

student — Wilnodziś: rej. Wilno miasto, okr. Wilno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ filozofia i teologia, Seminarium Duchowne

inni związani
szczegółami śmierci

BESZTA–BOROWSKIKliknij by wyświetlić biografię Antoni, KLIMCZAKKliknij by wyświetlić biografię Michał Eugeniusz (o. Dionizy), KOCHANOWSKIKliknij by wyświetlić biografię Feliks, KOZŁOWSKIKliknij by wyświetlić biografię Józef, KUŹMICKIKliknij by wyświetlić biografię Witold, OLSZEWSKIKliknij by wyświetlić biografię Ludwik, OPIATOWSKIKliknij by wyświetlić biografię Henryk, PĘZAKliknij by wyświetlić biografię Aleksander, PŁOŃSKIKliknij by wyświetlić biografię Józef, ROSZAKKliknij by wyświetlić biografię Edmund, RUTKOWSKIKliknij by wyświetlić biografię Bronisław, SKOKOWSKIKliknij by wyświetlić biografię Justyn, SZULCKliknij by wyświetlić biografię Józef, SZYPIŁŁOKliknij by wyświetlić biografię Kazimierz

miejsca zagłady
nazwy obozów
(+ nr więźnia)

las Wiszownik: W lesie Wiszownik ok. 2 km od Świsłoczy 15.07.1943 (wg innych danych 13.07.1943) Niemcy, w ramach akcji eksterminacyjnej nakierowanej przeciw partyzantom, rozstrzelali ok. 55 Polaków, głównie z powiatu wołkowyskiego, jako „zakładników”. Było wśród nich 4 duchownych. Wcześniej, w 11.1942, Niemcy w tym samym miejscu zamordowali ok. 1,536 Żydów z okolicy Świsłoczy. (więcej na: www.flickr.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.10.05]
)

Czarny lipiec 1943: 20.05.1943 nowym niemieckim dowódcą SS und Polizeiführer (pl. dowódca SS i policji) Bezirk (pl. okręg) Białystok, z mianowania niemieckiego gaulaitera Prus Wschodnich, Ericha Kocha, został Otton Hellwig. Natychmiast rozpoczął zakrojoną na szeroką skalę akcję pacyfikacyjną wymierzoną w zamierzeniu w polską partyzantkę. Rzeczywistym celem było przestraszenie ludności polskiej oraz wyeliminowanie polskiej warstwy przywódczej w regionie Białegostoku. Herbert Zimmermann, komendant policji bezpieczeństwa i SD, zastępca dowódcy Einsatzgruppen SS (pl. Grupy Operacyjne) na okręg niem. Bezirk Białystok, wydał rozkaz, aby we wszystkich miastach powiatowych aresztować i rozstrzelać po 19 osób ze środowiska lekarzy, adwokatów, urzędników miejskich i nauczycieli wraz z ich rodzinami. 10.07.1943 do Białegostoku przybyło tzw. „Kommando Müller” (od nazwiska innego zbrodniczego dowódcy, prawd. Hermanna Müllera), w skład którego wchodziły białoruski batalion pomocniczy, oddziały litewskie w mundurach niemieckich, żandarmeria i policja niemiecka oraz Gestapo, i które dokonało szeregu masowych mordów w różnych miejscowościach Bezirk Bialystok (obejmującego m.in. ziemie łomżyńską i grodzieńską). W 07.1943 Niemcy zamordowali ponad 1,000 osób (prawd. ok. 2,000). Tylko 15.07.1943 we wszystkich miastach powiatowych Bezirk Bialystok rozstrzelano po 9 rodzin miejscowej inteligencji, w tym kobiety, starców i dzieci. Wśród ofiar było wielu duchownych: w mordach w lesie Pilickim, lesie Wiszownik, lesie Kosówka, Naumowiczach, Jeziorku, etc. zamordowano co najmniej 15 członków duchowieństwa. (więcej na: www.swzygmunt.knc.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13]
)

Odpowiedzialność zbiorowa („zakładnicy”): Zbrodnicza praktyka stosowana przez Niemców na okupowanych terenach Polski, od pierwszego w zasadzie dnia II wojny światowej. Polegała na wyznaczeniu i publicznym ogłoszeniu listy nazwisk wybranych osób, których życie zależało od bezwzględnego stosowania się do zarządzeń niemieckich. Każde złamanie owych zarządzeń, przez dowolną osobę, niezależnie od okoliczoności, skutowało mordem wyznaczonych „zakładników”. W pierwszych dniach wojny i okupacji stosowowana była m.in. przez niemieckie wojsko Wehrmacht, by zapobiec aktom kontynuacji walk obronych przez polskie społeczeństwo. W późniejszym czasie, w szczególności w zarządzanym przez Niermców Generalnym Gubernartorstwie, stanowiła część oficjalnej polityki władz okupacyjnych — zbiorowej odpowiedzialności za jakiekolwiek akty oporu wobec praktyk okupupanta. Za życie jednego Niemca, choćby i śmierć nastąpiła z przyczyn obyczajowych, Niemcy dokonywali egzekucji od kilkunastu do nawet stu wcześniej wyznaczonych jako „zakładników” Polaków.

Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
)

źródła

osobowe:
www.bialystok.opoka.org.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.01.06]
, archibial.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.07.31]
, msu.byKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2017.05.20]

bibliograficzne:
Martyrologia duchowieństwa archidiecezji wileńskiej 1939‐1945”, ks. Tadeusz Krahel, Białystok, 2017
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
www.skyscrapercity.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.11.28]
, www.skyscrapercity.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.11.28]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E-majlową

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: BURAK Marek

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu