funkcja

siostra zakonna

wyznanie

Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

zakon

Zgromadzenie Sióstr Pasterek od Opatrzności Bożej CSDPwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2015.04.18]
(i.e. Pasterki)

data i miejsce
śmierci

15.10.1943

Lesznodziś: pow. Leszno miasto, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

szczegóły śmierci

przyczyna śmierci

eksterminacja

sprawstwo

Niemcy

miejsca i wydarzenia

NL SchmückertKliknij by przejść do opisu, Reichsgau WarthelandKliknij by przejść do opisu, VSH DembowalonkaKliknij by przejść do opisu, Reichsgau Danzig‐WestpreußenKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu

data i miejsce
urodzenia

12.08.1904

Kijówdziś: rej. Kijów miasto, obw. miasto Kijów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

śluby zakonne

21.11.1926 (czasowe)
15.10.1943 (wieczyste)

szczegóły posługi

inni związani
szczegółami śmierci

DWULECKAKliknij by wyświetlić biogram Maria (s. Fabiola), GRYGIERKliknij by wyświetlić biogram Anna (s. Wunibalda), GRZANKAKliknij by wyświetlić biogram Franciszka (s. Romualda), KĄKOLEWSKAKliknij by wyświetlić biogram Wanda (s. Weronika), LEWICKAKliknij by wyświetlić biogram Klara (s. Kordelia), MULKOWSKAKliknij by wyświetlić biogram Józefa (s. Vestina), OSIŃSKAKliknij by wyświetlić biogram Leokadia (s. Radegundis), SZKUDLAREKKliknij by wyświetlić biogram Helena (s. Hermana), GRZECHOWSKAKliknij by wyświetlić biogram Maria (s. Sapientia), FIEREKKliknij by wyświetlić biogram Franciszka (s. Potamia), CHWOŁKAKliknij by wyświetlić biogram Jadwiga (s. Bonifacja), BŁOCIŃSKAKliknij by wyświetlić biogram Anna (s. Jukundyna), KACZMAREKKliknij by wyświetlić biogram Elżbieta (s. Rita), ŁUCZAKKliknij by wyświetlić biogram Marianna (s. Syriana), PIOTRZKOWSKAKliknij by wyświetlić biogram Paulina (s. Anakleta), TUŻYNAKliknij by wyświetlić biogram Konstantyna (s. Rusticula), WANIOREKKliknij by wyświetlić biogram Teodozja (s. Flawiana), WOJCIECHOWSKAKliknij by wyświetlić biogram Teofila (s. Reinharda), KŁECZEKKliknij by wyświetlić biogram (s. Benedykta), ŁOPACZEWSKIKliknij by wyświetlić biogram Stanisław Kostka, NIEDŹWIEDZIŃSKIKliknij by wyświetlić biogram Ignacy, SIWECKAKliknij by wyświetlić biogram Regina Stefania (s. Aniela), OSSOWSKAKliknij by wyświetlić biogram Otylia (s. Cyryla), POLITYCKAKliknij by wyświetlić biogram Maria (s. Serafina), WÓRÓWNAKliknij by wyświetlić biogram Katarzyna (s. Zdzisława), ZIEMIAŁKOWSKAKliknij by wyświetlić biogram Jadwiga (s. Dominika od Najświętszych Ran Pana Jezusa), BĄCZKOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Franciszek, BOLTKliknij by wyświetlić biogram Feliks, BREJSKIKliknij by wyświetlić biogram Jan Kazimierz, CHARSZEWSKIKliknij by wyświetlić biogram Ignacy, DEKOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Franciszek, GALIKOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Roman Jan, GNILKAKliknij by wyświetlić biogram Paulina (s. Junilla), JARZĘBSKIKliknij by wyświetlić biogram Stanisław, JONEKKliknij by wyświetlić biogram Marta (s. Digna), KOWNACKIKliknij by wyświetlić biogram Bronisław, KOWNACKIKliknij by wyświetlić biogram Marcin Stanisław, KUCZAKliknij by wyświetlić biogram Franciszka (s. Gorgonia), LICZNERSKIKliknij by wyświetlić biogram Konstanty, ŁĘGOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Władysław Leonard, RUCIŃSKIKliknij by wyświetlić biogram Franciszek, WILEMSKIKliknij by wyświetlić biogram Józef Alojzy, ZAREMBAKliknij by wyświetlić biogram Feliks

miejsca i wydarzenia
opisy

NL Schmückert: Niemiecki obóz koncentracyjny niem. nonnenlager (pl. obóz dla zakonnic), zorganizowany w Bojanowie (od 1943 formalnie zwany przez Niemców Schmückert, dziś pow. Rawicz), głównie dla sióstr zakonnych. Zorganizowany przez Niemców w okupacyjnej prowincji niem. Warthegau (pl. Kraj Warty), po likwidacji na początku 1941 ok. 248 katolickich domów zakonnych i instytucji przez Kościół prowadzonych, z których 30 przekazano bezpośrednio w ręce niemieckiej partii narodowo–socjalistycznej, a pozostałe pod administrację państwowej instytucji niem. Gauselbstverwaltung (pl. Samorząd Regionu–Gau) GSV. Dlatego początkowo formalnie zwany niem. Gauarbeitsanstalt Schmückert (pl. urząd pracy Gau Schmückert). 25.02.1941 przywieziono pierwszą grupę 56 zakonnic. Pod koniec 1941 w obozie przebywały 293 osoby. 11.12.1941 Niemcy przywieźli ok. 40 starych, schorowanych kapłanów z obozu koncentracyjnego KL Posen. Razem przez obóz w latach 1941‐1945 przeszło ogółem 615 sióstr z 27 zgromadzeń zakonnych. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.17], www.niedziela.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.04.16])

Reichsgau Wartheland: Po polskiej klęsce w kampanii 09.1939, będącej rezultatem paktu Ribbentrop‐Mołotow i stanowiącej pierwszy etap II wojny światowej, i rozpoczęciu w części Polski okupacji niemieckiej (w drugiej, wschodniej części Polski rozpoczęła się okupacja rosyjska), Niemcy podzielili okupowane polskie terytorium na pięć głównych obszarów (i kilka mniejszych). Największy przekształcili w niem. Generalgouvernement (pl. Generalne Gubernatorstwo), przeznaczone wyłącznie dla Polaków i Żydów i stanowiące część tzw. niem. Großdeutschland (pl. Wielkie Niemcy). Dwa przyłączyli do już istniejących niemieckich prowincji. Z dwóch utworzyli odrębne nowe prowincje. Jednym z nich była Wielkopolska, już 08.10.1939, dekretem przywódcy niemieckiego Adolfa Hitlera wcielona do Niemiec (formalnie zaczął obowiązywać 26.10.1939), a 24.01.1940 przekształcona w prowincję niem. Reichsgau Wartheland (pl. Okręg Rzeszy Kraj Warty), w której obowiązywać miało prawo państwa niemieckiego. Główną osią polityki nowej prowincji, której obszar Niemcy uznali za niem. „Ursprünglich Deutsche” (pl. „rdzennie niemieckie”), mimo iż 90% jej mieszkańców stanowili Polacy, było niem. „Entpolonisierung” (pl. „odpolszczenie”), czyli przymusowa germanizacja. Ok. 100,000 Polaków zamordowano w ramach niem. „Intelligenzaktion”, i.e. eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych. Ok. 630,000 przymusowo przesiedlono do niem. Generalgouvernement, a na ich miejsce sprowadzano Niemców z innych terenów okupowanych przez Niemcy (e.g. z krajów bałtyckich, Besarabii, Bukowiny, etc.). Zmuszano Polaków do podpisywania niemieckiej listy narodowościowej niem. Deutsche Volksliste (pl. folkslista) DVL. W ramach polityki „Ohne Gott, ohne Religion, ohne Priesters und Sakramenten” (pl. „Bez Boga, bez religii, bez kapłana i sakramentu”) większość kapłanów katolickich aresztowano i wysłano do obozów koncentracyjnych. Zamknięto wszystkie szkoły nauczające w języku polskim, polskie biblioteki, teatry i muzea. Konfiskowane polskie majątki ziemskie. By jeszcze bardziej ograniczyć liczbę ludności polskiej wysyłano Polaków na roboty przymusowe w głąb Niemiec, podwyższono dozwolony wiek zawierania małżeństw dla Polaków (25 dla kobiet, 28 dla mężczyzn). Niemiecki urząd państwowy niem. Rasse‐ und Siedlungshauptamt (niem. Główny Urząd Rasy i Osadnictwa) RuSHA w majestacie prawa niemieckiego uprowadził kilkanaście tysięcy dzieci, spełniających określone kryteria rasowe, z polskich rodzin i poddał je przymusowej germanizacji, przekazując rodzinom niemieckim. Po zakończeniu działań zbrojnych II wojny światowej nadzorca tej prowincji, niem. Reichsstatthalter (pl. Namiestnik Rzeszy) i niem. Gauleiter (pl. naczelnik okręgu) niemieckiej partii narodowo–socjalistycznej, Arthur Karl Greiser, został stracony. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.06.21])

VSH Dembowalonka: Niemiecki niem. Volksdeutscher Selbstschutzhaft (pl. areszt Volksdeutscher Selbstschutz) VSH dla duchowieństwa powiatu wąbrzeskiego. Założony 24‐25.09.1939, gdy Niemcy, prawd. członkowie ludobójczej paramilitarnej formacji niem. Volksdeutscher Selbstschutz — decyzję o utworzeniu Selbstschutzu na ziemiach polskich zajętych przez wojska niemieckie podjęto w Berlinie 08‐10.09.1939 na konferencji pod kierownictwem Reichsführera‐SS Heinricha Himmlera (rozkaz powołaniowy z 20.09.1939), a powstające chaotycznie oddziały zostały bezpośrednio podporządkowane oficerom ludobójczej organizacji SS — uwięzili w klasztorze–zakładzie ss. Pasterek CSDP w Dębowej Łące, ok. 10 km od Wąbrzeźna 30 księży katolickich z okolicznych parafii (tego samego dnia Niemcy zburzyli wszystkie figury i krzyże przydrożne w powiecie wąbrzeskim). W ramach akcji «Intelligenzaktion» — eksterminacji polskiej inteligencji (w oddalonym o ok. 4 km Kurkocinie Niemcy zamordowali wówczas ok. 500 Polaków) — przetrzymywano ich tam do 06.12.1939, po czym przewieziono do innego obozu w Chełmnie, a potem do obozu koncentracyjnego KL Stutthof. Po zakończeniu działań wojennych II wojny światowej, w latach 1954‐1957, podczas okupacji rosyjskiej, jeden z obozów koncentracyjnych i niewolniczej pracy zorganizowany przez komunazistowskie władze rosyjskiej republiki prl dla sióstr zakonnych w ramach «Akcji X‐2». (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.10.31])

Reichsgau Danzig‐Westpreußen: Po polskiej klęsce w kampanii 09.1939, będącej rezultatem paktu Ribbentrop‐Mołotow i stanowiącej pierwszy etap II wojny światowej, i rozpoczęciu w części Polski okupacji niemieckiej (w drugiej, wschodniej części Polski rozpoczęła się okupacja rosyjska), Niemcy podzielili okupowane polskie terytorium na pięć głównych obszarów (i kilka mniejszych). Największy przekształcili w niem. Generalgouvernement (pl. Generalne Gubernatorstwo), przeznaczone wyłącznie dla Polaków i Żydów i stanowiące część tzw. niem. Großdeutschland (pl. Wielkie Niemcy). Dwa przyłączyli do już istniejących niemieckich prowincji. Z dwóch utworzyli odrębne nowe prowincje. Jednym z nich było Pomorze Nadwiślańskie, już 08.10.1939, dekretem przywódcy niemieckiego Adolfa Hitlera wcielone do Niemiec (formalnie zaczął obowiązywać 26.10.1939), a 02.11.1939 przekształcone w prowincję niem. Reichsgau Danzig‐Westpreußen (pl. Okręg Rzeszy Gdańsk‐Prusy Zachodnie), w której obowiązywać miało prawo państwa niemieckiego. Główną osią polityki nowej prowincji, której obszar Niemcy uznali za niem. „Ursprünglich Deutsche” (pl. „rdzennie niemieckie”), mimo iż ok. 85% jej mieszkańców stanowili Polacy, było niem. „Entpolonisierung” (pl. „odpolszczenie”), czyli przymusowa germanizacja. Ok. 60,000 Polaków zamordowano w 1939‐1940, w ramach niem. „Intelligenzaktion”, i.e. eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych, w ok. 432 miejscach skrytobójczych mordów — w tym ok. 220 polskich kapłanów katolickich. Drugie tyle zesłano do niemieckich obozów koncentracyjnych, skąd wróciło niewielu (aresztowano ponad 300 kapłanów, z których w obozach koncentracyjnych zginęło ok. 130). Wysiedlono ok. 124,000‐170,000, przy czym ok. 90,000 do niem. Generalgouvernement. Masowo zmuszano Polaków do podpisywania niemieckiej listy narodowościowej niem. Deutsche Volksliste (pl. folkslista) DVL. Dzieci polskie mogły się uczyć tylko po niemiecku. Zakazano używania języka polskiego podczas katolickich Mszy św., a także podczas spowiedzi. Konfiskowane polskie majątki ziemskie. By jeszcze bardziej ograniczyć liczbę ludności polskiej wysyłano Polaków na roboty przymusowe w głąb Niemiec. Pozostałych Polaków traktowano jako nisko wykwalifikowaną siłę roboczą, izolowano od Niemców i ściśle kontrolowano — legalnie spotykać mogli się najwyżej we trzech lub we troje, nawet we własnych mieszkaniach. Wielu wcielono do niemieckiej armii Wehrmacht. Po zakończeniu działań zbrojnych II wojny światowej nadzorca tej prowincji, niem. Reichsstatthalter (pl. Namiestnik Rzeszy) i niem. Gauleiter (pl. naczelnik okręgu) niemieckiej partii narodowo–socjalistycznej, Albert Maria Forster, został stracony. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.06.24])

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28])

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28])

źródła

bibliograficzne:
„Archiwum Zgromadzenia Sióstr Pasterek od Opatrzności Bożej CSDP”, dzięki uprzejmości s. Flawii Paciorek CSDP (korespondencja prywatna, 24.03.2023)
„Martyrologium polskiego duchowieństwa rzymskokatolickiego pod okupacją hitlerowską w latach 1939‐1945”, Wiktor Jacewicz, Jan Woś, tom I‐V, Akademia Teologii Katolickiej, 1977‐1981
„Martyrologium duchowieństwa polskiego pod okupacją niemiecką w latach 1939‐1945”, o. Szołdrski Władysław CSSR, Rzym 1965
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
billiongraves.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.04.16]