• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English
  • ŻYLIŃSKI Bolesław - 1937, Ludwipol, źródło: www.nawolyniu.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOŻYLIŃSKI Bolesław
    1937, Ludwipol
    źródło: www.nawolyniu.pl
    zasoby własne
  • ŻYLIŃSKI Bolesław; źródło: Maria Pawłowiczowa (red.), ks. Józef Krętosz (red.), „Słownik biograficzny duchowieństwa metropolii lwowskiej obrządku łacińskiego ofiar II wojny światowej 1939—1945”, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOŻYLIŃSKI Bolesław
    źródło: Maria Pawłowiczowa (red.), ks. Józef Krętosz (red.), „Słownik biograficzny duchowieństwa metropolii lwowskiej obrządku łacińskiego ofiar II wojny światowej 1939—1945”
    zasoby własne

nazwisko

ŻYLIŃSKI

imiona

Bolesław

  • ŻYLIŃSKI Bolesław - Tablica pamiątkowa, kościół pw. św. Stanisława, Sankt Petersburg, źródło: ipn.gov.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOŻYLIŃSKI Bolesław
    Tablica pamiątkowa, kościół pw. św. Stanisława, Sankt Petersburg
    źródło: ipn.gov.pl
    zasoby własne

funkcja

kapłan diecezjalny

wyznanie

Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

diecezja / prowincja

diecezja łuckawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]

diecezja łucko-żytomierska (aeque principaliter)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14]

data i miejsce
śmierci

04.1940

Kuropatyuroczysko, kompleks leśny
dziś: na granicy Mińska, ssow. Borowlany, rej. Mińsk, obw. miasto Mińsk, Białoruś

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

alt. daty i miejsca
śmierci

18.09.1939, 05.1940, 1940

Włodzimierz Wołyńskidziś: Włodzimierz, grom. Włodzimierz miasto, rej. Włodzimierz, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

szczegóły śmierci

Po wojnie polsko rosyjskiej 1919‑1921 wysłany do Rosji, gdzie posługiwał konspiracyjnie w kilku opuszczonych parafiach północnej części diecezji łucko–żytomierskiej.

Organizował przerzuty Polaków z komunistycznej Rosji do niepodległej Polski.

12.02.1926 aresztowany przez Rosjan i osadzony w areszcie w Olewsku.

06.08.1926 w Korosteniu k. Żytomierza skazany na śmierć za szpiegostwo.

W Owruczu przetrzymywany w celi śmierci przez 4 miesiące (gdy 09.09.1926 do Owrucza przybył kat, mający wykonać wyrok śmierci, na zawał serca zmarł jego ojciec), po czym powiadomiony o zawieszeniu wyroku, z możliwością natychmiastowej zmiany decyzji.

W takim stanie przez 4 lata i 8 miesięcy przetrzymywany w więzieniu w Czernihowie.

13.03.1930 przetransportowany do więzienia w Moskwie, po czym 28.06.1930 skierowany do transportu do obozu koncentracyjnego SŁON na Wyspach Sołowieckich.

21.07.1930 uciekł z obozu przejściowego pod Archangielskiem i 11.09.1930, po 6–tygodniowej wędrówce, w czasie której kilkukrotnie przestrzelono mu ubranie, przekroczył granicę do Polski.

Po najeździe rosyjskim na Polskę 17.09.1939 (17 dni wcześniej Polskę zaatakowali Niemcy) i rozpoczęciu II wojny światowej opuścił parafię, dotarł do Hrubieszowa, ale następnego dnia zdecydował się wrócić i tego samego dnia, 18.09.1939, we Włodzimierzu Wołyńskim został zatrzymany przez żołdaka rosyjskiego.

Zaginął bez wieści — jego nazwisko znajduje się na tzw. „białoruskiej liście śmierci” (katyńskiej).

alt. szczegóły śmierci

Według jednej z wersji został zamordowany zaraz po zatrzymaniu przez rosyjkiego żołdaka.

przyczyna śmierci

zbiorowy mord

sprawstwo

Rosjanie

data i miejsce
urodzenia

30.10.1894

Lubaczdziś: ssow. Berezyna, rej. Berezyna, obw. Mińsk, Białoruś
więcej na
be.wikipedia.org
[dostęp: 2022.08.05]

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

28.02.1920 (Łuckdziś: rej. Łuck miasto, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
)

szczegóły posługi

1937 – 1939

proboszcz — Ludwipoldziś: Sosnowe, grom. Sosnowe, rej. Równe, obw. Równe, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.09]
⋄ parafia RK pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa ⋄ dekanat RK Korzecdziś: grom. Korzec miasto, rej. Równe, obw. Równe, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.12.11]

1930 – 1937

proboszcz — Powursktakże: Powórsk
dziś: grom. Powursk, rej. Kowel, obw. Wołyń, Ukraina

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.07.05]
⋄ parafia RK pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa ⋄ dekanat RK Koweldziś: grom. Kowel miasto, rej. Kowel, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.27]

autor „Wspomnień z państwa antychrysta

ok. 1925 – 1926

administrator — Olewskdziś: grom. Olewsk miasto, rej. Korosteń, obw. Żytomierz, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.17]
⋄ parafia RK pw. Podwyższenia Krzyża Świętego ⋄ dekanat RK Owruczdziś: grom. Owrucz miasto, rej. Korosteń, obw. Żytomierz, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.17]

ok. 1925 – 1926

administrator — Wielednikidziś: Nowi Welidnyky, grom. Słoweczne, rej. Korosteń, obw. Żytomierz, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.17]
⋄ parafia RK pw. Trójcy Świętej ⋄ dekanat RK Owruczdziś: grom. Owrucz miasto, rej. Korosteń, obw. Żytomierz, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.17]
 — p.o. („ad interim”)

1920 – ok. 1923

administrator — Wielednikidziś: Nowi Welidnyky, grom. Słoweczne, rej. Korosteń, obw. Żytomierz, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.17]
⋄ parafia RK pw. Trójcy Świętej ⋄ dekanat RK Owruczdziś: grom. Owrucz miasto, rej. Korosteń, obw. Żytomierz, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.17]

ok. 1923

administrator — Olewskdziś: grom. Olewsk miasto, rej. Korosteń, obw. Żytomierz, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.17]
⋄ parafia RK pw. Podwyższenia Krzyża Świętego ⋄ dekanat RK Owruczdziś: grom. Owrucz miasto, rej. Korosteń, obw. Żytomierz, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.17]
 — p.o. („ad interim”)

1920 – 1926

duszpasterz — Owruczdziś: grom. Owrucz miasto, rej. Korosteń, obw. Żytomierz, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.17]
⋄ parafia RK pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK Owruczdziś: grom. Owrucz miasto, rej. Korosteń, obw. Żytomierz, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.17]

1920 – 1926

duszpasterz — Łabuńdziś: Nowołabuń, grom. Połonne miasto, rej. Szepetówka, obw. Płoskirów/Chmielnicki, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.17]
⋄ parafia RK pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK Zasławdziś: grom. Zasław miasto, rej. Szepetówka, obw. Płoskirów/Chmielnicki, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

do 1920

student — Tarnówdziś: pow. Tarnów miasto, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ filozofia i teologia, Seminarium Duchowne

od 1917

student — Żytomierzdziś: grom. Żytomierz miasto, rej. Żytomierz, obw. Żytomierz, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ filozofia i teologia, Seminarium Duchowne

1915 – 1917

student — Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ filozofia i teologia, Metropolitalne Seminarium Duchowne

inni związani
szczegółami śmierci

CIEŚLAKliknij by wyświetlić biografię Feliks, JASTRZĘBSKIKliknij by wyświetlić biografię Stanisław, KUREKKliknij by wyświetlić biografię Stanisław, MALINOWSKIKliknij by wyświetlić biografię Klemens, STANISŁAWSKIKliknij by wyświetlić biografię Stefan, SZCZERBICKIKliknij by wyświetlić biografię Fabian, SZUMOWSKIKliknij by wyświetlić biografię Marian Ryszard, ŻURAWSKIKliknij by wyświetlić biografię Czesław

miejsca zagłady
nazwy obozów
(+ nr więźnia)

Kuropaty: W 1940 roku Rosjanie rozstrzelali prawd. Mińsku, w budynku przy ul. Lenina 17, a następnie pochowali prawd. w dołach w Kuropatach k. Mińska nieznaną liczbę Polaków. Na tzw. „białoruskiej liście katyńskiej” — potwierdzonej tzw. „listami dyspozycyjnymi” wysyłanymi w 04‑05.1940 przez 1. Wydział Specjalny NKWD w Moskwie w sprawie transportów polskich jeńców na miejsca egzekucji: 9 z tych list dotyczy więźniów z Białorusi — mowa jest o ok. 3,870 osobach (według innych danych 4,465) przywiezionych wcześniej z więzień NKWD, m.in. w Brześciu (ok. 1,500 osób), w Pińsku (ok. 500 osób), w Baranowiczach (ok. 450 osób). Było to realizacja decyzji rosyjskich władz komunazistowskich — Biura Politycznego rosyjskiej partii komunazistowskiej — z 05.03.1940 o eksterminacji dziesiątków tysięcy polskiej inteligencji i wojskowych przetrzymywanych w rosyjskich obozach po niemiecko–rosyjskiej umowie Ribbentrop–Mołotow zaborze połowy Polski z 1939, potwierdzonej rozkazem nr 00350 szefa NKWD, Ławrentija Berii, o „rozładowaniu więzień NKWD” na Ukrainie i Białorusi. Istnieją przesłanki — 4 tzw. „metodyczne konferencje NKWD–Gestapo” w 1939‑1940: w Brześciu nad Bugiem, Przemyślu, Zakopanem i Krakowie — o ścisłej współpracy Rosjan i Niemców w całkowitej eksterminacji narodu polskiego, a w szczególności polskich elit — co zatwierdzone zostało prawd. podczas spotkania socjalistycznych przywódców Niemiec, Heinricha Himmlera, i Rosji, Ławrientija Berii, w pałacyku myśliwskim Niemca, Hermanna Göringa, w Romintach w Puszczy Rominckiej w Prusach Wschodnich. Kuropaty to miejsce kaźni do 250,000 ofiar (lata 1937‑1941). Ani Rosjanie ani Białorusini do dnia dzisiejszego nie udostępnili szczegółowych protokołów tego ludobójstwa, będących w ich posiadaniu. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.01.17]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.10]
)

«Ludobójstwo katyńskie 1940»: 05.03.1940 rosyjskie władze komunazistowskie — Biuro Polityczne rosyjskiej partii komunazistowskiej — podjęło formalną decyzję o eksterminacji dziesiątków tysięcy polskiej inteligencji i wojskowych przetrzymywanych w rosyjskich obozach w konsekwencji niemiecko–rosyjskiej umowie Ribbentrop–Mołotow, najazdu na Polskę i zaboru połowy Polski w 09.1939, i rozpoczęcia II wojny światowej. Aktem wykonawczym był rozkaz nr 00350 szefa NKWD, Ławrentija Berii, o „rozładowaniu więzień NKWD” na Ukrainie i Białorusi. Cała akcja — mordów dokonywano m.in. w Katyniu, Charkowie, Twerze, Bykowni i Kuropatach — była koordynowana centralnie z siedziby NKWD w Moskwie. Świadczą o tym tzw. listy wywozowe kolejnych grup polskich jeńców (zazwyczaj ok. 100 osobowych) z obozów NKWD kierowanych do miejsc kaźni, opracowywane i rozsyłane na kilka dni przed mordem właśnie z Moskwy. Świadczą też wcześniejsze wywózki polskich kapłanów z obozów NKWD w Kozielsku, Ostaszkowie i Starobielsku do więzienia NKWD w Moskwie, lub ich odizolowanie, tuż przed świętami 25.12.1939 Bożego Narodzenia, prawd. by pozbawić polskich jeńców opieki duchowej w tym czasie — w sposób oczywisty działania sterowane z centrali NKWD w Moskwie. Istnieją przesłanki — cztery tzw. „metodyczne konferencje NKWD–Gestapo” w 1939‑1940: w Brześciu nad Bugiem, Przemyślu, Zakopanem i Krakowie — o ścisłej współpracy Rosjan i Niemców w całkowitej eksterminacji narodu polskiego, a w szczególności polskich elit — co zatwierdzone zostało prawd. podczas spotkania socjalistycznych przywódców Niemiec, Heinricha Himmlera, i Rosji, Ławrientija Berii, w pałacyku myśliwskim Niemca, Hermanna Göringa, w Romintach w Puszczy Rominckiej w Prusach Wschodnich. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.12.15]
)

Ribbentrop-Mołotow: Ludobójczy rosyjsko–niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro–Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy–Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko–niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
)

Archangielsk: Rosyjski jeniecki obóz pracy przymusowej. Jednocześnie centrum wielu rosyjskich obozów koncentracyjnych w ramach Gułagu, takich jak JagrinŁag, KargopolŁag, KotlasŁag, OnetŁag, SewKuzBassŁag. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.17]
)

SŁON-Łag (Sołówki): Sołowiecki Obóz Specjalnego Przeznaczenia SŁON (ros. Солове́цкий ла́герь осо́бого назначе́ния) — rosyjski obóz koncentracyjny i pracy przymusowej na Wyspach Sołowieckich, funkcjonujący od 1923 i początkowo założony w słynnym prawosławnym monasterze. Działał do 1939 (od 1936 jako więzienie). W latach 1920 jeden z pierwszych i największy obóz koncentracyjny w Rosji. Miejsce niewolniczej pracy i mordów setek kapłanów katolickich i innych wyznań, głównie chrześcijańskich, szczególnie w latach 1920‑1930. Koncepcja późniejszego systemu rosyjskich obozów koncentracyjnych Gułag swój początek prawd. bierze właśnie w obozach na Wyspach Sołowieckich — stamtąd przeniosła się na obszar objęty budową kanału Białomor (Morze Bałtyckie — Morze Białe), a stamtąd dalej, na cały obszar państwa rosyjskiego. Od sieci obozów na Wyspach Sołowieckich — zwanych także archipelagiem Wysp Sołowieckich — prawd. pochodzi też pojęcie „Archipelagu Gułag” stworzonego przez Aleksandra Sołżenicyna. Szacuje się, że przez obozy koncentracyjne Wysp Sołowieckich przeszło od dziesiątek do setek tysięcy więźniów. Jedno ze źródeł szacuje 83,000 więzionych, z których zamordowanych miało być ok. 43,000, w tym w latach 1937‑1938 ok. 9.500 więźniów wywieziono z obozu i zamordowano w kilku miejscach zbiorowych egzekucji, w tym w Sandarmoch, Krasnym Borze i Łodiejnoje Pole. Wśród nich było wielu kapłanów katolickich. Po dojściu w 1933 do władzy w Niemczech partii narodowo–socjalistycznej obóz SŁON odwiedziła niemiecka delegacja, „podpatrując” rozwiązania, które potem zostały wykorzystane w niemieckich obozach koncentracyjnych. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09]
)

Moskwa (Butyrki): Przejściowe i śledcze. ciężkie więzienie w Moskwie — dla tzw. więźniów politycznych — w którym Rosjanie przetrzymywali i zamordowali tysiące Polaków. Założone prawd. w XVII w. W XIX w. przetrzymywano w nim wielu Polaków — uczestników powstań narodowych (1831 i 1863). W czasach komunizmu miejsce internowania politycznych więźniów, głównie przed wysłaniem do rosyjskich obozów pracy niewolniczej Gułag. W 1937‑8, podczas wielkich prześladowań, jednorazowo w więzieniu przetrzymywano do 20,000 ofiar (ok. 170 na celę). Tysiące zostało zamordowanych. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09]
)

Wojna polsko-rosyjska 1919—1921: Wojna o niepodległość i granice Rzeczpospolitej. Polska odzyskała niepodległość w 1918, ale o granice musiała walczyć z dawnymi potęgami imperialnymi, w szczególności z Rosją. Rosja planowała wzniecenie rewolucji bolszewickiej w krajach zachodu Europy, co stało się przyczyną rozpętania przez nią w 1920 wojny przeciw Polsce. Pokonana został w bitwie warszawskiej, zwanej „cudem nad Wisłą” (jednej z 10 najważniejszych bitew w historii świata, według niektórych historyków), w 08.1920, dzięki której Polska odzyskała część ziem utraconych w ramach rozbiorów Polski w XVIII w., a Europa ocalona została przed ludobójczym komunizmem. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20]
)

źródła

osobowe:
www.klub-generalagrota.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.01.06]
, katolicy1844.republika.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19]
, bc.wbp.lodz.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.04.23]
, www.katolicy.euKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19]
, www.cprdip.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19]
, be.convdocs.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.17]

bibliograficzne:
Słownik biograficzny duchowieństwa metropolii lwowskiej obrządku łacińskiego ofiar II wojny światowej 1939‑1945”, Maria Pawłowiczowa (red.), ks. Józef Krętosz (red.), Wydawnictwo Świętego Krzyża, Opole, 2007
Leksykon duchowieństwa polskiego represjonowanego w ZSRS 1939‑1988”, Roman Dzwonkowski, SAC, wyd. Towarzystwo Naukowe KUL, 2003, Lublin
Losy duchowieństwa katolickiego w ZSSR 1917‑1939. Martyrologium”, Roman Dzwonkowski, SAC, wyd. Towarzystwo Naukowe KUL, 2003, Lublin
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
www.nawolyniu.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.10.05]
, ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.02.02]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E-majlową

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: ŻYLIŃSKI Bolesław

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu