Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska
pełna lista:
wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę
przeszukujKliknij by wyświetlić listę z selekcją kategorii
displayClick to display full list in English
searchClick to display selectable list in English
Martyrologium duchowieństwa — Polska
XX w. (lata 1914 – 1989)
dane osobowe
status
błogosławiony
nazwisko
KOWALSKI
imiona
Józef
data beatyfikacji
13.06.1999więcej na
www.swzygmunt.knc.pl
[dostęp: 2013.05.19]
Jan Paweł IIwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
funkcja
ojciec zakonny
wyznanie
Kościół łaciński (rzymskokatolicki)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
zakon
Towarzystwo św. Franciszka Salezego (Salezjanie - SDB)więcej na
www.salezjanie.pl
[dostęp: 2012.11.23]
diecezja / prowincja
inspektoria krakowska pw. św. Jacka SDBwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2015.05.09]
archidiecezja krakowskawięcej na
www.diecezja.pl
[dostęp: 2013.05.19]
data i miejsce
śmierci
04.07.1942
KL Auschwitzobóz koncentracyjny
dziś: Oświęcim, gm. Oświęcim, pow. Oświęcim, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.09]
szczegóły śmierci
Po niemieckim i rosyjskim najeździe na Rzeczpospolitą w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, aresztowany przez Niemców 23.05.1941.
Uwięziony w więzieniu Montelupich w Krakowie.
Stamtąd 26.06.1941 przetransportowany do obozu koncentracyjnego KL Auschwitz.
Wyłączony z transportu 31.05.1942 kapłanów przewożonych do obozu koncentracyjnego KL Dachau, za odmowę podeptania różańca.
Zamordowany — utopiony przez Niemców w rowie z fekaliami.
przyczyna śmierci
mord
sprawstwo
Niemcy
data i miejsce
urodzenia
13.03.1911
Siedliskadziś: gm. Lubenia, pow. Rzeszów, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]
śluby zakonne
24.07.1928 (czasowe)
29.06.1934 (wieczyste)
prezbiterat (święcenia)
ordynacja
29.05.1938 (bazylika pw. św. Franciszka z Asyżu w Krakowiewięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2016.11.06])
szczegóły posługi
1938 – 1941
zakonnik {Krakówdzielnica Dębniki
dziś: pow. Kraków miasto, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18], dom zakonny pw. Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej („Łosiówka”), ul. Tyniecka 30, Towarzystwo Salezjańskie SDB – oo. Salezjanie}, sekretarz przełożonego inspektorii krakowskiej pw. św. Jacka
do 1938
student {Krakówdzielnica Dębniki
dziś: pow. Kraków miasto, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18], Instytut Teologiczny (wyższe seminarium duchowne) przy domu zakonnym pw. Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej („Łosiówka”), ul. Tyniecka 30, Towarzystwo Salezjańskie SDB – oo. Salezjanie}
1933 – 1934
zakonnik {Przemyśldzielnica Zasanie
dziś: pow. Przemyśl miasto, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.09.11], dom zakonny, Towarzystwo Salezjańskie SDB – oo. Salezjanie}, uczeń Szkoły Organistowskiej
1931 – 1933
zakonnik {Czerwińsk nad Wisłądziś: gm. Czerwińsk nad Wisłą, pow. Płońsk, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.02], dom zakonny, Towarzystwo Salezjańskie SDB – oo. Salezjanie}, asystencja (praktyki wychowawczo–duszpasterskie)
1930 – 1931
student {Krakówdzielnica Dębniki
dziś: pow. Kraków miasto, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18], Instytut Filozoficzny (zwany także Studentatem Filozoficznym) przy domu zakonnym pw. Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej („Łosiówka”), ul. Tyniecka 30, Towarzystwo Salezjańskie SDB – oo. Salezjanie}
1928 – 1931
zakonnik {Krakówdzielnica Dębniki
dziś: pow. Kraków miasto, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18], dom zakonny pw. Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej („Łosiówka”), ul. Tyniecka 30, Towarzystwo Salezjańskie SDB – oo. Salezjanie}, uczeń gimnazjum
1927 – 1928
nowicjat {Czerwińsk nad Wisłądziś: gm. Czerwińsk nad Wisłą, pow. Płońsk, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.02], dom zakonny, Towarzystwo Salezjańskie SDB – oo. Salezjanie}
inni związani
szczegółami śmierci
ANTONOWICZKliknij by wyświetlić biografię Ignacy Tadeusz, CZADERNAKliknij by wyświetlić biografię Józef, DOBIASZKliknij by wyświetlić biografię Ignacy, HARAZIMKliknij by wyświetlić biografię Franciszek Ludwik, MROCZEKKliknij by wyświetlić biografię Ludwik, NIEMIRKliknij by wyświetlić biografię Władysław, PACIOREKKliknij by wyświetlić biografię Józef, ŚWIERCKliknij by wyświetlić biografię Jan, WOJCIECHOWSKIKliknij by wyświetlić biografię Kazimierz, WYBRANIECKliknij by wyświetlić biografię Józef
miejsca zagłady
nazwy obozów
(+ nr więźnia)
KL Auschwitz (nr więźnia: 17350Kliknij by wyświetlić biografię): Niemiecki obóz koncentracyjny (niem. Konzentrationslager) i obóz zagłady (niem. Vernichtungslager) KL Auschwitz w okolicy Oświęcimia, założony przez Niemców 27.01.1940 na ówczesnym terytorium Niemiec (najpierw w niem. Provinz Schlesien — Prowincji Śląsk; a od 1941 niem. Provinz Oberschlesien — Prowincja Górny Śląsk). KL Auschwitz był początkowo obozem głównie dla Polaków, od 1942 stał się miejscem zagłady europejskich Żydów. W skład kompleksu obozów koncentracyjnych KL Auschwitz wchodził znajdujący się zaraz obok obóz zagłady (niem. Vernichtungslager) KL Auschwitz II Birkenau, gdzie Niemcy zamordowali nawet do ponad miliona ludzi, głównie Żydów, w komorach gazowych. Przez KL Auschwitz przeszło ponad 400 kapłanów i osób zakonnych, z których ok. 40% zostało zamordowanych (większość z nich to Polacy). (więcej na: www.meczennicy.pelplin.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.07.06])
KL Dachau: KL Dachau w niemieckiej Bawarii, założony w 1933, stał się głównym obozem koncentracyjnym dla księży katolickich w czasie II wojny światowej: 09.11.1940 Reichsführer–SS Heinrich Himmler, szef SS, Gestapo i niemieckiej policji, w wyniku interwencji Watykanu, podjął decyzję o przeniesieniu wszystkich duchownych przetrzymywanych w różnych obozach koncentracyjnych do obozu KL Dachau. Pierwsze większe transporty miały miejsce 08.12.1940. W KL Dachau Niemcy więzili ok. 3,000 kapłanów, w tym ok. 1,800 polskich. Kapłanów zmuszano do niewolniczej pracy na tzw. „Plantagach” — niem. „Die Plantage”, największym w Europie, zarządzanym przez ludobójcze SS ogrodzie ziołowym, składającym się z wielu szklarni, budynków laboratoryjnych i ziemi ornej, gdzie prowadzono eksperymenty z noymi lekami naturalnymi — przez wiele godzin, bez przerw, bez ochronnych ubrań, bez pożywienia. Pracowali przy budowach, m.in. krematorium. W barakach więziennych panował głód, szczególnie w latach 1941‑2, zimą przejmujące zimno a latem nieznośny upał. Więźniowie zapadali na choroby, w szczególności gruźlicę. Na wielu przeprowadzano zbrodnicze „eksperymenty medyczne” — in 11.1942 ok. 20 kapłanów otrzymało zastrzyki z flegmony; od 07.1920 do 05.1944 ok. 120 poddanych zostało eksperymentom malarycznym. Ponad 750 polskich duchownych zostało przez Niemców zamordowanych, w tym wielu zagazowanych w ośrodku eutanacyjnym Scholoss Hartheim w Austrii. System obozów KL Dachau w szczytowym momencie miał ok. 100 podobozów niewolniczej pracy przymusowej — w południowych Niemczech i Austrii. Udokumentowanych zostało ok. 32,000 przypadków śmierci w obozie, tysiące zginęło bez śladu. W momencie oswobodzenia 29.04.1945 przez wojska USA ok. 10,000 na 30,000 więźniów było chorych… (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.05.30])
Kraków (Montelupich): Krakowskie więzienie karne, w czasie okupacji zarządzane przez Niemców — od 28.02.1941 przez niem. Geheime Staatspolizei (pl. Tajna Policja Państwowa), zwane potocznie Gestapo. W latach 1940‑4 przeszło przez nie 50,000 więźniów, głównie Polaków i Żydów. Część z nich przetransportowano dalej, zazwyczaj do obozu koncentracyjnego KL Auschwitz, część została zamordowana jeszcze w więzeniu. Po zakończeniu działań wojennych więzienie wykorzystywane przez UB — polską jednostkę rosyjskiego NKWD — jako więzienie dla polskiej partyzantki niepodległościowej, z których część zesłano do więzień i niewolniczych obozów pracy w Rosji. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.17])
Aresztowania 23.05.1941 (Kraków): 23.05.1941 Niemcy aresztowali w Krakowie 10 oo. salezjanów (dwóch innych zostało aresztowanych kilka dni wcześniej; dwóch aresztowano kilka dni później w Kielcach). Jako powód podawano współpracę z polskimi organizacjami niepodległościowych (część Polskiego Państwa Podziemnego) oraz pomoc udzielaną ukrywającym się polskim żołnierzom. Wszystkich przewieziono do więzienia przy ul. Montelupich w Krakowie, a następnie do obozu koncentracyjnego KL Auschwitz, z których tylko dwóch przeżyło. Pozostali zostali w większości w okrutny sposób zamordowani. (więcej na: cejsh.icm.edu.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2017.11.07])
Generalne Gubernatorstwo: Jednostka administracyjno–terytorialna utworzona przez Niemców w 1939 po agresji na Polskę, obejmująca część okupowanego przez Niemcy terytorium Polski, która nie została wcielona bezpośrednio do Rzeszy. Powstała w rezultacie paktu Ribbentrop–Mołotow w sensie politycznym odtwarzać miała niemiecki pomysł z 1915 (po klęsce Rosjan w bitwie pod Gorlicami w 05.1915 w czasie I wojny światowej) utworzenia polskiej enklawy w ramach Niemiec (także wówczas zwana Generalnym Gubernatorstwem). Zarządzana przez Niemców do 1945 — do czasu ofensywy rosyjskiej — i stanowiąca część tzw. Wielkich Niemiec — Großdeutschland. Do 31.07.1940 zwana formalnie niem. Generalgouvernement für die besetzten polnischen Gebiete (pl. Generalne Gubernatorstwo dla okupowanych ziem polskich) — później już tylko niem. Generalgouvernement (pl. Generalne Gubernatorstwo). Od 07.1941 w jego skład wchodził też dystrykt Galicja. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.12.04])
Ribbentrop-Mołotow: Ludobójczy rosyjsko–niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro–Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy–Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane Intelligenzaktion, w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko–niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])
Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28])
źródła
osobowe:
swzygmunt.knc.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]
bibliograficzne:, „Towarzystwo Salezjańskie w Polsce w warunkach okupacji 1939‑1945”, o. Jan Pietrzykowski SDB, Instytut Pamięci Narodowej IPN, Warszawa, 2015,
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.11.06], braciawasowicz.blogspot.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.11.06], www.salesiansireland.ieKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.11.06], www.salesiansireland.ieKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.11.06], www.salesiansireland.ieKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.11.06], wsdts.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.11.06], www.diecezja.rzeszow.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19], mtrojnar.rzeszow.opoka.org.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.11.06], www.bj.uj.edu.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.12.04], www.szczecin.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.09.21]
Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. w WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org — proszę spróbować wybierając link poniżej:
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E-majlową
Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:
jako temat podając:
MARTYROLOGIUM: KOWALSKI Józef
Powrót do przeglądania życiorysu:
Kliknij by powrócić do życiorysu