• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English

nazwisko

FLACH

imiona

Julian

  • FLACH Julian - Pamiątkowa tabliczka, pomnik Państwa Podziemnego, Poznań, źródło: zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOFLACH Julian
    Pamiątkowa tabliczka, pomnik Państwa Podziemnego, Poznań
    źródło: zasoby własne
  • FLACH Julian - Pomnik Państwa Podziemnego, Poznań, źródło: zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOFLACH Julian
    Pomnik Państwa Podziemnego, Poznań
    źródło: zasoby własne
  • FLACH Julian - Pomnik Państwa Podziemnego, Poznań, źródło: zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOFLACH Julian
    Pomnik Państwa Podziemnego, Poznań
    źródło: zasoby własne
  • FLACH Julian - Ołtarz, kaplica męczenników, katedra pw. św. Piotra i św. Pawła, Poznań, źródło: zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOFLACH Julian
    Ołtarz, kaplica męczenników, katedra pw. św. Piotra i św. Pawła, Poznań
    źródło: zasoby własne
  • FLACH Julian - Tablica pamiątkowa, ołtarz, kaplica męczenników, katedra pw. św. Piotra i św. Pawła, Poznań, źródło: zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOFLACH Julian
    Tablica pamiątkowa, ołtarz, kaplica męczenników, katedra pw. św. Piotra i św. Pawła, Poznań
    źródło: zasoby własne

funkcja

kapłan diecezjalny

wyznanie

Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

diecezja / prowincja

archidiecezja gnieźnieńska i poznańska (aeque principaliter)więcej na
www.archpoznan.pl
[dostęp: 2012.11.23]

data i miejsce
śmierci

31.10.1941

KL Posenobóz koncentracyjny
dziś: Poznań, pow. Poznań miasto, woj. wielkopolskie, Polska

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.09]

szczegóły śmierci

Od ok. 1906 członek polskiego Komitetu Wyborczego w niem. Kreis Wirsitz (pl. Powiat Wyrzysk), części pruskiej zaborczej niem. Provinz Posen (pl. Prowincja Poznań), wspierającego polskich kandydatów do niem. Preußischer Landtag (pl. Pruski Sejm Krajowy) — wybory miały miejsce w 1908 i 1913 — oraz do niem. Reichstag (pl. Parlament Rzeszy) Cesarstwa Niemieckiego — wybory miały miejsce w 1907 i 1912. W szczególności w kampanii do niem. Reichstag w 1912 „pouczał wyborców o obowiązku głosowania na Polaków, sprawdzał listy wyborcze […] przemawiał na zebraniach w Zabartowie”.

W 1918, gdy 09.11.1918 abdykował niemiecki cesarz Wilhelm II Hohenzollern; gdy 11.11.1918 Alianci i Niemcy, w wagonie sztabowym w Compiègne, w kwaterze marszałka Francji Ferdynanda Focha, podpisali rozejm i zawieszenie broni — co oznaczało de facto zakończenie I wojny światowej; i gdy tegoż 11.11.1918 Rada Regencyjna, działająca na terenie okupowanego przez Państwa Centralne (Niemcy i Austro–Węgry) tzw. niem. Königreich Polen (pl. Królestwo Polskie), przekazała zwierzchną władzę nad wojskiem brygadierowi Józefowi Piłsudskiemu oraz zamianowała go naczelnym dowódcą wojsk polskich — co oznaczało de facto odrodzenie państwa polskiego, obejmującego aliści tylko obszar niem. Königreich Polen, czyli polskiego terytorium do 1915 znajdujące się pod zaborem rosyjskim, ale nie obejmującego ziem zaboru pruskiego, nadal formalnie będących częścią państwa niemieckiego; rozpoczynał swoją posługę w Koźminie, siedzibie niem. Kreis Koschmin (pl. Powiat Koźmin). Już 12‐13.11.1918 ukonstytuowała się, prawie w całości polska, koźmińska Rada Robotników i Żołnierzy — powstała na wzór podobnych rad powstających w całych zrewoltowanych Niemczech — łącząc się z ujawnionym Komitetem Obywatelskim, do tej pory działającym konspiracyjnie, popierającym i sympatyzującym z polskim Komitetem Narodowym w Paryżu, czyli organizacją wrogą wobec Cesarstwa Niemieckiego. Objęła prawie wszystkie urzędy w mieście. Zorganizowano milicję miejską, a w szkołach rozpoczęto naukę w języku polskim. Nie obyło się bez próby interwencji ze strony Niemców. W Koźminie nie było garniznonu wojskowego, więc niemiecki niem. landrat (pl. administrator powiatu) wezwał niemieckie oddziały wojskowe. Dwukrotnie — 25.11.1918 i 30.11.1918 — do miasta przybyły koleją oddziały niem. Grenzschutz Ost (pl. Straż Graniczna Wschód), paramilitarnej formacji ochotniczej, zbrojnie przeciwstawiającej się odłączeniu terenów wschodnich od Niemiec, ale dworcu kolejowym zostały przez polską milicję rozbrojone.

Nie jest jasny jego udział w tych wydarzeniach. Wiadomo jednak, że gdy 27.12.1918 wybuchło Powstanie Wielkopolskie — Wielkopolska wszak nadal była formalnie częścią państwa niemieckiego, i nie było oczywiste, czy zwycięskie państwa Ententy poprą aspiracje Polaków do włączenia Wielkopolski do niepodległej Polski — i gdy 06.01.1919 władza niem. landrat została obalona i Polacy przejęli wszelką władzę w mieście i powiecie, zaangażował się w tworzenie Straży Ludowej, odpowiedzialnej za utrzymanie porządku. W mieście powstały też inne oddziały powstańcze, które wzięły udział w kilku znaczniejszych potyczkach z Niemcami. Powstanie zakończyło się 16.02.1919 rozejmem w Trewirze, wymuszonym przez zwycięskie państwa Ententy, mocą którego polska powstańcza Armia Wielkopolska została uznana za wojsko sprzymierzone i wyznaczono granicę, której przekraczania „zabroniono wojskom niemieckim”, pozostawiając dużą część Wielkopolski poza ich wpływem. Dopełnieniem formalnym polskiego zwycięstwa był traktat pokojowy z Niemcami podpisany w Wersalu 28.06.1919 przez mocarstwa Ententy. Jego mocą większość Wielkopolski została przyznana Polsce, pozostawiając jednak wyznaczenie precyzyjnej linii granicznej międzynarodowej Komisji Delimitacyjnej. Koźmin przyznany został Polsce. I wówczas, 29.06.1919, przyjął na rynku w Koźminie uroczystą przysięgę od członków Straży Ludowej na wierność odrodzonej Polsce. Formalnie Koźmin stał się częścią Polski 10.01.1920 gdy traktat — po ratyfikacjach — wszedł życie.

Po niemieckim najeździe na Rzeczpospolitą w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, aresztowany przez Niemców 07.10.1941 w ramach akcji eliminacji polskiego duchowieństwa katolickiego w prowincji niem. Reichsgau Wartheland (pl. Okręg Rzeszy Kraj Warty), utworzonej przez Niemców na terytorium okupowanej Wielkopolski.

Osadzony w obozie koncentracyjnym KL Posen (Fort VII).

Tam zginął, prawd. zamordowany. Według aktu zgonu w niemieckich księgach urzędu stanu cywilnego w Poznaniu nr P 3791/1941, „uczciwi” inaczej niemieccy „lekarze” i formaliści — a zarazem niezrównani bajkopisarze — zanotowali, iż przyczyną zgonu było „zniekształcenie mięśnia sercowego”. Stać się to miało w dzień po wywiezieniu innych zatrzymanych w tym czasie kapłanów katolickich, także z KL Posen, do niemieckiego obozu koncentracyjnego KL Dachau.

przyczyna śmierci

mord

sprawstwo

Niemcy

miejsca i wydarzenia

KL PosenKliknij by przejść do opisu, Aresztowania 06.10.1941 (Kraj Warty)Kliknij by przejść do opisu, Reichsgau WarthelandKliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu, Powstanie WielkopolskieKliknij by przejść do opisu

data i miejsce
urodzenia

18.01.1872

Królikowodziś: gm. Szubin, pow. Nakło nad Notecią, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]

alt. daty i miejsca
urodzenia

18.05.1872

rodzice

FLACH Bronisław
🞲 ?, ? — 🕆 ?, ?

MAN and WOMAN symbol

SZUBCZYŃSKA Franciszka
🞲 ?, ? — 🕆 ?, ?

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

25.02.1896 (Gnieznodziś: gm. Gniezno miasto, pow. Gniezno, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
)

szczegóły posługi

1918 – 1941

proboszcz — Koźmindziś: Koźmin Wielkopolski, gm. Koźmin Wielkopolski, pow. Krotoszyn, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ parafia RK pw. św. Wawrzyńca Diakona i Męczennika ⋄ dekanat RK Koźmindziś: Koźmin Wielkopolski, gm. Koźmin Wielkopolski, pow. Krotoszyn, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
— także: delegat arcybiskupi przy egzaminach maturalnych w seminariach nauczycielskich (ok. 1929‐1932), asesor II dekanalny, i.e. pomocnik dziekana w sprawowaniu urzędu, w szczególności w czynnościach kongregacyjnych (ok. 1938), kapelan więzienny (do 1939)

1904 – 1918

proboszcz — Zabartowodziś: gm. Więcbork, pow. Sępólno Krajeńskie, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ parafia RK pw. św. Jakuba Apostoła ⋄ dekanat RK Łobżenicadziś: gm. Łobżenica, pow. Piła, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

1899 – 1904

wikariusz — Czarnkówdziś: gm. Czarnków, pow. Czarnków/Trzcianka, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.06.20]
⋄ parafia RK pw. św. Marii Magdaleny ⋄ dekanat RK Czarnkówdziś: gm. Czarnków, pow. Czarnków/Trzcianka, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.06.20]

1898 – 1899

wikariusz — Rokitnodziś: gm. Przytoczna, pow. Międzyrzecz, woj. lubuskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.07.18]
⋄ parafia RK pw. Wszystkich Świętych ⋄ dekanat RK Pszczewdziś: gm. Pszczew, pow. Międzyrzecz, woj. lubuskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

1887 – 1988

wikariusz — Śmigieldziś: gm. Śmigiel, pow. Kościan, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ parafia RK pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK Śmigieldziś: gm. Śmigiel, pow. Kościan, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

1896 – 1897

wikariusz — Piładziś: gm. Piła miasto, pow. Piła, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ parafia RK pw. św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty ⋄ dekanat RK Czarnkówdziś: gm. Czarnków, pow. Czarnków/Trzcianka, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.06.20]

do 1896

student — Gnieznodziś: gm. Gniezno miasto, pow. Gniezno, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ filozofia i teologia, Arcybiskupie Duchowne Seminarium Praktyczne (łac. Seminarium Clericorum Practicum)

od 1892

student — Poznańdziś: pow. Poznań miasto, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ filozofia i teologia, Arcybiskupie Seminarium Duchowne (Collegium Leoninum)

od 1917

członkostwo — Poznańdziś: pow. Poznań miasto, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Towarzystwo Przyjaciół Nauk

inni związani
szczegółami śmierci

CEGIEŁKliknij by wyświetlić biogram Tadeusz Włodzimierz Korneliusz, GRAMLEWICZKliknij by wyświetlić biogram Edward, HARASYMOWICZKliknij by wyświetlić biogram Wincenty, JANICKIKliknij by wyświetlić biogram Stanisław, JANKOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Alfons, KUBIKKliknij by wyświetlić biogram Aleksander, ŁUKOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Stefan, MAŁECKIKliknij by wyświetlić biogram Stanisław, MANITIUSKliknij by wyświetlić biogram Gustaw, MIROCHNAKliknij by wyświetlić biogram Stefan Marian (o. Julian), MZYKKliknij by wyświetlić biogram Ludwik, NIEDBAŁKliknij by wyświetlić biogram Antoni Marian, NOWAKKliknij by wyświetlić biogram Franciszek Józef, PIOTROWSKIKliknij by wyświetlić biogram Ignacy, POPRAWSKIKliknij by wyświetlić biogram Marian, SĘKIEWICZKliknij by wyświetlić biogram Maurycy Wacław, STEINMETZKliknij by wyświetlić biogram Paweł, SZREYBROWSKIKliknij by wyświetlić biogram Kazimierz, TYMAKliknij by wyświetlić biogram Józef, WIŚNIEWSKAKliknij by wyświetlić biogram Maria, WOŹNIAKKliknij by wyświetlić biogram Albin

miejsca i wydarzenia
opisy

KL Posen: Niemiecki obóz Posen — Fort VII — założony ok. 10.10.1939 w Poznaniu do połowy 11.1939 funkcjonował formalnie jako niem. Konzentrationslager (pl. obóz koncentracyjny) KL Posen, i takie określenie używane jest w Białej Księdze także dla późniejszego okresu działania obozu. Był pierwszym takim obozem założonym przez Niemców na ziemiach polskich — w przypadku Wielkopolski włączonych bezpośrednio do Niemiec. Już w 10.1939 w KL Posen Niemcy po raz pierwszy użyli gazu do mordowania ludności cywilnej, w szczególności pacjentów szpitali psychiatrycznych. Od 11.1939 obóz funkcjonował jako więzienie policji politycznej Gestapo oraz obóz przejściowy (niem. Übergangslager), przed wysłaniem do obozów koncentracyjnych, takich jak KL Dachau czy KL Auschwitz. Od 28.05.1941 obóz został przemianowany na więzienie policyjne i korekcyjny obóz niewolniczej pracy (niem. Arbeitserziehungslager). W szczycie w obozie dokonywano od 7 do 9 egzekucji dziennie, masowo wieszano więźniów, część wyprowadzając także na egzekucje poza terenem obozu. Razem Niemcy zamordowali w KL Posen ok. 20 tys. mieszkańców Wielkopolski, w tym wielu przedstawicieli polskiej inteligencji, pacjentów i personel szpitali psychiatrycznych oraz kilkunastu kapłanów. Setki kapłanów katolickich przeszło przez obóz przed wysłaniem do obozów koncentracyjnych, głównie KL Dachau. Od 03.1943 rozpoczyna się okres przekształcenia obozu w zakłady przemysłowe (od 25.04.1944 — fabryka fimy Telefunken, produkująca radio dla łodzi podwodnych i samolotów). (więcej na: www.wmn.poznan.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.02.02]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]
)

Aresztowania 06.10.1941 (Kraj Warty): 13.09.1941 niem. Gauleiter (pl. naczelnik okręgu) niemieckiej prowincji niem. Warthegau i.e. Reichsgau Wartheland (pl. Kraj Warty) w okupowanej przez Niemców Wielkopolsce (gdzie obowiązywały niemieckie prawa), Artur Greiser, prowadzący politykę „Ohne Gott, ohne Religion, ohne Priesters und Sakramenten” — „bez Boga, bez religii, bez kapłana i sakramentu” — wydał rozporządzenie formalnie delegalizujące Kościół katolicki, na jego miejsce powołując Kościół Rzymskokatolicki Narodowości Niemieckiej w niem. Warthegau, organizację podlegającą prawu prywatnemu Niemiec. Rozporządzenie wydano z datą wsteczną 01.09.1939, czyli datą niemieckiej inwazji na Polskę, co sankcjonowało późniejszy rabunek własności Kościoła katolickiego działającego na rzecz ludności polskiej przez Niemców. Zabroniono także wszelkich kontaktów ze Stolicą Apostolską. Jednocześnie zdelegalizowano wszystkie zakony. Zaraz potem, 06‐07.10.1941, nastąpiły masowe aresztowania polskich kapłanów — objęły ok. 352 osób. Wszystkich umieszczono w obozach przejściowych DL Konstantinow w Konstantynowie i IL Lond w Lądzie n. Wartą bądź w obozie koncentracyjnym KL Posen (w tym przypadku najpierw zatrzymanych rejestrowano, fotografowano i badano w osławionej poznańskiej siedzibie niemieckiej policji politycznej, Gestapo, w byłym Domu Żołnierza). Większość z nich 30.10.1941 wywieziono do obozu koncentracyjnego KL Dachau.

Reichsgau Wartheland: Po polskiej klęsce w kampanii 09.1939, będącej rezultatem paktu Ribbentrop‐Mołotow i stanowiącej pierwszy etap II wojny światowej, i rozpoczęciu w części Polski okupacji niemieckiej (w drugiej, wschodniej części Polski rozpoczęła się okupacja rosyjska), Niemcy podzielili okupowane polskie terytorium na pięć głównych obszarów (i kilka mniejszych). Największy przekształcili w niem. Generalgouvernement (pl. Generalne Gubernatorstwo), przeznaczone wyłącznie dla Polaków i Żydów i stanowiące część tzw. niem. Großdeutschland (pl. Wielkie Niemcy). Dwa przyłączyli do już istniejących niemieckich prowincji. Z dwóch utworzyli odrębne nowe prowincje. Jednym z nich była Wielkopolska, już 08.10.1939, dekretem przywódcy niemieckiego Adolfa Hitlera wcielona do Niemiec (formalnie zaczął obowiązywać 26.10.1939), a 24.01.1940 przekształcona w prowincję niem. Reichsgau Wartheland (pl. Okręg Rzeszy Kraj Warty), w której obowiązywać miało prawo państwa niemieckiego. Główną osią polityki nowej prowincji, której obszar Niemcy uznali za niem. „Ursprünglich Deutsche” (pl. „rdzennie niemieckie”), mimo iż 90% jej mieszkańców stanowili Polacy, było niem. „Entpolonisierung” (pl. „odpolszczenie”), czyli przymusowa germanizacja. Ok. 100,000 Polaków zamordowano w ramach niem. „Intelligenzaktion”, i.e. eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych. Ok. 630,000 przymusowo przesiedlono do niem. Generalgouvernement, a na ich miejsce sprowadzano Niemców z innych terenów okupowanych przez Niemcy (e.g. z krajów bałtyckich, Besarabii, Bukowiny, etc.). Zmuszano Polaków do podpisywania niemieckiej listy narodowościowej niem. Deutsche Volksliste (pl. folkslista) DVL. W ramach polityki „Ohne Gott, ohne Religion, ohne Priesters und Sakramenten” (pl. „Bez Boga, bez religii, bez kapłana i sakramentu”) większość kapłanów katolickich aresztowano i wysłano do obozów koncentracyjnych. Zamknięto wszystkie szkoły nauczające w języku polskim, polskie biblioteki, teatry i muzea. Konfiskowane polskie majątki ziemskie. By jeszcze bardziej ograniczyć liczbę ludności polskiej wysyłano Polaków na roboty przymusowe w głąb Niemiec, podwyższono dozwolony wiek zawierania małżeństw dla Polaków (25 dla kobiet, 28 dla mężczyzn). Niemiecki urząd państwowy niem. Rasse‐ und Siedlungshauptamt (niem. Główny Urząd Rasy i Osadnictwa) RuSHA w majestacie prawa niemieckiego uprowadził kilkanaście tysięcy dzieci, spełniających określone kryteria rasowe, z polskich rodzin i poddał je przymusowej germanizacji, przekazując rodzinom niemieckim. Po zakończeniu działań zbrojnych II wojny światowej nadzorca tej prowincji, niem. Reichsstatthalter (pl. Namiestnik Rzeszy) i niem. Gauleiter (pl. naczelnik okręgu) niemieckiej partii narodowo–socjalistycznej, Arthur Karl Greiser, został stracony. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.06.21]
)

Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
)

Powstanie Wielkopolskie: Powstanie polskich mieszkańców byłej niemieckiej niem. Posen Provinz (pl. Prowincja Poznańska) na przełomie lat 1918‐1919 — po abdykacji 09.11.1918 niemieckiego cesarza Wilhelma II Hohenzollerna; po rozejmie i zawieszeniu broni między Aliantami a Niemcami podpisanym 11.11.1918 w wagonie sztabowym w Compiègne, w kwaterze marszałka Francji Ferdynanda Focha — co oznaczało de facto zakończenie I wojny światowej — przeciwko powstałej na gruzach Cesarstwa Niemieckiego niemieckiej Republice Weimarskiej, z zamiarem przyłączenia ziem zaboru pruskiego do Rzeczypospolitej. Odrodzona 11.11.1918 Rzeczpospolita początkowo formalnie obejmowała bowiem tylko tzw. niem. Königreich Polen (pl. Królestwo Polskie), czyli terytorium do 1915 znajdujące się pod zaborem rosyjskim, a następnie pod kontrolą Państw Centralnych (Niemiec i Austro–Węgier), nie obejmując aliści zaboru pruskiego. Rozpoczęte 27.12.1918 w Poznaniu i zakończone 16.02.1919 paktem rozejmowym w Trewirze, wymuszonym przez zwycięskie państwa Ententy, w którym znalazły się postanowienia nakazujące Niemcom zaprzestania działań przeciw Polsce i, co istotne, uznano polską powstańczą Armię Wielkopolską za sprzymierzone siły zbrojne Ententy. De facto okazało się polskim zwycięstwem, potwierdzonym w głównym traktacie pokojowym po I wojnie światowej, traktacie wersalskim z 28.06.1919, który w życie wszedł 10.01.1920 i w którym większość ziem zaboru pruskiego uznano za polskie. Udział w Powstaniu wzięło wielu polskich kapłanów, zarówno jako kapelanów oddziałów powstańczych, jak i członków i przywódców nowych władz polskich na terenach objętych Powstaniem. W 1939, po najeździe niemieckim na Polskę i rozpoczęciu II wojny światowej ci kapłani byli szczególnie prześladowani przez Niemców i w większości zamordowani. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.08.14]
)

źródła

osobowe:
www.wtg-gniazdo.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]

bibliograficzne:
Księża społecznicy w Wielkopolsce”, praca zbiorowa, Słownik biograficzny, t. 1 A‐H, 2007

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: FLACH Julian

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu