• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English
  • RESZETYŁO Roman; źródło: Bogdan Prach, „Duchowieństwo Eparchii Przemyskiej i Apostolskiej Administracji Łemkowszczyzny”, Wydawnictwo Ukraińskiego Uniwersytetu Katolickiego, Lwów 2015, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFORESZETYŁO Roman
    źródło: Bogdan Prach, „Duchowieństwo Eparchii Przemyskiej i Apostolskiej Administracji Łemkowszczyzny”, Wydawnictwo Ukraińskiego Uniwersytetu Katolickiego, Lwów 2015
    zasoby własne
  • RESZETYŁO Roman - ok. 1946, zdjęcie więzienne, źródło: ucu.edu.ua, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFORESZETYŁO Roman
    ok. 1946, zdjęcie więzienne
    źródło: ucu.edu.ua
    zasoby własne
  • RESZETYŁO Roman - ok. 1946, zdjęcie więzienne, źródło: ucu.edu.ua, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFORESZETYŁO Roman
    ok. 1946, zdjęcie więzienne
    źródło: ucu.edu.ua
    zasoby własne

nazwisko

RESZETYŁO

imiona

Roman

  • RESZETYŁO Roman - Cenotaf, krypta grobowa, cmentarz komunalny, Przemyśl, źródło: www.vox-populi.com.ua, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFORESZETYŁO Roman
    Cenotaf, krypta grobowa, cmentarz komunalny, Przemyśl
    źródło: www.vox-populi.com.ua
    zasoby własne

funkcja

kapłan eparchialny

wyznanie

Ukraiński Kościół greckokatolicki GKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]

diecezja / prowincja

eparchia GK przemyskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]

akademickie wyróżnienia

doktor teologii

honorowe wyróżnienia

szambelan papieskiwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.22]

prałat‐prepozyt (łac. praelati‐praepositus)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.22]
(katedra eparchialna przemyskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2015.03.01]
)

kanonik gremialnywięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14]
(katedra eparchialna przemyskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2015.03.01]
)

narodowość

ukraińska

data i miejsce
śmierci

05.10.1952

Kozaczyńsktakże: Kazaczyńskoje
dziś: Kozaczyńsk, rej. Kozaczyńsk, Kraj Krasnojarski, Rosja

więcej na
en.wikipedia.org
[dostęp: 2022.08.05]

szczegóły śmierci

Po niemieckim i rosyjskim ataku na Polskę w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po klęsce Niemiec i rozpoczęciu w 1944 kolejnej okupacji rosyjskiej, w ramach deportacji ludności ukraińskiej z terenów kontrolowanego przez Rosjan państwa prl na okupowaną przez Rosjan Ukrainę oraz procesu likwidacji Kościoła Greckokatolickiego przez Rosjan aresztowany 26.06.1946 w Przemyślu przez komunazistowskie UB, jednostkę rosyjskiego MGB (następcę ludobójczej rosyjskiej organizacji NKWD), wraz z abpem Józefem Kocyłowskim i bpem Grzegorzem Łakotą, i przekazany Rosjanom.

Od 28.06.1946 dotarł do Lwowa i zamieszkał w pobliskiej wsi Kozielniki.

03.08.1946 formalnie przez Rosjan aresztowany.

Przetrzymywany w więzieniach przy ul. Łąckiego we Lwowie, a potem więzieniu Łukianiwska w Kijowie.

10 dnia przesłuchań ciężko zachorował i przewieziono go do więziennego szpitala.

Przesłuchania wznowiono 04.12.1946.

Oskarżony o to, że „przez długie lata był wykładowcą seminarium teologicznego i członkiem kapituły Kurii przemyskiej.

W swojej działalności wykładowcy realizował politykę Watykanu przygotowywania kadr Greckokatolickich kapłanów i propagandystów.

Podczas wykładów oczerniał rosyjskie władze i komunistyczną partię.

W 07.1941 wziął udział w niemiecko–ukraińskich nacjonalistycznym wiecu witającym Niemców w Przemyślu […] Był bardzo aktywnym działaczem założonej w Watykanie anty–Rosyjskiej organizacji Akcja Katolicka”.

21.02.1947 skazany przez rosyjski kapturowy trybunał wojskowy MGB na 4 lata niewolniczej pracy przymusowej w rosyjskich obozach koncentracyjnych Gułag.

Prawd. więziony w obozie koncentracyjnym ITŁ KrasŁag.

29.07.1950 zwolniony i zesłany do wioski Kozaczyńsk (kraj Krasnojarski) na Syberii, miejscu zesłań m.in. wielu Polaków na przełomie XIX i XX w., gdzie pracował w miejscowym kołchozie i gdzie zginął.

przyczyna śmierci

eksterminacja

sprawstwo

Rosjanie

miejsca i wydarzenia

ZesłanieKliknij by przejść do opisu, ITŁ KrasŁagKliknij by przejść do opisu, GułagKliknij by przejść do opisu, Kijów (Łukianiwska)Kliknij by przejść do opisu, Lwów (Łąckiego)Kliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu

data i miejsce
urodzenia

01.12.1880

Uhnówdziś: grom. Bełz miasto, rej. Czerwonogród, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.24]

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

08.09.1907 (greckokatolicka katedra przemyskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.10.13]
)

szczegóły posługi

od 03.1946

wikariusz generalny

1935 – 1946

kanclerz — Przemyśldziś: pow. Przemyśl miasto, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Kapituła Katedralna ⋄ katedra GK pw. Narodzenia św. Jana Chrzciciela

1928 – 1939

profesor — Przemyśldziś: pow. Przemyśl miasto, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Greckokatolickie Seminarium Duchowne — także: wykładowca Starego Testamentu i języka hebrajskiego

1922 – 1928

prorektor — Przemyśldziś: pow. Przemyśl miasto, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Greckokatolickie Seminarium Duchowne — także: wykładowca Starego Testamentu i języka hebrajskiego

od ok. 1926

sędzia prosynodalny — Przemyśldziś: pow. Przemyśl miasto, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Biskupi Sąd Eparchialny ⋄ Biskupi Sąd Eparchialny — także: obrońca węzła małżeńskiego (od 1932)

od ok. 1926

egzaminator prosynodalny — Przemyśldziś: pow. Przemyśl miasto, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Konsystorz (i.e. Kuria) Eparchialny ⋄ Konsystorz (i.e. Kuria) Eparchialny

1925 – 1935

kanonik gremialny — Przemyśldziś: pow. Przemyśl miasto, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Kapituła Katedralna ⋄ katedra GK pw. Narodzenia św. Jana Chrzciciela

ok. 1924 – ok. 1928

radca i referent — Przemyśldziś: pow. Przemyśl miasto, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Konsystorz (i.e. Kuria) Eparchialny ⋄ Konsystorz (i.e. Kuria) Eparchialny

1922 – 1927

dziekan — dekanat GK Rawa Ruskadziś: grom. Rawa Ruska miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.20]

1922 – 1927

proboszcz — Potyliczdziś: grom. Rawa Ruska miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ parafia GK pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat GK Rawa Ruskadziś: grom. Rawa Ruska miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.20]

1921 – 1922

administrator — Potyliczdziś: grom. Rawa Ruska miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ parafia GK pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat GK Rawa Ruskadziś: grom. Rawa Ruska miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.20]

1920 – 1921

kierownik duchowy — Przemyśldziś: pow. Przemyśl miasto, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Greckokatolickie Seminarium Duchowne

1915 – 1920

prefekt — Sanokdziś: gm. Sanok miasto, pow. Sanok, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Gimnazjum [i.e. Państwowe Gimnazjum (1918‐1922) / Cesarsko–Królewskie Gimnazjum (do 1918)] ⋄ parafia GK pw. Trójcy Świętej ⋄ dekanat GK Sanokdziś: gm. Sanok miasto, pow. Sanok, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

1912 – 1914

kuratus/rektor/ekspozyt — Cielążdziś: grom. Sokal miasto, rej. Czerwonogród, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.16]
⋄ kościół GK pw. Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny ⋄ Ulwówekdziś: grom. Sokal miasto, rej. Czerwonogród, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.16]
, parafia GK pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat GK Warężdziś: grom. Sokal miasto, rej. Czerwonogród, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

członkostwo — Ukraińskie Towarzystwo Teologiczne

1907 – 1911

doktorant — Wiedeńdziś: kraj Wiedeń, Austria
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ teologia, Wyższy Naukowy Instytut dla Księży Diecezjalnych pw. św. Augustyna („Augustineum/Frintaneum”) — rozprawa doktorska pt. łac. „Jus successionis hereditariae vindicetur et exponatur” (pl. „Prawo do dziedziczenia jest zgłaszane i wyjaśniane”), obrona publiczna 08.07.1911

do ok. 1907

student — Przemyśldziś: pow. Przemyśl miasto, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ filozofia i teologia, Greckokatolickie Seminarium Duchowne

student — Lwówdziś: grom. Lwów miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ filozofia i teologia, Greckokatolickie Seminarium Duchowne

inni związani
szczegółami śmierci

KOCYŁOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Józef (bp Jozafat), ŁAKOTAKliknij by wyświetlić biogram Grzegorz, KASZUBSKIKliknij by wyświetlić biogram Wiktor, MARKUSZEWSKIKliknij by wyświetlić biogram Albin, WASILEWSKIKliknij by wyświetlić biogram Jan

miejsca i wydarzenia
opisy

Zesłanie: Jedna ze standardowych represji rosyjskich. Skazańców zawożono zazwyczaj do niewielkiej miejscowości — na Syberii, na północy, na dalekim wschodzie — wyrzucano z wagonu czy wozu, i pozostawiano bez środków do życia, samym sobie. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20]
)

ITŁ KrasŁag: Rosyjski ros. Исправи́тельно‐Трудово́й Ла́герь (pl. Poprawczy Obóz Pracy) ITŁ ros. Красноярский (pl. Krasnojarski) — obóz koncentracyjny i niewolniczej pracy przymusowej (w ramach kompleksu Gułag) — z siedzibą w Kańsku, a później przy stacji Reszoty w miejscowości Niżnaja Pojma w Kraju Krasnojarskim. Założony 05.02.1938. Więźniowie niewolniczo pracowali przy wyrębie lasów, obróbce drewna (półwyroby narciarskie, produkcja nart, mebli, podkładów kolejowych), budowie zakładu hydrolizy w Kańsku, dokończeniu budowy linii kolejowych do obozu koncentracyjnego ITŁ AngarŁag, przy pracach rolniczych, w budownictwie mieszkań i dróg, produkcji cegieł, etc. W szczytowym okresie — do śmierci 05.03.1953 rosyjskiego socjalistycznego przywódcy, Józefa Stalina — przetrzymywano w nim ok. 31,000 więźniów e.g. 22,686 (01.01.1942); 23,900 (01.01.1948); 30,007 (01.01.1950); 23,345 (01.01.1951); 26,481 (01.01.1952); 26,611 (01.04.1952); 30,546 (01.01.1953). Do 1950 przeszło przezeń ponad 100,000 więźniów. W latach 1938‐1939 oraz 1941‐1945 śmiertelność wynosiła rocznie ok. 7‐8% uwięzionych (niektórzy byli rozstrzeliwani). Wśród więźniów było wielu Litwinów (od 1941) oraz Niemców nadwołżańskich (od 01.1942). W 2. połowie lat 1940. do obozów przywieziono wielu politycznych więźniów z Ukrainy i Białorusi. Zakończył działalność w 1960, acz już w latach 1949‐1950 część więźniów przeniesiono do innych obozów koncentracyjnych, m.in. ITŁ StepŁag w Kazachstanie. (więcej na: old.memo.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.04.08]
)

Gułag: Akronim Gułag pochodzi od ros. Главное управление исправительно‐трудовых лагерей и колоний (pl. Główny Zarząd Poprawczych Obozów Pracy). Sieć rosyjskich obozów koncentracyjnych niewolniczej pracy przymusowej formalnie założony został decyzją najwyższych władz rosyjskich 27.06.1929. Kontrolę przejęło OGPU, poprzednik ludobójczego NKWD (od 1934) i MGB (od 1946). Poszczególne łagry (obozy) powstawały często w oddalonych, słabo zaludnionych obszarach, na których budowano ważne dla rosyjskiego państwa obiekty przemysłowe lub transportowe. Modelem stała się pierwsza „wielka budowa komunizmu”, czyli Kanał Białomorsko‐Bałtycki (1931‐1932), a za twórcę ukształtowanego tam systemu wykorzystania niewolniczej pracy przymusowej w ramach Gułagu, uznawany jest Naftali Frenkel, żydowskiego pochodzenia, który przeszedł do historii jako autor zasady „Z więźnia musimy wycisnąć wszystko w ciągu pierwszych trzech miesięcy — potem nic nam po nim”. Miał być twórcą, wg Aleksandra Sołżenicyna, tzw. „systemu kotłów”, czyli uzależnienia racji żywnościowych od wypracowania określonej liczby procent normy. W zarządzanym przez niego obozie ITŁ BelBałtŁag ukuto pojęcie ZEK — więzień — i.e. ros. заключенный‐каналоармеец (pl. kanałowy żołnierz), które przyjęło się jako określenie więźnia rosyjskich obozów niewolniczej pracy przymusowej. Jednorazowo w obozach Gułag przetrzymywano do 12 mln więźniów, czyli ok. 5% ludności Rosji. Sołżenicyn w książce „Archipelag GUŁag” szacował, że w Gułag do 1956 uśmiercono ok. 60 mln ludzi. Formalnie rozwiązany 20.01.1960. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09]
)

Kijów (Łukianiwska): Rosyjskie więzienie polityczne w Kijowie, w I połowie XX w. prowadzone przez ludobójcze NKWD, określane nieformalnie jako więzienie nr 1, formalnie jako Śledcze Więzienie Nr 13 (SIZO#13). Założone w początkach XIX w. W XX w., za czasów sowieckich, cerkiew więzienna przekształcona została na kolejny blok cel. W czasach władzy J. Stalina w Rosji przeszło przezeń ponad 25,000 więźniów. (więcej na: en.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.09.21]
)

Lwów (Łąckiego): Więzienie przy ul. Łąckiego we Lwowie. Założone w latach 1918‐1920 przez władze polskie, głównie dla więźniów politycznych. Od 1935 wykorzystywane jako areszt śledczy. Po niemieckim i rosyjskim ataku na Polskę w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu okupacji rosyjskiej Rosjanie — miejscowy oddział ludobójczej organizacji NKWD — przetrzymywali w więzieniu (więzienie nr 1) tysiące więźniów, w większości Polaków i Ukraińców. Było to także miejsce wykonywania wyroków śmierci, wydawanych przez rosyjskie sądy na Polakach podejrzanych o prowadzenie działalności konspiracyjnej. W 06.1941, wobec niemieckiego ataku 22.06.1941 na uprzedniego sojusznika, Rosjan, funkcjonariusze NKWD zamordowali podczas ludobójczych masakr ok. 924 więźniów. Podczas niemieckiej okupacji w latach 1941‐1944 w budynku mieściło się więzienie śledcze Gestapo. Niemcy dokonywali w nim m.in. egzekucji. W latach 1944‐1991, po klęsce Niemiec i rozpoczęciu kolejnej okupacji rosyjskiej, w budynku znajdował się wydział śledczy i areszt najpierw NKWD, a później jego następcy MWD. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.10.31]
)

Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
)

źródła

osobowe:
www.vox-populi.com.uaKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.03.01]

bibliograficzne:
Duchowieństwo Eparchii Przemyskiej i Apostolskiej Administracji Łemkowszczyzny”, Bogdan Prach, Wydawnictwo Ukraińskiego Uniwersytetu Katolickiego, Lwów 2015
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
ucu.edu.uaKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.01.06]
, ucu.edu.uaKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.01.06]
, www.vox-populi.com.uaKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.03.01]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: RESZETYŁO Roman

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu