Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska
pełna lista:
wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę
przeszukujKliknij by wyświetlić listę z selekcją kategorii
displayClick to display full list in English
searchClick to display selectable list in English
Martyrologium duchowieństwa — Polska
XX w. (lata 1914 – 1989)
dane osobowe
nazwisko
WASILEWSKI
imiona
Jan
funkcja
kapłan diecezjalny
wyznanie
Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
diecezja / prowincja
diecezja pińskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]
archidiecezja ryskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]
archidiecezja mohylewskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.06.23]
akademickie wyróżnienia
kandydat świętej teologii
honorowe wyróżnienia
kanonik gremialnywięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14] (katedra pińskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14])
data i miejsce
śmierci
09.03.1948
Kozaczyńsktakże: Kazaczyńskoje
dziś: Kozaczyńsk, rej. Kozaczyńsk, Kraj Krasnojarski, Rosja
więcej na
en.wikipedia.org
[dostęp: 2022.08.05]
alt. daty i miejsca
śmierci
10.03.1948
szczegóły śmierci
Po rewolucji bolszewickiej w Rosji w 1917 kilkukrotnie publicznie potępił bolszewicki terror.
Po raz pierwszy aresztowany przez Rosjan 30.04‐01.05.1919 jako zakładnik, wraz z grupą innych księży katolickich.
Przetrzymywany w więzieniu ludobójczej rosyjskiej organizacji CzeKa (poprzednik NKWD) przy ul. Grochowej w Sankt Petersburgu, a później w więzieniu przy ul. Szpalernej.
Zwolniony 20.06.1919 (albo 20.07.1919).
W 1920, zagrożony aresztowaniem, ukrywał się przez 5 miesięcy.
W 1921 wziął udział w publicznej debacie — zorganizowanej przez sowieckich Rosjan — o istnieniu Boga.
Ponownie aresztowany przez Rosjan ok. 04.1922 w Mińsku — wraz z dwoma innymi kapłanami.
01.06.1922 skazany na 3 lata więzienia.
Od 07.1922 przetrzymywany w więzieniu Butyrki w Moskwie.
Rok później, 22.09.1923, zwolniony — wymieniony przez rząd łotewski na rosyjskich szpiegów na Łotwie.
Powrócił na Łotwę.
W 1924 wydał książkę „W szponach antychrysta” o rewolucji bolszewickiej w Rosji.
W 1926 wyjechał do Polski.
Po niemieckiej i rosyjskiej inwazji Polski w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po niemieckim ataku w 06.1941 na uprzedniego sojusznika, Rosjan, wyrzucony przez Niemców z mieszkania zamieszkał w starej, pożydowskiej ruderze.
Pomagał Żydom zgromadzonym w getcie w Pińsku.
Wielokrotnie przesłuchiwany przez niemieckie Gestapo.
Po klęsce Niemiec i rozpoczęciu w 1944 kolejnej rosyjskiej okupacji, gdy jesienią 1944 Rosjanie zabronili udzielania sakramentów chrztu św. i ślubów udzielał ich potajemnie, nie wpisując do ksiąg parafialnych.
Wielokrotnie przesłuchiwany przez NKWD.
Namawiany do tajnej współpracy, do zaprzeczenia tez książki „W szponach antychrysta”.
Odmówił.
W końcu 22.08.1945 aresztowany przez Rosjan.
Przetrzymywany w więzieniu w Mińsku.
Po dwóch latach ciężkich przesłuchań i tortur skazany na 10 lat „wolnej zsyłki”.
Zginął na zesłaniu na Syberii, w wiosce Kozaczyńsk (kraj Krasnojarski), miejscu zesłań m.in. wielu Polaków na przełomie XIX i XX w., gdzie pracował w miejscowym kołchozie.
przyczyna śmierci
eksterminacja
sprawstwo
Rosjanie
miejsca i wydarzenia
ZesłanieKliknij by przejść do opisu, GułagKliknij by przejść do opisu, MińskKliknij by przejść do opisu, Moskwa (Butyrki)Kliknij by przejść do opisu, Pomoc ŻydomKliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu
data i miejsce
urodzenia
27.06.1885
Mudryłowodziś: poh. Osunia, gm. Krasław, Łotwa
alt. daty i miejsca
urodzenia
15.06.1885, 28.06.1885. 27.07.1885
prezbiterat (święcenia)
ordynacja
25.03.1909 (Kaplica Akademii Duchownej w Sankt Petersburguwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.13])
szczegóły posługi
1944 – 1945
wikariusz generalny — diecezja RK pińska — część diecezji okupowanej przez Rosję
1939 – 1945
proboszcz — Pińskdziś: rej. Pińsk miasto, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ parafia katedralna RK pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK Pińskdziś: rej. Pińsk miasto, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
ok. 1927 – 1939
kanonik gremialny — Pińskdziś: rej. Pińsk miasto, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Kapituła Katedralna ⋄ katedra RK pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny — także: egzaminator synodalny (1936‐1939), sędzia synodalny Sądu Biskupiego (1936‐1939), członek „Consilium a Vigilantia” (pl. Komisja ds. Czuwania nad Moralnością) (1936‐1939), diecezjalny cenzor ksiąg religijnych (1936‐1939), zastępca wizytatora nauki religii Kurii Diecezjalnej (ok. 1939), asystent kościelny Diecezjalnego Instytutu Akcji Katolickiej (ok. 1939)
od 1937
profesor — Pińskdziś: rej. Pińsk miasto, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Seminarium Duchowne pw. św. Tomasza z Akwinu — wykładowca filozofii, historii filozofii i teologii moralnej
1933 – 1937
rektor — Drohiczyndziś: gm. Drohiczyn, pow. Siemiatycze, woj. podlaskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.12.11] ⋄ Seminarium Duchowne Niższe, i.e. diecezjalne Gimnazjum Męskie pw. św. Stanisława Kostki Wyznawcy ⋄ parafia RK pw. Trójcy Świętej ⋄ dekanat RK Drohiczyndziś: gm. Drohiczyn, pow. Siemiatycze, woj. podlaskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.12.11]
1926 – 1933
rektor — Pińskdziś: rej. Pińsk miasto, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Seminarium Duchowne pw. św. Tomasza z Akwinu — także: wykładowca teologii moralnej oraz czasowo liturgiki i homiletyki
1924 – 1926
wikariusz — Agłonadziś: poh. Agłona, gm. Prele, Łotwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ parafia RK pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
1924 – 1926
nauczyciel — Agłonadziś: poh. Agłona, gm. Prele, Łotwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ j. łaciński, Gimnazjum Katolickie — także: inspektor
1923 – 1924
wikariusz — Ałszwandzedziś: Alsunga, poh. Alsunga, gm. Kuldyga, Łotwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.06.29] ⋄ parafia RK pw. św. Michała Archanioła
ok. 03.1922 – ok. 04.1922
duszpasterz — Mińskdziś: obw. miasto Mińsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ kaplica RK (na cmentarzu kalwaryjskim)
1917 – 1922
wikariusz — Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ parafia RK pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej Panny i Męczennicy ⋄ dekanat RK Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] — także: wykładowca konspiracyjnego seminarium duchownego (czasowo), prefekt m.in. w domach prywatnych, p.o. dziekana (w czasie ukrywania się dziekana, ks. Konstantego Budkiewicza)
1920
duszpasterz — Archangielskdziś: rej. primorski, obw. archangielski, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ parafia RK pw. Apostołów św. Piotra i św. Pawła — p.o. („ad interim”)
1910 – 1918
prefekt — Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ parafia RK pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej Panny i Męczennicy ⋄ dekanat RK Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] — w tym: 1912‐1918 prefekt i nauczyciel j. łacińskiego w męskim Gimnazjum Polskim przy kościele pw. św. Katarzyny; 1910‐1912 dyrektor i prefekt w progimnazjum im. abpa Stanisława Jana Bohusza Siestrzeńcewicza przy kościele pw. św. Stanisława; czasowo p.o. („ad interim”) dziekana
1909 – 1910
wykładowca — Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ archeologia biblijna, Metropolitalne Seminarium Duchowne — także: prefekt
1909
duszpasterz — Dźwińskdziś: Dyneburg, gm. Dyneburg miasto, Łotwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ parafia RK pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny
ok. 1909
wikariusz — Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ parafia RK pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej Panny i Męczennicy ⋄ dekanat RK Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
ok. 1908 – ok. 1909
student — Lowaniumtakże: Leuven
dziś: prow. Brabancja Flamandzka, reg. Flamandzki, Belgia
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ filozofia, Université Catholique de Louvain (pl. Katolicki Uniwersytet Lowanium) — krótkotrwałe podyplomowe studia uzupełniające
1907 – 1909
student — Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Cesarska Rzymskokatolicka Akademia Duchowna (1842‐1918) — podyplomowe studia specjalistyczne, uwieńczone tytułem Kandydata Świętej Teologii
do 1907
student — Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ filozofia i teologia, Metropolitalne Seminarium Duchowne
inni związani
szczegółami śmierci
KASZUBSKIKliknij by wyświetlić biogram Wiktor, MARKUSZEWSKIKliknij by wyświetlić biogram Albin, RESZETYŁOKliknij by wyświetlić biogram Roman
miejsca i wydarzenia
opisy
Zesłanie: Jedna ze standardowych represji rosyjskich. Skazańców zawożono zazwyczaj do niewielkiej miejscowości — na Syberii, na północy, na dalekim wschodzie — wyrzucano z wagonu czy wozu, i pozostawiano bez środków do życia, samym sobie. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20])
Gułag: Akronim Gułag pochodzi od ros. Главное управление исправительно‐трудовых лагерей и колоний (pl. Główny Zarząd Poprawczych Obozów Pracy). Sieć rosyjskich obozów koncentracyjnych niewolniczej pracy przymusowej formalnie założony został decyzją najwyższych władz rosyjskich 27.06.1929. Kontrolę przejęło OGPU, poprzednik ludobójczego NKWD (od 1934) i MGB (od 1946). Poszczególne łagry (obozy) powstawały często w oddalonych, słabo zaludnionych obszarach, na których budowano ważne dla rosyjskiego państwa obiekty przemysłowe lub transportowe. Modelem stała się pierwsza „wielka budowa komunizmu”, czyli Kanał Białomorsko‐Bałtycki (1931‐1932), a za twórcę ukształtowanego tam systemu wykorzystania niewolniczej pracy przymusowej w ramach Gułagu, uznawany jest Naftali Frenkel, żydowskiego pochodzenia, który przeszedł do historii jako autor zasady „Z więźnia musimy wycisnąć wszystko w ciągu pierwszych trzech miesięcy — potem nic nam po nim”. Miał być twórcą, wg Aleksandra Sołżenicyna, tzw. „systemu kotłów”, czyli uzależnienia racji żywnościowych od wypracowania określonej liczby procent normy. W zarządzanym przez niego obozie ITŁ BelBałtŁag ukuto pojęcie ZEK — więzień — i.e. ros. заключенный‐каналоармеец (pl. kanałowy żołnierz), które przyjęło się jako określenie więźnia rosyjskich obozów niewolniczej pracy przymusowej. Jednorazowo w obozach Gułag przetrzymywano do 12 mln więźniów, czyli ok. 5% ludności Rosji. Sołżenicyn w książce „Archipelag GUŁag” szacował, że w Gułag do 1956 uśmiercono ok. 60 mln ludzi. Formalnie rozwiązany 20.01.1960. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09])
Mińsk: Rosyjskie więzienie. W 1937 miejsce wielu mordów w czasie rosyjskiej „Wielkiej Czystki”. Po rosyjskiej inwazji na Polskę w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej miejsce przetrzymywania wielu Polaków. W 06.1941, po inwazji niemieckiej, Rosjanie wymordowali w nim część polskich więźniów osadzonych w Więzieniu Centralnym i tzw. Amerykance, a pozostałych pognano — w „marszu śmierci” (Rosjanie zamordowali ok. 10‐20 tys. więźniów) — w kierunku Czerwienia, w głąb Rosji. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.17])
Moskwa (Butyrki): Przejściowe i śledcze. ciężkie więzienie w Moskwie — dla tzw. więźniów politycznych — w którym Rosjanie przetrzymywali i zamordowali tysiące Polaków. Założone prawd. w XVII w. W XIX w. przetrzymywano w nim wielu Polaków — uczestników powstań narodowych (1831 i 1863). W czasach komunizmu miejsce internowania politycznych więźniów, głównie przed wysłaniem do rosyjskich obozów pracy niewolniczej Gułag. W 1937‐8, podczas wielkich prześladowań, jednorazowo w więzieniu przetrzymywano do 20,000 ofiar (ok. 170 na celę). Tysiące zostało zamordowanych. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09])
Pomoc Żydom: W czasie II wojny światowej Niemcy na okupowanych ziemiach polskich zabronili udzielania pomocy Żydom pod karą śmierci. Setki kapłanów i duchowieństwa mimo tego takiej pomocy Żydom udzielało. Wielu poniosło śmierć.
Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])
Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28])
źródła
osobowe:
www.polacyizydzi.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.02.15], www.katolicy.euKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19], www.pinsk.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02], polesie.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02], echapolesia.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.10], www.polskipetersburg.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.11.13], ru.openlist.wikiKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2022.08.05]
bibliograficzne:
„Leksykon duchowieństwa polskiego represjonowanego w ZSRS 1939‐1988”, Roman Dzwonkowski, SAC, wyd. Towarzystwo Naukowe KUL, 2003, Lublin
„Losy duchowieństwa katolickiego w ZSSR 1917‐1939. Martyrologium”, Roman Dzwonkowski, SAC, wyd. Towarzystwo Naukowe KUL, 2003, Lublin
„Spis Kościołów i Duchowieństwa Diecezji Pińskiej w R.P.Kliknij by wyświetlić stronę źródłową”, Biskup diecezji pińskiej, 1933‐1939, drukarnia diecezjalna
„Martyrologia duchowieństwa polskiego 1939‐1956”, bp Bohdan Bejze, Antoni Galiński (red.) – praca zbiorowa, Archidiecezjalne Wydawnictwo Łódzkie, Łódź 1992
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
latgalesdati.du.lvKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02], www.acadlib.lu.lvKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02], docplayer.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02], ru.openlist.wikiKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13], pbc.biaman.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.05.30], www.polskipetersburg.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.11.13], www.polskipetersburg.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.11.13], www.polskipetersburg.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.11.13], www.polskipetersburg.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.11.13], docplayer.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02], www.polskipetersburg.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.11.13], polesie.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02], ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.02.02]
Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. w WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org — proszę spróbować wybierając link poniżej:
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej
Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:
jako temat podając:
MARTYROLOGIUM: WASILEWSKI Jan
Powrót do przeglądania życiorysu:
Kliknij by powrócić do życiorysu