data beatyfikacji

27.06.2001

Jan Paweł II

funkcja

biskup

wyznanie

Ukraiński Kościół greckokatolicki
więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2013.05.19]

diecezja / prowincja

eparchia przemyska
więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2013.05.19]

akademickie wyróżnienia

doktor teologii

honorowe wyróżnienia

szambelan papieski
więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2014.11.22]

narodowość

ukraińska

data i miejsce śmierci

04.11.1950

łagier MinŁag
Abieź, rep. Komi, Rosja

alt. daty i miejsca śmierci

05.11.1950, 12.11.1950, 06.11.1954

szczegóły śmierci

Po niemieckim i rosyjskim ataku na Polskę w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po upadku Polski pozostał w części swej eparchii, która znalazła się pod okupacją niemiecką. Zarządzał swą częścią z Jarosławia. Po niemieckim ataku 22.06.1941 na uprzedniego sojusznika, Rosjan, powrócił do Przemyśla. Po zakończeniu działań zbrojnych II wojny światowej, po klęsce Niemiec i rozpoczęciu w 1944 kolejnej okupacji rosyjskiej, po delegalizacji 08‑10.03.1946 Kościoła Greckokatolickiego i włączeniu jego struktur do rosyjskiej Kościoła Prawosławnego na obszarach bezpośrednio okupowanych przez Rosjan, e.g. na Ukrainie, aresztowany 28.06.1946 w Przemyślu (jego władyka, bp Kocyłowski aresztowany został dzień wcześniej), przez komunazistowskie UB, polską jednostkę rosyjskiego MWD (następca ludobójczego NKWD), dowodzone przez rosyjskiego ageta MWD. Tego samego dnia wywieziony przez Rosjan do okupowanego Lwowa. Tam, w dzielnicy Zboiska — gdzie mimo nakazu przeniesienia się do pobliskich Winnik przebywał — 25.07.1946 (albo 03.08.1946) aresztowany ponownie, tym razem przez Rosjan. Przetrzymywany we Lwowie w więzieniu przy ul. Łąckiego. Następnie ok. 14.08.1946 wywieziony do Kijowa i osadzony w więzieniu przy ul. Łukianiwska. Oskarżony o „aktywną realizację antyrosyjskiej polityki Watykanu”, „zdradę narodu ukraińskiego, współpracę z nazistowskimi Niemcami i szpiegostwo na rzecz Watykanu”, „kierowanie antyrosyjską organizacją Akcja Katolicka”. Sądzony 19‑21.02.1947 w Kijowie przez zbrodniczy rosyjski sąd kapturowy „Trojka MWD” i skazany na 8 lat niewolniczej pracy przymusowej w rosyjskich obozach koncentracyjnych Gułag. Od 01.10.1947 przetrzymywany w miejscowości Bilicze (dziś dzielnica Kijowa). Następnie zesłany do obozu koncentracyjnego WorkutŁag, gdzie k. Workuty niewolniczo pracował m.in. w kopalniach węgla. 28.04.1950 przeniesiony do obozowego „szpitala”w wiosce Abieź, w grupie obozów koncentracyjnych MinŁag. Tam zginął, cierpiąc na gruźlicę płuc i krtani.

przyczyna śmierci

eksterminacja

sprawstwo

Rosjanie

data i miejsce urodzenia

31.01.1883

Głodówka / Zadnistrany
obw. Lwów, Ukraina

prezbiterat (święcenia)/
ordynacja

30.08.1908 (greckokatolicka katedra przemyska)

szczegóły posługi

biskup pomocniczy eparchii Przemyśl, Sambor i Sanok (wyświęcony 16.05.1926), b. archiprezbiter kapituły katedralnej w Przemyślu (od 1925), b. wikariusz generalny eparchii przemyskiej (1924‑6), b. rektor Greckokatolickiego Seminarium Duchownego w Przemyślu (1918‑26), b. profesor historii Kościoła i prawa kanonicznego (od 1916) oraz homiletyki i katechetyki (od 1913) Greckokatolickiego Seminarium Duchownego w Przemyślu, b. doktorant teologii Instytutu Wyższych Spraw Kościelnych im. św. Augustyna Augustineum we Wiedniu (do 1913), b. nauczyciel szkół w Przemyślu, b. sekretarz władyki przemyskiego bpa Czechowicza, b. administrator parafii Trościaniec (od 1908), b. student teologii i filozofii Greckokatolickiego Seminarium Duchownego w Przemyślu (do 1908), b. student Wydziału Teologicznego Franciszkańskiego Uniwersytetu we Lwowie (od 1903)

biografia (zasoby własne)

inni związani szczegółami śmierci

KOCYŁOWSKI Józef (bp Jozafat), RESZETYŁO Roman, KAJETANOWICZ Dionizy (ks. Roman), OLEŃSKI Piotr (o. Paweł), OSADCA Michał, HRUSZKIEWICZ Teodor

miejsca zagłady
obozy (+ nr więźnia)

Abieź: Obóz karny GUŁAG 274/17 „B” w posiołku Abieź nad rzeką Usa, przy Peczorskiej magistrali kolejowej na trasie Kotłas–Workuta w rosyjskiej republice Komi (poza kołem podbiegunowym), należący do zespołu obozów koncentracyjnym niewolniczej pracy przymusowej SiewPeczŁag (1940‑50), MinŁag (1948‑57) oraz PeczorŁag (1950‑9). Więźniowie niewolniczo pracowali przy transporcie węgla z kopalni WorkutŁagu, przeładunku towarów, konstrukcji wspomnianej magistrali kolejowej, w tym budowie mostu nad Usą. Znajdował się tam m.in. „centralny szpital” dla tych obozów, obsługujący także skrajnie wycieńczonych więźniów obozu koncentracyjnego WorkutŁag. (więcej na: zeslaniec.pl [dostęp: 2013.08.10], gulagmuseum.org [dostęp: 2014.11.14])

MinŁag: Obóz specjalny GUŁAG nr 1 — Mineralny (Minieralnyj–MinŁag) — w rosyjskiej republice Komi, z centrum miejscowości Inta (poza kołem podbiegunowym). Powstał 28.02.1948 na terenach zlikwidowanego obozu koncentracyjnego IntaŁag. Zlikwidowany 06.03.1957 (włączony wówczas do PeczorŁag). Więźniowie niewolniczo pracowali w kopalniach węgla, przy wydobyciu złota i kwarcu, przy budowie dróg, w wypalarni cegieł, etc. (więcej na: ipn.gov.pl [dostęp: 2013.08.10], www.sciesielski.republika.pl [dostęp: 2013.08.10])

WorkutŁag: Kompleks rosyjskich obozów koncentracyjnych i pracy przymusowej (w ramach Gułagu), w okolicach Workuty w republice Komi, powołany 10.05.1938 — w wyniku podziału większego kompleksu UchtpeczŁag — w którym Rosjanie przetrzymywali wielu Polaków. Ok. 75 tys. więźniów (w szczycie — w 1950‑1 — ok. 100,000) niewolniczo pracowało, zwłaszcza w kopalniach węgla kamiennego. W najtragiczniejszym 1943 w obozie zginęło 15.5% przetrzymywanych więźniów. Całkowita liczba ofiar obozów Workuty nie jest ustalona. (więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2014.05.09])

Gułag: Sieć rosyjskich obozów koncentracyjnych niewolniczej pracy przymusowej. Jednorazowo przetrzymywano w nich do 12 mln więźniów, z których miliony zginęły. (więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2014.05.09])

Kijów (Łukianiwska): Rosyjskie więzienie polityczne w Kijowie, prowadzone przez zbrodnicze NKWD. (więcej na: en.wikipedia.org [dostęp: 2014.09.21])

Lwów (Łąckiego): Więzienie przy ul. Łąckiego we Lwowie. Założone w latach 1918‑20 przez władze polskie, głównie dla więźniów politycznych. Od 1935 wykorzystywane jako areszt śledczy. Po niemieckim i rosyjskim ataku na Polskę w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu okupacji rosyjskiej Rosjanie — miejscowy oddział ludobójczej organizacji NKWD — przetrzymywali w więzieniu (więzienie nr 1) tysiące więźniów, w większości Polaków i Ukraińców. Było to także miejsce wykonywania wyroków śmierci, wydawanych przez rosyjskie sądy na Polakach podejrzanych o prowadzenie działalności konspiracyjnej. W 06.1941, wobec niemieckiego ataku 22.06.1941 na uprzedniego sojusznika, Rosjan, funkcjonariusze NKWD zamordowali podczas ludobójczych masakr ok. 924 więźniów. Podczas niemieckiej okupacji w latach 1941–1944 w budynku mieściło się więzienie śledcze Gestapo. Niemcy dokonywali w nim m.in. egzekucji. W latach 1944‑91, po klęsce Niemiec i rozpoczęciu kolejnej okupacji rosyjskiej, w budynku znajdował się wydział śledczy i areszt najpierw NKWD, a później jego następcy MWD. (więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2014.10.31])

Ribbentrop-Mołotow: Ludobójczy rosyjsko–niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. „Wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy–Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane Intelligenzaktion, w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko–niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2015.09.30])

źródła

osobowe:
www.swzygmunt.knc.pl [dostęp: 2013.05.19], pl.wikipedia.org [dostęp: 2013.05.19]
bibliograficzne:
„Duchowieństwo Eparchii Przemyskiej i Apostolskiej Administracji Łemkowszczyzny”, Bogdan Prach, Wydawnictwo Ukraińskiego Uniwersytetu Katolickiego, Lwów 2015
oryginalnych zdjęć:
commons.wikimedia.org [dostęp: 2019.12.29], uk.wikipedia.org [dostęp: 2019.12.29], audiovis.nac.gov.pl [dostęp: 2019.12.29], audiovis.nac.gov.pl [dostęp: 2019.12.29], audiovis.nac.gov.pl [dostęp: 2019.12.29], commons.wikimedia.org [dostęp: 2019.12.29], photo-lviv.in.ua [dostęp: 2019.12.29], photo-lviv.in.ua [dostęp: 2019.12.29], pl.m.wikipedia.org [dostęp: 2019.12.29], pl.m.wikipedia.org [dostęp: 2019.12.29], photo-lviv.in.ua [dostęp: 2019.12.29], sofija-net.pl [dostęp: 2019.12.29], blazejowskyj.com [dostęp: 2019.12.26], katekhytyka-3.blogspot.com [dostęp: 2019.12.29], gulagmuseum.org [dostęp: 2014.11.14], www.vox-populi.com.ua [dostęp: 2020.01.26]