• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English
  • ŁAKOTA Grzegorz, źródło: commons.wikimedia.org, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOŁAKOTA Grzegorz
    źródło: commons.wikimedia.org
    zasoby własne
  • ŁAKOTA Grzegorz, źródło: uk.wikipedia.org, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOŁAKOTA Grzegorz
    źródło: uk.wikipedia.org
    zasoby własne
  • ŁAKOTA Grzegorz, źródło: audiovis.nac.gov.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOŁAKOTA Grzegorz
    źródło: audiovis.nac.gov.pl
    zasoby własne
  • ŁAKOTA Grzegorz - 08.1936, Częstochowa, źródło: audiovis.nac.gov.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOŁAKOTA Grzegorz
    08.1936, Częstochowa
    źródło: audiovis.nac.gov.pl
    zasoby własne
  • ŁAKOTA Grzegorz - 11.1926, Warszawa, źródło: audiovis.nac.gov.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOŁAKOTA Grzegorz
    11.1926, Warszawa
    źródło: audiovis.nac.gov.pl
    zasoby własne
  • ŁAKOTA Grzegorz, źródło: commons.wikimedia.org, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOŁAKOTA Grzegorz
    źródło: commons.wikimedia.org
    zasoby własne
  • ŁAKOTA Grzegorz, źródło: photo-lviv.in.ua, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOŁAKOTA Grzegorz
    źródło: photo-lviv.in.ua
    zasoby własne
  • ŁAKOTA Grzegorz, źródło: photo-lviv.in.ua, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOŁAKOTA Grzegorz
    źródło: photo-lviv.in.ua
    zasoby własne
  • ŁAKOTA Grzegorz - 1946, zdjęcie więzienne, źródło: pl.m.wikipedia.org, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOŁAKOTA Grzegorz
    1946, zdjęcie więzienne
    źródło: pl.m.wikipedia.org
    zasoby własne
  • ŁAKOTA Grzegorz - 1946, zdjęcie więzienne, źródło: pl.m.wikipedia.org, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOŁAKOTA Grzegorz
    1946, zdjęcie więzienne
    źródło: pl.m.wikipedia.org
    zasoby własne
  • ŁAKOTA Grzegorz - Współczesna ikona, kościół, Zadnistrany, Ukraina, źródło: photo-lviv.in.ua, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOŁAKOTA Grzegorz
    Współczesna ikona, kościół, Zadnistrany, Ukraina
    źródło: photo-lviv.in.ua
    zasoby własne
  • ŁAKOTA Grzegorz - Współczesna ikona, źródło: sofija-net.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOŁAKOTA Grzegorz
    Współczesna ikona
    źródło: sofija-net.pl
    zasoby własne
  • ŁAKOTA Grzegorz - Współczesna ikona, źródło: blazejowskyj.com, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOŁAKOTA Grzegorz
    Współczesna ikona
    źródło: blazejowskyj.com
    zasoby własne
  • ŁAKOTA Grzegorz - Współczesna ikona, źródło: katekhytyka-3.blogspot.com, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOŁAKOTA Grzegorz
    Współczesna ikona
    źródło: katekhytyka-3.blogspot.com
    zasoby własne

status

błogosławiony

nazwisko

ŁAKOTA

imiona

Grzegorz

  • ŁAKOTA Grzegorz - Miejsce pochowania, Abieź, źródło: gulagmuseum.org, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOŁAKOTA Grzegorz
    Miejsce pochowania, Abieź
    źródło: gulagmuseum.org
    zasoby własne
  • ŁAKOTA Grzegorz - Tablica pamiątkowa, kościół pw. Świętego Krzyża, Węgorzewo, źródło: www.vox-populi.com.ua, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOŁAKOTA Grzegorz
    Tablica pamiątkowa, kościół pw. Świętego Krzyża, Węgorzewo
    źródło: www.vox-populi.com.ua
    zasoby własne

data beatyfikacji

27.06.2001więcej na
www.swzygmunt.knc.pl
[dostęp: 2013.05.19]

Jan Paweł II, papież RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

funkcja

biskup

wyznanie

Ukraiński Kościół greckokatolicki GKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]

diecezja / prowincja

eparchia GK przemyskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]

akademickie wyróżnienia

doktor teologii

honorowe wyróżnienia

szambelan papieskiwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.22]

narodowość

ukraińska

data i miejsce
śmierci

04.11.1950

ITŁ MinŁagsieć obozów pracy niewolniczej GuŁAG
dziś: Abieź, rep. Komi, Rosja

więcej na
ru.wikipedia.org
[dostęp: 2024.03.19]

alt. daty i miejsca
śmierci

05.11.1950, 12.11.1950, 06.11.1954

szczegóły śmierci

Po niemieckim i rosyjskim ataku na Polskę w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po upadku Polski pozostał w części swej eparchii, która znalazła się pod okupacją niemiecką.

Zarządzał swą częścią z Jarosławia.

Po niemieckim ataku 22.06.1941 na uprzedniego sojusznika, Rosjan, powrócił do Przemyśla.

Po zakończeniu działań zbrojnych II wojny światowej, po klęsce Niemiec i rozpoczęciu w 1944 kolejnej okupacji rosyjskiej, po delegalizacji 08‐10.03.1946 Kościoła Greckokatolickiego i włączeniu jego struktur do rosyjskiej Kościoła Prawosławnego na obszarach bezpośrednio okupowanych przez Rosjan, e.g. na Ukrainie, aresztowany 28.06.1946 w Przemyślu (jego władyka, bp Kocyłowski aresztowany został dzień wcześniej), przez komunazistowskie UB, polską jednostkę rosyjskiego MGB (następca ludobójczego NKWD), dowodzone przez rosyjskiego ageta MGB.

Tego samego dnia wywieziony przez Rosjan do okupowanego Lwowa.

Tam, w dzielnicy Zboiska — gdzie mimo nakazu przeniesienia się do pobliskich Winnik przebywał — 25.07.1946 (albo 03.08.1946) aresztowany ponownie, tym razem przez Rosjan.

Przetrzymywany we Lwowie w więzieniu przy ul. Łąckiego.

Następnie ok. 14.08.1946 wywieziony do Kijowa i osadzony w więzieniu przy ul. Łukianiwska.

Oskarżony o „aktywną realizację antyrosyjskiej polityki Watykanu”, „zdradę narodu ukraińskiego, współpracę z nazistowskimi Niemcami i szpiegostwo na rzecz Watykanu”, „kierowanie antyrosyjską organizacją Akcja Katolicka”.

Sądzony 19‐21.02.1947 w Kijowie przez zbrodniczy rosyjski sąd kapturowy „Trojka MGB” i skazany na 8 lat niewolniczej pracy przymusowej w rosyjskich obozach koncentracyjnych Gułag.

Od 01.10.1947 przetrzymywany w miejscowości Bilicze (dziś dzielnica Kijowa).

Następnie zesłany do obozu koncentracyjnego ITŁ WorkutŁag, gdzie k. Workuty niewolniczo pracował m.in. w kopalniach węgla.

28.04.1950 przeniesiony do obozowego „szpitala” w wiosce Abieź, w grupie obozów koncentracyjnych ITŁ MinŁag.

Tam zginął, cierpiąc na gruźlicę płuc i krtani.

przyczyna śmierci

eksterminacja

sprawstwo

Rosjanie

miejsca i wydarzenia

AbieźKliknij by przejść do opisu, ITŁ MinŁagKliknij by przejść do opisu, ITŁ WorkutŁagKliknij by przejść do opisu, GułagKliknij by przejść do opisu, Kijów (Łukianiwska)Kliknij by przejść do opisu, Lwów (Łąckiego)Kliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu

data i miejsce
urodzenia

31.01.1883

Głodówkatakże: Hołodówka
dziś: Zadnistriany, grom. Rudki miasto, rej. Sambor, obw. Lwów, Ukraina

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.08.05]

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

30.08.1908 (greckokatolicka katedra przemyskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.10.13]
)

szczegóły posługi

1926 – 1950

biskup tytularny — nominacja: 10.02.1926; święcenia: 16.05.1926, katedra pw. Narodzenia św. Jana Chrzciciela w Przemyślu

1926 – 1950

biskup pomocniczy (łac. episcopus auxiliaris) — nominacja: 10.02.1926

1925 – 1926

archiprezbiter — Przemyśldziś: pow. Przemyśl miasto, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Kapituła Katedralna ⋄ katedra GK pw. Narodzenia św. Jana Chrzciciela

1924 – 1926

wikariusz generalny

1918 – 1926

rektor — Przemyśldziś: pow. Przemyśl miasto, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Greckokatolickie Seminarium Duchowne

od 1913

profesor — Przemyśldziś: pow. Przemyśl miasto, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Greckokatolickie Seminarium Duchowne — wykładowca historii Kościoła, prawa kanonicznego oraz homiletyki i katechetyki

do 1913

doktorant — Wiedeńdziś: kraj Wiedeń, Austria
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ teologia, Wyższy Naukowy Instytut dla Księży Diecezjalnych pw. św. Augustyna („Augustineum/Frintaneum”) — rozprawa doktorska pt. niem. „Die Bedeutung derBergpredigt bei Matthäus” (pl. „Znaczenie Kazania na Górze u Mateusza”), obrona 02.07.1913

od ok. 1910

sekretarz — Przemyśldziś: pow. Przemyśl miasto, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Konsystorz (i.e. Kuria) Eparchialny ⋄ Konsystorz (i.e. Kuria) Eparchialny — także: prefekt szkół powszechnych

1908 – ok. 1910

wikariusz — Trościaniecwioska
dziś: nieistniejąca, grom. Jaworów miasto, rej. Jaworów, obw. Lwów, Ukraina

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.08.05]
⋄ parafia GK pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat GK Jaworówdziś: grom. Jaworów miasto, rej. Jaworów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.10.09]

do 1908

student — Przemyśldziś: pow. Przemyśl miasto, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ filozofia i teologia, Greckokatolickie Seminarium Duchowne

od 1903

student — Lwówdziś: grom. Lwów miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Wydział Teologiczny, Uniwersytet im. Jana Kazimierza [i.e. Uniwersytet im. Jana Kazimierza w podziemiu (1941‐1944) / Uniwersytet im. Iwana Franki (1940‐1941) / Uniwersytet im. Jana Kazimierza (1919‐1939) / Uniwersytet Franciszkański (1817‐1918)]

biografia (zasoby własne)

kliknij by zaznajomić się ze szczegółami biografii w naszych zasobachkliknij by zaznajomić się ze szczegółami biografii w naszych zasobach

inni związani
szczegółami śmierci

KOCYŁOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Józef (bp Jozafat), RESZETYŁOKliknij by wyświetlić biogram Roman, KAJETANOWICZKliknij by wyświetlić biogram Dionizy (ks. Roman), OLEŃSKIKliknij by wyświetlić biogram Piotr (o. Paweł), OSADCAKliknij by wyświetlić biogram Michał, HRUSZKIEWICZKliknij by wyświetlić biogram Teodor, ŁOPACZAKKliknij by wyświetlić biogram Eliasz

miejsca i wydarzenia
opisy

Abieź: Obóz karny GUŁAG 274/17 „B” w posiołku Abieź nad rzeką Usa, przy Peczorskiej magistrali kolejowej na trasie Kotłas‐Workuta w rosyjskiej republice Komi (poza kołem podbiegunowym), należący do zespołu obozów koncentracyjnych niewolniczej pracy przymusowej ITŁ SewPeczŁag (1940‐1950), ITŁ IntaŁag (1941‐1948), ITŁ MinŁag (1948‐1957) oraz PeczorŁag (1950‐1959). Więźniowie niewolniczo pracowali przy transporcie węgla z kopalni ITŁ WorkutŁagu, przeładunku towarów, konstrukcji wspomnianej magistrali kolejowej, w tym budowie mostu nad Usą. Znajdował się tam m.in. „centralny szpital” dla tych obozów, obsługujący także skrajnie wycieńczonych więźniów obozu koncentracyjnego ITŁ WorkutŁag. (więcej na: zeslaniec.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.10]
, gulagmuseum.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.11.14]
)

ITŁ MinŁag: Rosyjski ros. Исправи́тельно‐Трудово́й Ла́герь (pl. Poprawczy Obóz Pracy) ITŁ ros. Минеральный (pl. Mineralnyj) — obóz koncentracyjny i niewolniczej pracy przymusowej (w ramach kompleksu Gułag) —z siedzibą w miejscowości Inta w rep. Komi. Założony 02.28.1948, w wyniku przejęcia obozu ITŁ IntaLag, do 1954 funkcjonujący jako ros. Особый лагерь (pl. Obóz specjalny) GUŁAG nr 1. Więźniowie niewolniczo pracowali w kompleksie/kombinacie przemysłowym zarządzanym przez rosyjskie Ministerstwo Spraw Wewnętrznych — w kopalniach węgla, przy wydobyciu złota i kwarcu, przy budowie nowych kopalni, przy budowie dróg i budynków, osuszaniu terenów, w warsztatach naprawczych i mechanicznych, wypalarni cegieł, wytwórni pustaków żużlowych, pozyskiwaniu drewna, etc. W szczytowym okresie — do śmierci 05.03.1953 rosyjskiego socjalistycznego przywódcy, Józefa Stalina — przetrzymywano w nim ok. 35,000 więźniów: e.g. 2124,112 (01.01.1949); 28,371 (01.01.1950); 33,056 (01.01.1951); 34,448 (01.01.1952); 27,785 (01.01.1953); 28,055 (01.01.1954). Zakończył działalność 03.06.1957 i został włączony do obozu ITŁ PeczerŁag. (więcej na: ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.10]
, old.memo.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.04.08]
)

ITŁ WorkutŁag: Rosyjski ros. Исправи́тельно‐Трудово́й Ла́герь (pl. Poprawczy Obóz Pracy) ITŁ ros. Воркутинский (pl. Workutinskij) — obóz koncentracyjny i niewolniczej pracy przymusowej (w ramach kompleksu Gułag) —z siedzibą w miejscowości Workuta w rep. Komi (początkowo prawd. w obwodzie archangielskim), poza kołem podbiegunowym. Założony 10.05.1938. Więźniowie, wśród których było wielu Polaków, niewolniczo pracowali przy budowie kopalni i wydobyciu węgla (w tym w zakładach przetwórczych, budowie i remontach dojazdowych linii kolejowych), przygotowaniu do celów przemysłowych i zagospodarowaniu złoża molibdenu (w tym budowie linii energetycznej Workuta‐Charbej, doświadczalnego zakładu wzbogacania, dróg dojazdowych), budowie barek na rzece Peczora, budowie elektrociepłowni, w różnych fabrykach (produkcji cegieł, materiałów budowlanych, obróbki drewna, cementu, futer, towarów konsumpcyjnych), warsztatach (naprawczych, mechanicznych), przy pomocniczych pracach rolniczych, etc. W szczytowym okresie — do śmierci 05.03.1953 rosyjskiego socjalistycznego przywódcy, Józefa Stalina — przetrzymywano w nim ok. 73,000 więźniów: e.g. 52,195 (01.01.1946); 62,525 (01.01.1948); 62,676 (01.01.1950); 72,940 (01.01.1951); 41,677 (01.01.1952); 52,453 (01.01.1955); 50,515 (01.01.1956); 49,646 (01.01.1957). W najtragiczniejszym w historii obozu roku 1943 zginęło 15.5% przetrzymywanych więźniów. Całkowita liczba ofiar nie jest ustalona. Zakończył działalność w 1960. (więcej na: old.memo.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.04.08]
)

Gułag: Akronim Gułag pochodzi od ros. Главное управление исправительно‐трудовых лагерей и колоний (pl. Główny Zarząd Poprawczych Obozów Pracy). Sieć rosyjskich obozów koncentracyjnych niewolniczej pracy przymusowej formalnie założony został decyzją najwyższych władz rosyjskich 27.06.1929. Kontrolę przejęło OGPU, poprzednik ludobójczego NKWD (od 1934) i MGB (od 1946). Poszczególne łagry (obozy) powstawały często w oddalonych, słabo zaludnionych obszarach, na których budowano ważne dla rosyjskiego państwa obiekty przemysłowe lub transportowe. Modelem stała się pierwsza „wielka budowa komunizmu”, czyli Kanał Białomorsko‐Bałtycki (1931‐1932), a za twórcę ukształtowanego tam systemu wykorzystania niewolniczej pracy przymusowej w ramach Gułagu, uznawany jest Naftali Frenkel, żydowskiego pochodzenia, który przeszedł do historii jako autor zasady „Z więźnia musimy wycisnąć wszystko w ciągu pierwszych trzech miesięcy — potem nic nam po nim”. Miał być twórcą, wg Aleksandra Sołżenicyna, tzw. „systemu kotłów”, czyli uzależnienia racji żywnościowych od wypracowania określonej liczby procent normy. W zarządzanym przez niego obozie ITŁ BelBałtŁag ukuto pojęcie ZEK — więzień — i.e. ros. заключенный‐каналоармеец (pl. kanałowy żołnierz), które przyjęło się jako określenie więźnia rosyjskich obozów niewolniczej pracy przymusowej. Jednorazowo w obozach Gułag przetrzymywano do 12 mln więźniów, czyli ok. 5% ludności Rosji. Sołżenicyn w książce „Archipelag GUŁag” szacował, że w Gułag do 1956 uśmiercono ok. 60 mln ludzi. Formalnie rozwiązany 20.01.1960. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09]
)

Kijów (Łukianiwska): Rosyjskie więzienie polityczne w Kijowie, w I połowie XX w. prowadzone przez ludobójcze NKWD, określane nieformalnie jako więzienie nr 1, formalnie jako Śledcze Więzienie Nr 13 (SIZO#13). Założone w początkach XIX w. W XX w., za czasów sowieckich, cerkiew więzienna przekształcona została na kolejny blok cel. W czasach władzy J. Stalina w Rosji przeszło przezeń ponad 25,000 więźniów. (więcej na: en.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.09.21]
)

Lwów (Łąckiego): Więzienie przy ul. Łąckiego we Lwowie. Założone w latach 1918‐1920 przez władze polskie, głównie dla więźniów politycznych. Od 1935 wykorzystywane jako areszt śledczy. Po niemieckim i rosyjskim ataku na Polskę w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu okupacji rosyjskiej Rosjanie — miejscowy oddział ludobójczej organizacji NKWD — przetrzymywali w więzieniu (więzienie nr 1) tysiące więźniów, w większości Polaków i Ukraińców. Było to także miejsce wykonywania wyroków śmierci, wydawanych przez rosyjskie sądy na Polakach podejrzanych o prowadzenie działalności konspiracyjnej. W 06.1941, wobec niemieckiego ataku 22.06.1941 na uprzedniego sojusznika, Rosjan, funkcjonariusze NKWD zamordowali podczas ludobójczych masakr ok. 924 więźniów. Podczas niemieckiej okupacji w latach 1941‐1944 w budynku mieściło się więzienie śledcze Gestapo. Niemcy dokonywali w nim m.in. egzekucji. W latach 1944‐1991, po klęsce Niemiec i rozpoczęciu kolejnej okupacji rosyjskiej, w budynku znajdował się wydział śledczy i areszt najpierw NKWD, a później jego następcy MWD. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.10.31]
)

Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
)

źródła

osobowe:
www.swzygmunt.knc.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19]

bibliograficzne:
Duchowieństwo Eparchii Przemyskiej i Apostolskiej Administracji Łemkowszczyzny”, Bogdan Prach, Wydawnictwo Ukraińskiego Uniwersytetu Katolickiego, Lwów 2015
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
commons.wikimedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.12.29]
, uk.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.12.29]
, audiovis.nac.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.12.29]
, audiovis.nac.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.12.29]
, audiovis.nac.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.12.29]
, commons.wikimedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.12.29]
, photo-lviv.in.uaKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.12.29]
, photo-lviv.in.uaKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.12.29]
, pl.m.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.12.29]
, pl.m.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.12.29]
, photo-lviv.in.uaKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.12.29]
, sofija-net.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.12.29]
, blazejowskyj.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.12.26]
, katekhytyka-3.blogspot.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.12.29]
, gulagmuseum.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.11.14]
, www.vox-populi.com.uaKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.01.26]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: ŁAKOTA Grzegorz

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu