Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska
pełna lista:
wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę
przeszukujKliknij by wyświetlić listę z selekcją kategorii
displayClick to display full list in English
searchClick to display selectable list in English
„BIAŁA KSIĘGA”
Martyrologium duchowieństwa — Polska
XX w. (lata 1914 – 1989)
dane osobowe
status
błogosławiony
nazwisko
ŁAKOTA
imiona
Grzegorz
data beatyfikacji
27.06.2001więcej na
www.swzygmunt.knc.pl
[dostęp: 2013.05.19]
Jan Paweł IIwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
funkcja
biskup
wyznanie
Ukraiński Kościół greckokatolickiwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]
diecezja / prowincja
eparchia przemyskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]
akademickie wyróżnienia
doktor teologii
honorowe wyróżnienia
szambelan papieskiwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.22]
narodowość
ukraińska
data i miejsce śmierci
04.11.1950
łagier MinŁagsieć obozów pracy niewolniczej GUŁAG
dziś: Abieź, rep. Komi, Rosja
alt. daty i miejsca śmierci
05.11.1950, 12.11.1950, 06.11.1954
szczegóły śmierci
Po niemieckim i rosyjskim ataku na Polskę w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po upadku Polski pozostał w części swej eparchii, która znalazła się pod okupacją niemiecką.
Zarządzał swą częścią z Jarosławia.
Po niemieckim ataku 22.06.1941 na uprzedniego sojusznika, Rosjan, powrócił do Przemyśla.
Po zakończeniu działań zbrojnych II wojny światowej, po klęsce Niemiec i rozpoczęciu w 1944 kolejnej okupacji rosyjskiej, po delegalizacji 08‑10.03.1946 Kościoła Greckokatolickiego i włączeniu jego struktur do rosyjskiej Kościoła Prawosławnego na obszarach bezpośrednio okupowanych przez Rosjan, e.g. na Ukrainie, aresztowany 28.06.1946 w Przemyślu (jego władyka, bp Kocyłowski aresztowany został dzień wcześniej), przez komunazistowskie UB, polską jednostkę rosyjskiego MWD (następca ludobójczego NKWD), dowodzone przez rosyjskiego ageta MWD.
Tego samego dnia wywieziony przez Rosjan do okupowanego Lwowa.
Tam, w dzielnicy Zboiska — gdzie mimo nakazu przeniesienia się do pobliskich Winnik przebywał — 25.07.1946 (albo 03.08.1946) aresztowany ponownie, tym razem przez Rosjan.
Przetrzymywany we Lwowie w więzieniu przy ul. Łąckiego.
Następnie ok. 14.08.1946 wywieziony do Kijowa i osadzony w więzieniu przy ul. Łukianiwska.
Oskarżony o „aktywną realizację antyrosyjskiej polityki Watykanu”, „zdradę narodu ukraińskiego, współpracę z nazistowskimi Niemcami i szpiegostwo na rzecz Watykanu”, „kierowanie antyrosyjską organizacją Akcja Katolicka”.
Sądzony 19‑21.02.1947 w Kijowie przez zbrodniczy rosyjski sąd kapturowy „Trojka MWD” i skazany na 8 lat niewolniczej pracy przymusowej w rosyjskich obozach koncentracyjnych Gułag.
Od 01.10.1947 przetrzymywany w miejscowości Bilicze (dziś dzielnica Kijowa).
Następnie zesłany do obozu koncentracyjnego WorkutŁag, gdzie k. Workuty niewolniczo pracował m.in. w kopalniach węgla.
28.04.1950 przeniesiony do obozowego „szpitala”w wiosce Abieź, w grupie obozów koncentracyjnych MinŁag.
Tam zginął, cierpiąc na gruźlicę płuc i krtani.
przyczyna śmierci
eksterminacja
sprawstwo
Rosjanie
data i miejsce urodzenia
31.01.1883
Głodówkadziś: Zadnistriany, grom. Rudki, rej. Sambor, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.08.05]
prezbiterat (święcenia)/
ordynacja
30.08.1908 (greckokatolicka katedra przemyskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.10.13])
szczegóły posługi
1926 – 1950
biskup tytularny {diec.: Daonium}, nominacja: 10.02.1926; święcenia: 16.05.1926, katedra pw. Narodzenia św. Jana Chrzciciela w Przemyślu
1926 – 1950
biskup pomocniczy (łac. episcopus auxiliaris) {diec.: Przemyśl, Sambor i Sanok (eparchia)}, nominacja: 10.02.1926
1925 – 1926
archiprezbiter {kościół: Przemyśldziś: pow. Przemyśl miasto, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31], katedra pw. Narodzenia św. Jana Chrzciciela; Kapituła Katedralna}
1924 – 1926
wikariusz generalny {eparchia przemyska}
1918 – 1926
rektor {Przemyśldziś: pow. Przemyśl miasto, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31], Greckokatolickie Seminarium Duchowne}
od 1913
profesor {Przemyśldziś: pow. Przemyśl miasto, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31], Greckokatolickie Seminarium Duchowne}, wykładowca historii Kościoła, prawa kanonicznego oraz homiletyki i katechetyki
do 1913
doktorant {Wiedeńdziś: kraj Wiedeń, Austria
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19], teologia, Wyższy Naukowy Instytut dla Księży Diecezjalnych im. św. Augustyna — „Augustineum/Frintaneum”}, rozprawa doktorska pt. niem. „Die Bedeutung derBergpredigt bei Matthäus” (pl. „Znaczenie Kazania na Górze u Mateusza”), obrona 02.07.1913
od ok. 1910
sekretarz {Przemyśldziś: pow. Przemyśl miasto, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31], Konsystorz (i.e. Kuria) Eparchialny}, także: prefekt szkół powszechnych
1908 – ok. 1910
wikariusz {parafia: Trościaniecdziś: wieś nieistniejąca, rej. Jaworów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.08.05], pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny; dek.: Jaworówdziś: rej. Jaworów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.10.09]}
do 1908
student {Przemyśldziś: pow. Przemyśl miasto, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31], filozofia i teologia, Greckokatolickie Seminarium Duchowne}
od 1903
student {Lwówdziś: rej. Lwów miasto, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31], Wydział Teologiczny, Uniwersytet im. Jana Kazimierza — w podziemiu /1941‑1944/, Uniwersytet im. Iwana Franki /1940‑1941/, Uniwersytet im. Jana Kazimierza /1919‑1939/, Uniwersytet Franciszkański /1817‑1918/}
biografia (zasoby własne)
kliknij by zaznajomić się ze szczegółami biografii w naszych zasobach
inni związani szczegółami śmierci
KOCYŁOWSKIKliknij by wyświetlić biografię Józef (bp Jozafat), RESZETYŁOKliknij by wyświetlić biografię Roman, KAJETANOWICZKliknij by wyświetlić biografię Dionizy (ks. Roman), OLEŃSKIKliknij by wyświetlić biografię Piotr (o. Paweł), OSADCAKliknij by wyświetlić biografię Michał, HRUSZKIEWICZKliknij by wyświetlić biografię Teodor
miejsca zagłady
obozy (+ nr więźnia)
Abieź: Obóz karny GUŁAG 274/17 „B” w posiołku Abieź nad rzeką Usa, przy Peczorskiej magistrali kolejowej na trasie Kotłas–Workuta w rosyjskiej republice Komi (poza kołem podbiegunowym), należący do zespołu obozów koncentracyjnym niewolniczej pracy przymusowej SiewPeczŁag (1940‑50), MinŁag (1948‑57) oraz PeczorŁag (1950‑9). Więźniowie niewolniczo pracowali przy transporcie węgla z kopalni WorkutŁagu, przeładunku towarów, konstrukcji wspomnianej magistrali kolejowej, w tym budowie mostu nad Usą. Znajdował się tam m.in. „centralny szpital” dla tych obozów, obsługujący także skrajnie wycieńczonych więźniów obozu koncentracyjnego WorkutŁag. (więcej na: gulagmuseum.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.11.14])
MinŁag: Obóz specjalny GUŁAG nr 1 — Mineralny (Minieralnyj–MinŁag) — w rosyjskiej republice Komi, z centrum miejscowości Inta (poza kołem podbiegunowym). Powstał 28.02.1948 na terenach zlikwidowanego obozu koncentracyjnego IntaŁag. Zlikwidowany 06.03.1957 (włączony wówczas do PeczorŁag). Więźniowie niewolniczo pracowali w kopalniach węgla, przy wydobyciu złota i kwarcu, przy budowie dróg, w wypalarni cegieł, etc. (więcej na: www.sciesielski.republika.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.10])
WorkutŁag: Kompleks rosyjskich obozów koncentracyjnych i pracy przymusowej (w ramach Gułagu), w okolicach Workuty w republice Komi, powołany 10.05.1938 — w wyniku podziału większego kompleksu UchtpeczŁag — w którym Rosjanie przetrzymywali wielu Polaków. Ok. 75 tys. więźniów (w szczycie — w 1950‑1 — ok. 100,000) niewolniczo pracowało, zwłaszcza w kopalniach węgla kamiennego. W najtragiczniejszym 1943 w obozie zginęło 15.5% przetrzymywanych więźniów. Całkowita liczba ofiar obozów Workuty nie jest ustalona. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09])
Gułag: Sieć rosyjskich obozów koncentracyjnych niewolniczej pracy przymusowej. Jednorazowo przetrzymywano w nich do 12 mln więźniów, z których miliony zginęły. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09])
Kijów (Łukianiwska): Rosyjskie więzienie polityczne w Kijowie, prowadzone przez zbrodnicze NKWD. (więcej na: en.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.09.21])
Lwów (Łąckiego): Więzienie przy ul. Łąckiego we Lwowie. Założone w latach 1918‑20 przez władze polskie, głównie dla więźniów politycznych. Od 1935 wykorzystywane jako areszt śledczy. Po niemieckim i rosyjskim ataku na Polskę w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu okupacji rosyjskiej Rosjanie — miejscowy oddział ludobójczej organizacji NKWD — przetrzymywali w więzieniu (więzienie nr 1) tysiące więźniów, w większości Polaków i Ukraińców. Było to także miejsce wykonywania wyroków śmierci, wydawanych przez rosyjskie sądy na Polakach podejrzanych o prowadzenie działalności konspiracyjnej. W 06.1941, wobec niemieckiego ataku 22.06.1941 na uprzedniego sojusznika, Rosjan, funkcjonariusze NKWD zamordowali podczas ludobójczych masakr ok. 924 więźniów. Podczas niemieckiej okupacji w latach 1941–1944 w budynku mieściło się więzienie śledcze Gestapo. Niemcy dokonywali w nim m.in. egzekucji. W latach 1944‑91, po klęsce Niemiec i rozpoczęciu kolejnej okupacji rosyjskiej, w budynku znajdował się wydział śledczy i areszt najpierw NKWD, a później jego następcy MWD. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.10.31])
Ribbentrop-Mołotow: Ludobójczy rosyjsko–niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro–Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy–Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane Intelligenzaktion, w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko–niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])
źródła
osobowe:
www.swzygmunt.knc.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19]
bibliograficzne:, „Duchowieństwo Eparchii Przemyskiej i Apostolskiej Administracji Łemkowszczyzny”, Bogdan Prach, Wydawnictwo Ukraińskiego Uniwersytetu Katolickiego, Lwów 2015,
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
commons.wikimedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.12.29], uk.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.12.29], audiovis.nac.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.12.29], audiovis.nac.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.12.29], audiovis.nac.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.12.29], commons.wikimedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.12.29], photo-lviv.in.uaKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.12.29], photo-lviv.in.uaKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.12.29], pl.m.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.12.29], pl.m.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.12.29], photo-lviv.in.uaKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.12.29], sofija-net.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.12.29], blazejowskyj.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.12.26], katekhytyka-3.blogspot.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.12.29], gulagmuseum.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.11.14], www.vox-populi.com.uaKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.01.26]
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA
Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. w WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org — proszę spróbować wybierając link poniżej:
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E-majlową
Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:
jako temat podając:
MARTYROLOGIUM: ŁAKOTA Grzegorz
Powrót do przeglądania życiorysu:
Kliknij by powrócić do życiorysu