Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska
pełna lista:
wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę
przeszukujKliknij by wyświetlić listę z selekcją kategorii
displayClick to display full list in English
searchClick to display selectable list in English
Martyrologium duchowieństwa — Polska
XX w. (lata 1914 – 1989)
dane osobowe
nazwisko
WĄDOŁOWSKI
imiona
Franciszek
funkcja
kapłan diecezjalny
wyznanie
Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
diecezja / prowincja
diecezja łomżyńskawięcej na
www.kuria.lomza.pl
[dostęp: 2012.11.23]
diecezja sejneńskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.22]
akademickie wyróżnienia
magister świętej teologii
honorowe wyróżnienia
prałatwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14]
prałat‐scholastyk (łac. praelati‐scholasticus)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] (katedra łomżyńskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14])
kanonik honorowywięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14] (kolegiata sejneńskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19])
data i miejsce
śmierci
1940
las Komornickidziś: gm. Działdowo, pow. Działdowo, woj. warmińsko‐mazurskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
alt. daty i miejsca
śmierci
31.05.1940, 1943
KL Soldauobóz koncentracyjny
dziś: Działdowo, gm. Działdowo miasto, pow. Działdowo, woj. warmińsko‐mazurskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.09]
KL Dachauobóz koncentracyjny
dziś: Dachau, rej. Górna Bawaria, kraj Bawaria, Niemcy
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2016.05.30]
szczegóły śmierci
W czasie wojny polsko–rosyjskiej 1920 aresztowany w Łomży przez atakujących Rosjan wraz z bp Jałbrzykowskim.
Wielokrotnie przesłuchiwany.
Wyzwolony 18.08.1920 po ucieczce Rosjan w wyniku klęski w bitwie warszawskiej w 08.1920.
Po najeździe niemieckim na Polskę 01.09.1939 (Rosjanie zaatakowali Polskę 17 dni później) i rozpoczęciu II wojny światowej, aresztowany przez Niemców kilka dni po upadku Łomży 11‐12.09.1939 i rozpoczęciu niemieckiej okupacji, wraz z ks. Władysławem Kłapkowskim.
Przetransportowany do obozu Springborn (w klasztorze franciszkańskim w Stoczku Warmińskim).
Stamtąd prawd. w 12.1939 przewieziony do obozu koncentracyjnego KL Hohenbruch.
W końcu 17.03.1940 przetransportowany do obozu koncentracyjnego KL Soldau (wówczas jeszcze funkcjonującego jako obóz przejściowy DL Soldau), gdzie zginął w nieznanych okolicznościach.
W Białej Księdze przyjęto, że zamordowany został w pobliskich lasach Komornickich w zbiorowym mordzie, w ramach ludobójczej niem. «Intelligenzaktion», eksterminacji polskich wartw przywódczych.
alt. szczegóły śmierci
Według innych źródeł zginął w obozie koncentracyjnym KL Dachau.
przyczyna śmierci
eksterminacja
sprawstwo
Niemcy
miejsca i wydarzenia
las KomornickiKliknij by przejść do opisu, KL SoldauKliknij by przejść do opisu, KL DachauKliknij by przejść do opisu, KL HohenbruchKliknij by przejść do opisu, SpringbornKliknij by przejść do opisu, «Intelligenzaktion»Kliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu, Wojna polsko‐rosyjska 1919‐1921Kliknij by przejść do opisu
data i miejsce
urodzenia
08.12.1880
Konopkidziś: gm. Bakałarzewo, pow. Suwałki, woj. podlaskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.28]
prezbiterat (święcenia)
ordynacja
15.04.1905 (Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31])
szczegóły posługi
1925 – 1939
członek kierownictwa — Łomżadziś: pow. Łomża miasto, woj. podlaskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Kuria Diecezjalna — najbliższy współpracownik bpa Stanisława Łukomskiego, zastępca wikariusza generalnego (ok. 1929), wikariusz generalny (ok. 1938), zastępca wikariusza generalnego (ok 1931‐1937), wikariusz generalny (ok. 1929‐1930), oficjał i.e. biskupi wikariusz sądowy (ok. 1925‐1929), doradca biskupa do spraw edukacji i nauki (ok. 1931‐1939), członek Rady Administracyjnej (ok. 1932‐1939), członek Komisji Architektonicznej (ok. 1932‐1935)
1926 – 1939
prałat‐scholastyk — Łomżadziś: pow. Łomża miasto, woj. podlaskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Kapituła Katedralna ⋄ katedra RK pw. św. Michała Archanioła — i.e. sprawujący nadzór nad szkolnictwem katolickim
1926 – 1939
sędzia prosynodalny — Łomżadziś: pow. Łomża miasto, woj. podlaskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Biskupi Sąd Diecezjalny — także: egzaminator prosynodalny
1921 – 1939
rektor — Łomżadziś: pow. Łomża miasto, woj. podlaskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ opactwo pw. Przenajświętszej Trójcy, Benedyktynki OSB ⋄ kościół RK pw. Trójcy Przenajświętszej ⋄ dekanat RK Łomżadziś: pow. Łomża miasto, woj. podlaskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] — także: kapelan kaplicy klasztornej i spowiednik
ok. 1922 – ok. 1938
profesor — Łomżadziś: pow. Łomża miasto, woj. podlaskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Seminarium Duchowne — wykładowca m.in. ok. 1927‐1938 liturgiki, ok. 1928‐1929 muzyki; także: prefekt ok. 1922‐1927 Państwowego Gimnazjum Żeńskiego Nr 288 im. Marii Konopnickiej i ok. 1927 Państwowej Szkoły Mierniczej i Przemysłowo–Leśnej, kierownik założonego w 1919 z inicjatywy Związku Kapłanów „Unitas” Uniwersytetu Powszechnego im. Kilińskiego
ok. 1912 – ok. 1921
łac. Promotor Fiscalis (pl. promotor sprawiedliwości) — Sejnydziś: gm. Sejny miasto, pow. Sejny, woj. podlaskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Trybunał Diecezjalny, Konsystorz (i.e. Kuria)
1910 – 1921
profesor — Sejnydziś: gm. Sejny miasto, pow. Sejny, woj. podlaskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Seminarium Duchowne — także: prefekt powszechnych szkół polskich, uczestnik długoletniej batalii o polskie szkolnictwo (w tym szkołę średnią), zarówno w czasie rosyjskiej, jak i niemieckiej (po 1915) okupacji, w Sejnach
ok. 1910 – ok. 1914
wikariusz — Sejnydziś: gm. Sejny miasto, pow. Sejny, woj. podlaskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ katedra RK pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK Sejnydziś: gm. Sejny miasto, pow. Sejny, woj. podlaskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] — także: dyrektor chóru katedralnego
ok. 1907 – ok. 1909
prefekt — Łomżadziś: pow. Łomża miasto, woj. podlaskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Prywatna 7‐klasowa Szkoła handlowa Męska i Prywatna 7‐klasowa Szkoła handlowa Żeńska ⋄ parafia RK pw. św. Michała Archanioła ⋄ dekanat RK Łomżadziś: pow. Łomża miasto, woj. podlaskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
ok. 1902 – ok. 1906
student — Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ filozofia i teologia, Cesarska Rzymskokatolicka Akademia Duchowna (1842‐1918) — podyplomowe studia specjalistyczne, uwieńczone tytułem Magistra Świętej Teologii
do ok. 1902
student — Sejnydziś: gm. Sejny miasto, pow. Sejny, woj. podlaskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ filozofia i teologia, Seminarium Duchowne
inni związani
szczegółami śmierci
BIAŁYKliknij by wyświetlić biogram Władysław, CIBOROWSKIKliknij by wyświetlić biogram Tadeusz, KŁAPKOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Władysław, KRYSIAKKliknij by wyświetlić biogram Andrzej, KURACHKliknij by wyświetlić biogram Antoni, LATARSKIKliknij by wyświetlić biogram Józef, ŁUKOMSKIKliknij by wyświetlić biogram Stanisław Kostka Andrzej, MORAWSKIKliknij by wyświetlić biogram Michał, PAWLAKKliknij by wyświetlić biogram Antoni, ROGIŃSKIKliknij by wyświetlić biogram Józef Stanisław, STEFAŃCZYKKliknij by wyświetlić biogram Faustyn, BAGDZIŃSKIKliknij by wyświetlić biogram Mieczysław, CHWIŁOWICZKliknij by wyświetlić biogram Mieczysław, JANKOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Antoni, KEMPIŃSKIKliknij by wyświetlić biogram Stanisław, KLEPACZEWSKIKliknij by wyświetlić biogram Ludwik, KRYSIŃSKIKliknij by wyświetlić biogram Jan Julian, ŁADAKliknij by wyświetlić biogram Aleksander, MIASTKOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Antoni, PIEŃKOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Władysław, PŁOSZAJKliknij by wyświetlić biogram Stanisław, RAMOTOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Władysław, ROSZKOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Czesław, SZCZEPANOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Stanisław Feliks, SZCZODROWSKIKliknij by wyświetlić biogram Marian, SZYMCZYKKliknij by wyświetlić biogram Józef
miejsca i wydarzenia
opisy
las Komornicki: Szereg masowych mordów dokonanych przez Niemców w lasach u stóp Góry Komornickiej, ok. 6 km od Działdowa, na Polakach, przedstawicielach polskiej niem. Führungsschicht (pl. warstwa przywódcza), nauczycieli, księży katolickich, urzędników, ziemian, działaczy politycznych i społecznych — więźniach ówczesnego DL Soldau niem. „Durchgangslager für polnische Zivilgefangene” (pl. „obóz przejściowy dla polskich jeńców cywilnych”). Pierwszego mordu dokonano prawd. w 12.1939, na 34 nauczycielach z pow. Ciechanów. Później mordowano m.in. wcześniej aresztowanych i przywiezionych z obozów w Prusach Wschodnich — KL Hohenbruch, AbL Rudau, AbL AbL Groß‐Mischen, AbL Baydritten, Stalag I B Hohenstein. Więźniów przywożono samochodami ciężarowymi. Mordowano z broni maszynowej nad grobami o wymiarach 8 m × 6 m × 2 m. Pojedyncze egzekucje na więźniach przeprowadzono także na terenie obozu w piwnicach budynku obozowego. Tam zabijano więźniów strzałem w tył głowy a zwłoki zakopywano w lesie Komornickim. Razem zamordowano ok. wówczas ok. 1,500 Polaków, w tym ok. 26 kapłanów katolickich. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.07.31])
KL Soldau: Niemiecki niem. Konzentrationslager (pl. obóz koncentracyjny) KL Soldau (na terenie dzisiejszego Działdowa) — wobec włączenia przez Niemców polskiego powiatu działdowskiego do niem. Regierungsbezirk Allenstein (pl. rejencja olsztyńska) znajdujący się na okupowanym terenie, w którym obowiązywały prawa stosowane w całych Niemczech, a zatem na terenie Niemiec — zaczął działaność w 09.1939, gdy w byłych koszarach 32. Pułku Piechoty Wojska Polskiego Niemcy zorganizowali obój przejściowy dla jeńców wojennych kampanii wrześniowej. Na jesieni 1939 wykorzystywano go także jako areszt tymczasowy. Na przełomie 1939‐1940 przekształcono go w niem. Durchgangslager für polnische Zivilgefangene (pl. obóz przejściowy dla polskich jeńców cywilnych), przed wysłaniem dalej do obozów koncentracyjnych. W rzeczywistości wykorzystywany był wówczas do eksterminacji polskiej inteligencji w ramach ludobójczego programu niem. «Intelligenzaktion», a także eksterminacji osób niepełnosprawnych w ramach «Aktion T4». Następnie w 05.1940 obóz przekształcono w niem. Arbeitserziehungslager (pl. Wychowawczy Obóz Pracy), a w końcu w obóz karny dla więźniów karnych i politycznych, w większości skazanych na śmierć. W latach 1939‐1941 w KL Soldau Niemcy przetrzymywali, poniżając i torturując, setki polskich duchownych i zakonników. Ok. 80 księży, zakonników i zakonnic zamordowano. Mordowano ich w samym obozie, strzałem w głowę, oraz w miejscach masowych egzekucji w okolicznych lasach (las Białucki, las w Malinowie, Komorniki). Ani dat ani dokładnych miejsc mordu duchownych nie udało się ustalić. Razem w KL Soldau zamordowano ok. 15,000 ofiar, wśród nich tysiące pacjentów zakładów psychiatrycznych (w ramach «Aktion T4»). (więcej na: mazowsze.hist.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.17], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23])
KL Dachau: KL Dachau w niemieckiej Bawarii, założony w 1933, stał się głównym niemieckim niem. Konzentrationslager (pl. obóz koncentracyjny) KL dla księży katolickich w czasie II wojny światowej: 09.11.1940 Reichsführer‐SS Heinrich Himmler, szef SS, Gestapo i niemieckiej policji, w wyniku interwencji Watykanu, podjął decyzję o przeniesieniu wszystkich duchownych przetrzymywanych w różnych obozach koncentracyjnych do obozu KL Dachau. Pierwsze większe transporty miały miejsce 08.12.1940. W KL Dachau Niemcy więzili ok. 3,000 kapłanów, w tym ok. 1,800 polskich. Kapłanów zmuszano do niewolniczej pracy na tzw. „Plantagach” — niem. „Die Plantage”, największym w Europie, zarządzanym przez ludobójcze SS ogrodzie ziołowym, składającym się z wielu szklarni, budynków laboratoryjnych i ziemi ornej, gdzie prowadzono eksperymenty z noymi lekami naturalnymi — przez wiele godzin, bez przerw, bez ochronnych ubrań, bez pożywienia. Pracowali przy budowach, m.in. krematorium. W barakach więziennych panował głód, szczególnie w latach 1941‐1942, zimą przejmujące zimno a latem nieznośny upał. Więźniowie zapadali na choroby, w szczególności gruźlicę. Na wielu przeprowadzano zbrodnicze „eksperymenty medyczne” — in 11.1942 ok. 20 kapłanów otrzymało zastrzyki z flegmony; od 07.1920 do 05.1944 ok. 120 poddanych zostało eksperymentom malarycznym. Ponad 750 polskich duchownych zostało przez Niemców zamordowanych, w tym wielu zagazowanych w ośrodku eutanacyjnym Scholoss Hartheim w Austrii. System obozów KL Dachau w szczytowym momencie miał ok. 100 podobozów niewolniczej pracy przymusowej — w południowych Niemczech i Austrii. Udokumentowanych zostało ok. 32,000 przypadków śmierci w obozie, tysiące zginęło bez śladu. W momencie oswobodzenia 29.04.1945 przez wojska USA ok. 10,000 na 30,000 więźniów było chorych… (więcej na: www.kz-gedenkstaette-dachau.deKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.10], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.05.30])
KL Hohenbruch: niem. Konzentrationslager (pl. obóz koncentracyjny) KL Hohenbruch i pracy przymusowej, głównie dla Polaków — m.in. zatrzymanymi w ramach tzw. «Intelligenzaktion» — działający w latach 1939‐1944/1945 w Prusach Wschodnich, niedaleko Królewca. Więźniowie niewolniczo pracowali głównie przy karczowaniu lasu i osuszaniu bagien. Przetrzymywano w nim kilka tysięcy więźniów. Prawd. ok 200 zostało zamordowanych. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.17])
Springborn: We franciszkańskim klasztorze w Springborn (dziś Stoczek Klasztorny) Niemcy więzili od 1938 wielu kapłanów, m.in. w 1938 biskupów austriackich, a po inwazji Polski w 1939 polskich kapłanów z północnych regionów Polski przed wysłaniem ich do obozów koncentracyjnych. Po 1945 komunazistowskie władze więziły w klasztorze Prymasa Polski, Stefana kard. Wyszyńskiego. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.05.09])
«Intelligenzaktion»: (pl. „akcja inteligencja”) — niemiecki program eksterminacji polskiej elity, głównie inteligencji, przeprowadzony od początku okupacji w 09.1939 do 04.1940, głównie na terenach przyłączonych bezpośrednio do Niemiec, ale także na terenie tzw. Generalnego Gubernatorstwa, gdzie nosił miano «AB‐aktion». W pierwszej fazie, tuż po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, realizowany pod nazwą niem. Unternehmen „Tannenberg” (pl. „operacja Tannenberg”) — w oparciu o opracowane przez jednostkę Zentralstelle II/P (Polen) niemieckiego Głównego Urzędu SD listy proskrypcyjne Polaków (niem. Sonderfahndungsbuch Polen), uznawanych za szczególnie niebezpiecznych dla III Rzeszy. Znalazły się na niej nazwiska 61,000 Polaków. Razem w trakcie tego ludobójstwa planowo i metodycznie zamordowano ok. 50 tys. nauczycieli, księży, przedstawicieli ziemiaństwa, wolnych zawodów, działaczy społecznych i politycznych oraz emerytowanych wojskowych. Kolejnych 50 tys. zesłano do obozów koncentracyjnych, gdzie przeżył tylko znikomy procent. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.10.04])
Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])
Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28])
Wojna polsko‐rosyjska 1919‐1921: Wojna o niepodległość i granice Rzeczpospolitej. Polska odzyskała niepodległość w 1918, ale o granice musiała walczyć z dawnymi potęgami imperialnymi, w szczególności z Rosją. Rosja planowała wzniecenie rewolucji bolszewickiej w krajach zachodu Europy, co stało się przyczyną rozpętania przez nią w 1920 wojny przeciw Polsce. Pokonana został w bitwie warszawskiej, zwanej „cudem nad Wisłą” (jednej z 10 najważniejszych bitew w historii świata, według niektórych historyków), w 08.1920, dzięki której Polska odzyskała część ziem utraconych w ramach rozbiorów Polski w XVIII w., a Europa ocalona została przed ludobójczym komunizmem. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20])
źródła
osobowe:
mazowsze.hist.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.11.02], lomzynskie24.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.03.14], zaginieni1939-45.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.12.04]
bibliograficzne:
„Losy duchowieństwa katolickiego w ZSSR 1917‐1939. Martyrologium”, Roman Dzwonkowski, SAC, wyd. Towarzystwo Naukowe KUL, 2003, Lublin
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
radioolsztyn.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.08.06]
Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. w WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org — proszę spróbować wybierając link poniżej:
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej
Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:
jako temat podając:
MARTYROLOGIUM: WĄDOŁOWSKI Franciszek
Powrót do przeglądania życiorysu:
Kliknij by powrócić do życiorysu