Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska
pełna lista:
wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę
przeszukujKliknij by wyświetlić listę z selekcją kategorii
displayClick to display full list in English
searchClick to display selectable list in English
Martyrologium duchowieństwa — Polska
XX w. (lata 1914 – 1989)
dane osobowe
status
błogosławiony
nazwisko
ZJATYK
inne wersje nazwiska
ZIATYK
imiona
Jan
data beatyfikacji
27.06.2001więcej na
www.swzygmunt.knc.pl
[dostęp: 2013.05.19]
Jan Paweł II, papież RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
funkcja
ojciec zakonny
wyznanie
Ukraiński Kościół greckokatolicki GKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]
zakon
Zgromadzenie Najświętszego Odkupiciela CSsRwięcej na
www.redemptor.pl
[dostęp: 2012.11.23]
(i.e. Redemptoryści)
diecezja / prowincja
Wiceprowincja Lwowska obrządku greckokatolickiego
narodowość
ukraińska
data i miejsce
śmierci
17.05.1952
łagier OzierŁagsieć obozów pracy niewolniczej GUŁAG
dziś: obw. irkucki, Rosja
więcej na
ru.wikipedia.org
[dostęp: 2024.03.19]
szczegóły śmierci
Po niemieckim i rosyjskim najeździe na Rzeczpospolitą w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu w 1944 kolejnej okupacji rosyjskiej — po aresztowaniu 11.04.1945 przez Rosjan wszystkich biskupów greckokatolickich przebywających na terenach przedwojennej Rzeczypospolitej, okupowanych bezpośrednio przez Rosjan oraz „likwidacji” na tzw. pseudosoborze lwowskim 08‑10.03.1946 przez Rosjan Kościoła Greckokatolickiego — internowany przez Rosjan, wraz z wszystkich współbraćmi z innych domów zakonnych, w domu zakonnym Hołosko.
Przesłuchiwany, namawiany do apostazji — bezskutecznie.
17.10.1948 przetransportowany do klasztoru zakonu studytów w Uniowie, gdzie Rosjanie zgromadzili wszystkich zakonników z Ukrainy Zachodniej.
20.01.1950 aresztowany przez Rosjan.
Przetrzymywany był w więzieniach we Lwowie i Złoczowie.
Potem przewieziono do Kijowa.
Od 04.07.1950 do 16.08.1951 przesłuchiwany 38 razy ‑ za każdym razem w nocy, przez ok. 6 godzin.
W sumie przesłuchiwany i niejednokrotnie torturowany 72 razy.
Wiary nie zdradził i nie załamał się.
21.11.1951 skazany w Kijowie przez zbrodniczy rosyjski sąd kapturowy Kolegium Specjalne MGB — za „szerzenie idei rzymskiego papieża, szerzenie katolickiej wiary między narodami świata”, „współpracę z narodową antysowiecką organizacją i za propagandę antysowiecką” — na 10 lat więzienia i niewolniczej pracy przymusowej w rosyjskich obozach koncentracyjnych Gułag.
Przewieziony do rosyjskiego obozu koncentracyjnego nr 7 OzierŁag, w okolicach Tajszetu nad rzeką Biriusą w dorzeczu Angary, w obwodzie irkuckim.
11.04.1952 podtopiony przez rosyjskich strażników w zimnej wodzie, po czym ciężko pobity pałkami i kijami.
Nieprzytomy porzucony na całą noc na zewnątrz baraku.
Przewieziony do obozowego „lazaretu” — prawd. „szpitala obozowego nr 1”, k. wioski Kwitok, ok. 45 km od Tajszetu — gdzie zginął.
przyczyna śmierci
mord
sprawstwo
Rosjanie
data i miejsce
urodzenia
26.12.1899
Odrzechowadziś: gm. Zarszyn, pow. Sanok, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]
śluby zakonne
08.1936 (czasowe)
prezbiterat (święcenia)
ordynacja
30.06.1923 (greckokatolicka katedra przemyskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.10.13])
szczegóły posługi
od ok. 1948
wikariusz generalny — Archieparchia Lwowska, Redemptoryści CSsR — de facto
1944 – 1946
igumen–przełożony — Zboiskadziś: dzielnica we Lwowie, grom. Lwów miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.11.29] ⋄ dom Zgromadzenia GK, Redemptoryści CSsR
do ok. 1944
zastępca prowincjała — Wiceprowincja Lwowska obrządku greckokatolickiego, Redemptoryści CSsR
ok. 1941 – 1944
igumen–przełożony — Tarnopoldziś: grom. Tarnopol miasto, rej. Tarnopol, obw. Tarnopol, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19] ⋄ dom Zgromadzenia GK pw. Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny, Redemptoryści CSsR
1937 – do ok. 1941
profesor — Lwówdzielnica Hołosko
dziś: grom. Lwów miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.11.29] ⋄ Wyższe Seminarium Duchowne, i.e. Studentat, dom Zgromadzenia GK („Hołosko”), Redemptoryści CSsR — wykładowca teologii dogmatycznej i Pisma św.
1937
zakonnik — Lwówdziś: grom. Lwów miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ dom Zgromadzenia GK (przy ul. Zyblikiewicza), Redemptoryści CSsR — skarbnik–ekonom i zastępca igumena–przełożonego
1936 – 1937
zakonnik — Stanisławówdziś: Iwano–Frankiwsk, rej. Stanisławów/Iwano–Frankiwsk, obw. Stanisławów/Iwano–Frankiwsk, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.20] ⋄ dom Zgromadzenia GK pw. Najświętszej Maryi Panny Nieustającej Pomocy, Redemptoryści CSsR
do 08.1936
nowicjat — Lwówdzielnica Hołosko
dziś: grom. Lwów miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.11.29] ⋄ dom Zgromadzenia GK („Hołosko”), Redemptoryści CSsR
15.07.1935
wstąpienie — Redemptoryści CSsR
1925 – 1925
profesor — Przemyśldziś: pow. Przemyśl miasto, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Greckokatolickie Seminarium Duchowne — wykładowca teologii dogmatycznej; także: ojciec duchowny i katecheta w ukraińskim humanistycznym gimnazjum dla dziewcząt
1919 – 1923
student — Przemyśldziś: pow. Przemyśl miasto, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ filozofia i teologia, Greckokatolickie Seminarium Duchowne
inni związani
szczegółami śmierci
CIKOTOKliknij by wyświetlić biografię Andrzej, STANKIEWICZKliknij by wyświetlić biografię Adam, SZKILNIKKliknij by wyświetlić biografię Jan
miejsca zagłady
nazwy obozów
(+ nr więźnia)
OzierŁag: Specjalny rosyjski kompleks obozów koncentracyjnych i pracy przymusowej dla więźniów politycznych w obw. Irkuckim, funkcjonujący w ramach system Gułag. Założony k. Tajszetu na Syberii decyzją rosyjskiego zbrodniczego ministerstwa MWD z 21.02.1948 (na miejsce m.in. obozu BrackŁag). Początkowo znany pod nazwą OssobŁag nr 7. Więźniowie niewolniczo pracowali nad konstrukcją linii kolejowej Bajkał–Amur — początkowo odcinka Tajszet–Brack, a potem z Bracka to Ust’–Kut (razem ok. 700 km). W 1952 przebywało w nim ok. 37,000 — 40,000 więźniów (jedna czwarta to kobiety). Obóz działał do 1960. (więcej na: de.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.04.04], gulagmuseum.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.11.14])
TajszetŁag: W Tajszecie, w obwodzie irkuckim na Syberii, funkcjonował szereg łagrów GUŁAG‑u — m.in. obozy OzierŁag i Angarskojłag — w których więźniowie pracowali m.in. przy wyrębie lasów i konstrukcji linii kolejowych i dróg. TajszetŁag utworzony został 26.04.1943 na bazie obozu JużŁag. Przetrzymywano w nim 12,577 (07.1945), 16,980 (01.10.1945), 51,573 (04.01.1946) więźniów. Zlikwidowany 29.04.1946 i przekształcony w BrackŁag, który funkcjonował do 1947. Przetrzymywano w nim 9,958 (06.1946), 11,745 (11.1946), 11,444 (01.01.1947) więźniów. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.10], www.taishet.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.10])
Gułag: Akronim Gułag pochodzi od ros. Главное управление исправительно–трудовых лагерей и колоний (pl. Główny Zarząd Poprawczych Obozów Pracy). Sieć rosyjskich obozów koncentracyjnych niewolniczej pracy przymusowej formalnie założony został decyzją najwyższych władz rosyjskich 27.06.1929. Kontrolę przejęło OGPU, poprzednik ludobójczego NKWD (od 1934) i MGB (od 1946). Poszczególne łagry (obozy) powstawały często w oddalonych, słabo zaludnionych obszarach, na których budowano ważne dla rosyjskiego państwa obiekty przemysłowe lub transportowe. Modelem stała się pierwsza „wielka budowa komunizmu”, czyli Kanał Białomorsko–Bałtycki (1931‑1932), a za twórcę ukształtowanego tam systemu wykorzystania niewolniczej pracy przymusowej w ramach Gułagu, uznawany jest Naftali Frenkel, żydowskiego pochodzenia. Jednorazowo przetrzymywano w nich do 12 mln więźniów, czyli ok. 5% ludności Rosji. Aleksander Sołżenicyn w książce „Archipelag GUŁag” szacował, że w Gułag do 1956 uśmiercono ok. 60 mln ludzi. Formalnie rozwiązany 20.01.1960. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09])
Kijów (Łukianiwska): Rosyjskie więzienie polityczne w Kijowie, w I połowie XX w. prowadzone przez ludobójcze NKWD, określane nieformalnie jako więzienie nr 1, formalnie jako Śledcze Więzienie Nr 13 (SIZO#13). Założone w początkach XIX w. W XX w., za czasów sowieckich, cerkiew więzienna przekształcona została na kolejny blok cel. W czasach władzy J. Stalina w Rosji przeszło przezeń ponad 25,000 więźniów. (więcej na: en.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.09.21])
Lwów (Brygidki): Więzienie karne, wówczas przy ul. Kazimierzowskiej 34, we Lwowie — w budynkach b. klasztory ss. Zakonu św. Brygidy, 1784 — po pierwszym rozbiorze Polski i po kasacie zakonu w ramach tzw. kasat józefińskich — zamienionym przez zaborcze władze austriackie na więzienie. W latach 1939‑1941 Rosjanie przetrzymywali tysiące więźniów, w większości Polaków. Ok. 26.06.1941, wobec niemieckiej inwazji i ataku na uprzedniego sojusznika, Rosjan, w trakcie panicznej ucieczki (uciekli ze Lwowa właśnie 26.06.1941) Rosjanie ludobójczo zamordowali kilka tysięcy więźniów. W latach 1941‑1944 więzieniem zarządzali Niemcy i dochodziło do masowych mordów polskich, żydowskich i ukraińskich cywilów. Po rozpoczęciu kolejnej rosyjskiej okupacji w 1944 więzienie, w którym przeprowadzano wyroki śmierci. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.17])
Ribbentrop-Mołotow: Ludobójczy rosyjsko–niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro–Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy–Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko–niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])
Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28])
źródła
osobowe:
old.cssr.lviv.uaKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19]
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
www.catholic.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30], www.youtube.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13], www.cssr.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30], www.heiligenlexikon.deKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30], www.youtube.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13], www.youtube.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13], www.youtube.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13], www.youtube.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13], old.cssr.lviv.uaKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13], www.youtube.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13]
Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. w WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org — proszę spróbować wybierając link poniżej:
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E-majlową
Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:
jako temat podając:
MARTYROLOGIUM: ZJATYK Jan
Powrót do przeglądania życiorysu:
Kliknij by powrócić do życiorysu