• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English
  • CIKOTO Andrzej, źródło: www.marianie.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOCIKOTO Andrzej
    źródło: www.marianie.pl
    zasoby własne
  • CIKOTO Andrzej; źródło: Roman Dzwonkowski, SAC, „Leksykon duchowieństwa polskiego represjonowanego w ZSRS 1939—1988”, wyd. Towarzystwo Naukowe KUL, 2003, Lublin, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOCIKOTO Andrzej
    źródło: Roman Dzwonkowski, SAC, „Leksykon duchowieństwa polskiego represjonowanego w ZSRS 1939—1988”, wyd. Towarzystwo Naukowe KUL, 2003, Lublin
    zasoby własne
  • CIKOTO Andrzej - Stockbridge, USA, źródło: www.marianie.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOCIKOTO Andrzej
    Stockbridge, USA
    źródło: www.marianie.pl
    zasoby własne
  • CIKOTO Andrzej - 1948/1949, Czyta, źródło: commons.wikimedia.org, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOCIKOTO Andrzej
    1948/1949, Czyta
    źródło: commons.wikimedia.org
    zasoby własne

status

Sługa Boży

nazwisko

CIKOTO

imiona

Andrzej

  • CIKOTO Andrzej - Tablica pamiątkowa, kościół pw. św. Stanisława, Sankt Petersburg, źródło: ipn.gov.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOCIKOTO Andrzej
    Tablica pamiątkowa, kościół pw. św. Stanisława, Sankt Petersburg
    źródło: ipn.gov.pl
    zasoby własne

funkcja

ojciec zakonny

wyznanie

Kościół katolicki obrządku bizantyjsko–słowiańskiego BSwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.01.13]

Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

zakon

Zgromadzenie Księży Marianów Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny MICwięcej na
www.marianie.pl
[dostęp: 2012.11.23]

(i.e. Marianie)

diecezja / prowincja

administratura apostolska BS Harbinu (Rosja)więcej na
www.catholic-hierarchy.org
[dostęp: 2022.12.04]

archidiecezja wileńskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]

diecezja wileńskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]

akademickie wyróżnienia

kandydat świętej teologii

narodowość

białoruska

data i miejsce
śmierci

11.02.1952

ITŁ OzierŁagsieć obozów pracy niewolniczej GuŁAG
dziś: Nowoczunka, rej. Czunskij, obw. irkucki, Rosja

więcej na
ru.wikipedia.org
[dostęp: 2024.03.19]
ru.wikipedia.org
[dostęp: 2024.04.12]

alt. daty i miejsca
śmierci

13.02.1952

ITŁ OzierŁagsieć obozów pracy niewolniczej GuŁAG
dziś: Czuksza, rej. Czunskij, obw. irkucki, Rosja

więcej na
ru.wikipedia.org
[dostęp: 2024.03.19]
ru.wikipedia.org
[dostęp: 2024.04.12]

szczegóły śmierci

Pierwszy raz aresztowany w 1920 przez Rosjan.

Zwolniony.

Aresztowany 22.12.1948 przez Chińczyków w Harbinie wraz z 4 innymi kapłanami i 2 świeckimi wykładowcami prowadzonej przez oo. Marianów liceum im. św. Mikołaja w Harbinie.

25.12.1948 wydalony z Chin i wydany w ręce ludobójczej rosyjskiej organizacji MGB (NKWD).

27.12.1948 umieszczony w syberyjskim więzieniu Czyta.

Do 05.1949 wielokrotnie przesłuchiwany, torturowany.

Oskarżony o „zorganizowanie grupy terrorystycznej w liceum im. św. Mikołaja, agitację antyrosyjską, szpiegostwo na rzecz Watykanu”.

28.09.1949 skazany — zaocznie w Moskwie, przez ludobójczy sąd kapturowy «Trojka MGB» — na 25 lat niewolniczej pracy przymusowej w rosyjskich obozach koncentracyjnych Gułag.

W 11.1949 przewieziony do grupy obozów koncentracyjnych k. Tajszetu (ITŁ AngarŁag, ITŁ OzierŁag).

Przebywał w kilku obozach — łagpunktach — m.in. w miejscowościach Tajszet, Czukcza (od 19.01.1950), Nowoczunka (od 04.1951) i z powrotem w Tajszecie (od 06.1951).

Odtąd przebywał w „szpitala” obozowych: w łagpunkcie nr 11 oraz łagpunkcie nr 38 (szpital „Ozierstroj”).

W tym ostatnim — prawd. we wsi Nowoczunka nad rzeką Czunka, ok. 200 km od Bracka — chorując na nieleczone ropiejące wrzody, szczególnie na nogach, miał zginąć.

alt. szczegóły śmierci

Alternatywnie zmarł we wsi Czuksza, ok. 140 km od Bracka

przyczyna śmierci

eksterminacja: wycieńczenie i choroba

sprawstwo

Rosjanie

miejsca i wydarzenia

ITŁ OzierŁagKliknij by przejść do opisu, ITŁ AngarŁagKliknij by przejść do opisu, OsobŁagsKliknij by przejść do opisu, GułagKliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu

data i miejsce
urodzenia

05.12.1891

Pławuszkadawn.: część folwarku Tupalszczyzna
dziś: ssow. Żodziszki, rej. Smorgonie, obw. Grodno, Białoruś

więcej na
be.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.06]

śluby zakonne

24.09.1921 (czasowe)

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

13.06.1914 (Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
)

szczegóły posługi

1939 – 1948

administrator apostolski i.e. archimandryta — Harbindziś: prow. Heilongjiang, Chiny
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Apostolska Administratura Harbinu katolickiego obrządku bizantyjsko–słowiańskiego (rosyjskiego) — nominacja: 20.10.1939

21.07.1933 – 22.07.1939

przełożony generalny — Rzymdziś: prow. Rzym, reg. Lacjum, Włochy
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Dom Generalny (na Corso Vittorio Emanuele 284), Marianie MIC

1925 – 1933

przełożony — Drujadziś: ssow. Druja, rej. Brasław, obw. Witebsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.29]
⋄ dom Zgromadzenia, Marianie MIC — także: mistrz nowicjatu (od 1925), założyciel i nauczyciel polskiego Gimnazjum im. Króla Stefana Batorego

1923 – 1925

zakonnik — Drujadziś: ssow. Druja, rej. Brasław, obw. Witebsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.29]
⋄ dom Zgromadzenia, Marianie MIC ⋄ parafia RK pw. Trójcy Świętej ⋄ dekanat RK Miorydziś: rej. Miory, obw. Witebsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
— także: administrator (do ok. 1925) i wikariusz (od 1923) lokalnej parafii

1921 – 1923

rekolekcjonista — (terytorium Stanów Zjednoczonych Ameryki)dziś: Stany Zjednoczone Ameryki
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.08.05]
⋄ domy Zgromadzenia, Marianie MIC — misjonarz wśród polskich, litewskich i białoruskich emigrantów, zbierając fundusze nad otwarciem klasztorów Zgromadzenia w Polsce

1920 – 24.09.1921

nowicjat — Mariampoldziś: gm. Mariampol, rej. Mariampol, okr. Mariampol, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.13]
⋄ dom Zgromadzenia, Marianie MIC

01.09.1920

wstąpienie — Marianie MIC

1919 – 1920

profesor — Mińskdziś: obw. miasto Mińsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Seminarium Duchowne — wykładowca teologii fundamentalnej; także: ekonom/prokurator seminarium

1917 – 1919

administrator — Mołodecznodziś: rej. Mołodeczno, obw. Mińsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.06]
⋄ parafia RK pw. św. Kazimierza Królewicza i Wyznawcy ⋄ dekanat RK Wilejkadziś: rej. Wilejka, obw. Mińsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.06]
— także: założyciel i prefekt trzyklasowej szkoły polskiej

1914 – 1917

student — Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ teologia, Cesarska Rzymskokatolicka Akademia Duchowna (1842‐1918) — podyplomowe studia specjalistyczne, uwieńczone tytułem Kandydata Świętej Teologii

1909 – 1913

student — Wilnodziś: rej. Wilno miasto, okr. Wilno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ filozofia i teologia, Seminarium Duchowne

uwagi

Alternatively perished in Chuksha village, c.

140 km from Bratsk

inni związani
szczegółami śmierci

STANKIEWICZKliknij by wyświetlić biogram Adam, ZJATYKKliknij by wyświetlić biogram Jan

miejsca i wydarzenia
opisy

ITŁ OzierŁag: Rosyjski ros. Исправи́тельно‐Трудово́й Ла́герь (pl. Poprawczy Obóz Pracy) ITŁ ros. Озерный (pl. Oziernyj) — obóz koncentracyjny i niewolniczej pracy przymusowej (w ramach kompleksu Gułag) —z siedzibą w miejscowości Tajszet w obw. irkuckim (w 1953‐1954 czasowo w Bracku, w tym samym obwodzie). Założony 07.12.1948 i do 1954 funkcjonujący także jako ros. Особый лагерь (pl. Obóz specjalny) GUŁAG nr 7. Więźniowie, wśród których było wielu Polaków, niewolniczo pracowali przy budowie linii kolejowej Bajkał‐Amur — początkowo odcinka Tajszet‐Brack, a potem z Bracka to Ust'‐Kut (razem ok. 700 km), wyrębem lasów i przetwarzaniem drewna oraz związanym z tym utrzymaniem kompleksów przemysłowych, przy budowie elektrowni wodnej, w kamieniołomach, przy produkcji wapna, w rolnictwie i produkcji dóbr konsumpcyjnych, etc. W szczytowym okresie — do śmierci 05.03.1953 rosyjskiego socjalistycznego przywódcy, Józefa Stalina — przetrzymywano w nim ok. 37,000 więźniów: e.g. 31,881 (01.01.1950); 33,325 (01.01.1951); 37,093 (01.01.1952), z czego jedną czwartą stanowiły kobiety; 31,225 (01.01.1953); 36,152 (01.02.1953); 29,347 (01.01.1954). Zakończył działalność w 1960. (więcej na: de.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.04.04]
, gulagmuseum.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.11.14]
)

ITŁ AngarŁag: Rosyjski ros. Исправи́тельно‐Трудово́й Ла́герь (pl. Poprawczy Obóz Pracy) ITŁ ros. Ангарский (pl. Angarskij) — obóz koncentracyjny i niewolniczej pracy przymusowej (w ramach kompleksu Gułag) —z siedzibą początkowo w miejscowości Brack, a od 1949 w Zajarsku, w obw. irkuckim. Założony 13.01.1947, a 29.09.1948 włączono doń część obozu koncentracyjnego ITŁ TajszetŁag. Więźniowie niewolniczo pracowali przy przy budowie linii kolejowej Brack‐Ust‐Kut (ok. 350 km, część magistrali Bajkalsko‐Amurskiej) i mostu na rzece Angara, dokończeniu linii kolejowej Tajszet‐Brack, przy przewozie towarów koleją do Ust‐Kut nad rzeką Leną, przy transporcie rzecznym wzdłuż rzeka Angara, budowie dróg dojazdowych do wielu farbryk i przedsiębiorstw, przy budowie owego kompleksu przemysłowego (m.in. zakładów utylizacji w Tajszecie, wypalarni cegieł, fabryk produkcji wapna, stoczni rzecznej Ust‐Kut) oraz wielu warsztatach i magazynach (mechanicznych, naprawczych, produkcji odzieży i obuwia obozowego, dostarczania żywności), etc. W szczytowym okresie — do śmierci 05.03.1953 rosyjskiego socjalistycznego przywódcy, Józefa Stalina — przetrzymywano w nim ok. 40,000 więźniów: e.g. 35,959 (01.01.1949); 43,591 (01.01.1950); 41,626 (01.01.1951); 26,858 (01.01.1952); 21,156 (01.01.1953); 20,443 (01.01.1954). Zakończył działalność w 1960. (więcej na: www.gulagmuseum.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20]
)

OsobŁags: Na podstawie dekretu Nr 416‐159сс rosyjskiego rządu z 21.02.1948 rosyjska zbrodnicza organizacja MWD (następca NKWD) utworzyła 28.02.1948 — dekretem No 00219 — wydzieloną sieć obozów w ramach systemu Gułag dla „specjalnej grupy” więźniów politycznych, skazanych z Art. 58 Kodeksu Karnego (mówiącego o „wrogach ludu”, z oskarżenia o zdradę, szpiegostwo, terroryzm, etc.) Początkowo do grupy obozów wchodziły obozy koncentracyjne ITŁ MinŁag, ITŁ GorŁag, ITŁ DubrawŁag, ITŁ StepŁag i ITŁ BerŁag. Później dołączono następne: ITŁ RieczŁag, ITŁ OzierŁag, ITŁ PesczanŁag, ITŁ ŁugŁag, ITŁ KamyszŁag, ITŁ DalŁag, ITŁ WodorazDelŁag. Po śmierci w 1953 rosyjskiego przywódcy socjalistycznego, Józefa Stalina, miały w nim miejsce trzy największe bunty w historii Gułagu: powstanie norylskie, powstanie workuckie i powstanie w Kengir. Ok. 1954 obozy przekształcono w standardowe obozy korekcyjne. (więcej na: en.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.01.26]
)

Gułag: Akronim Gułag pochodzi od ros. Главное управление исправительно‐трудовых лагерей и колоний (pl. Główny Zarząd Poprawczych Obozów Pracy). Sieć rosyjskich obozów koncentracyjnych niewolniczej pracy przymusowej formalnie założony został decyzją najwyższych władz rosyjskich 27.06.1929. Kontrolę przejęło OGPU, poprzednik ludobójczego NKWD (od 1934) i MGB (od 1946). Poszczególne łagry (obozy) powstawały często w oddalonych, słabo zaludnionych obszarach, na których budowano ważne dla rosyjskiego państwa obiekty przemysłowe lub transportowe. Modelem stała się pierwsza „wielka budowa komunizmu”, czyli Kanał Białomorsko‐Bałtycki (1931‐1932), a za twórcę ukształtowanego tam systemu wykorzystania niewolniczej pracy przymusowej w ramach Gułagu, uznawany jest Naftali Frenkel, żydowskiego pochodzenia, który przeszedł do historii jako autor zasady „Z więźnia musimy wycisnąć wszystko w ciągu pierwszych trzech miesięcy — potem nic nam po nim”. Miał być twórcą, wg Aleksandra Sołżenicyna, tzw. „systemu kotłów”, czyli uzależnienia racji żywnościowych od wypracowania określonej liczby procent normy. W zarządzanym przez niego obozie ITŁ BelBałtŁag ukuto pojęcie ZEK — więzień — i.e. ros. заключенный‐каналоармеец (pl. kanałowy żołnierz), które przyjęło się jako określenie więźnia rosyjskich obozów niewolniczej pracy przymusowej. Jednorazowo w obozach Gułag przetrzymywano do 12 mln więźniów, czyli ok. 5% ludności Rosji. Sołżenicyn w książce „Archipelag GUŁag” szacował, że w Gułag do 1956 uśmiercono ok. 60 mln ludzi. Formalnie rozwiązany 20.01.1960. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09]
)

Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
)

źródła

osobowe:
www.marianie.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19]
, www.katolicy.euKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19]

bibliograficzne:
Leksykon duchowieństwa polskiego represjonowanego w ZSRS 1939‐1988”, Roman Dzwonkowski, SAC, wyd. Towarzystwo Naukowe KUL, 2003, Lublin
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
www.marianie.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19]
, www.marianie.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19]
, commons.wikimedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.04.13]
, ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.02.02]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: CIKOTO Andrzej

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu