Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska
pełna lista:
wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę
przeszukujKliknij by wyświetlić listę z selekcją kategorii
displayClick to display full list in English
searchClick to display selectable list in English
Martyrologium duchowieństwa — Polska
XX w. (lata 1914 – 1989)
dane osobowe
nazwisko
STANKIEWICZ
imiona
Adam
funkcja
kapłan diecezjalny
wyznanie
Kościół łaciński (rzymskokatolicki)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
diecezja / prowincja
archidiecezja wileńskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]
diecezja wileńskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]
akademickie wyróżnienia
Kandydat Świętej Teologii
narodowość
białoruska
data i miejsce
śmierci
04.12.1949
łagier OzierŁagsieć obozów pracy niewolniczej GUŁAG
dziś: obw. irkucki, Rosja
alt. daty i miejsca
śmierci
29.11.1949
Szewczenkodziś: rej. Tajszet, obw. irkucki, Rosja
więcej na
ru.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.06]
szczegóły śmierci
W 1938 wydalony z Wilna przez polskie władze — wojewodę wileńskiego, Ludwika Bociańskiego, prawd. masona, zwolennika przymusowej polonizacji Wileńszczyzny — za prowadzenie „białoruskiego stylu pracy duszpasterskiej”.
Do Wilna powrócił po niemieckiej i rosyjskiej inwazji Polski w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej — po aneksji Wilna w 09.1939 przez trzeciego agresora, Litwinów.
Po wygnaniu Niemców pod koniec II wojny światowej w 1944 przez triumfujących Rosjan aresztowany przez Rosjan 05.12.1944 w Wilnie, ale 08.02.1945 zwolniony.
Ponownie aresztowany przez Rosjan 13.04.1949.
Prawd. przetrzymywany w więzieniu Łukiszki w Wilnie.
Oskarżony o „antyrosyjską działalność, o autorstwo książek i artykułów o treści antyrosyjskiej i przechowywanie literatury antyrosyjskiej”.
31.08.1949 skazany przez Rosjan na 25 lat niewolniczej pracy przymusowej w rosyjskich obozach koncentracyjnych — Gułag.
Zesłany do obozu koncentracyjnego OzierŁag (w ramach grupy obozów TajszetŁag).
Tam — k. miasta Tajszet – zginął, w obozowym szpitalu.
By potwierdzić śmierć przebito go kilofem w okolicy serca, a głowę strzaskano drewnianym młotem.
alt. szczegóły śmierci
Pochowany 10.12.1949 na cmentarzu k. wsi Szewczenko, ok. 50 km od Tajszetu, nad rzeką Toporok (dopływ Angary), przy Wschodnio–Syberyjskiej linii kolejowej (odnogi Kolei Transsyberyjskiej).
przyczyna śmierci
eksterminacja
sprawstwo
Rosjanie
data i miejsce
urodzenia
06.01.1892
Orleniętadziś: ssow. Krewo, rej. Smorgonie, obw. Grodno, Białoruś
więcej na
be.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.06]
alt. daty i miejsca
urodzenia
24.12.1891
prezbiterat (święcenia)
ordynacja
28.12.1914
szczegóły posługi
do 1949
duszpasterz {kościół: Wilnodziś: rej. Wilno miasto, okr. Wilno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19], pw. św. Teresy; dek.: Wilnodziś: rej. Wilno miasto, okr. Wilno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]; w Ostrej Bramie}
1942 – 1943
profesor {Wilnodziś: rej. Wilno miasto, okr. Wilno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19], Seminarium Duchowne}, j. litewski
od ok. 1939
dyrektor {Wilnodziś: rej. Wilno miasto, okr. Wilno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19], Białoruskie Gimnazjum Koedukacyjne}
ok. 1938 – 1938
kapelan {parafia: Słonimdziś: rej. Słonim, obw. Grodno, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31], fara pw. św. Andrzeja Apostoła; kościół: pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny; Zgromadzenie Sióstr Niepokalanek}
1929 – 1939
członkostwo {Białoruskie Centrum na Litwie}
1926 – 1936
członkostwo {Wilnodziś: rej. Wilno miasto, okr. Wilno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19], Białoruski Instytut Gospodarki i Kultury}
ok. 1934 – ok. 1938
prefekt {parafia: Wilnodziś: rej. Wilno miasto, okr. Wilno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19], pw. Świętego Ducha; dek.: Wilnodziś: rej. Wilno miasto, okr. Wilno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]}
ok. 1932 – ok. 1933
prefekt {parafia: Wilnodziś: rej. Wilno miasto, okr. Wilno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19], pw. św. Mikołaja Biskupa i Wyznawcy; dek.: Wilnodziś: rej. Wilno miasto, okr. Wilno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]}
od ok. 1928
rezydent {Wilnodziś: rej. Wilno miasto, okr. Wilno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]}
1922 – 1927
poseł {Sejm I kadencji II RP}
wydawca {pismo, „Białoruska Krynica”; także założyciel}
1922 – 1928
prezes {Białoruska Chrześcijańska Demokracja; partia polityczna}, współzałożyciel
1921 – 1938
wiceprezes {Białoruski Komitet Naukowy}
1919 – 1936
członkostwo {Białoruskie Towarzystwo Naukowe}
do ok. 1922
rezydent {parafia: Wilnodziś: rej. Wilno miasto, okr. Wilno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19], pw. św. Mikołaja Biskupa i Wyznawcy; dek.: Wilnodziś: rej. Wilno miasto, okr. Wilno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]}
do ok. 1922
prefekt {Wilnodziś: rej. Wilno miasto, okr. Wilno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19], Białoruskie Gimnazjum Koedukacyjne}
ok. 1915 – ok. 1918
student {Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31], prawo kanoniczne, Cesarska Rzymskokatolicka Akademia Duchowna (1842‑1918)}
ok. 1914
wikariusz {parafia: Borodzieniczedziś: ssow. Ciecierki, rej. Brasław, obw. Witebsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.06], pw. św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny; dek.: Dzisnadziś: rej. Miory, obw. Witebsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.29]}
od ok. 1914
wikariusz {parafia: Drujadziś: ssow. Druja, rej. Brasław, obw. Witebsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.29], pw. Trójcy Świętej; dek.: Dzisnadziś: rej. Miory, obw. Witebsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.29]}
do 1914
student {Wilnodziś: rej. Wilno miasto, okr. Wilno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19], filozofia i teologia, Seminarium Duchowne}
inni związani
szczegółami śmierci
CIKOTOKliknij by wyświetlić biografię Andrzej, GODLEWSKIKliknij by wyświetlić biografię Wincenty, ZJATYKKliknij by wyświetlić biografię Jan
miejsca zagłady
nazwy obozów
(+ nr więźnia)
OzierŁag: Specjalny rosyjski kompleks obozów koncentracyjnych i pracy przymusowej dla więźniów politycznych w obw. Irkuckim, funkcjonujący w ramach system Gułag. Założony k. Tajszetu na Syberii decyzją rosyjskiego zbrodniczego ministerstwa MWD z 21.02.1948 (na miejsce m.in. obozu BrackŁag). Początkowo znany pod nazwą OssobŁag nr 7. Więźniowie niewolniczo pracowali nad konstrukcją linii kolejowej Bajkał–Amur — początkowo odcinka Tajszet–Brack, a potem z Bracka to Ust’–Kut (razem ok. 700 km). W 1952 przebywało w nim ok. 37,000 — 40,000 więźniów (jedna czwarta to kobiety). Obóz działał do 1960. (więcej na: gulagmuseum.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.11.14])
TajszetŁag: W Tajszecie, w obwodzie irkuckim na Syberii, funkcjonował szereg łagrów GUŁAG‑u — m.in. obozy OzierŁag i Angarskojłag — w których więźniowie pracowali m.in. przy wyrębie lasów. (więcej na: www.taishet.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.10])
Gułag: Sieć rosyjskich obozów koncentracyjnych niewolniczej pracy przymusowej. Jednorazowo przetrzymywano w nich do 12 mln więźniów, z których miliony zginęły. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09])
Wilno (Łukiszki): Więzienie w Wilnie wykorzystywany zarówno przez Niemców jak I Rosjan. Miejsce kaźni tysięcy Polaków. Przetrzymywano w nim jednorazowo od 2,000 do 16,000 więźniów. W 06.1941 Rosjanie, po ataku niemieckim, wymordowali większą część więźniów. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19])
Ribbentrop-Mołotow: Ludobójczy rosyjsko–niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro–Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy–Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane Intelligenzaktion, w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko–niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])
źródła
osobowe:
kamunikat.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.01.06], ipsb.nina.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20]
bibliograficzne:, „Leksykon duchowieństwa polskiego represjonowanego w ZSRS 1939‑1988”, Roman Dzwonkowski, SAC, wyd. Towarzystwo Naukowe KUL, 2003, Lublin,
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
history-belarus.byKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02], belarusianheroes.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02], pawet.netKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20], dumki.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02], www.radabnr.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02], charter97.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02], ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.02.02]
Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. w WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org — proszę spróbować wybierając link poniżej:
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E-majlową
Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:
jako temat podając:
MARTYROLOGIUM: STANKIEWICZ Adam
Powrót do przeglądania życiorysu:
Kliknij by powrócić do życiorysu