funkcja

kapłan diecezjalny

wyznanie

Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

diecezja / prowincja

diecezja chełmińskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2012.11.23]
ordynariat polowy Wojska Polskiegowięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.12.20]

honorowe wyróżnienia

order „Polonia Restituta”więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.04.16]
Złoty „Krzyż Zasługi”więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
kanonik honorowywięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14] (katedra pelplińskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14])

data i miejsce
śmierci

11.11.1939

Wielka Piaśnicapot. Piaśnica
dziś: gm. Puck, pow. Puck, woj. pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.10.09]

szczegóły śmierci

przyczyna śmierci

zbiorowy mord

sprawstwo

Niemcy

miejsca i wydarzenia

PiaśnicaKliknij by przejść do opisu, KL StutthofKliknij by przejść do opisu, ZL NeufahrwasserKliknij by przejść do opisu, DL Victoriaschule (Gdańsk)Kliknij by przejść do opisu, «Intelligenzaktion»Kliknij by przejść do opisu, Odpowiedzialność zbiorowa („zakładnicy”)Kliknij by przejść do opisu, Reichsgau Danzig‐WestpreußenKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu, Wojna polsko‐rosyjska 1919‐1921Kliknij by przejść do opisu, Powstanie WielkopolskieKliknij by przejść do opisu

data i miejsce
urodzenia

11.09.1888

Chełmnodziś: gm. Chełmno miasto, pow. Chełmno, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

24.03.1912 (katedra pelplińskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14])

szczegóły posługi

inni związani
szczegółami śmierci

ANGRYKKliknij by wyświetlić biogram Ludwik, BIEŃKOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Jan Antoni, BLAJERKliknij by wyświetlić biogram Błażej, BŁAŻEWSKIKliknij by wyświetlić biogram Ignacy, BORYSIAKKliknij by wyświetlić biogram Jan, BRODOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Jan, DUNAJSKIKliknij by wyświetlić biogram Piotr Paweł, FIEREKKliknij by wyświetlić biogram Anastazy, FITTKAUKliknij by wyświetlić biogram Edmund, GASIŃSKIKliknij by wyświetlić biogram Ludwik, GLISZCZYŃSKIKliknij by wyświetlić biogram Jan, GŁOWAKliknij by wyświetlić biogram Czesław, HEINIGKliknij by wyświetlić biogram Juliusz, HOEFTKliknij by wyświetlić biogram Walter Józef, JAKUBOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Jan Stanisław, JAMRÓGKliknij by wyświetlić biogram Witold (o. Henryk), JÓŹWIAKKliknij by wyświetlić biogram Joanna, KALISZKliknij by wyświetlić biogram Kazimierz Franciszek, KASZUBOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Alojzy, KITZERMANNKliknij by wyświetlić biogram Franciszek, KNITTERKliknij by wyświetlić biogram Alojzy Bernard, KONEWECKIKliknij by wyświetlić biogram Józef, KOTOWSKAKliknij by wyświetlić biogram Maria Jadwiga (s. Alicja), KRĘCKIKliknij by wyświetlić biogram Anastazy, LABUDAKliknij by wyświetlić biogram Bronisław, LEHMANNKliknij by wyświetlić biogram Józef, MOJKOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Julian, MÓWIŃSKIKliknij by wyświetlić biogram Józef, NIKLEWSKIKliknij by wyświetlić biogram Feliks, OLKIEWICZKliknij by wyświetlić biogram Brunon, PRONOBISKliknij by wyświetlić biogram Wojciech, PRZYBYSZKliknij by wyświetlić biogram Franciszek, RACKIKliknij by wyświetlić biogram Czesław, ROMPCAKliknij by wyświetlić biogram Leon, SARNOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Robert Józef, SUDYKliknij by wyświetlić biogram Karol, SZYNALEWSKIKliknij by wyświetlić biogram Franciszek Ksawery Aleksy, SZYPNIEWSKIKliknij by wyświetlić biogram Władysław, UGOFOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Franciszek, WARCZAKKliknij by wyświetlić biogram Augustyn, WĄTRÓBSKIKliknij by wyświetlić biogram Wojciech, WIELEWSKIKliknij by wyświetlić biogram Władysław Sylwester, WILEMSKIKliknij by wyświetlić biogram Czesław Kazimierz, WILEMSKIKliknij by wyświetlić biogram Paweł Feliks, WITKOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Bolesław, WOHLFEILKliknij by wyświetlić biogram Edmund Kazimierz, ZAKRZEWSKIKliknij by wyświetlić biogram Jan, ZĄBEKKliknij by wyświetlić biogram Edmund Leopold, ŻUREKKliknij by wyświetlić biogram Mieczysław

miejsca i wydarzenia
opisy

Piaśnica: W lasach piaśnickich, ok. 1 km od centrum wsi Wielka Piaśnica w pobliżu Wejherowa na Pomorzu, w ramach niem. «Intelligenzaktion», od 10.1939 do 04.1940 Niemcy zamordowali, w masowych egzekucjach, 12,000‐14,000 Polaków z Pomorza Gdańskiego, w większości polskiej inteligencji. Ludobójstwa dokonywały jednostki SS (m.in. z oddziału Wachsturmbann „Eimann”) z pomocą członków paramilitarnej organizacji Volksdeutscher Selbstschutz, zdradzieckich obywateli Polski niemieckiego pochodzenia. Mordowano aresztowane osoby, które znalazły się na wcześniej przygotowanej w Niemczech tzw. niem. „Sonderfahndungsbuch Polen” — imiennej liście proskrypcyjnej „wrogów Rzeszy”. Ofiary dowożono zazwyczaj pociągami do Wejherowa, w doczepionych do zwykłego pojazdu kursowego zamkniętych wagonach. Tam wagony odczepiano i ofiary, po brutalnej selekcji z rodzielaniem rodzin i dzieci, ładowany na samochody ciężarowe i autobusy. Na miejscu czekały na nich doły, wykopywane wcześniej najpierw przez lokalnych niemieckich rolników, a później przez Polaków‐więźniów z obozu niem. Neufahrwasser w Gdańsku, zwanych niem. „Himmelfahrtskommando” (pl. „Komando Wniebowstąpienia”), których po jakimś czasie mordowano i sprowadzano nowych. Ofiary musiały się rozebrać do bielizny, a następnie w grupach po 5‐6 osób były mordowane strzałem w tył głowy, w pozycji stojącej lub klęczącej nad wykopanym dołem. Ranni byli dobijani — niektórzy ciosami kolb karabinowych. Groby zakopywano, a w 1940 zasadzono na nich sadzonki drzew i krzewów. W 1944, wobec zbliżającej się klęski wojennej Niemcy zmusili polskich więźniów z obozu koncentracyjneg KL Stutthof do rozkopania grobów i spalenia zwłok, po czym więźniów zamordowali. Piaśnica określana jest jako „pomorski Katyń” lub „Kaszubska Golgota”. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19])

KL Stutthof: W niemieckim niem. Konzentrationslager (pl. obóz koncentracyjny) KL Stutthof (ówcześnie na terenie Wschodnich Prus należących do Niemiec, dziś: wieś Sztutowo), którego budowę rozpoczęto 02.09.1939, w dzień po niemieckim ataku na Polskę i rozpoczęciu II wojny światowej, Niemcy przetrzymywali razem ok. 110,000‐127,000 osób pochodzących z 28 krajów, w tym 49,000 kobiet i dzieci. Zamordowali ok. 65,000 osób. W dniach 25.01‐27.04. 1945, wobec nacierającej armii rosyjskiej, Niemcy przeprowadzili ewakuację obozu. 09.05.1945, gdy na teren obozu wtargnęli żołnierze rosyjskim, było w nim tylko 100 więźniów. W początkowym okresie (1939‐1940) w KL Stutthof przetrzymywano księży z obszaru Pomorza, by później wysłać ich do obozu koncentracyjnego KL Dachau. Część została zamordowana już w KL Stutthof lub okolicy (na przykład w lesie Stegna). Także w późniejszym czasie wśród więźniów pojawiali się duchowni. (więcej na: www.stutthof.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.07.06])

ZL Neufahrwasser: niem. Zivilgefangenenlager (pl. obóz jeniecki dla osób cywilnych) zorganizowany przez Niemców już w dniu wybuchu wojny, 01.09. 1939, w Gdańsku ‐ Nowym Porcie, w należących do Polski byłych koszarach artyleryjskich, dla Polaków z Pomorza aresztowanych w ramach akcji «Intelligenzaktion» — likwidacji polskiej inteligencji. Z ZL Neufahrwasser więźniowie — zdołano zidentyfikować 2,702 osoby, ale szacuje się, że przez obóz przeszło ok. 10,000 aresztowanych — wysyłani byli do obozu koncentracyjnego KL Stutthof albo bezpośrednio do miejsc zagłady. Obóz działał do 01.04.1940. (więcej na: stutthof.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.10], ofiaromwojny.republika.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.12.04])

DL Victoriaschule (Gdańsk): W dniach 01‐15.09.1939 Niemcy wykorzystali gmach szkoły jako niem. Durchgangslager (pl. obóz przejściowy) — podległy formalnie komendzie niem. Schutzpolizei (pl. Policja Ochronna) i. e. Schupo w Gdańsku, a faktycznie niemieckiej niem. Geheime Staatspolizei (pl. Tajna Policja Państwowa) i.e. Gestapo — dla aresztowanych Polaków z Gdańska. Aresztowani byli okrutnie bici i maltretowani. Liczbę zatrzymanych ocenia się na ok. 3,000. W dniach 07‐15.09.1939 więźniów przeniesiono do obozu przejściowego ZL Neufahrwasser i innych miejsc kaźni, w tym KL Stutthof. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.10], ofiaromwojny.republika.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.12.04])

«Intelligenzaktion»: (pl. „akcja inteligencja”) — niemiecki program eksterminacji polskiej elity, głównie inteligencji, przeprowadzony od początku okupacji w 09.1939 do 04.1940, głównie na terenach przyłączonych bezpośrednio do Niemiec, ale także na terenie tzw. Generalnego Gubernatorstwa, gdzie nosił miano «AB‐aktion». W pierwszej fazie, tuż po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, realizowany pod nazwą niem. Unternehmen „Tannenberg” (pl. „operacja Tannenberg”) — w oparciu o opracowane przez jednostkę Zentralstelle II/P (Polen) niemieckiego Głównego Urzędu SD listy proskrypcyjne Polaków (niem. Sonderfahndungsbuch Polen), uznawanych za szczególnie niebezpiecznych dla III Rzeszy. Znalazły się na niej nazwiska 61,000 Polaków. Razem w trakcie tego ludobójstwa planowo i metodycznie zamordowano ok. 50 tys. nauczycieli, księży, przedstawicieli ziemiaństwa, wolnych zawodów, działaczy społecznych i politycznych oraz emerytowanych wojskowych. Kolejnych 50 tys. zesłano do obozów koncentracyjnych, gdzie przeżył tylko znikomy procent. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.10.04])

Odpowiedzialność zbiorowa („zakładnicy”): Zbrodnicza praktyka stosowana przez Niemców na okupowanych terenach Polski, od pierwszego w zasadzie dnia II wojny światowej. Polegała na wyznaczeniu i publicznym ogłoszeniu listy nazwisk wybranych osób, których życie zależało od bezwzględnego stosowania się do zarządzeń niemieckich. Każde złamanie owych zarządzeń, przez dowolną osobę, niezależnie od okoliczoności, skutowało mordem wyznaczonych „zakładników”. W pierwszych dniach wojny i okupacji stosowowana była m.in. przez niemieckie wojsko Wehrmacht, by zapobiec aktom kontynuacji walk obronych przez polskie społeczeństwo. W późniejszym czasie, w szczególności w zarządzanym przez Niermców Generalnym Gubernartorstwie, stanowiła część oficjalnej polityki władz okupacyjnych — zbiorowej odpowiedzialności za jakiekolwiek akty oporu wobec praktyk okupupanta. Za życie jednego Niemca, choćby i śmierć nastąpiła z przyczyn obyczajowych, Niemcy dokonywali egzekucji od kilkunastu do nawet stu wcześniej wyznaczonych jako „zakładników” Polaków.

Reichsgau Danzig‐Westpreußen: Po polskiej klęsce w kampanii 09.1939, będącej rezultatem paktu Ribbentrop‐Mołotow i stanowiącej pierwszy etap II wojny światowej, i rozpoczęciu w części Polski okupacji niemieckiej (w drugiej, wschodniej części Polski rozpoczęła się okupacja rosyjska), Niemcy podzielili okupowane polskie terytorium na pięć głównych obszarów (i kilka mniejszych). Największy przekształcili w niem. Generalgouvernement (pl. Generalne Gubernatorstwo), przeznaczone wyłącznie dla Polaków i Żydów i stanowiące część tzw. niem. Großdeutschland (pl. Wielkie Niemcy). Dwa przyłączyli do już istniejących niemieckich prowincji. Z dwóch utworzyli odrębne nowe prowincje. Jednym z nich było Pomorze Nadwiślańskie, już 08.10.1939, dekretem przywódcy niemieckiego Adolfa Hitlera wcielone do Niemiec (formalnie zaczął obowiązywać 26.10.1939), a 02.11.1939 przekształcone w prowincję niem. Reichsgau Danzig‐Westpreußen (pl. Okręg Rzeszy Gdańsk‐Prusy Zachodnie), w której obowiązywać miało prawo państwa niemieckiego. Główną osią polityki nowej prowincji, której obszar Niemcy uznali za niem. „Ursprünglich Deutsche” (pl. „rdzennie niemieckie”), mimo iż ok. 85% jej mieszkańców stanowili Polacy, było niem. „Entpolonisierung” (pl. „odpolszczenie”), czyli przymusowa germanizacja. Ok. 60,000 Polaków zamordowano w 1939‐1940, w ramach niem. „Intelligenzaktion”, i.e. eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych, w ok. 432 miejscach skrytobójczych mordów — w tym ok. 220 polskich kapłanów katolickich. Drugie tyle zesłano do niemieckich obozów koncentracyjnych, skąd wróciło niewielu (aresztowano ponad 300 kapłanów, z których w obozach koncentracyjnych zginęło ok. 130). Wysiedlono ok. 124,000‐170,000, przy czym ok. 90,000 do niem. Generalgouvernement. Masowo zmuszano Polaków do podpisywania niemieckiej listy narodowościowej niem. Deutsche Volksliste (pl. folkslista) DVL. Dzieci polskie mogły się uczyć tylko po niemiecku. Zakazano używania języka polskiego podczas katolickich Mszy św., a także podczas spowiedzi. Konfiskowane polskie majątki ziemskie. By jeszcze bardziej ograniczyć liczbę ludności polskiej wysyłano Polaków na roboty przymusowe w głąb Niemiec. Pozostałych Polaków traktowano jako nisko wykwalifikowaną siłę roboczą, izolowano od Niemców i ściśle kontrolowano — legalnie spotykać mogli się najwyżej we trzech lub we troje, nawet we własnych mieszkaniach. Wielu wcielono do niemieckiej armii Wehrmacht. Po zakończeniu działań zbrojnych II wojny światowej nadzorca tej prowincji, niem. Reichsstatthalter (pl. Namiestnik Rzeszy) i niem. Gauleiter (pl. naczelnik okręgu) niemieckiej partii narodowo–socjalistycznej, Albert Maria Forster, został stracony. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.06.24])

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28])

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28])

Wojna polsko‐rosyjska 1919‐1921: Wojna o niepodległość i granice Rzeczpospolitej. Polska odzyskała niepodległość w 1918, ale o granice musiała walczyć z dawnymi potęgami imperialnymi, w szczególności z Rosją. Rosja planowała wzniecenie rewolucji bolszewickiej w krajach zachodu Europy, co stało się przyczyną rozpętania przez nią w 1920 wojny przeciw Polsce. Pokonana został w bitwie warszawskiej, zwanej „cudem nad Wisłą” (jednej z 10 najważniejszych bitew w historii świata, według niektórych historyków), w 08.1920, dzięki której Polska odzyskała część ziem utraconych w ramach rozbiorów Polski w XVIII w., a Europa ocalona została przed ludobójczym komunizmem. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20])

Powstanie Wielkopolskie: Powstanie polskich mieszkańców byłej niemieckiej niem. Posen Provinz (pl. Prowincja Poznańska) na przełomie lat 1918‐1919 — po abdykacji 09.11.1918 niemieckiego cesarza Wilhelma II Hohenzollerna; po rozejmie i zawieszeniu broni między Aliantami a Niemcami podpisanym 11.11.1918 w wagonie sztabowym w Compiègne, w kwaterze marszałka Francji Ferdynanda Focha — co oznaczało de facto zakończenie I wojny światowej — przeciwko powstałej na gruzach Cesarstwa Niemieckiego niemieckiej Republice Weimarskiej, z zamiarem przyłączenia ziem zaboru pruskiego do odrodzonej w 1918 Rzeczypospolitej. Rozpoczęte 27.12.1918 w Poznaniu i zakończone 16.02.1919 rozejmem w Trewirze (w którym znalazły się postanowienia nakazujące Niemcom zaprzestania działań przeciw Polsce), co oznaczało de facto polskie zwycięstwo. Udział w Powstaniu wzięło wielu polskich kapłanów, zarówno jako kapelanów oddziałów powstańczych, jak i członków i przywódców nowych władz polskich na terenach objętych Powstaniem. W 1939, po najeździe niemieckim na Polskę i rozpoczęciu II wojny światowej ci kapłani byli szczególnie prześladowani przez Niemców i w większości zamordowani. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.08.14])

źródła

osobowe:
pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19], work.brp.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.12.28], biblioteka.wejherowo.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19]
bibliograficzne:
„Słownik biograficzny kapłanów diecezji chełmińskiej wyświęconych w latach 1821‐1920”, Henryk Mross, Pelplin, 1995
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
bibliotekacyfrowa.euKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.05.30], biblioteka.wejherowo.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19], docplayer.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.02.15], 2wojna.gdynia.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.11.18], www.audiovis.nac.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30], www.audiovis.nac.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30], rocznikgdynski.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.12.09], www.szkolaslup.zafriko.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.10.04], biblioteka.wejherowo.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19]