Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska
pełna lista:
wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę
przeszukujKliknij by wyświetlić listę z selekcją kategorii
displayClick to display full list in English
searchClick to display selectable list in English
Martyrologium duchowieństwa — Polska
XX w. (lata 1914 – 1989)
dane osobowe
nazwisko
TOMIAK
imiona
Józef
funkcja
kapłan diecezjalny
wyznanie
Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
diecezja / prowincja
archidiecezja gnieźnieńska i poznańska (aeque principaliter)więcej na
www.archpoznan.pl
[dostęp: 2012.11.23]
ordynariat polowy Wojska Polskiegowięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.12.20]
honorowe wyróżnienia
Srebrny „Krzyż Zasługi”więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
„Krzyż Walecznych”więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
data i miejsce
śmierci
08.08.1942
KL Dachauobóz koncentracyjny
dziś: Dachau, rej. Górna Bawaria, kraj Bawaria, Niemcy
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2016.05.30]
alt. daty i miejsca
śmierci
09.08.1942
szczegóły śmierci
Uczestnik Powstania Wielkopolskiego 1918‐1919.
Później, już jako kapelan 3. Pułku Artylerii Polowej Wielkopolskiej (albo 55. Pułku Piechoty) uczestniczył w końcowych walkach z Ukraińcami, w czasie wojny polsko–ukraińskiej 1918‐1920, i z Rosjanami, w czasie wojny polsko–rosyjskiej 1919‐1921.
W czasie pokoju, od 1921, kapelan służby czynnej Wojska Polskiego.
Prawd. w 08.1939 mianowany dziekanem Służby Duszpasterskiej Rzymskokatolickiej przy Dowództwie Okręgu Korpusu Nr VII Poznań i jednocześnie szefem Służby Duszpasterskiej Rzymskokatolickiej przy Armii „Poznań”.
I z tą ostatnią funkcją oraz sztabem Armii „Poznań” związały się prawdopodobnie jego losy podczas pierwszych miesięcy II wojny światowej. Armia „Poznań” rozpoczęła mobilizację w 08.1939, a jej dowódca, gen. Tadeusz Kutrzeba, w rejon mobilizacji — do Gniezna — przybył wraz ze swym sztabem 29.08.1939. Wojna wybuchła po niemieckim ataku 01.09.1939 na Polskę (Rosjanie zaatakowali Polskę 17 dni później). W związku z tym, że niemiecki atak w zasadzie ominął Wielkopolskę — główne siły niemieckie zaatakowały od północy i południa dalej na wschód, omijając Armię „Poznań”, najbardziej na zachód wysuniętą część polskich sił zbrojnych — Armia „Poznań” od 05.09.1939 zaczęła wycofywać się w kierunku Warszawy bez podejmowania walki. Podjęła je dopiero 09.09.1939, rozpoczynając z inicjatywy gen. Kutrzeby i za zgodą naczelnego dowództwa działania zbrojne, którze przeksztaciły się największą bitwę kampanii wrześniowej 1939, zwaną bitwą nad Bzurą. W wyniku przegranej bitwy — zginęło ok. 15,000 polskich żołnierzy, w tym 3 generałów (niemieckie straty były ok. połowy mniejsze) — gen. Kutrzeba rozwiązał 21.09.1939 Armię „Poznań”. Następnego dnia ze sztabem zdołał przedostać się do okrążonej już Warszawy.
W ostatnich dniach oblężenia Warszawy posługiwał w jednym z warszawskich szpitali polowych.
29.09.1939 ujęty przez Niemców w Warszawie, po kapitulacji stolicy.
Początkowo prawd. traktowany na równi z kadrą oficerską, w tym członkami sztabu byłej Armii „Poznań”. Przewieziony został do jenieckiego obozu oficerskiego Oflag VII A Murnau (być może poprzez jeniecki obóz oficerski Oflag IV A Hohnstein). Stamtąd w 12.1939 przetransportowany do Oflagu IX A/Z Rotenburg — tam pełnił funkcję dziekana grupy kapelanów przetrzymywanych w obozie i m.in. prowadził rozmowy z niemiecką komendą obozu.
Następnie 18.04.1940, z pogwałceniem konwencji genewskiej z 27.07.1929, jako jeniec wojskowy przesłany do obozu koncentracyjnego KL Buchenwald, gdzie niewolniczo pracował w kamieniołomach.
W końcu 06‐07.07.1942 przetransportowany do obozu koncentracyjnego KL Dachau, gdzie zginął: zachorował na krwawą biegunkę i ropowicę i w „szpitalu” obozowym prawd. zamordowany zastrzykiem z fenolu.
numery obozowe
31235Kliknij by wyświetlić stronę źródłową (KL DachauKliknij by przejść do opisu), 2185Kliknij by wyświetlić stronę źródłową (KL BuchenwaldKliknij by przejść do opisu)
przyczyna śmierci
mord
sprawstwo
Niemcy
miejsca i wydarzenia
KL DachauKliknij by przejść do opisu, KL BuchenwaldKliknij by przejść do opisu, Oflag IX C Rotenburg an der FuldaKliknij by przejść do opisu, Oflag VII A MurnauKliknij by przejść do opisu, Oflag IV A HohnsteinKliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu, Wojna polsko‐rosyjska 1919‐1921Kliknij by przejść do opisu
data i miejsce
urodzenia
09.03.1890
Wolsztyndziś: gm. Wolsztyn, pow. Wolsztyn, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
alt. daty i miejsca
urodzenia
19.03.1890
prezbiterat (święcenia)
ordynacja
19.12.1914 (katedra gnieźnieńskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14])
szczegóły posługi
1939
dziekan — Dowództwo Okręgu Korpusu DOK Nr VII Poznań, Wojsko Polskie — nominowany prawd. w 08.1939
ok. 1938 – 1939
dziekan — Kuria Polowa przy ul. Miodowej 26, Dowództwo Okręgu Korpusu DOK Nr I Warszawa, Wojsko Polskie
1936 – 1939
proboszcz — Warszawadziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19] ⋄ Dowództwo Okręgu Korpusu DOK Nr I Warszawa, Wojsko Polskie ⋄ parafia wojskowa RK
01.01.1936
proboszcz wojskowy RK — Wojsko Polskie — służby stałej, ze starszeństwem z 01.01.1936, w randze podpułkownika
1929 – 1936
wicedziekan / prodziekan — Dowództwo Okręgu Korpusu DOK Nr VII Poznań, Wojsko Polskie
1929 – 1936
proboszcz — Poznańdziś: pow. Poznań miasto, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Dowództwo Okręgu Korpusu DOK Nr VII Poznań, Wojsko Polskie ⋄ parafia wojskowa RK pw. św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny
1925 – 1929
wikariusz — Poznańdziś: pow. Poznań miasto, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Dowództwo Okręgu Korpusu DOK Nr VII Poznań, Wojsko Polskie ⋄ parafia wojskowa RK pw. św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny — także: kapelan Garnizonu „Poznań”
1920 – 1925
wikariusz — Gnieznodziś: gm. Gniezno miasto, pow. Gniezno, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Dowództwo Okręgu Korpusu DOK Nr VII Poznań, Wojsko Polskie ⋄ parafia wojskowa RK pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika
ok. 1921
starszy kapelan wojskowy RK — Wojsko Polskie — służby stałej, zweryfikowany ze starszeństwem z 01.06.1919, w randze majora
od 1919
kapelan — 55. Pułk Piechoty 14. Dywizji Piechoty Wielkopolskiej, Wojsko Polskie
ok. 1919
kapelan — 3. Pułk Artylerii Lekkiej Wielkopolskiej, Wojsko Polskie
1919
kapelan wojskowy RK — Wojsko Polskie — służby stałej, w randze kapitana
od 1915
wikariusz — Winna Góradziś: gm. Środa Wielkopolska, pow. Środa Wielkopolska, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.02.03] ⋄ parafia RK pw. św. Michała Archanioła ⋄ dekanat RK Miłosławdziś: gm. Miłosław, pow. Września, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.07.18]
1915
wikariusz — Słupiadziś: gm. Stęszew, pow. Poznań, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ parafia RK pw. Wszystkich Świętych ⋄ dekanat RK Stęszewdziś: gm. Stęszew, pow. Stęszew, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.06.20]
do 1915
student — Gnieznodziś: gm. Gniezno miasto, pow. Gniezno, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ filozofia i teologia, Arcybiskupie Duchowne Seminarium Praktyczne (łac. Seminarium Clericorum Practicum)
student — Poznańdziś: pow. Poznań miasto, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ filozofia i teologia, Arcybiskupie Seminarium Duchowne (Collegium Leoninum)
inni związani
szczegółami śmierci
BELONKliknij by wyświetlić biogram Zdzisław Antoni, BRYDACKIKliknij by wyświetlić biogram Ludwik, DACHTERAKliknij by wyświetlić biogram Franciszek, DRWALKliknij by wyświetlić biogram Franciszek, FRANCUZKliknij by wyświetlić biogram Jan, GÓRALIKKliknij by wyświetlić biogram Jan, JĘDRYSIKKliknij by wyświetlić biogram Seweryn (o. Wincenty), KLARZAKKliknij by wyświetlić biogram Józef, KRYŃSKIKliknij by wyświetlić biogram Adolf, LISSOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Czesław Józef, MICHUŁKAKliknij by wyświetlić biogram Jan, MIEGOŃKliknij by wyświetlić biogram Władysław, STOPCZAKKliknij by wyświetlić biogram Marian, SYPERKliknij by wyświetlić biogram Stanisław, SZABELSKIKliknij by wyświetlić biogram Edward, ŚWIDEREKKliknij by wyświetlić biogram Władysław, TRUSSKliknij by wyświetlić biogram Bolesław Cyriak, ZAKRZEWSKIKliknij by wyświetlić biogram Jan, ZIEMIAŃSKIKliknij by wyświetlić biogram Michał Urban, ZIĘBAKliknij by wyświetlić biogram Wojciech
miejsca i wydarzenia
opisy
KL Dachau: KL Dachau w niemieckiej Bawarii, założony w 1933, stał się głównym niemieckim niem. Konzentrationslager (pl. obóz koncentracyjny) KL dla księży katolickich w czasie II wojny światowej: 09.11.1940 Reichsführer‐SS Heinrich Himmler, szef SS, Gestapo i niemieckiej policji, w wyniku interwencji Watykanu, podjął decyzję o przeniesieniu wszystkich duchownych przetrzymywanych w różnych obozach koncentracyjnych do obozu KL Dachau. Pierwsze większe transporty miały miejsce 08.12.1940. W KL Dachau Niemcy więzili ok. 3,000 kapłanów, w tym ok. 1,800 polskich. Kapłanów zmuszano do niewolniczej pracy na tzw. „Plantagach” — niem. „Die Plantage”, największym w Europie, zarządzanym przez ludobójcze SS ogrodzie ziołowym, składającym się z wielu szklarni, budynków laboratoryjnych i ziemi ornej, gdzie prowadzono eksperymenty z noymi lekami naturalnymi — przez wiele godzin, bez przerw, bez ochronnych ubrań, bez pożywienia. Pracowali przy budowach, m.in. krematorium. W barakach więziennych panował głód, szczególnie w latach 1941‐1942, zimą przejmujące zimno a latem nieznośny upał. Więźniowie zapadali na choroby, w szczególności gruźlicę. Na wielu przeprowadzano zbrodnicze „eksperymenty medyczne” — in 11.1942 ok. 20 kapłanów otrzymało zastrzyki z flegmony; od 07.1920 do 05.1944 ok. 120 poddanych zostało eksperymentom malarycznym. Ponad 750 polskich duchownych zostało przez Niemców zamordowanych, w tym wielu zagazowanych w ośrodku eutanacyjnym Scholoss Hartheim w Austrii. System obozów KL Dachau w szczytowym momencie miał ok. 100 podobozów niewolniczej pracy przymusowej — w południowych Niemczech i Austrii. Udokumentowanych zostało ok. 32,000 przypadków śmierci w obozie, tysiące zginęło bez śladu. W momencie oswobodzenia 29.04.1945 przez wojska USA ok. 10,000 na 30,000 więźniów było chorych… (więcej na: www.kz-gedenkstaette-dachau.deKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.10], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.05.30])
KL Buchenwald: W niemieckim niem. Konzentrationslager (pl. obóz koncentracyjny) KL Buchenwald, założonym w 1937 i funkcjonującym do 1945, Niemcy przetrzymywali ok. 238,380 więźniów, z których zamordowali ok. 56,000, w tym tysiące Polaków. Na więźniach prowadzono badania pseudonaukowe, na potrzeby firm Behring‐Werke z Marburga i Instytutu Roberta Kocha z Berlina. Więźniowie niewolniczo pracowali m.in. na potrzeby spółek Gustloff z Weimaru oraz Fritz‐Sauckel produkujących sprzęt zbrojeniowy. Na rzecz Erla‐Maschinenwerk GmbH w Lipsku, Junkers w Schönebeck (samoloty) i Rautal w Wernigerode Niemcy utworzyli specjalne podobozy. W 1945 było ich ponad 100. Do KL Buchenwald początkowo należał też podobóz KL Dora, a od 08.1944 również i podobozy KL Ravensbrück. 08.04.1945 polski więzień, Gwidon Damazyn, na potajemnie przez siebie zrobionym nadajniku krótkofalowym wysłał, wraz z rosyjskim więźniem, informację w świat — do nadciągających Aliantów — z prośbą o pomoc. Usłyszano go i otrzymał odpowiedź: „KL Bu. Trzymajcie się. Nadciągamy z pomocą. Żołnierze Trzeciej Armii” (amerykańskiej). Trzy dni później obóz został wyzwolony. (więcej na: www.buchenwald.deKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.10], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23])
Oflag IX C Rotenburg an der Fulda: Niemiecki oficerski obóz jeniecki w Rotenburg an der Fulda w Hesji. Tu w 12.1939 Niemcy zgromadzili ok. 60‐70 polskich księży katolickich, w większości kapelanów wojskowych, zatrzymanych przez Niemców w 09.1939, po niemieckim ataku na Polskę. W związku z planowanym atakiem na Francję wszystkich — z pogwałceniem konwencji genewskiej z 27.07.1929 — przetransportowano 18.04.1940 do obozu koncentracyjnego KL Buchenwald. Od 06.1940 niem. Zweiglager (pl. podobóz) obozu jenieckiego Oflag IX A/H Spangenberg, odtąd zwany Oflag IX A/Z. (więcej na: en.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.17])
Oflag VII A Murnau: Niemiecki obóz jeniecki dla oficerów polskich w Murnau am Staffelsee w Bawarii, założony w 09.1939 (pierwszych jeńców przywieziono 06.10.1939). Przetrzymywano w nim do 5,457 (w tym 5,114 Polaków, a wśród nich co najmniej 31 generałów) jeńców. Obóz założono w zbudowanych w 1939 koszarach — przeznaczonych na ok. 600 żołnierzy — niewykończonych w zasadzie do końca funkcjonowania obozu. W miarę powiększania się stanów liczebnych w obozie na pomieszczenia dostosowano strychy i piwnice w budynkach mieszkalnych oraz garaże. Obóz wyzwolony został 29.04.1945 przez oddział wojsk amerykańskich. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.10.05])
Oflag IV A Hohnstein: Niemiecki obóz jeniecki dla oficerów polskich. Ulokowany w XV‐wiecznym zamku Hohnstein w Saksonii, na wysokiej 40‐metrowej skale. Założony 01.10.1939. 15.05.1940 większość jeńców przeniesiono do Oflagu IV B Königstein. Pozostali zostali przeniesieni do innych obozów w 10.1940. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.11.17])
Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])
Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28])
Wojna polsko‐rosyjska 1919‐1921: Wojna o niepodległość i granice Rzeczpospolitej. Polska odzyskała niepodległość w 1918, ale o granice musiała walczyć z dawnymi potęgami imperialnymi, w szczególności z Rosją. Rosja planowała wzniecenie rewolucji bolszewickiej w krajach zachodu Europy, co stało się przyczyną rozpętania przez nią w 1920 wojny przeciw Polsce. Pokonana został w bitwie warszawskiej, zwanej „cudem nad Wisłą” (jednej z 10 najważniejszych bitew w historii świata, według niektórych historyków), w 08.1920, dzięki której Polska odzyskała część ziem utraconych w ramach rozbiorów Polski w XVIII w., a Europa ocalona została przed ludobójczym komunizmem. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20])
źródła
osobowe:
www.bohaterowie1939.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.08.14], arolsen-archives.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13], www.ipgs.usKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
audiovis.nac.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.08.14], www.facebook.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.08.14], www.wtg-gniazdo.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.12.28], doi.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.10.09], www.wtg-gniazdo.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.12.28], hinterstacheldraht.jimdo.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.03.14], www.powiatwolsztyn.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.01.06], www.katedrapolowa.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.01.16]
Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. w WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org — proszę spróbować wybierając link poniżej:
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej
Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:
jako temat podając:
MARTYROLOGIUM: TOMIAK Józef
Powrót do przeglądania życiorysu:
Kliknij by powrócić do życiorysu