Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska
pełna lista:
wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę
przeszukujKliknij by wyświetlić listę z selekcją kategorii
displayClick to display full list in English
searchClick to display selectable list in English
Martyrologium duchowieństwa — Polska
XX w. (lata 1914 – 1989)
dane osobowe
nazwisko
FRANCUZ
inne wersje nazwiska
FRANCUS
imiona
Jan
funkcja
kapłan diecezjalny
wyznanie
Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
diecezja / prowincja
diecezja kieleckawięcej na
www.diecezja.kielce.pl
[dostęp: 2012.12.28]
ordynariat polowy Wojska Polskiego RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.12.20]
data i miejsce
śmierci
17.09.1942
KL Dachauobóz koncentracyjny
dziś: Dachau, rej. Górna Bawaria, kraj Bawaria, Niemcy
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2016.05.30]
szczegóły śmierci
Od 17.11.1919, jako kapelan 77. Pułku Piechoty Wojska Polskiego, zwanego Kowieńskim Pułkiem Strzelców, brał udział w wojnie polsko–rosyjskiej 1919‐1921. Pułk m.in. brał udział w zmaganiach w następujących miejscach: w 1920 ochraniał polsko–litewski pas demarkacyjny; w 06.1920, po rozpoczęciu wielkiej rosyjskiej ofensywy, przerzucony do Wilna tam 13‐14.07.1920 wziął udział w obronie miasta przed Rosjanami, tracąc „około 80% bagnetów”; wycofany z Wilna, który Rosjanie przekazali Litwinom, wziął udział w bitwie o Grodno 18‐23.07.1920, tracąc „większość broni ciężkiej”; następnie wycofywał się w nieustannych bojach, m.in. pod Sokółką, Ostrowią Mazowiecką, Wyszkowem, wzdłuż Narwi, aż do Zegrza; w końcu podczas Bitwy Warszawskiej ok. 15.08.1920 (zwanej „Cudem nad Wisłą”), część pułku walczyła 17.08.1920 broniąc Płocka, a druga spod Grodziska Mazowieckiego wzięła udział w kontruderzeniu znad Wieprza, w kierunku Narwi i Prus Wschodnich. W końcu 08.1920 Pułk skoncentrowany został w Modlinie. Następnie dwa z jego batalionów włączono do 1. Dywizji Litewsko–Białoruskiej pod dowództwem gen. Lucjana Żeligowskiego, która w 08‐20.10.1920 — upozorowawszy niesubordynację wobec Naczelnego Wodza Józefa Piłsudskiego — zajęła z rąk litewskich Wilno i jego okolice, proklamując powstanie Litwy Środkowej. Dwa bataliony 77. Pułku wzięły udział w walkach w rejonie Giedrojć, a następnie, jako Kowieński Pułk Strzelców, weszły w skład Wojsk Litwy Środkowej i ochraniały polsko–litewską linię demarkacyjną. 18.04.1922 Litwa Środkowa została przyłączona do Polski.
10.06.1921, na własną prośbę, przeniesiony do rezerwy Wojska Polskiego. W 1923, 1925, 1927 i 1929 powoływany jako kapelan rezerwy Wojska Polskiego (od 1925 każdorazowo na 2 letni okres).
W 08.1939 zmobilizowany i przydzielony do 4. Szpitala Okręgowego — szpitala wojennego nr 401 — w Łodzi.
Po niemieckim ataku 01.09.1939 na Polskę (Rosjanie zaatakowały Polskę 17.09.1939) i rozpoczęciu II wojny światowej, 05‐06.09.1939, w nocy, ewakuowany do Warszawy, a potem dalej na wschód.
17.09.1939, w dniu rosyjskiego ataku na Polskę, przekroczył granicę węgierską i został internowany.
Następnie został kapelanem utworzonego w Budapeszcie Katolickiego Duszpasterstwa Polskiego na Węgrzech i posługiwał wśród internowanych żołnierzy polskich w obozie w miejscowości Nagymaros k. Esztergom.
W 12.1939 (według niektórych źródeł wiosną 1940) usiłował — na własną rękę — powrócić do okupowanego przez Niemcy kraju, ale został aresztowany na granicy między utworzonym i zarządzanym przez Niemców niem. Generalgouvernement (pl. Generalne Gubernatorstwo) a Słowacją przez Słowaków i przekazany Niemcom.
23.12.1939 Zawieziony do obozu jenieckiego Stalag XVII A w Kaisersteinbruch w Austrii.
Stamtąd ok. 19.03.1940 wywieziony do obozu jenieckiego Oflag IX C Rotenburg an der Fulda, a następnie, z pogwałceniem konwencji genewskiej z 27.07.1929, 18.04.1940 do obozu koncentracyjnego KL Buchenwald.
W końcu 23‐26.06.1942 zawieziony do obozu koncentracyjnego KL Dachau, gdzie został zamordowany — niemiecki kapo zanurzył mu głowę w dole kloacznym i przytrzymał aż do zgonu.
numery obozowe
30639Kliknij by wyświetlić stronę źródłową (KL DachauKliknij by przejść do opisu), 2499Kliknij by wyświetlić stronę źródłową (KL BuchenwaldKliknij by przejść do opisu), 40450Kliknij by wyświetlić stronę źródłową (Oflag IX C Rotenburg an der FuldaKliknij by przejść do opisu)
przyczyna śmierci
mord
sprawstwo
Niemcy
miejsca i wydarzenia
KL DachauKliknij by przejść do opisu, KL BuchenwaldKliknij by przejść do opisu, Oflag IX C Rotenburg an der FuldaKliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu, Wojna polsko‐rosyjska 1919‐1921Kliknij by przejść do opisu
data i miejsce
urodzenia
24.12.1894
Jarosławicedziś: gm. Tuczępy, pow. Busko‐Zdrój, woj. świętokrzyskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.10.09]
alt. daty i miejsca
urodzenia
26.12.1894
prezbiterat (święcenia)
ordynacja
15.07.1917
szczegóły posługi
1937 – 1939
proboszcz — Koniecznodziś: gm. Włoszczowa, pow. Włoszczowa, woj. świętokrzyskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.06.07] ⋄ parafia RK pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK Włoszczowadziś: gm. Włoszczowa, pow. Włoszczowa, woj. świętokrzyskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
1926 – 1936
proboszcz — Strożyskadziś: gm. Nowy Korczyn, pow. Busko‐Zdrój, woj. świętokrzyskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.06.07] ⋄ parafia RK pw. Wszystkich Świętych ⋄ dekanat RK Pacanówdziś: gm. Pacanów, pow. Busko‐Zdrój, woj. świętokrzyskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.06.07]
1922 – 1926
proboszcz — Stradówdziś: gm. Czarnocin, pow. Kazimierza Wielka, woj. świętokrzyskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.06.07] ⋄ parafia RK pw. św. Bartłomieja Apostoła ⋄ dekanat RK Skalbmierzdziś: gm. Skalbmierz, pow. Kazimierza Wielka, woj. świętokrzyskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
1921 – 1922
wikariusz — Działoszycedziś: gm. Działoszyce, pow. Pińczów, woj. świętokrzyskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.06.07] ⋄ parafia RK pw. Trójcy Świętej ⋄ dekanat RK Skalbmierzdziś: gm. Skalbmierz, pow. Kazimierza Wielka, woj. świętokrzyskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
1919 – 1921
kapelan wojskowy RK — 77. Pułk Piechoty, zwany Kowieńskim Pułkiem Strzelców, Wojsko Polskie — 10.06.1921 przeniesiony do rezerwy Wojska Polskiego; zweryfikowany jako kapelan, ze starszeństwem od 01.06.1919, w randze kapitana
1919
prefekt — Kielcedziś: pow. Kielce miasto, woj. świętokrzyskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ szkoły powszechne — przy ul. Baranówek, Starochęcińskiej i Karczówkowskiej
1919
wikariusz — Skalbmierzdziś: gm. Skalbmierz, pow. Kazimierza Wielka, woj. świętokrzyskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ parafia RK pw. św. Jana Chrzciciela ⋄ dekanat RK Skalbmierzdziś: gm. Skalbmierz, pow. Kazimierza Wielka, woj. świętokrzyskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
1919
wikariusz — Dąbrowa Górniczadziś: pow. Dąbrowa Górnicza miasto, woj. śląskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.12.11] ⋄ parafia RK pw. Matki Bożej Anielskiej i św. Aleksandra ⋄ dekanat RK Będzindziś: pow. Będzin, woj. śląskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.12.11]
1918 – 1919
wikariusz — Strzemieszycedziś: dzielnica Strzemieszyce Wielkie w Dąbrowie Górniczej, pow. Dąbrowa Górnicza miasto, woj. śląskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.18] ⋄ parafia RK pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa ⋄ dekanat RK Będzindziś: pow. Będzin, woj. śląskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.12.11] — p.o.
1918 – 1919
wikariusz — Nowe Brzeskodziś: gm. Nowe Brzesko, pow. Proszowice, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.28] ⋄ parafia RK pw. Wszystkich Świętych ⋄ dekanat RK Proszowicedziś: gm. Proszowice, pow. Proszowice, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] — etat formalny
1917 – 1918
wikariusz — Olkuszdziś: gm. Olkusz, pow. Olkusz, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.06.07] ⋄ parafia RK pw. św. Andrzeja Apostoła ⋄ dekanat RK Olkuszdziś: gm. Olkusz, pow. Olkusz, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.06.07]
1910 – 1917
student — Kielcedziś: pow. Kielce miasto, woj. świętokrzyskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ filozofia i teologia, Seminarium Duchowne
inni związani
szczegółami śmierci
BELONKliknij by wyświetlić biogram Zdzisław Antoni, BRYDACKIKliknij by wyświetlić biogram Ludwik, DACHTERAKliknij by wyświetlić biogram Franciszek, DRWALKliknij by wyświetlić biogram Franciszek, GÓRALIKKliknij by wyświetlić biogram Jan, JĘDRYSIKKliknij by wyświetlić biogram Seweryn (o. Wincenty), KLARZAKKliknij by wyświetlić biogram Józef, KRYŃSKIKliknij by wyświetlić biogram Adolf, LISSOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Czesław Józef, MICHUŁKAKliknij by wyświetlić biogram Jan, MIEGOŃKliknij by wyświetlić biogram Władysław, STOPCZAKKliknij by wyświetlić biogram Marian, SYPERKliknij by wyświetlić biogram Stanisław, SZABELSKIKliknij by wyświetlić biogram Edward, ŚWIDEREKKliknij by wyświetlić biogram Władysław, TOMIAKKliknij by wyświetlić biogram Józef, TRUSSKliknij by wyświetlić biogram Bolesław Cyriak, ZAKRZEWSKIKliknij by wyświetlić biogram Jan, ZIEMIAŃSKIKliknij by wyświetlić biogram Michał Urban, ZIĘBAKliknij by wyświetlić biogram Wojciech
miejsca i wydarzenia
opisy
KL Dachau: KL Dachau w niemieckiej Bawarii, założony w 1933, stał się głównym niemieckim niem. Konzentrationslager (pl. obóz koncentracyjny) KL dla księży katolickich w czasie II wojny światowej: 09.11.1940 Reichsführer‐SS Heinrich Himmler, szef SS, Gestapo i niemieckiej policji, w wyniku interwencji Watykanu, podjął decyzję o przeniesieniu wszystkich duchownych przetrzymywanych w różnych obozach koncentracyjnych do obozu KL Dachau. Pierwsze większe transporty miały miejsce 08.12.1940. W KL Dachau Niemcy więzili ok. 3,000 kapłanów, w tym ok. 1,800 polskich. Kapłanów zmuszano do niewolniczej pracy na tzw. „Plantagach” — niem. „Die Plantage”, największym w Europie, zarządzanym przez ludobójcze SS ogrodzie ziołowym, składającym się z wielu szklarni, budynków laboratoryjnych i ziemi ornej, gdzie prowadzono eksperymenty z noymi lekami naturalnymi — przez wiele godzin, bez przerw, bez ochronnych ubrań, bez pożywienia. Pracowali przy budowach, m.in. krematorium. W barakach więziennych panował głód, szczególnie w latach 1941‐1942, zimą przejmujące zimno a latem nieznośny upał. Więźniowie zapadali na choroby, w szczególności gruźlicę. Na wielu przeprowadzano zbrodnicze „eksperymenty medyczne” — in 11.1942 ok. 20 kapłanów otrzymało zastrzyki z flegmony; od 07.1920 do 05.1944 ok. 120 poddanych zostało eksperymentom malarycznym. Ponad 750 polskich duchownych zostało przez Niemców zamordowanych, w tym wielu zagazowanych w ośrodku eutanacyjnym Scholoss Hartheim w Austrii. System obozów KL Dachau w szczytowym momencie miał ok. 100 podobozów niewolniczej pracy przymusowej — w południowych Niemczech i Austrii. Udokumentowanych zostało ok. 32,000 przypadków śmierci w obozie, tysiące zginęło bez śladu. W momencie oswobodzenia 29.04.1945 przez wojska USA ok. 10,000 na 30,000 więźniów było chorych… (więcej na: www.kz-gedenkstaette-dachau.deKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.10], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.05.30])
KL Buchenwald: W niemieckim niem. Konzentrationslager (pl. obóz koncentracyjny) KL Buchenwald, założonym w 1937 i funkcjonującym do 1945, Niemcy przetrzymywali ok. 238,380 więźniów, z których zamordowali ok. 56,000, w tym tysiące Polaków. Na więźniach prowadzono badania pseudonaukowe, na potrzeby firm Behring‐Werke z Marburga i Instytutu Roberta Kocha z Berlina. Więźniowie niewolniczo pracowali m.in. na potrzeby spółek Gustloff z Weimaru oraz Fritz‐Sauckel produkujących sprzęt zbrojeniowy. Na rzecz Erla‐Maschinenwerk GmbH w Lipsku, Junkers w Schönebeck (samoloty) i Rautal w Wernigerode Niemcy utworzyli specjalne podobozy. W 1945 było ich ponad 100. Do KL Buchenwald początkowo należał też podobóz KL Dora, a od 08.1944 również i podobozy KL Ravensbrück. 08.04.1945 polski więzień, Gwidon Damazyn, na potajemnie przez siebie zrobionym nadajniku krótkofalowym wysłał, wraz z rosyjskim więźniem, informację w świat — do nadciągających Aliantów — z prośbą o pomoc. Usłyszano go i otrzymał odpowiedź: „KL Bu. Trzymajcie się. Nadciągamy z pomocą. Żołnierze Trzeciej Armii” (amerykańskiej). Trzy dni później obóz został wyzwolony. (więcej na: www.buchenwald.deKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.10], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23])
Oflag IX C Rotenburg an der Fulda: Niemiecki oficerski obóz jeniecki w Rotenburg an der Fulda w Hesji. Tu w 12.1939 Niemcy zgromadzili ok. 60‐70 polskich księży katolickich, w większości kapelanów wojskowych, zatrzymanych przez Niemców w 09.1939, po niemieckim ataku na Polskę. W związku z planowanym atakiem na Francję wszystkich — z pogwałceniem konwencji genewskiej z 27.07.1929 — przetransportowano 18.04.1940 do obozu koncentracyjnego KL Buchenwald. Od 06.1940 niem. Zweiglager (pl. podobóz) obozu jenieckiego Oflag IX A/H Spangenberg, odtąd zwany Oflag IX A/Z. (więcej na: en.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.17])
Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])
Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28])
Wojna polsko‐rosyjska 1919‐1921: Wojna o niepodległość i granice Rzeczpospolitej. Polska odzyskała niepodległość w 1918, ale o granice musiała walczyć z dawnymi potęgami imperialnymi, w szczególności z Rosją. Rosja planowała wzniecenie rewolucji bolszewickiej w krajach zachodu Europy, co stało się przyczyną rozpętania przez nią w 1920 wojny przeciw Polsce. Pokonana został w bitwie warszawskiej, zwanej „cudem nad Wisłą” (jednej z 10 najważniejszych bitew w historii świata, według niektórych historyków), w 08.1920, dzięki której Polska odzyskała część ziem utraconych w ramach rozbiorów Polski w XVIII w., a Europa ocalona została przed ludobójczym komunizmem. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20])
źródła
osobowe:
www.ordynariat.wp.mil.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23], pik.kielce.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.12.28], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.01.06], www.ipgs.usKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
kielce.wyborcza.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.06.07], nk.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.06.07], kielce.wyborcza.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.06.07], doi.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.10.09], hinterstacheldraht.jimdo.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.03.14], www.tuczepy.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.06.07], kielce.wyborcza.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.06.07], www.tuczepy.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.06.07], pik.kielce.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.12.28], www.katedrapolowa.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.01.16]
Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. w WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org — proszę spróbować wybierając link poniżej:
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej
Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:
jako temat podając:
MARTYROLOGIUM: FRANCUZ Jan
Powrót do przeglądania życiorysu:
Kliknij by powrócić do życiorysu