Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska
pełna lista:
wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę
przeszukujKliknij by wyświetlić listę z selekcją kategorii
displayClick to display full list in English
searchClick to display selectable list in English
Martyrologium duchowieństwa — Polska
XX w. (lata 1914 – 1989)
dane osobowe
nazwisko
PALINCEUSZ
imiona
Józef
funkcja
kapłan diecezjalny
wyznanie
Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
diecezja / prowincja
diecezja łódzkawięcej na
archidiecezja.lodz.pl
[dostęp: 2013.05.19]
data i miejsce
śmierci
31.05.1942
KL Dachauobóz koncentracyjny
dziś: Dachau, rej. Górna Bawaria, kraj Bawaria, Niemcy
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2016.05.30]
szczegóły śmierci
17.07.1920, w czasie wojny polsko–rosyjskiej 1919‐1921, jako uczeń gimnazjum w Piotrkowie Trybunalskim, wobec rosyjskiego najazdu ochotniczo wstąpił do Wojska Polskiego. Został przydzielony do 202. Ochotniczego Pułku Piechoty, zwanego też „harcerskim”, mającego stanowić część Armii Ochotniczej Wojska Polskiego pod dowództwem jej Generalnego Inspektora, gen. broni Józefa Hallera, utworzonej 07.07.1920. Wraz z ok. 200 szeregowymi odmaszerował do Warszawy, gdzie ostatecznie formował się 2. Batalion owego pułku, i prawd. udał się na Front Północny. 202. Pułk wziął udział decydującej Bitwie Warszawskiej (zwanej słusznie „Cudem na Wisłą”) ok. 15.08.1920 — precyzyjniej w bitwie nad Wkrą (14‐18.08.1920) — a później, podczas pogoni zza uciekającymi Rosjanami, w bitwie nad Niemnem (20‐26.09.1920). Do Piotrkowa wrócił 17.11.1920 i został z wojska zwolniony.
Po niemieckim i rosyjskim najeździe na Rzeczpospolitą w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, wobec opuszczenia parafii przez proboszcza i wikariusza (Niemcy wkroczyli do Łęczycy 07.09.1939) został tymczasowym jej administratorem. Podjął obowiązki, gdy dozwolono mu powrócić do parafialnego kościoła, który przez jakiś czas Niemcy zamienili na areszt, gdzie więźniów trzymano w strasznych warunkach, zmuszając do załatwiania potrzeb fizjologicznych na miejscu.
Aresztowany przez Niemców 20.03.1940, podczas pierwszej duża fala aresztowań polskich kapłanów z okupowanego przez Niemcy regionu Wielkopolski, w którym utworzono nową niemiecką prowincję niem. Warthegau (pl. Kraj Warty). Wybór jego osoby miał być skutkiem donosu jednego z jego uczniów narodowości niemieckiej, który wziął czynny udział w akcie aresztowania przez niem. Geheime Staatspolizei (pl. Tajna Policja Państwowa), czyli Gestapo.
Przetrzymywany w więzieniu Sterlinga w Łodzi.
06.05.1940 (20.06.1940) przetransportowany do obozu koncentracyjnego KL Dachau.
Stamtąd 26.06.1940 (16.08.1940) przewieziony do obozu koncentracyjnego KL Gusen I — części kompleksu obozów koncentracyjnych KL Mauthausen‐Gusen — gdzie niewolniczo pracował w kamieniołomiach.
W końcu 08.12.1940 — całkowicie wycieńczony — przetransportowany z powrotem do obozu koncentracyjnego KL Dachau, gdzie zginął.
numery obozowe
8425, 22077Kliknij by wyświetlić stronę źródłową (KL DachauKliknij by przejść do opisu), 5549Kliknij by wyświetlić stronę źródłową (KL Mauthausen‐GusenKliknij by przejść do opisu)
przyczyna śmierci
eksterminacja: wycieńczenie i głód
sprawstwo
Niemcy
miejsca i wydarzenia
KL DachauKliknij by przejść do opisu, KL Gusen IKliknij by przejść do opisu, KL Mauthausen‐GusenKliknij by przejść do opisu, Łódź (ul. Sterlinga)Kliknij by przejść do opisu, Aresztowania 02‐03.1940 (Kraj Warty)Kliknij by przejść do opisu, Reichsgau WarthelandKliknij by przejść do opisu, «Intelligenzaktion»Kliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu, Wojna polsko‐rosyjska 1919‐1921Kliknij by przejść do opisu
data i miejsce
urodzenia
14.02.1903
Ciechomindziś: gm. Aleksandrów, pow. Piotrków Trybunalski, woj. łódzkie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.28]
alt. daty i miejsca
urodzenia
22.10.1899, 14.03.1903
prezbiterat (święcenia)
ordynacja
02.10.1927 (Łódździś: pow. Łódź miasto, woj. łódzkie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.07.18])
szczegóły posługi
1939 – 1940
administrator — Łęczycadziś: gm. Łęczyca miasto, pow. Łęczyca, woj. łódzkie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ parafia RK pw. św. Andrzeja Apostoła (farna) ⋄ dekanat RK Łęczycadziś: gm. Łęczyca miasto, pow. Łęczyca, woj. łódzkie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] — p.o. („ad interim”)
1932 – 1940
prefekt — Łęczycadziś: gm. Łęczyca miasto, pow. Łęczyca, woj. łódzkie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ parafia RK pw. św. Andrzeja Apostoła (farna) ⋄ dekanat RK Łęczycadziś: gm. Łęczyca miasto, pow. Łęczyca, woj. łódzkie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] — szkoły powszechne, Państwowe Seminarium Nauczycielskie męskie (1932‐1936), Liceum i Gimnazjum im. Grzegorza Piramowicza (1936‐1940), Szkoła Ćwiczeń tzw. „Ćwiczeniówka” ; także: kapelan domu Zgromadzenia ss. Urszulanek Serca Jezusowego Konającego (do ok. 1940), kapelan Hufca Związku Harcerstwa Polskiego ZHP w Łęczycy
1930 – 1932
prefekt — Łaskdziś: gm. Łask, pow. Łask, woj. łódzkie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.18] ⋄ parafia kolegiacka RK pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny i św. Michała Archanioła ⋄ dekanat RK Łaskdziś: gm. Łask, pow. Łask, woj. łódzkie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.18]
1929 – 1930
prefekt — Aleksandrów Łódzkidawn.: Aleksandrów Łęczycki
dziś: gm. Aleksandrów Łódzki, pow. Zgierz, woj. łódzkie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18] ⋄ parafia RK pw. Archaniołów św. Rafała i św. Michała ⋄ dekanat RK Zgierzdziś: gm. Zgierz miasto, pow. Zgierz, woj. łódzkie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
1927 – 1929
prefekt — Rzgówdziś: gm. Rzgów, pow. Łódź‐wschód, woj. łódzkie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.18] ⋄ parafia RK pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika ⋄ dekanat RK Tuszyndziś: gm. Tuszyn, pow. Łódź‐wschód, woj. łódzkie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
1922 – 1927
student — Łódździś: pow. Łódź miasto, woj. łódzkie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.07.18] ⋄ filozofia i teologia, Seminarium Duchowne
uwagi
Urna z prochami — skremowanie nastąpiło prawd. w krematorium przy niem. Ostfriedhof (pl. cmentarz wschodni) w Monachium — od 1950 prawd. przechowywana jest na cmentarzu Am Perlacher Forst, w miejscu zwanym niem. Ehrenhain I (pl. „Gaj Pamięci nr 1”), w Monachium (odznaczona nr K3730)
inni związani
szczegółami śmierci
BARTKIEWICZKliknij by wyświetlić biogram Bronisław, BĘDKOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Kazimierz, BIERNACKIKliknij by wyświetlić biogram Feliks, BRZEZIŃSKIKliknij by wyświetlić biogram Romuald, CHMIELIŃSKIKliknij by wyświetlić biogram Jan, CHOJNACKIKliknij by wyświetlić biogram Władysław, CHOMICZEWSKIKliknij by wyświetlić biogram Stanisław, CIESIELSKIKliknij by wyświetlić biogram Władysław Antoni, CZERWIŃSKIKliknij by wyświetlić biogram Wincenty, DOMAGAŁAKliknij by wyświetlić biogram Władysław, DROZDALSKIKliknij by wyświetlić biogram Jan, DZIUDAKliknij by wyświetlić biogram Józef, FIJAŁKOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Jan, GAJEWICZKliknij by wyświetlić biogram Zygmunt, GIERCZAKKliknij by wyświetlić biogram Jan, GOSTKOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Stefan, GRĘDAKliknij by wyświetlić biogram Mieczysław, GRZELAKKliknij by wyświetlić biogram Władysław, GUZOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Władysław, HAUSERKliknij by wyświetlić biogram Stefan, JABŁOŃSKIKliknij by wyświetlić biogram Wincenty, JAWORSKIKliknij by wyświetlić biogram Marian, JĘDRZEJCZAKKliknij by wyświetlić biogram Korneliusz, KACZYŃSKIKliknij by wyświetlić biogram Dominik, KASPROWICZKliknij by wyświetlić biogram Jan, KASZUBSKIKliknij by wyświetlić biogram Leon Konstanty, KNAPSKIKliknij by wyświetlić biogram Zygmunt, KOCHANIAKKliknij by wyświetlić biogram Franciszek, KONECKIKliknij by wyświetlić biogram Roman, KOZANECKIKliknij by wyświetlić biogram Edmund Eugeniusz, KRUPCZYŃSKIKliknij by wyświetlić biogram Jan Aleksander, KUBIŚKliknij by wyświetlić biogram Wojciech, LASKOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Ludwik, LEWANDOWICZKliknij by wyświetlić biogram Mieczysław, LISKliknij by wyświetlić biogram Tomasz, MACHNIKOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Antoni, MACKIEWICZKliknij by wyświetlić biogram Jan, MIKOŁAJEWSKIKliknij by wyświetlić biogram Zygmunt, NOWICKIKliknij by wyświetlić biogram Kazimierz, PATRYCYKliknij by wyświetlić biogram Czesław Aleksander, PAWŁOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Ignacy, PEŁCZYŃSKIKliknij by wyświetlić biogram Józef, PERZYNAKliknij by wyświetlić biogram Michał, PYSZYŃSKIKliknij by wyświetlić biogram Hipolit, RABIŃSKIKliknij by wyświetlić biogram Stanisław, RYCHTERKliknij by wyświetlić biogram Leon Tadeusz, SIERADZKIKliknij by wyświetlić biogram Mateusz, SIKORSKIKliknij by wyświetlić biogram Wacław Stefan, SKOCZYLASKliknij by wyświetlić biogram Kazimierz, SKOWROŃSKIKliknij by wyświetlić biogram Stefan, STAŃCZAKKliknij by wyświetlić biogram Czesław, SZYMAŃSKIKliknij by wyświetlić biogram Kazimierz, ŚWIDEREKKliknij by wyświetlić biogram Władysław, ŚWITAJSKIKliknij by wyświetlić biogram Jan Bronisław, WILKKliknij by wyświetlić biogram Stanisław, WRONOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Zygmunt, ZYSKKliknij by wyświetlić biogram Franciszek, ŻWIREKKliknij by wyświetlić biogram Władysław
miejsca i wydarzenia
opisy
KL Dachau: KL Dachau w niemieckiej Bawarii, założony w 1933, stał się głównym niemieckim niem. Konzentrationslager (pl. obóz koncentracyjny) KL dla księży katolickich w czasie II wojny światowej: 09.11.1940 Reichsführer‐SS Heinrich Himmler, szef SS, Gestapo i niemieckiej policji, w wyniku interwencji Watykanu, podjął decyzję o przeniesieniu wszystkich duchownych przetrzymywanych w różnych obozach koncentracyjnych do obozu KL Dachau. Pierwsze większe transporty miały miejsce 08.12.1940. W KL Dachau Niemcy więzili ok. 3,000 kapłanów, w tym ok. 1,800 polskich. Kapłanów zmuszano do niewolniczej pracy na tzw. „Plantagach” — niem. „Die Plantage”, największym w Europie, zarządzanym przez ludobójcze SS ogrodzie ziołowym, składającym się z wielu szklarni, budynków laboratoryjnych i ziemi ornej, gdzie prowadzono eksperymenty z noymi lekami naturalnymi — przez wiele godzin, bez przerw, bez ochronnych ubrań, bez pożywienia. Pracowali przy budowach, m.in. krematorium. W barakach więziennych panował głód, szczególnie w latach 1941‐1942, zimą przejmujące zimno a latem nieznośny upał. Więźniowie zapadali na choroby, w szczególności gruźlicę. Na wielu przeprowadzano zbrodnicze „eksperymenty medyczne” — in 11.1942 ok. 20 kapłanów otrzymało zastrzyki z flegmony; od 07.1920 do 05.1944 ok. 120 poddanych zostało eksperymentom malarycznym. Ponad 750 polskich duchownych zostało przez Niemców zamordowanych, w tym wielu zagazowanych w ośrodku eutanacyjnym Scholoss Hartheim w Austrii. System obozów KL Dachau w szczytowym momencie miał ok. 100 podobozów niewolniczej pracy przymusowej — w południowych Niemczech i Austrii. Udokumentowanych zostało ok. 32,000 przypadków śmierci w obozie, tysiące zginęło bez śladu. W momencie oswobodzenia 29.04.1945 przez wojska USA ok. 10,000 na 30,000 więźniów było chorych… (więcej na: www.kz-gedenkstaette-dachau.deKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.10], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.05.30])
KL Gusen I: Niemiecki niem. Konzentrationslager (pl. obóz koncentracyjny) KL „rodzaju III” (niem. „Stufe III”), wchodzący w skład kompleksu KL Mauthausen‐Gusen, przeznaczony dla „nieuleczalnych politycznych wrogów Rzeszy”. Więźniowie niewolniczo pracowali w niedalekim kamieniołomie, a także w lokalnych prywatnych firmach, na przykład przy budowie domów dla strażników SS w pobliskim Sankt Georgen. Otwarty w 05.1940 jako „obóz dla Polaków” aresztowanych w trakcie realizacji programu eksterminacji polskiej inteligencji «Intelligenzaktion». Do końca Polacy stanowili większość więźniów w obozie. Setki polskich kapłanów z obszarów Polski włączonych bezpośrednio do Niemiec przywieziono do obozu w 1940, po rozpoczęciu okupacji Polski, z obozów koncentracyjnych KL Sachsenhausen i KL Dachau. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23])
KL Mauthausen‐Gusen: Duża grupa niemieckich obozów niem. Konzentrationslager (pl. obóz koncentracyjny) KL wokół wiosek Mauthausen i Gusen w Górnej Austrii, ok. 30 km na wschód od Linzu, funkcjonująca od 1938 do 05.1945. Z biegiem czasu stała się jednym z największych kompleksów obozowym w kontrolowanej przez Niemcy części Europy, obejmujących cztery główne obozy koncentracyjne (Mauthausen, Gusen I, Gusen II i Gusen III) oraz ponad 50 mniejszych, gdzie więźniowie niewolniczo pracowali w kamieniołomach (wydobywany granit, z którego wyłożone były ulice Wiednia, przeznaczony był na całościową rekonstrukcję niemieckich miast według planów Alberta Speera), fabrykach amunicji, kopalniach, fabrykach zbrojeniowych i montowniach samolotów myśliwskich Me 262. Kompleks służył niemieckiej machinie wojennej oraz jako środek eksterminacji przez pracę. Początkowo nie miał własnej komory gazowej i ofiary wysyłane były głównie do zamku w Hartheim, ok. 40.7 km na wschód, lub zabijane śmiertelnym zastrzykiem i palone w piecach krematoryjnych. Później między Mauthausen i Gusen zaczął jeździć samochód z rurami wydechowymi skierowanymi do wnętrza. Wreszcie w 12.1941 wybudowano komorę gazową. Ok. 122,000‐360,000 więźniów zginęło bądź zostało zamordowanych. Wielu polskich kapłanów, głównie zatrzymanych w ramach akcji eksterminacji polskiej inteligencji «Intelligenzaktion», straciło tam życie. Kompleks został założony i służył jako źródło taniej siły roboczej prywatnemu przedsiębiorstwu. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23])
Łódź (ul. Sterlinga): Więzienie męskie, założone w 1893, w kamienicach przy ul. Sterlinga 16/18 w Łodzi, przez rosyjskie władze zaborcze. W dwudziestoleciu międzywojennym polskie więzienie państwowe. Podczas II wojny światowej niemieckie więzienie policyjne, wykorzystywane także przez niem. Geheime Staatspolizei (pl. Tajna Policja Państwowa), czyli Gestapo. Więźniów przetrzymywano w dwóch trzypiętrowych budynkach z 53 celami oraz 5 „izbami chorych”. Odbywały się przesłuchania aresztowanych Polaków, połączone z torturami, a także egzekucje — przez powieszenie. Po niemieckiej klęsce i rozpoczęciu okupacji rosyjskiej więzienie komunazistowskiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego UB — oddziału rosyjskiego ludobójczego MGB. Nadal odbywały się w nim egzekucje, tym razem Niemców i Polaków skazanych za współpracę z okupantem niemieckim, oraz skazanych za działalność antykomunistyczną i zwykłych przestępców Zamknięte w 1964. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])
Aresztowania 02‐03.1940 (Kraj Warty): Pierwsza duża fala aresztowań polskich kapłanów z okupowanego przez Niemcy regionu Warthegau (pl. Kraj Warty — Wielkopolska), rozpoczęta w zasadzie już w 01.1940, ale której największa ilość kapłanów zatrzymana została w 02‐03.1940. W ramach planu Gaulaitera Warthegau, Artura Greisera, prowadzącego politykę „Ohne Gott, ohne Religion, ohne Priesters und Sakramenten” — „bez Boga, bez religii, bez kapłana i sakramentu” — kilkuset zatrzymanych księży, przed wywiezieniem do obozów koncentracyjnych w głębi Niemiec było przetrzymywanych w obozach przejściowych w Puszczykowie, Lubiniu, Bruczkowie, Goruszkach, Chludowie i obozie koncentracyjnym KL Posen (Fort VII).
Reichsgau Wartheland: Po polskiej klęsce w kampanii 09.1939, będącej rezultatem paktu Ribbentrop‐Mołotow i stanowiącej pierwszy etap II wojny światowej, i rozpoczęciu w części Polski okupacji niemieckiej (w drugiej, wschodniej części Polski rozpoczęła się okupacja rosyjska), Niemcy podzielili okupowane polskie terytorium na pięć głównych obszarów (i kilka mniejszych). Największy przekształcili w niem. Generalgouvernement (pl. Generalne Gubernatorstwo), przeznaczone wyłącznie dla Polaków i Żydów i stanowiące część tzw. niem. Großdeutschland (pl. Wielkie Niemcy). Dwa przyłączyli do już istniejących niemieckich prowincji. Z dwóch utworzyli odrębne nowe prowincje. Jednym z nich była Wielkopolska, już 08.10.1939, dekretem przywódcy niemieckiego Adolfa Hitlera wcielona do Niemiec (formalnie zaczął obowiązywać 26.10.1939), a 24.01.1940 przekształcona w prowincję niem. Reichsgau Wartheland (pl. Okręg Rzeszy Kraj Warty), w której obowiązywać miało prawo państwa niemieckiego. Główną osią polityki nowej prowincji, której obszar Niemcy uznali za niem. „Ursprünglich Deutsche” (pl. „rdzennie niemieckie”), mimo iż 90% jej mieszkańców stanowili Polacy, było niem. „Entpolonisierung” (pl. „odpolszczenie”), czyli przymusowa germanizacja. Ok. 100,000 Polaków zamordowano w ramach niem. „Intelligenzaktion”, i.e. eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych. Ok. 630,000 przymusowo przesiedlono do niem. Generalgouvernement, a na ich miejsce sprowadzano Niemców z innych terenów okupowanych przez Niemcy (e.g. z krajów bałtyckich, Besarabii, Bukowiny, etc.). Zmuszano Polaków do podpisywania niemieckiej listy narodowościowej niem. Deutsche Volksliste (pl. folkslista) DVL. W ramach polityki „Ohne Gott, ohne Religion, ohne Priesters und Sakramenten” (pl. „Bez Boga, bez religii, bez kapłana i sakramentu”) większość kapłanów katolickich aresztowano i wysłano do obozów koncentracyjnych. Zamknięto wszystkie szkoły nauczające w języku polskim, polskie biblioteki, teatry i muzea. Konfiskowane polskie majątki ziemskie. By jeszcze bardziej ograniczyć liczbę ludności polskiej wysyłano Polaków na roboty przymusowe w głąb Niemiec, podwyższono dozwolony wiek zawierania małżeństw dla Polaków (25 dla kobiet, 28 dla mężczyzn). Niemiecki urząd państwowy niem. Rasse‐ und Siedlungshauptamt (niem. Główny Urząd Rasy i Osadnictwa) RuSHA w majestacie prawa niemieckiego uprowadził kilkanaście tysięcy dzieci, spełniających określone kryteria rasowe, z polskich rodzin i poddał je przymusowej germanizacji, przekazując rodzinom niemieckim. Po zakończeniu działań zbrojnych II wojny światowej nadzorca tej prowincji, niem. Reichsstatthalter (pl. Namiestnik Rzeszy) i niem. Gauleiter (pl. naczelnik okręgu) niemieckiej partii narodowo–socjalistycznej, Arthur Karl Greiser, został stracony. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.06.21])
«Intelligenzaktion»: (pl. „akcja inteligencja”) — niemiecki program eksterminacji polskiej elity, głównie inteligencji, przeprowadzony od początku okupacji w 09.1939 do 04.1940, głównie na terenach przyłączonych bezpośrednio do Niemiec, ale także na terenie tzw. Generalnego Gubernatorstwa, gdzie nosił miano «AB‐aktion». W pierwszej fazie, tuż po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, realizowany pod nazwą niem. Unternehmen „Tannenberg” (pl. „operacja Tannenberg”) — w oparciu o opracowane przez jednostkę Zentralstelle II/P (Polen) niemieckiego Głównego Urzędu SD listy proskrypcyjne Polaków (niem. Sonderfahndungsbuch Polen), uznawanych za szczególnie niebezpiecznych dla III Rzeszy. Znalazły się na niej nazwiska 61,000 Polaków. Razem w trakcie tego ludobójstwa planowo i metodycznie zamordowano ok. 50 tys. nauczycieli, księży, przedstawicieli ziemiaństwa, wolnych zawodów, działaczy społecznych i politycznych oraz emerytowanych wojskowych. Kolejnych 50 tys. zesłano do obozów koncentracyjnych, gdzie przeżył tylko znikomy procent. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.10.04])
Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])
Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28])
Wojna polsko‐rosyjska 1919‐1921: Wojna o niepodległość i granice Rzeczpospolitej. Polska odzyskała niepodległość w 1918, ale o granice musiała walczyć z dawnymi potęgami imperialnymi, w szczególności z Rosją. Rosja planowała wzniecenie rewolucji bolszewickiej w krajach zachodu Europy, co stało się przyczyną rozpętania przez nią w 1920 wojny przeciw Polsce. Pokonana został w bitwie warszawskiej, zwanej „cudem nad Wisłą” (jednej z 10 najważniejszych bitew w historii świata, według niektórych historyków), w 08.1920, dzięki której Polska odzyskała część ziem utraconych w ramach rozbiorów Polski w XVIII w., a Europa ocalona została przed ludobójczym komunizmem. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20])
źródła
osobowe:
archidiecezja.lodz.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19], dziwoszbogdan.republika.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.12.28], arolsen-archives.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13], lodz-andrzejow.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.06.16], www.ipgs.usKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23], www.straty.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.04.18]
bibliograficzne:
„Martyrologium polskiego duchowieństwa rzymskokatolickiego pod okupacją hitlerowską w latach 1939‐1945”, Wiktor Jacewicz, Jan Woś, tom I‐V, Akademia Teologii Katolickiej, 1977‐1981
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
lodz-andrzejow.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.06.16], www.1loleczyca.edu.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.10.05], www.katedra.lodz.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.01.06], www.1loleczyca.edu.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.03.10]
Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. w WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org — proszę spróbować wybierając link poniżej:
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej
Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:
jako temat podając:
MARTYROLOGIUM: PALINCEUSZ Józef
Powrót do przeglądania życiorysu:
Kliknij by powrócić do życiorysu