Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska
pełna lista:
wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę
przeszukujKliknij by wyświetlić listę z selekcją kategorii
displayClick to display full list in English
searchClick to display selectable list in English
Martyrologium duchowieństwa — Polska
XX w. (lata 1914 – 1989)
dane osobowe
nazwisko
RUDŽIONIS
imiona
Stefan
inne wersje imion
Steponas
funkcja
kapłan diecezjalny
wyznanie
Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
diecezja / prowincja
diecezja koszedarskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2017.06.16]
narodowość
litewska
data i miejsce
śmierci
02.01.1949
ITŁ UchtIżemŁagsieć obozów pracy niewolniczej GuŁAG
dziś: Wietłosian‐Uchta, rep. Komi, Rosja
szczegóły śmierci
W czasie I wojny światowej ewakuowany w głąb Rosji.
Po niemieckiej klęsce w II wojnie światowej, rozpoczętej niemieckim i rosyjskim najazdem na Polskę w 09.1919, i rozpoczęciu w 1944/1945 rosyjskiej okupacji Litwy członek przeciwstawiającej się rosyjskiej dominacji, partyzanckiej Litewskiej Armii Wolności, ps. Wiatr (lit. Vėjas).
Organizator i dowódca 2. Batalionu partyzanckiego Wielkiego Regionu DKA (lit. Didžiosios Kovos apygardos).
Następnie członek dowództwa partyzanckiego regionu Koszedary (od 25.04.1945 zastępca dowódcy) i administracji Wielkiego Regionu DKA (od 11.1945 przywódca).
08.07.1945 uniknął aresztowania przez rosyjskie NKWD, które wykryło bunkier, w którym się ukrywał i zabiło kilku partyzantów.
Aresztowany przez Rosjan ok. 30.01.1946, po przeszukaniu probostwa 25.01.1945, gdy Rosjanie odkryli archiwum partyzanckie.
03.07.1946 Skazany na 10(25?) lat niewolniczej pracy przymusowej w rosyjskich obozach koncentracyjnych Gułag.
Zesłany do obozu koncentracyjnego ITŁ UchtIżemŁag w okolicy Uchty.
Tam prawd. niewolniczo pracował w kopalniach gęstej ropy naftowej.
Tam też zginął.
przyczyna śmierci
eksterminacja
sprawstwo
Rosjanie
miejsca i wydarzenia
ITŁ UchtIżemŁagKliknij by przejść do opisu, GułagKliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu
data i miejsce
urodzenia
06.01.1890
Jakubańcedziś: gm. Szyrwinty, rej. Szyrwinty, okr. Wilno, Litwa
więcej na
lt.wikipedia.org
[dostęp: 2022.06.29]
alt. daty i miejsca
urodzenia
1880
prezbiterat (święcenia)
ordynacja
1915
szczegóły posługi
od 1944
proboszcz — Giegużyndziś: gm. Połomień, rej. Koszedary, okr. Kowno, Litwa
więcej na
lt.wikipedia.org
[dostęp: 2022.06.29] ⋄ parafia RK pw. Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie ⋄ dekanat RK Koszedarydziś: gm. Koszedary miasto, rej. Koszedary, okr. Kowno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
od 1922
proboszcz — Bejżanydziś: gm. Bejżany, rej. Elektreny, okr. Wilno, Litwa
więcej na
lt.wikipedia.org
[dostęp: 2022.06.29] ⋄ parafia RK pw. Podwyższenia Krzyża Świętego ⋄ dekanat RK Elektrenydziś: gm. Elektreny, rej. Elektreny, okr. Wilno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.27]
student — Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ filozofia i teologia, Cesarska Rzymskokatolicka Akademia Duchowna (1842‐1918)
inni związani
szczegółami śmierci
KRZYWICKIKliknij by wyświetlić biogram Adolf
miejsca i wydarzenia
opisy
ITŁ UchtIżemŁag: Rosyjski ros. Исправи́тельно‐Трудово́й Ла́герь (pl. Poprawczy Obóz Pracy) ITŁ ros. Ухто‐Ижемский (pl. Uchto‐Iżemskij) — obóz koncentracyjny i niewolniczej pracy przymusowej (w ramach kompleksu Gułag) — z siedzibą w miejscowości Uchta (do 1939 zwanej Czibju), położony w dorzeczu rzeki Iżma, w republice Komi. Założony 10.05.1938, po wyodrębnieniu z obozu koncentracyjnego ITŁ UchtPeczŁag. Więźniowie niewolniczo pracowali przy poszukiwaniach i wydobyciu ropy naftowej, montażu wież wiertniczych, budowie gazociągów, zakładów przetwórstwa ropy, budowie zbiorników na ropę i olej napędowy, w fabrykach materiałów budowlanych (e.g. cegły), kamieniołomach, przy wyrębie lasów i przetwórstwie drewna, w zakładach papierniczych, budowie i utrzymaniu (odśnieżanie) dróg, w warsztach mechanicznych i naprawczych, przy pracach załadunkowych i rozładunkowych, etc. Było wśród nich wielu Polaków przywiezionych w 1939 po rosyjskiej inwazji Polski, Niemców (tzn. pochodzenia niemieckiego, w tym kobiet, z regionów nadwołżańskich) and obywateli krajów Bałtyckich (głównie po 1944). W szczytowym okresie — do śmierci 05.03.1953 rosyjskiego socjalistycznego przywódcy, Józefa Stalina — przetrzymywano w nim ok. 40,000 więźniów: e.g. 30,453 (01.07.1938); 27,006 (01.01.1939); 39,087 (01.07.1941); 25,331 (01.01.1942); 24,651 (01.01.1947); 34,072 (01.01.1948); 35,625 (01.01.1949); 37,180 (01.01.1950); 34,546 (01.01.1951); 33,544 (01.01.1952); 30,275 (01.01.1953). Zakończył działalność 18.05.1955 i został wraz z wieloma podobozami wcielony do obozu koncentracyjnego ITŁ PeczorŁag. (więcej na: old.memo.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.04.08])
Gułag: Akronim Gułag pochodzi od ros. Главное управление исправительно‐трудовых лагерей и колоний (pl. Główny Zarząd Poprawczych Obozów Pracy). Sieć rosyjskich obozów koncentracyjnych niewolniczej pracy przymusowej formalnie założony został decyzją najwyższych władz rosyjskich 27.06.1929. Kontrolę przejęło OGPU, poprzednik ludobójczego NKWD (od 1934) i MGB (od 1946). Poszczególne łagry (obozy) powstawały często w oddalonych, słabo zaludnionych obszarach, na których budowano ważne dla rosyjskiego państwa obiekty przemysłowe lub transportowe. Modelem stała się pierwsza „wielka budowa komunizmu”, czyli Kanał Białomorsko‐Bałtycki (1931‐1932), a za twórcę ukształtowanego tam systemu wykorzystania niewolniczej pracy przymusowej w ramach Gułagu, uznawany jest Naftali Frenkel, żydowskiego pochodzenia, który przeszedł do historii jako autor zasady „Z więźnia musimy wycisnąć wszystko w ciągu pierwszych trzech miesięcy — potem nic nam po nim”. Miał być twórcą, wg Aleksandra Sołżenicyna, tzw. „systemu kotłów”, czyli uzależnienia racji żywnościowych od wypracowania określonej liczby procent normy. W zarządzanym przez niego obozie ITŁ BelBałtŁag ukuto pojęcie ZEK — więzień — i.e. ros. заключенный‐каналоармеец (pl. kanałowy żołnierz), które przyjęło się jako określenie więźnia rosyjskich obozów niewolniczej pracy przymusowej. Jednorazowo w obozach Gułag przetrzymywano do 12 mln więźniów, czyli ok. 5% ludności Rosji. Sołżenicyn w książce „Archipelag GUŁag” szacował, że w Gułag do 1956 uśmiercono ok. 60 mln ludzi. Formalnie rozwiązany 20.01.1960. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09])
Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])
Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28])
źródła
osobowe:
www.kaisiadoriumuziejus.ltKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02], lt.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02], www.kronika.ltKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02], www.partizanai.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
www.geni.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19], ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.02.02]
Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. w WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org — proszę spróbować wybierając link poniżej:
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej
Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:
jako temat podając:
MARTYROLOGIUM: RUDŽIONIS Stefan
Powrót do przeglądania życiorysu:
Kliknij by powrócić do życiorysu