funkcja

kapłan diecezjalny

wyznanie

Kościół łaciński (rzymskokatolicki)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

diecezja / prowincja

archidiecezja mohylewskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.06.23]
diecezja mińskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]

data i miejsce
śmierci

09.11.1942

łagier UchtIżemŁagsieć obozów pracy niewolniczej GUŁAG
dziś: Wietłosian–Uchta, rep. Komi, Rosja

szczegóły śmierci

przyczyna śmierci

eksterminacja

sprawstwo

Rosjanie

data i miejsce
urodzenia

15.05.1887

Chrapieniewodziś: ssow. Wsielub, rej. Nowogródek, obw. Grodno, Białoruś
więcej na
be.wikipedia.org
[dostęp: 2023.01.18]

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

1910

szczegóły posługi

inni związani
szczegółami śmierci

RUDŽIONISKliknij by wyświetlić biografię Stefan

miejsca zagłady
nazwy obozów
(+ nr więźnia)

UchtIżemŁag: Kompleks rosyjskich obozów koncentracyjnych (Uchto–Iżemski ITŁ, w ramach Gułagu) wyodrębniony 10.05.1938 z systemu obozów koncentracyjnych UchtPeczŁag, z siedzibą w Czibju (Uchta), położony w dorzeczu rzeki Iżma, w republice Komi. Podzielony na poszczególne podobozy wchodzące w skład kompleksu. W szczycie przeszło 30,000 więźniów niewolniczo pracowało w kopalniach i zakładach przetwórczych (ropy naftowej i innych kopalin). Ilość ta zaczęła spadać ok. 1953, po śmierci rosyjskiego ludobójczego przywódcy, Stalina, by osiągnąć ok. 6,000 w 1955, gdy UchtIżemŁag został wcielony do kompleksu rosyjskich obozów koncentracyjnych PeczorŁag. Wielu Polaków przywiezionych w 1939 po rosyjskiej inwazji Polski, Niemców (w tym kobiet z regionu Wołgi) and obywatelki krajów Bałtyckich (głównie po 1944) było przetrzymywanych w obozie. (więcej na: www.gulagmuseum.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09])

UchtPeczŁag: Kompleks rosyjskich obozów koncentracyjnych założony w 1931 w rep. Komi w związku z odkryciem ropy naftowej w okolicach rzeki Iżma, z siedzibą kierownictwa w miejscowości Czibju (Uchta). Później w wodzie ze studni odkryto wysokie stężenie radu (najwyższe na świecie w warstwach wodnych). W latach 1930. dodatkowe pola ropo i gazonośne zostały odkryte w okolicy. Cała działalność wydobywcza i przetwórcza była realizowana przez więźniów. W związku z powiększającym się stanem więźniów 10.05.1938 UchtpeczŁag został podzielony na cztery kompleksy obozów koncentracyjnych: UchtiżemŁag (50,000 km2) z siedzibą w Czibju (Uchta), WorkutŁag, SewżeldorŁag i UstWymŁag. (więcej na: www.gulagmuseum.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.11.22])

UstWymŁag: Pod nazwą UstWymŁag istniały dwa rosyjskie obozy koncentracyjne niewolniczej pracy przymusowej. Pierwszy funcjonował od 06.06.1931 do 05.02.1932, z siedzibą prawd. w Syktywkarze z rep. Komi, i zarządzany był przez zbrodnicze OGPU. Max. ilość więźniów to 23,056 (1,758 kobiet). Więźniowie niewolniczo pracowali nad budową drogi Syktywkar–Uchta oraz linią kolejową Piniug–Syktywkar. Obóz rozwiązano po zakończeniu prac — obóz wówczas włączono do obozu UchtPeczŁag, a więźniów zmuszono do budowy kanału Biełomor.Po pięciu latach 16.08.1937 z UchtPeczŁag ponownie wydrębniono UstWymŁag, z centrum administracyjnym w Ust–Wym (później w Wożael), w rep. Komi. Obóz podlegał systemowi Gułag, a następnie kilku agendom rosyjskiego rządu. Maksymalna jednorazowa ilość więźniów to 24,245 (1943), w tym 2,104 kobiet — większość, bo 14,522, skazana została z oskarżenia o „działalność antyrewolucyjną”. Śmiertelność w 1938 wynosiła ok. 8%. Niewolnicy pracowali głównie nad wyrębem lasów, przetwarzaniem drewna, produkcją nart, podkładów kolejowych, mebli, a także cegieł, ubrań i butów. Obóz funkcjonował do ok. 1960. (więcej na: en.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09])

UstUchtaŁag: Obóz kocentracyjny w republice Komi (poza kołem podbiegunowym). (więcej na: www.gulagmuseum.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.11.22])

Uchta: Lokalna stolica szeregu rosyjskich obózów koncentracyjnych i pracy przymusowej — w kopalniach (m.in. diamentów), przy wydobyciu ropy naftowej, etc. — w ramach GUŁAG, w republice Komi (poza kołem podbiegunowym) — takich jak łagier Uchpechłag, WorkutŁag, Inta, Uchwymłag, UchtIżemŁag, Sieżeldor. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.17])

Gułag: Sieć rosyjskich obozów koncentracyjnych niewolniczej pracy przymusowej. Jednorazowo przetrzymywano w nich do 12 mln więźniów, z których miliony zginęły. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09])

Mińsk: Rosyjskie więzienie. W 1937 miejsce wielu mordów w czasie rosyjskiej „Wielkiej Czystki”. Po rosyjskiej inwazji na Polskę w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej miejsce przetrzymywania wielu Polaków. W 06.1941, po inwazji niemieckiej, Rosjanie wymordowali w nim część polskich więźniów osadzonych w Więzieniu Centralnym i tzw. Amerykance, a pozostałych pognano — w „marszu śmierci” (Rosjanie zamordowali ok. 10‑20 tys. więźniów) — w kierunku Czerwienia, w głąb Rosji. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.17])

Wojna polsko-rosyjska 1919—21: Wojna o niepodległość i granice Rzeczpospolitej. Polska odzyskała niepodległość w 1918, ale o granice musiała walczyć z dawnymi potęgami imperialnymi, w szczególności z Rosją. Rosja planowała wzniecenie rewolucji bolszewickiej w krajach zachodu Europy, co stało się przyczyną rozpętania przez nią w 1920 wojny przeciw Polsce. Pokonana został w bitwie warszawskiej, zwanej „cudem nad Wisłą” (jednej z 10 najważniejszych bitew w historii świata, według niektórych historyków), w 08.1920, dzięki której Polska odzyskała część ziem utraconych w ramach rozbiorów Polski w XVIII w., a Europa ocalona została przed ludobójczym komunizmem. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20])

źródła

osobowe:
crusader.org.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.02.02], biographies.library.nd.eduKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09], cathol.memo.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.02.02], ru.openlist.wikiKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.02.02]
bibliograficzne:, „Losy duchowieństwa katolickiego w ZSSR 1917‑1939. Martyrologium”, Roman Dzwonkowski, SAC, wyd. Towarzystwo Naukowe KUL, 2003, Lublin,
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.02.02]