Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska
pełna lista:
wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę
przeszukujKliknij by wyświetlić listę z selekcją kategorii
displayClick to display full list in English
searchClick to display selectable list in English
Martyrologium duchowieństwa — Polska
XX w. (lata 1914 – 1989)
dane osobowe
nazwisko
KRZYWICKI
imiona
Adolf
funkcja
kapłan diecezjalny
wyznanie
Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
diecezja / prowincja
archidiecezja mohylewskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.06.23]
diecezja mińskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]
data i miejsce
śmierci
09.11.1942
ITŁ UchtIżemŁagsieć obozów pracy niewolniczej GuŁAG
dziś: Wietłosian‐Uchta, rep. Komi, Rosja
szczegóły śmierci
Po 1920 i kończącym wojnę polsko–rosyjską 1919‐1920 pokoju ryskim pozostał w Rosji.
Aresztowany przez Rosjan 05.08.1933 (albo 04.11.1933) w Borysowie.
Więziony w Mińsku.
24.02.1934, z art. 58‐2, 58‐6, 58‐10 i 58‐11 Kodeksu Karnego, skazany przez ludobójcze rosyjskie Kolegium Specjalne «Trojka GPU» na 10 lat niewolniczej pracy przymusowej w rosyjskich obozach koncentracyjnych — Gułag.
02.04.1934 przewieziony, poprzez Kirow, do obozu koncentracyjnego ITŁ UchtPeczŁag w rep. Komi.
Następnie 15.07.1935 przeniesiony do podobozu w miejscowości Ust‐Wym w rep. Komi k. Archangielska (później stanowiącego odrębny obóz ITŁ UstWymŁag).
W 04.1937 przeniesiony z powrotem do podobozu dla inwalidów obozu ITŁ UchtPeczŁag, do.
Później jeszcze kilkakrotnie przenoszony — widziany m.in. w punkcie transportowym Potma k. Uchty (11.1940) i Kniaź–Pohost k. Jemwy, należącym do wyodrębnionego z ITŁ UchtPeczŁag obozu koncentracyjnego ITŁ UchtIżemŁag (12.1941).
Ostatecznie zesłany do obozu koncentracyjnego w miejscowości Wietłosian, 2 km od Uchty, gdzie znajdował się obozowy szpital i gdzie zginął na zapalenie płuc (dławicę).
przyczyna śmierci
eksterminacja
sprawstwo
Rosjanie
miejsca i wydarzenia
ITŁ UchtIżemŁagKliknij by przejść do opisu, ITŁ UchtPeczŁagKliknij by przejść do opisu, ITŁ UstWymŁagKliknij by przejść do opisu, UchtaKliknij by przejść do opisu, GułagKliknij by przejść do opisu, MińskKliknij by przejść do opisu, Wojna polsko‐rosyjska 1919‐1921Kliknij by przejść do opisu
data i miejsce
urodzenia
15.05.1887
Chrapieniewodziś: ssow. Wsielub, rej. Nowogródek, obw. Grodno, Białoruś
więcej na
be.wikipedia.org
[dostęp: 2023.01.18]
prezbiterat (święcenia)
ordynacja
1910
szczegóły posługi
1923 – 1933
duszpasterz — Borysówdziś: rej. Borysów, obw. Mińsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ parafia RK pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK Borysówdziś: rej. Borysów, obw. Mińsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
duszpasterz — Ziembindziś: ssow. Ziembin, rej. Borysów, obw. Mińsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.06] ⋄ parafia RK pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK Borysówdziś: rej. Borysów, obw. Mińsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
dziekan — dekanat RK Charkówdziś: grom. Charków miasto, rej. Charków, obw. Charków, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
1915 – ok. 1923
kuratus/rektor/ekspozyt — Sumydziś: grom. Sumy miasto, rej. Sumy, obw. Sumy, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.08.05] ⋄ kościół RK ⋄ Charkówdziś: grom. Charków miasto, rej. Charków, obw. Charków, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31], parafia RK ⋄ dekanat RK Charkówdziś: grom. Charków miasto, rej. Charków, obw. Charków, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
od 1915
prefekt — Sumydziś: grom. Sumy miasto, rej. Sumy, obw. Sumy, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.08.05] ⋄ Korpus Kadetów, szkoła realna, gimnazjum dla chłopców, gimnazjum Nr I i II dla dziewcząt
1911 – 1915
wikariusz — Nowogródekdziś: rej. Nowogródek, obw. Grodno, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.07.04] ⋄ parafia RK pw. św. Michała Archanioła ⋄ dekanat RK Nowogródekdziś: rej. Nowogródek, obw. Grodno, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.07.04]
do 1910
student — Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ filozofia i teologia, Metropolitalne Seminarium Duchowne
inni związani
szczegółami śmierci
RUDŽIONISKliknij by wyświetlić biogram Stefan
miejsca i wydarzenia
opisy
ITŁ UchtIżemŁag: Rosyjski ros. Исправи́тельно‐Трудово́й Ла́герь (pl. Poprawczy Obóz Pracy) ITŁ ros. Ухто‐Ижемский (pl. Uchto‐Iżemskij) — obóz koncentracyjny i niewolniczej pracy przymusowej (w ramach kompleksu Gułag) — z siedzibą w miejscowości Uchta (do 1939 zwanej Czibju), położony w dorzeczu rzeki Iżma, w republice Komi. Założony 10.05.1938, po wyodrębnieniu z obozu koncentracyjnego ITŁ UchtPeczŁag. Więźniowie niewolniczo pracowali przy poszukiwaniach i wydobyciu ropy naftowej, montażu wież wiertniczych, budowie gazociągów, zakładów przetwórstwa ropy, budowie zbiorników na ropę i olej napędowy, w fabrykach materiałów budowlanych (e.g. cegły), kamieniołomach, przy wyrębie lasów i przetwórstwie drewna, w zakładach papierniczych, budowie i utrzymaniu (odśnieżanie) dróg, w warsztach mechanicznych i naprawczych, przy pracach załadunkowych i rozładunkowych, etc. Było wśród nich wielu Polaków przywiezionych w 1939 po rosyjskiej inwazji Polski, Niemców (tzn. pochodzenia niemieckiego, w tym kobiet, z regionów nadwołżańskich) and obywateli krajów Bałtyckich (głównie po 1944). W szczytowym okresie — do śmierci 05.03.1953 rosyjskiego socjalistycznego przywódcy, Józefa Stalina — przetrzymywano w nim ok. 40,000 więźniów: e.g. 30,453 (01.07.1938); 27,006 (01.01.1939); 39,087 (01.07.1941); 25,331 (01.01.1942); 24,651 (01.01.1947); 34,072 (01.01.1948); 35,625 (01.01.1949); 37,180 (01.01.1950); 34,546 (01.01.1951); 33,544 (01.01.1952); 30,275 (01.01.1953). Zakończył działalność 18.05.1955 i został wraz z wieloma podobozami wcielony do obozu koncentracyjnego ITŁ PeczorŁag. (więcej na: old.memo.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.04.08])
ITŁ UchtPeczŁag: Rosyjski ros. Исправи́тельно‐Трудово́й Ла́герь (pl. Poprawczy Obóz Pracy) ITŁ ros. Ухтинско‐Печорский (pl. Uchto‐Peczorskij) — obóz koncentracyjny i niewolniczej pracy przymusowej (w ramach kompleksu Gułag) — z siedzibą w miejscowości Czibju (dziś: Uchta), położony w dorzeczu rzeki Iżma, w republice Komi. Założony 06.06.1931. Więźniowie niewolniczo pracowali przy przy poszukiwaniu i wydobyciu ropy naftowej i węgla, radu, gazu ziemnego, asfaltytu (na terenie obozu wykryto wysokie stężenie radu, najwyższe na świecie w warstwach wodnych), przy budowie gazowni, dróg dojazdowych (e.g. Czibju‐Krutaja), linii kolejowych (e.g. Czibju‐Ust‐Wym‐Kotłas, Workuta‐Ust‐Usa‐Kożwa), konstrukcji barek rzecznych, wyrębie lasów i pozyskiwaniu drewna, etc. W szczytowym okresie — do śmierci 05.03.1953 rosyjskiego socjalistycznego przywódcy, Józefa Stalina — przetrzymywano w nim ok. 55,000 więźniów: e.g. 35,959 (01.01.1949); 43,591 (01.01.1950); 41,626 (01.01.1951); 26,858 (01.01.1952); 21,156 (01.01.1953); 20,443 (01.01.1954). Zakończył działalność 10.05.1938, gdy obóz podzielono na cztery kompleksy obozowe: ITŁ UchtIżemŁag (50,000 km2), ITŁ WorkutŁag, ITŁ SewŻełDorŁag i ITŁ UstWymŁag. (więcej na: old.memo.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.04.08])
ITŁ UstWymŁag: Rosyjski ros. Исправи́тельно‐Трудово́й Ла́герь (pl. Poprawczy Obóz Pracy) ITŁ ros. Устьвымский (pl. UstWymskij) — obóz koncentracyjny i niewolniczej pracy przymusowej (w ramach kompleksu Gułag) — z siedzibą w osadzie Wożajel nad rzeką Wiesljaną w rep. Komi, ok. 16 km od linii kolejowej Kotłas‐Workuta. Założony 16.08.1937, po wydzieleniu z ITŁ UchtPeczŁag. Więźniowie niewolniczo pracowali przy wyrębie lasów, obróbce, spławianiu i dostawie drewna do zagłębia węglowego Peczora, produkcji podkładów kolejowych, nart i pólwyrobów narciarskich, mebli, budowie magazynów i warsztatów, w garncarstwie i produkcji obuwia, w warsztatach mechanicznych i naprawczych, wypalarniach cegieł, etc. W szczytowym okresie — do śmierci 05.03.1953 rosyjskiego socjalistycznego przywódcy, Józefa Stalina — przetrzymywano w nim ok. 24,000 więźniów: e.g. 24,183 (01.07.1941); 21,953 (01.01.1942); 24,245 (01.01.1943); 20,703 (01.01.1948); 20,376 (01.01.1949); 19,893 (01.01.1950); 21,862 (01.01.1952); 23,632 (01.01.1953); 19,591 (01.01.1955); 19,993 (01.01.1956); 21,483 (01.01.1957); 20,108 (01.01.1959); 17,901 (01.01.1960). W 1943 większość więźniów, bo 14,522 (ok. 60%), skazana została z oskarżenia o „działalność antyrewolucyjną”. Wśród więźniów były też 2,104 kobiety (ok. 9%). W 1938 śmiertelność wynosiła ok. 8%. Zakończył działalność w 1960. (więcej na: old.memo.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.04.08])
Uchta: Lokalna stolica szeregu rosyjskich obózów koncentracyjnych i pracy przymusowej — w kopalniach (m.in. diamentów), przy wydobyciu ropy naftowej, etc. — w ramach GUŁAG, w republice Komi (poza kołem podbiegunowym) — takich jak łagier Uchpechłag, ITŁ WorkutŁag, Inta, Uchwymłag, ITŁ UchtIżemŁag, Sieżeldor. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.17])
Gułag: Akronim Gułag pochodzi od ros. Главное управление исправительно‐трудовых лагерей и колоний (pl. Główny Zarząd Poprawczych Obozów Pracy). Sieć rosyjskich obozów koncentracyjnych niewolniczej pracy przymusowej formalnie założony został decyzją najwyższych władz rosyjskich 27.06.1929. Kontrolę przejęło OGPU, poprzednik ludobójczego NKWD (od 1934) i MGB (od 1946). Poszczególne łagry (obozy) powstawały często w oddalonych, słabo zaludnionych obszarach, na których budowano ważne dla rosyjskiego państwa obiekty przemysłowe lub transportowe. Modelem stała się pierwsza „wielka budowa komunizmu”, czyli Kanał Białomorsko‐Bałtycki (1931‐1932), a za twórcę ukształtowanego tam systemu wykorzystania niewolniczej pracy przymusowej w ramach Gułagu, uznawany jest Naftali Frenkel, żydowskiego pochodzenia, który przeszedł do historii jako autor zasady „Z więźnia musimy wycisnąć wszystko w ciągu pierwszych trzech miesięcy — potem nic nam po nim”. Miał być twórcą, wg Aleksandra Sołżenicyna, tzw. „systemu kotłów”, czyli uzależnienia racji żywnościowych od wypracowania określonej liczby procent normy. W zarządzanym przez niego obozie ITŁ BelBałtŁag ukuto pojęcie ZEK — więzień — i.e. ros. заключенный‐каналоармеец (pl. kanałowy żołnierz), które przyjęło się jako określenie więźnia rosyjskich obozów niewolniczej pracy przymusowej. Jednorazowo w obozach Gułag przetrzymywano do 12 mln więźniów, czyli ok. 5% ludności Rosji. Sołżenicyn w książce „Archipelag GUŁag” szacował, że w Gułag do 1956 uśmiercono ok. 60 mln ludzi. Formalnie rozwiązany 20.01.1960. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09])
Mińsk: Rosyjskie więzienie. W 1937 miejsce wielu mordów w czasie rosyjskiej „Wielkiej Czystki”. Po rosyjskiej inwazji na Polskę w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej miejsce przetrzymywania wielu Polaków. W 06.1941, po inwazji niemieckiej, Rosjanie wymordowali w nim część polskich więźniów osadzonych w Więzieniu Centralnym i tzw. Amerykance, a pozostałych pognano — w „marszu śmierci” (Rosjanie zamordowali ok. 10‐20 tys. więźniów) — w kierunku Czerwienia, w głąb Rosji. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.17])
Wojna polsko‐rosyjska 1919‐1921: Wojna o niepodległość i granice Rzeczpospolitej. Polska odzyskała niepodległość w 1918, ale o granice musiała walczyć z dawnymi potęgami imperialnymi, w szczególności z Rosją. Rosja planowała wzniecenie rewolucji bolszewickiej w krajach zachodu Europy, co stało się przyczyną rozpętania przez nią w 1920 wojny przeciw Polsce. Pokonana został w bitwie warszawskiej, zwanej „cudem nad Wisłą” (jednej z 10 najważniejszych bitew w historii świata, według niektórych historyków), w 08.1920, dzięki której Polska odzyskała część ziem utraconych w ramach rozbiorów Polski w XVIII w., a Europa ocalona została przed ludobójczym komunizmem. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20])
źródła
osobowe:
crusader.org.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.02.02], biographies.library.nd.eduKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09], cathol.memo.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.02.02], ru.openlist.wikiKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.04.08]
bibliograficzne:
„Losy duchowieństwa katolickiego w ZSSR 1917‐1939. Martyrologium”, Roman Dzwonkowski, SAC, wyd. Towarzystwo Naukowe KUL, 2003, Lublin
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.02.02]
Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. w WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org — proszę spróbować wybierając link poniżej:
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej
Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:
jako temat podając:
MARTYROLOGIUM: KRZYWICKI Adolf
Powrót do przeglądania życiorysu:
Kliknij by powrócić do życiorysu