• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English

nazwisko

DZIEMIAN

imiona

Józef

  • DZIEMIAN Józef - Tablica pamiątkowa, kościół pw. św. Stanisława, Sankt Petersburg, źródło: ipn.gov.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFODZIEMIAN Józef
    Tablica pamiątkowa, kościół pw. św. Stanisława, Sankt Petersburg
    źródło: ipn.gov.pl
    zasoby własne

funkcja

kapłan diecezjalny

wyznanie

Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

diecezja / prowincja

archidiecezja mohylewskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.06.23]

data i miejsce
śmierci

03.11.1937

Sandarmochdziś: rej. Miedwieżjegorsk, rep. Karelii, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2016.03.14]

szczegóły śmierci

Pierwszy raz aresztowany przez Rosjan wraz z grupą Polskich kapłanów w 1922 — m.in. wraz z ks. Józefem Łukjaninem — w związku z odmową zbeszczeszczenia zwłok bł. Andrzeja Boboli, przechowywanych w kościele w Połocku.

Przez 4 miesiące więziony w Witebsku.

Skazany z zawieszonym wyrokiem.

Zwolniony w wyniku amnestii, lecz w następnych latach kilkukrotnie aresztowany i więziony.

Aresztowany też w 1927 i w 1928 w Mińsku.

W tym drugim przypadku, za „naruszenie Kodeksu Pracy”, skazany na 2 lata zesłania.

Zesłany do Smoleńska.

Jesienią 1929 zwolniony.

17.06.1930 znów aresztowany, tym razem w Sankt Petersburgu.

Tam też więziony.

03.02.1931, z art. 58‑6 i 58‑10 Kodeksu Karnego, skazany przez zbrodniczy rosyjski sąd kapturowy GPU (tzw. «Trojka GPU») na śmierć.

28.11.1931 ta sama «Trojka GPU» karę „anulowała” i 02.12.1931 zamieniła ją na 10 lat niewolniczej pracy przymusowej.

Przetrzymywany w więzieniu w Jarosławiu n. Wołgą.

Następnie 07.03.1932 wysłany do obozu koncentracyjnego SŁON na Wyspach Sołowieckich.

W 09.1937 aresztowany w obozie i zamknięty w celi więziennej.

09.10.1937 skazany przez rosyjskich sąd kapturowy «Trojka NKWD» na karę śmierci.

Zamordowany 03.11.1937 w zbiorowej egzekucji księży katolickich.

przyczyna śmierci

zbiorowy mord

sprawstwo

Rosjanie

data i miejsce
urodzenia

06.02.1888

Krasne Staredziś: gm. Jasionówka, pow. Mońki, woj. podlaskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.28]

alt. daty i miejsca
urodzenia

20.01.1888

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

1912

szczegóły posługi

1929 – 1930

duszpasterz — Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ parafia RK pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej Panny i Męczennicy ⋄ dekanat RK Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

1929 – 1930

duszpasterz — Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ parafia RK pw. św. Kazimierza („za Rogatką Narwską”) ⋄ dekanat RK Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

1926 – 1928

wikariusz generalny — administratora apostolskiego w Mohylewie i Mińsku, bpa Bolesława Słoskansa

1926 – 1928

proboszcz — Mińskdziś: obw. miasto Mińsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ parafia RK ⋄ dekanat RK Mińskdziś: obw. miasto Mińsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

1925 – 1926

dziekan — dekanat RK Siennodziś: gm. Sienno, pow. Lipsko, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

1925 – 1926

proboszcz — Siennodziś: rej. Sienno, obw. Witebsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.29]
⋄ parafia RK pw. Trójcy Świętej ⋄ dekanat RK Siennodziś: rej. Sienno, obw. Witebsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.29]

1925 – 1926

proboszcz — Czerejadziś: ssow. Łukoml, rej. Czaśniki, obw. Witebsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.07.21]
⋄ parafia RK pw. św. Michała Archanioła ⋄ dekanat RK Siennodziś: gm. Sienno, pow. Lipsko, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

ok. 1923

dziekan — dekanat RK Połockdziś: rej. Połock, obw. Witebsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

ok. 1923

proboszcz — Połockdziś: rej. Połock, obw. Witebsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ parafia RK pw. Najświętszej Maryi Panny Różańcowej ⋄ dekanat RK Połockdziś: rej. Połock, obw. Witebsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

1918 – 1922

kuratus/rektor/ekspozyt — Sokoliszczedziś: ssow. Sokoliszcze, rej. Rossony, obw. Witebsk, Białoruś
więcej na
be.wikipedia.org
[dostęp: 2022.07.22]
⋄ kaplica RK pw. Najświętszego Imienia Najświętszej Maryi Panny ⋄ Połockdziś: rej. Połock, obw. Witebsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
, parafia RK pw. Najświętszej Maryi Panny Różańcowej ⋄ dekanat RK Połockdziś: rej. Połock, obw. Witebsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

1913 – 1918

wikariusz — Połockdziś: rej. Połock, obw. Witebsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ parafia RK pw. Najświętszej Maryi Panny Różańcowej ⋄ dekanat RK Połockdziś: rej. Połock, obw. Witebsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

1913 – 1918

wikariusz — Orszadziś: rej. Orsza, obw. Witebsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.06]
⋄ parafia RK pw. św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK Orszadziś: rej. Orsza, obw. Witebsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.06]

do 1912

student — Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ filozofia i teologia, Metropolitalne Seminarium Duchowne

inni związani
szczegółami śmierci

BARANOWSKIKliknij by wyświetlić biografię Piotr, DZIEMIESZKIEWICZKliknij by wyświetlić biografię Antoni, JARMOŁOWICZKliknij by wyświetlić biografię Antoni, JUREWICZKliknij by wyświetlić biografię Bolesław, KAPUSTOKliknij by wyświetlić biografię Piotr Bernard, KARPIŃSKIKliknij by wyświetlić biografię Józef, KOWALSKIKliknij by wyświetlić biografię Józef, ŁUKASZKliknij by wyświetlić biografię Jan, ŁUKJANINKliknij by wyświetlić biografię Józef, SPALWINI–KRECZETOWKliknij by wyświetlić biografię Walenty, SZACIŁŁOKliknij by wyświetlić biografię Albin, WIERZBICKIKliknij by wyświetlić biografię Józef, ŻAWRYDKliknij by wyświetlić biografię Jan

miejsca zagłady
nazwy obozów
(+ nr więźnia)

Sandarmoch: Była strzelnica rosyjskiego obozu koncentracyjnego niewolniczej pracy przymusowej BelBałtŁag — k. wsi Powieniec nad jez. Onega, ok. 19 km od Niedźwiedziej Góry (Miedwieżjegorsk), w republice Karelia, gdzie znajdowało się kierownictwo rosyjskiego obozu koncentracyjnego niewolniczej pracy przymusowej BelBałtŁag — miejsce zbiorowych egzekucji, przeprowadzonych od 11.08.1937 do 27.11.1938, ponad 9,500 osób 58 narodowości, w tym wielu Polaków, głównie więźniów BelBałtŁagu, obozu koncentracyjnego dla budowniczych kanału Białomorsko–Bałtyckiego, oraz ok. 1,111 więźniów oddalonych o ok. 250 km obozów na Wyspach Sołowieckich na Morzu Białym. Co najmniej 32 kapłanów, w tym 12 Polaków i 11 Niemców, wśród nich jednego biskupa, w dniach 27.10–04.11.1937 zamordowano tam strzałami w tył głowy. Ich szczątki odkryto w 1997 — na powierzchni ok. 10 hektarów znaleziono 236 jam grobowych. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.03.14]
, sand.mapofmemory.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.02.02]
)

Sądowy mord 09.10.1937: 09.10.1937 tzw. «Trojka NKWD» — kapturowy, ludobójczy rosyjski sąd z Sankt Petersburga — skazała na śmierć jednym wyrokiem 1,116 więźniów obozu koncentracyjnego na Wyspach Sołowieckich na śmierć. Znane są nazwiska 1,111 ofiar zamordowanych w Sandarmoch oraz trzech zbrodniczych „sędziów”. Wiadomo też, że 25.11.1937 podobny sąd kapturowy «Trojka NKWD» skazał kilkoro pozostałych na Wyspach Sołowieckich kapłanów na śmierć. Wszyscy zostali wywiezieni w 12.1937 w kierunku Sankt Petersburga i zamordowani prawd. w obozie SwirŁag (albo w Sankt Petersburgu). (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.03.14]
)

Ludobójstwo rosyjskie 11.08.1937: 11.08.1937 rosyjski przywódca Józef Stalin nakazał, a szef NKWD Nikołaj Jeżow podpisał, rozkaz nr 00485 o przeprowadzeniu tzw. «operacji polskiej». Na śmierć skazano 139,835 Polaków żyjących w Rosji. Według danych Międzynarodowego Stowarzyszenia Historyczno–Oświatowego, Dobroczynnego i Obrony Praw Człowieka „Memoriał” (ros. Международное историко–просветительское, правозащитное и благотворительное общество „Мемориал”), zajmującego się badaniami historycznymi i propagowaniem wiedzy o ofiarach represji rosyjskich — zamordowano 111,091. 28,744 skazano na pobyt w obozach koncentracyjnych — łagrach Gułag. Razem jednak deportowano ponad 100 tys. Polaków, głównie do Kazachstanu, na Syberię, w rejony Charkowa i Dniepropetrowska. Według niektórych historyków liczbę ofiar należy pomnożyć przez co najmniej dwa, bowiem mordowano nie tylko wymienione z nazwiska osoby, ale całe rodziny polskie (wystarczało samo podejrzenie o narodowość polską). Gdy uwzględnić fakt, że podana liczba w zasadzie nie obejmuje ludobójstwa na wschodnich obszarach Rosji (Syberia), to liczba ofiar może wynosić nawet 500,000 Polaków. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.03.14]
)

Wielka Czystka 1937: „Wielki terror” (również «Wielka Czystka», zwana także od nazwiska ówczesnego szefa NKWD „Jeżowszczyzną”) — rosyjska państwowa akcja terroru politycznego, zaplanowana i skierowana przeciw milionom niewinnych ofiar — mniejszościom narodowym, bogatszym chłopom (kułacy), osobom uznanym za przeciwników politycznych, oficerom armii, której największe nasilenie miało miejsce od 09.1936 do 08.1938. Szczytowy punkt osiągnęła poczynając od lata 1937, gdy do Kodeksu Karnego wprowadzono art. 58‑14 o „kontrrewolucyjnym sabotażu”, co stało u podstaw „legalizacji” mordów, i 02.07.1937, gdy najwyższe władze Rosji, pod przywództwem Józefa Stalina, wydały dekret o rozpoczęciu akcji przeciw kułakom. Następnie wydano szerego rozkazów wykonawczych NKWD, w tym Nr 00439 z 25.07.1937, rozpoczynający likwidację 25,000‑42,000 Niemców żyjących Rosji (głównie tzw. Niemców nadwołżańskich); Nr 00447 z 30.07.1937 rozpoczynający likwidację „elementów antyrosyjskich”, oraz 00485[2] z 11.08.1937 nakazujący mord 139,835 osób narodowości polskiej (ta ostatnia była największą operacją tego typu — objęła 12.5% wszystkich zamordowanych podczas «Wielkiej Czystki», podczas gdy Polacy stanowili 0.4% populacji). Więzionych w obozach koncentracyjnych na Wyspach Sołowieckich, wyspie Anzer czy obozie koncentracyjnym BelBałtŁag polskich kapłanów Rosjanie latem 1937 przenieśli do więziennych cel (część w Sankt Petersburgu). Następnie w kilku odrębnych, kapturowych, bandyckich procesach prowadzonych przez tzw. «Trojkę NKWD» (m.in. 09.10.1937, 25.11.1937) wszystkich skazali na karę śmierci i zamordowali w zbiorowych mordach. Strzałami w tył głowy pozbawiono ich życia albo w więzieniu w Sankt Petersburgu, albo bezpośrednio na miejscach pochówku, m.in. w Sandarmoch, czy Lewaszowskim Pustkowiu k. Leningradu, gdzie ich ciała wrzucono do zbiorowych dołów. Innych kapłanów aresztowany w miejscach, gdzie posługali, a następnie mordowano w okolicznych centralach NKWD (np. w Mińsku na Białorusi), po równie ludobójczych procesach przeprowadzanych przez wspomniany sąd kapturowy «Trojka NKWD».

BelBałtŁag: Białomorsko–Bałtycki — rosyjski obóz koncentracyjny i niewolniczej pracy przymusowej. Podlegał kierownictwu sieci obozów Gułag (i.e. ludobójczych OGPU, a potem NKWD), z centralą w Miedwieżjegorsku (wówczas w rep. Karelo–Fińskiej) nad Morzem Białym. Założony 16.11.1931, na bazie b. obozu SŁON (na wyspach Sołowieckich). Więźniowie niewolniczo pracowali nad budową kanału między Morzem Białym a Morzem Bałtyckim (sam kanał otwarto 30.06.1933). Później więźniowie pracowali nad wyrębem lasów, w tartakach, przy budowie fabryk wyrobów drewnianych i produkcji papieru, konstrukcji elektrowni wodnych, fabryki niklu i gorzelni alkoholu, budowy portów, oraz układaniu linii kolejowych. W obozie przetrzymywano od ok. 58,965 do 107,900 więźniów (1932) — e.g. w 1938 wśród nich było 3,946 kobiet. Według oficjalnych danych przy samej konstrukcji kanału Białomor zginęło 12,300 — według danych nieoficjalnych od 50,000 do 300,000. Jednym z kierowników budowy kanału był Żyd, Naftali Frenkel, który przeszedł do historii jako autor zasady „Z więźnia musimy wycisnąć wszystko w ciągu pierwszych trzech miesięcy — potem nic nam po nim”. Miał być twórcą, wg Sołżenicyna, tzw. „systemu kotłów”, czyli uzależnienia racji żywnościowych od wypracowania określonej liczby procent normy. W obozie ukuto określenie ZEK — więzień – kanałowy żołnierz (ros. заключенный–каналоармеец), które przyjęło się jako określenie więźnia rosyjskich obozów niewolniczej pracy przymusowej. Obóz funkcjonował do 18.09.1941, a całe przedsięwzięcie — pod względem ekonomicznym — okazało się porażką. (więcej na: www.gulagmuseum.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09]
, en.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09]
)

Proces 05.07.1932: Proces wytoczony przez Rosjan katolickim kapłanom przetrzymywanym w obozach koncentracyjnych na Wyspach Sołowieckich i wyspie Anzer, z oskarżenia o „utworzenie anty–rosyjskiego ugrupowania i prowadzenie działalności anty–rosyjskiej, potajemne odprawianie Mszy św. i innych nabożeństw, utrzymywanie kontaktów z pracownikami na wolności w celu przekazywania informacji o charakterze szpiegowskim na temat sytuacji katolików w Rosji, z zamiarem ich przekazania za granicę”. Więźniom już odbywającym kary w obozach koncentracyjnych je przedłużono i rozproszono ich po różnych obozach.

SŁON‑Łag (Sołówki): Sołowiecki Obóz Specjalnego Przeznaczenia SŁON (ros. Солове́цкий ла́герь осо́бого назначе́ния) — rosyjski obóz koncentracyjny i pracy przymusowej na Wyspach Sołowieckich, funkcjonujący od 1923 i początkowo założony w słynnym prawosławnym monasterze. Działał do 1939 (od 1936 jako więzienie). W latach 1920 jeden z pierwszych i największy obóz koncentracyjny w Rosji. Miejsce niewolniczej pracy i mordów setek kapłanów katolickich i innych wyznań, głównie chrześcijańskich, szczególnie w latach 1920‑1930. Koncepcja późniejszego systemu rosyjskich obozów koncentracyjnych Gułag swój początek prawd. bierze właśnie w obozach na Wyspach Sołowieckich — stamtąd przeniosła się na obszar objęty budową kanału Białomor (Morze Bałtyckie — Morze Białe), a stamtąd dalej, na cały obszar państwa rosyjskiego. Od sieci obozów na Wyspach Sołowieckich — zwanych także archipelagiem Wysp Sołowieckich — prawd. pochodzi też pojęcie „Archipelagu Gułag” stworzonego przez Aleksandra Sołżenicyna. Szacuje się, że przez obozy koncentracyjne Wysp Sołowieckich przeszło od dziesiątek do setek tysięcy więźniów. Jedno ze źródeł szacuje 83,000 więzionych, z których zamordowanych miało być ok. 43,000, w tym w latach 1937‑1938 ok. 9.500 więźniów wywieziono z obozu i zamordowano w kilku miejscach zbiorowych egzekucji, w tym w Sandarmoch, Krasnym Borze i Łodiejnoje Pole. Wśród nich było wielu kapłanów katolickich. Po dojściu w 1933 do władzy w Niemczech partii narodowo–socjalistycznej obóz SŁON odwiedziła niemiecka delegacja, „podpatrując” rozwiązania, które potem zostały wykorzystane w niemieckich obozach koncentracyjnych. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09]
)

Gułag: Akronim Gułag pochodzi od ros. Главное управление исправительно–трудовых лагерей и колоний (pl. Główny Zarząd Poprawczych Obozów Pracy). Sieć rosyjskich obozów koncentracyjnych niewolniczej pracy przymusowej formalnie założony został decyzją najwyższych władz rosyjskich 27.06.1929. Kontrolę przejęło OGPU, poprzednik ludobójczego NKWD (od 1934) i MGB (od 1946). Poszczególne łagry (obozy) powstawały często w oddalonych, słabo zaludnionych obszarach, na których budowano ważne dla rosyjskiego państwa obiekty przemysłowe lub transportowe. Modelem stała się pierwsza „wielka budowa komunizmu”, czyli Kanał Białomorsko–Bałtycki (1931‑1932), a za twórcę ukształtowanego tam systemu wykorzystania niewolniczej pracy przymusowej w ramach Gułagu, uznawany jest Naftali Frenkel, żydowskiego pochodzenia. Jednorazowo przetrzymywano w nich do 12 mln więźniów, czyli ok. 5% ludności Rosji. Aleksander Sołżenicyn w książce „Archipelag GUŁag” szacował, że w Gułag do 1956 uśmiercono ok. 60 mln ludzi. Formalnie rozwiązany 20.01.1960. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09]
)

Jarosław n. Wołgą: Ciężkie rosyjskie więzienie polityczne — tzw. polit–izolator — w którym Rosjanie przetrzymywali wielu kapłanów katolickich, w pojedynczych celach, głównie w latach 1930., przed wysłaniem do obozów koncentracyjnych na Wyspach Sołowieckich.

Zesłanie: Jedna ze standardowych represji rosyjskich. Skazańców zawożono zazwyczaj do niewielkiej miejscowości — na Syberii, na północy, na dalekim wschodzie — wyrzucano z wagonu czy wozu, i pozostawiano bez środków do życia, samym sobie. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20]
)

Mińsk: Rosyjskie więzienie. W 1937 miejsce wielu mordów w czasie rosyjskiej „Wielkiej Czystki”. Po rosyjskiej inwazji na Polskę w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej miejsce przetrzymywania wielu Polaków. W 06.1941, po inwazji niemieckiej, Rosjanie wymordowali w nim część polskich więźniów osadzonych w Więzieniu Centralnym i tzw. Amerykance, a pozostałych pognano — w „marszu śmierci” (Rosjanie zamordowali ok. 10‑20 tys. więźniów) — w kierunku Czerwienia, w głąb Rosji. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.17]
)

źródła

osobowe:
sand.mapofmemory.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.02.02]
, biographies.library.nd.eduKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20]
, ru.openlist.wikiKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.02.02]

bibliograficzne:
Losy duchowieństwa katolickiego w ZSSR 1917‑1939. Martyrologium”, Roman Dzwonkowski, SAC, wyd. Towarzystwo Naukowe KUL, 2003, Lublin
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.02.02]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E-majlową

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: DZIEMIAN Józef

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu