• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English
  • SKRZYPIŃSKI Feliks, źródło: spwojcin.edupage.org, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOSKRZYPIŃSKI Feliks
    źródło: spwojcin.edupage.org
    zasoby własne
  • SKRZYPIŃSKI Feliks, źródło: spwojcin.edupage.org, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOSKRZYPIŃSKI Feliks
    źródło: spwojcin.edupage.org
    zasoby własne

status

Sługa Boży

nazwisko

SKRZYPIŃSKI

imiona

Feliks

inne wersje imion

SKRZYPCZYŃSKI

  • SKRZYPIŃSKI Feliks - Tablica pamiątkowa, kościół parafialny, Wyrzysk, źródło: spwojcin.edupage.org, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOSKRZYPIŃSKI Feliks
    Tablica pamiątkowa, kościół parafialny, Wyrzysk
    źródło: spwojcin.edupage.org
    zasoby własne
  • SKRZYPIŃSKI Feliks - Tablica pamiątkowa, katedra, Gniezno; źródło: dzięki uprzejmości p. Jerzego Andrzejewskiego, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOSKRZYPIŃSKI Feliks
    Tablica pamiątkowa, katedra, Gniezno
    źródło: dzięki uprzejmości p. Jerzego Andrzejewskiego
    zasoby własne
  • SKRZYPIŃSKI Feliks - Tablica pamiątkowa, katedra, Gniezno; źródło: dzięki uprzejmości p. Jerzego Andrzejewskiego, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOSKRZYPIŃSKI Feliks
    Tablica pamiątkowa, katedra, Gniezno
    źródło: dzięki uprzejmości p. Jerzego Andrzejewskiego
    zasoby własne
  • SKRZYPIŃSKI Feliks - Tablica pamiątkowa, pomnik, Paterek, źródło: 4ict.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOSKRZYPIŃSKI Feliks
    Tablica pamiątkowa, pomnik, Paterek
    źródło: 4ict.pl
    zasoby własne

funkcja

kapłan diecezjalny

wyznanie

Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

diecezja / prowincja

archidiecezja gnieźnieńska i poznańska (aeque principaliter)więcej na
www.archpoznan.pl
[dostęp: 2012.11.23]

ordynariat polowy Wojska Polskiego RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.12.20]

honorowe wyróżnienia

Medal Niepodległościwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.02.02]

data i miejsce
śmierci

11.11.1939

Paterekdziś: gm. Nakło nad Notecią, pow. Nakło nad Notecią, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]

alt. daty i miejsca
śmierci

12.11.1939

szczegóły śmierci

W czasach zaboru pruskiego, od 1988, podczas pobierania nauk w niem. Königliches Gymnasium (pl. Królewskie Gimnazjum) w Rogoźnie, członek szkolnego koła polskiej konspiracyjnej uczniowskiej organizacji samokształceniowej Towarzystwo Tomasza Zana. W szkole od 1888 naukę religii prowadzono tylko w języku niemieckim; od 1889 zakazano czytania prac polskich pisarzy, takich jak A. Mickiewicz, J. Słowacki, Z. Krasiński; od 1890 zakazano wystawiania ocen z języka polskiego na świadectwie dojrzałości; od 1901 zaś powierzano prowadzenie nauki języka polskiego wyłącznie nauczycielom niemieckim.

Po abdykacji 09.11.1918 niemieckiego cesarza Wilhelma II Hohenzollerna; po podpisaniu 11.11.1918 przez Aliantów i Niemców, w wagonie sztabowym w Compiègne, w kwaterze marszałka Francji Ferdynanda Focha, rozejmu i zawieszenia broni — co oznaczało de facto zakończenie I wojny światowej; a także po przekazaniu 11.11.1918 przez Radę Regencyjną — działającą na terenie okupowanego przez Państwa Centralne (Niemcy i Austro–Węgry) tzw. niem. Königreich Polen (pl. Królestwo Polskie) — zwierzchniej władzy nad wojskiem brygadierowi Józefowi Piłsudskiemu oraz zamianowaniu go naczelnym dowódcą wojsk polskich, co oznaczało de facto odrodzenie państwa polskiego, obejmującego aliści tylko obszar niem. Königreich Polen, czyli polskiego terytorium do 1915 znajdującego się pod zaborem rosyjskim, i nie obejmującego ziem zaboru pruskiego; Wielkopolska — jako pruska niem. Provinz Posen (pl. Prowincja Poznańska) — nadal formalnie pozostawała częścią państwa niemieckiego. A jego parafia Wójcin znajdowała się w niem. Provinz Posen, tuż przy granicy z odrodzoną Polską — czyli dawną niem. Königreich Polen, a jeszcze wcześniej, przed 1915, zaborem rosyjskim: sąsiednia wieś, Wilczyn, oddalona o ok. 3.5 km, była już w Polsce. W Wójcinie, jako miejscowości przygranicznej, sformował się też ok. 70 osobowy oddział niem. Grenzschutz Ost (pl. Straż Graniczna Wschód), niemieckiej paramilitarnej, o charakterze terrorystycznym, formacji ochotniczej, zbrojnie przeciwstawiającej się odłączeniu terenów wschodnich od Niemiec. Lokalni Polacy odpowiedzieli się organizowaniem się w oddział wojskowy, który wszelako pozbawiony był broni. Mogła tylko, „z pełnym zachowaniem regulaminu i zasad wojskowych ćwiczyć musztrę, walki wręcz i suche strzelanie z broni myśliwskiej”, jak określa to współczesne źródło. Mieli jego wsparcie.

Gdy więc 27.12.1918 wybuchło w Poznaniu Powstanie Wielkopolskie, oddział z Wójcina odnowił kontakty z Wilczynem i działającą tam Strażą Obywatelską, znajdującymi się już w wolnej Polsce, poza wpływem niemieckim. 31.12.1918, w noc sylwestrową, oddział z Wójcina, przy jego wiedzy i wsparciu, przekroczył granicę, po czym wyruszył z powrotem, już uzbrojony, wraz z oddziałem sformowanym w Wilczynie. Około północy polskie oddziały otoczyły punkt graniczny i punkt celny i zmusiły Niemców do poddania się. Powstańcy zdobyli 4 ciężkie i 2 lekkie karabiny maszynowe, 70 karabinów ręcznych, 150 granatów i 27,000 sztuk amunicji. Niemcy odpowiedzili już rano, wysyłając z oddalonego o ok. 13 km Strzelna inny oddział niem. Grenzschutz Ost z ekspedycją karną, ale został zatrzymany na granicy Wójcina i bez walki wycofał się. Wójcin był pierwszą miejscowością w powiecie strzeleńskim, która przeszła pod polską kontrolę. Kolejnego dnia, 02.01.1919, błogosławił 70‐osobowy, powstańczy oddział z Wójcina, wyruszający do Strzelna. Wyruszył wraz z nimi. Dotarli tam, gdy już walki o to miasteczko kończyły się. 16.02.1919 powstanie zakończyło się wymuszonym przez zwycięskich Aliantów — państwa Ententy — rozejmem w Trewirze, ale Wójcin i Strzelno formalnie do Polski powróciły dopiero 10.01.1920, po ratyfikacjach i wejściu w życie pokojowego traktatu wersalskiego, podpisanego 28.06.1919, który Wielkopolskę przyznał Polsce.

Po niemieckim najeździe na Rzeczpospolitą w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, aresztowany przez Niemców 02.10.1939.

Uwięziony w areszcie VSH Lobsens w Łobżenicy.

Stamtąd 09.11.1939 zagnany do aresztu VSH Gorka w Górce Klasztornej.

W końcu wywieziony na miejsce straceń do Paterka i zamordowany.

przyczyna śmierci

zbiorowy mord

sprawstwo

Niemcy

miejsca i wydarzenia

PaterekKliknij by przejść do opisu, VSH GorkaKliknij by przejść do opisu, VSH LobsensKliknij by przejść do opisu, «Intelligenzaktion»Kliknij by przejść do opisu, Reichsgau Danzig‐WestpreußenKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu, Powstanie WielkopolskieKliknij by przejść do opisu, Towarzystwa Tomasza ZanaKliknij by przejść do opisu

data i miejsce
urodzenia

07.09.1878

Rogoźnodziś: gm. Rogoźno, pow. Oborniki, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

11.02.1906 (Gnieznodziś: gm. Gniezno miasto, pow. Gniezno, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
)

szczegóły posługi

1927 – 1929

proboszcz — Wyrzyskdziś: gm. Wyrzysk, pow. Piła, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ parafia RK pw. św. Marcina Biskupa i Wyznawcy ⋄ dekanat RK Nakło nad Noteciądziś: gm. Nakło nad Notecią, pow. Nakło nad Notecią, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.27]

1927 – 1937

administrator — Osiek nad Noteciądziś: gm. Wyrzysk, pow. Piła, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ parafia RK pw. św. Józefa ⋄ dekanat RK Nakło nad Noteciądziś: gm. Nakło nad Notecią, pow. Nakło nad Notecią, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.27]

ok. 1927 – ok. 1934

członkostwo — Bractwo Księży Misjonarzy „Dobrego Pasterza

1927 – ok. 1931

wizytator/inspektor nauki religii — szkoły powszechne — na pow. Wyrzysk

1914 – 1927

proboszcz — Wójcindziś: gm. Jeziora Wielkie, pow. Mogilno, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ parafia RK pw. św. Jana Chrzciciela ⋄ dekanat RK Kruszwicadziś: gm. Kruszwica, pow. Inowrocław, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.07.18]

1911 – 1914

wikariusz — Pakośćdziś: gm. Pakość, pow. Inowrocław, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]
⋄ parafia RK pw. św. Bonawentury Biskupa i Wyznawcy ⋄ dekanat RK Żnindziś: gm. Żnin, pow. Żnin, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

1909 – 1911

wikariusz — Mogilnodziś: gm. Mogilno, pow. Mogilno, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ parafia RK pw. św. Jakuba Większego Apostoła ⋄ dekanat RK Żnindziś: gm. Żnin, pow. Żnin, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

1908 – 1909

kuratus/rektor/ekspozyt — Krostkowodziś: gm. Białośliwie, pow. Piła, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.18]
⋄ kościół RK pw. św. Mikołaja Biskupa i Wyznawcy ⋄ Kosztowodziś: gm. Wyrzysk, pow. Piła, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.07.18]
, parafia RK pw. św. Anny ⋄ dekanat RK Nakło nad Noteciądziś: gm. Nakło nad Notecią, pow. Nakło nad Notecią, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.27]

1906 – 1908

wikariusz — Łabiszyndziś: gm. Łabiszyn, pow. Żnin, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.06.29]
⋄ parafia RK pw. św. Mikołaja Biskupa i Wyznawcy ⋄ dekanat RK Inowrocławdziś: gm. Inowrocław, pow. Inowrocław, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

do 1906

student — Gnieznodziś: gm. Gniezno miasto, pow. Gniezno, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ filozofia i teologia, Arcybiskupie Duchowne Seminarium Praktyczne (łac. Seminarium Clericorum Practicum)

od 1902

student — Poznańdziś: pow. Poznań miasto, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ filozofia i teologia, Arcybiskupie Seminarium Duchowne (Collegium Leoninum)

inni związani
szczegółami śmierci

SZALBOTKliknij by wyświetlić biogram Anna (s. Rachela), BIEDRZYCKIKliknij by wyświetlić biogram Stanisław (br. Kleofas), BIAŁASIKKliknij by wyświetlić biogram Stanisław (br. Łucjan), BRYGMANKliknij by wyświetlić biogram Alojzy (br. Hilary), CAŁKAKliknij by wyświetlić biogram Wojciech, CHOJNACKIKliknij by wyświetlić biogram Kazimierz, CODROKliknij by wyświetlić biogram Józef Franciszek, CZAPIEWSKIKliknij by wyświetlić biogram Konrad (br. Konrad), DORSZKliknij by wyświetlić biogram Brunon, DRAEGERKliknij by wyświetlić biogram Feliks (br. Benon), DZIKOWSKAKliknij by wyświetlić biogram Józefa (s. Maria Benigna), GŁYSZKliknij by wyświetlić biogram Florian (br. Florian), GOTÓWKAKliknij by wyświetlić biogram Marianna (s. Mieczysława Maria), GÓRNYKliknij by wyświetlić biogram Jan, GRZĘDAKliknij by wyświetlić biogram Stanisław, GRZYWACZKliknij by wyświetlić biogram Maksymilian (br. Alojzy), GURDAKliknij by wyświetlić biogram Franciszek (br. Benedykt), GWIŹDZIELKliknij by wyświetlić biogram Ignacy (br. Paschalis), JACHECKIKliknij by wyświetlić biogram Jan, KALISZKliknij by wyświetlić biogram Stanisław (br. Stanisław), KIEŁCZEWSKIKliknij by wyświetlić biogram Kazimierz (br. Izydor), KRYGIERKliknij by wyświetlić biogram Henryk, LEWANDOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Walerian (br. Gerard), LORKIEWICZKliknij by wyświetlić biogram Cezary Władysław, ŁANGOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Franciszek (br. Zygmunt), ŁONIEWSKIKliknij by wyświetlić biogram Józef (br. Bonawentura), ŁUKASZEWSKIKliknij by wyświetlić biogram Kazimierz (br. Kazimierz), MAŃKOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Jan, MORAWSKIKliknij by wyświetlić biogram Edmund (br. Jacek), MUZOLFKliknij by wyświetlić biogram Ignacy (br. Ignacy), MYRWAKliknij by wyświetlić biogram Józef, NIEDBAŁKliknij by wyświetlić biogram Feliks, NOWAKKliknij by wyświetlić biogram Leonard, OSSOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Jan (br. Jan), ROCHOWIAKKliknij by wyświetlić biogram Marcin, ROSENTALKliknij by wyświetlić biogram Roman, SENDROBYKliknij by wyświetlić biogram Jan (br. Feliks), SWORNOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Zygmunt (br. Eugeniusz), SZAŁKOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Wacław, TOMALAKliknij by wyświetlić biogram Jan (br. Anioł), TOMASZKliknij by wyświetlić biogram Wincenty, WALKOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Henryk, WARKOCZEWSKIKliknij by wyświetlić biogram Henryk, WILEMSKIKliknij by wyświetlić biogram Alfons (br. Paweł), WILEMSKIKliknij by wyświetlić biogram Konrad (br. Dominik), WILEMSKIKliknij by wyświetlić biogram Wacław (br. Metody), WOJCIECHOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Eustachy, ZAWADAKliknij by wyświetlić biogram Piotr

miejsca i wydarzenia
opisy

Paterek: W miejscowości Paterek k. Nakła Niemcy przeprowadzili, w ramach w ramach akcji "Intelligenzaktion" – likwidacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych na Pomorzu – szereg zbiorowych egzekucji. Od 04.10.1939 do 24.11.1939 zamordowano ponad 218 osób, głównie z powiatu wyrzyskiego i okolic, w tym 48 księży i zakonników (wśród których były dwie zakonnice), przetrzymywanych w zorganizowanym przez ludobójczą niemiecką paramilitarną organizację Volksdeutscher Selbstschutz areszcie – obozie przejściowym – VSH Gorka w Górce Klasztornej. Ofiary członkowie Selbstschutzu rozstrzeliwali nad wykopanymi dołami – w kotlinie leżącej przy polnej drodze, na terenie byłej żwirowni – a rannych brutalnie dobijali, m.in. ciosami łopaty, po czym grób zakopywano. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.07.06]
)

VSH Gorka: Niemiecki niem. Volksdeutscher Selbstschutzhaft (pl. areszt Volksdeutscher Selbstschutz) VSH — założony w 10.1939 przez ludobójczą niemiecką paramilitarną organizację Volksdeutscher Selbstschutz — decyzję o utworzeniu Selbstschutzu na ziemiach polskich zajętych przez wojska niemieckie podjęto w Berlinie 08‐10.09.1939 na konferencji pod kierownictwem Reichsführera‐SS Heinricha Himmlera (rozkaz powołaniowy z 20.09.1939), a powstające chaotycznie oddziały zostały bezpośrednio podporządkowane oficerom ludobójczej organizacji SS — na terenie klasztoru Zgromadzenia Misjonarzy Świętej Rodziny w Górce Klasztornej k. Łobżenicy, w ramach akcji «Intelligenzaktion» — eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych na Pomorzu. Przetrzymywano w nim głównie duchownych z powiatu wyrzyskiego. Niemal wszystkich zamordowano na terenie klasztoru lub w miejscu zbiorowych mordów w Paterku. Obóz zlikwidowano w 11.1939. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.06.23]
)

VSH Lobsens: W Łobżenicy, ok. 30 km od Nakła, zajętej przez Niemców pierwszego dnia wojny, czyli 01.09.1939, Niemcy w dniach od 08.09.1939 do 15.11.1939 zorganizowali — w ramach niemieckiej akcji «Intelligenzaktion» eksterminacji polskiej inteligencji na Pomorzu — niem. Volksdeutscher Selbstschutzhaft (pl. areszt Volksdeutscher Selbstschutz) VSH dla mieszkańców Łobżenicy i okolic. Początkowo obóz zorganizowano w areszcie sądowym: uwięzionych stłoczono w niewielkich celach, poddawano przesłuchaniom, szczególnie nocami, gdy pijani członkowie niemieckiej paramilitarnej organizacji Volksdeutscher Selbstschutz — decyzję o utworzeniu Selbstschutzu na ziemiach polskich zajętych przez wojska niemieckie podjęto w Berlinie 08‐10.09.1939 na konferencji pod kierownictwem Reichsführera‐SS Heinricha Himmlera (rozkaz powołaniowy z 20.09.1939), a powstające chaotycznie oddziały zostały bezpośrednio podporządkowane oficerom ludobójczej organizacji SS — torturowali swe ofiary, gwałcili kobiety. Więziono w nim jednorazowo ok. 500 osób, w tym ok. 60 księży, którym pożywienie podawano w spluwaczkach. Zamordowano ok. 200 osób — m.in. na terenie aresztu — zakatowano na śmierć, rozstrzelano, powieszono. Większość ofiar zamordowano jednak w egzekucjach poza miastem — skazańców, nierzadko z rękami związanymi drutem kolczastym, przywożono na miejsce straceń samochodami ciężarowymi bądź wozami konnymi. Księży przewieziono następnie do obozu w Górce Klasztornej, skąd część wysłano do miejsca kaźni w Paterku. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.12.04]
)

«Intelligenzaktion»: (pl. „akcja inteligencja”) — niemiecki program eksterminacji polskiej elity, głównie inteligencji, przeprowadzony od początku okupacji w 09.1939 do 04.1940, głównie na terenach przyłączonych bezpośrednio do Niemiec, ale także na terenie tzw. niem. Generalgouvernement (pl. Generalne Gubernatorstwo), gdzie nosił miano «AB‐aktion». W pierwszej fazie, tuż po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, realizowany pod nazwą niem. Unternehmen „Tannenberg” (pl. „operacja Tannenberg”) — w oparciu o opracowane przez jednostkę Zentralstelle II/P (Polen) niemieckiego Głównego Urzędu SD listy proskrypcyjne Polaków (niem. Sonderfahndungsbuch Polen), uznawanych za szczególnie niebezpiecznych dla III Rzeszy. Znalazły się na niej nazwiska 61,000 Polaków. Razem w trakcie tego ludobójstwa planowo i metodycznie zamordowano ok. 50 tys. nauczycieli, księży, przedstawicieli ziemiaństwa, wolnych zawodów, działaczy społecznych i politycznych oraz emerytowanych wojskowych. Kolejnych 50 tys. zesłano do obozów koncentracyjnych, gdzie przeżył tylko znikomy procent. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.10.04]
)

Reichsgau Danzig‐Westpreußen: Po polskiej klęsce w kampanii 09.1939, będącej rezultatem paktu Ribbentrop‐Mołotow i stanowiącej pierwszy etap II wojny światowej, i rozpoczęciu w części Polski okupacji niemieckiej (w drugiej, wschodniej części Polski rozpoczęła się okupacja rosyjska), Niemcy podzielili okupowane polskie terytorium na pięć głównych obszarów (i kilka mniejszych). Największy przekształcili w niem. Generalgouvernement (pl. Generalne Gubernatorstwo), przeznaczone wyłącznie dla Polaków i Żydów i stanowiące część tzw. niem. Großdeutschland (pl. Wielkie Niemcy). Dwa przyłączyli do już istniejących niemieckich prowincji. Z dwóch utworzyli odrębne nowe prowincje. Jednym z nich było Pomorze Nadwiślańskie, już 08.10.1939, dekretem przywódcy niemieckiego Adolfa Hitlera wcielone do Niemiec (formalnie zaczął obowiązywać 26.10.1939), a 02.11.1939 przekształcone w prowincję niem. Reichsgau Danzig‐Westpreußen (pl. Okręg Rzeszy Gdańsk‐Prusy Zachodnie), w której obowiązywać miało prawo państwa niemieckiego. Główną osią polityki nowej prowincji, której obszar Niemcy uznali za niem. „Ursprünglich Deutsche” (pl. „rdzennie niemieckie”), mimo iż ok. 85% jej mieszkańców stanowili Polacy, było niem. „Entpolonisierung” (pl. „odpolszczenie”), czyli przymusowa germanizacja. Ok. 60,000 Polaków zamordowano w 1939‐1940, w ramach niem. „Intelligenzaktion”, i.e. eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych, w ok. 432 miejscach skrytobójczych mordów — w tym ok. 220 polskich kapłanów katolickich. Drugie tyle zesłano do niemieckich obozów koncentracyjnych, skąd wróciło niewielu (aresztowano ponad 300 kapłanów, z których w obozach koncentracyjnych zginęło ok. 130). Wysiedlono ok. 124,000‐170,000, przy czym ok. 90,000 do niem. Generalgouvernement. Masowo zmuszano Polaków do podpisywania niemieckiej listy narodowościowej niem. Deutsche Volksliste (pl. folkslista) DVL. Dzieci polskie mogły się uczyć tylko po niemiecku. Zakazano używania języka polskiego podczas katolickich Mszy św., a także podczas spowiedzi. Konfiskowane polskie majątki ziemskie. By jeszcze bardziej ograniczyć liczbę ludności polskiej wysyłano Polaków na roboty przymusowe w głąb Niemiec. Pozostałych Polaków traktowano jako nisko wykwalifikowaną siłę roboczą, izolowano od Niemców i ściśle kontrolowano — legalnie spotykać mogli się najwyżej we trzech lub we troje, nawet we własnych mieszkaniach. Wielu wcielono do niemieckiej armii Wehrmacht. Po zakończeniu działań zbrojnych II wojny światowej nadzorca tej prowincji, niem. Reichsstatthalter (pl. Namiestnik Rzeszy) i niem. Gauleiter (pl. naczelnik okręgu) niemieckiej partii narodowo–socjalistycznej, Albert Maria Forster, został stracony. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.06.24]
)

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
)

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
)

Powstanie Wielkopolskie: Powstanie polskich mieszkańców byłej niemieckiej niem. Posen Provinz (pl. Prowincja Poznańska) na przełomie lat 1918‐1919 — po abdykacji 09.11.1918 niemieckiego cesarza Wilhelma II Hohenzollerna; po rozejmie i zawieszeniu broni między Aliantami a Niemcami podpisanym 11.11.1918 w wagonie sztabowym w Compiègne, w kwaterze marszałka Francji Ferdynanda Focha — co oznaczało de facto zakończenie I wojny światowej — przeciwko powstałej na gruzach Cesarstwa Niemieckiego niemieckiej Republice Weimarskiej, z zamiarem przyłączenia ziem zaboru pruskiego do Rzeczypospolitej. Odrodzona 11.11.1918 Rzeczpospolita początkowo formalnie obejmowała bowiem tylko tzw. niem. Königreich Polen (pl. Królestwo Polskie), czyli terytorium do 1915 znajdujące się pod zaborem rosyjskim, a następnie pod kontrolą Państw Centralnych (Niemiec i Austro–Węgier), nie obejmując aliści zaboru pruskiego. Rozpoczęte 27.12.1918 w Poznaniu i zakończone 16.02.1919 paktem rozejmowym w Trewirze, wymuszonym przez zwycięskie państwa Ententy, w którym znalazły się postanowienia nakazujące Niemcom zaprzestania działań przeciw Polsce i, co istotne, uznano polską powstańczą Armię Wielkopolską za sprzymierzone siły zbrojne Ententy. De facto okazało się polskim zwycięstwem, potwierdzonym w głównym traktacie pokojowym po I wojnie światowej, traktacie wersalskim z 28.06.1919, który w życie wszedł 10.01.1920 i w którym większość ziem zaboru pruskiego uznano za polskie. Udział w Powstaniu wzięło wielu polskich kapłanów, zarówno jako kapelanów oddziałów powstańczych, jak i członków i przywódców nowych władz polskich na terenach objętych Powstaniem. W 1939, po najeździe niemieckim na Polskę i rozpoczęciu II wojny światowej ci kapłani byli szczególnie prześladowani przez Niemców i w większości zamordowani. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.08.14]
)

Towarzystwa Tomasza Zana: Tajne związki polskiej młodzieży, mające na celu samokształcenie i samowychowanie w duchu patriotycznym, w buncie przeciw germanizacji i cenzurze kultury polskiej, działające głównie wśród szkół średnich — gimnazjów — głównie w Wielkopolsce, a później na Śląsku. Pierwsze powstały w 1817. W 1897 odbył się zjazd w Bydgoszczy, który wypracował zasady działalności konspiracyjnej. Na innym zjeździe w Poznaniu powołano „Czerwoną Różę”, nadrzędną organizację dla wszystkich kół gimnazjalnych i koordynującą ich pracę. W 1900 „Czerwona Róża” skupiła organizacje Filomatów z Pomorza. Po procesie toruńskim w 1901 organizacji Filomatów z Pomorza w 1903 Niemcy wytoczyli proces 24 członkom Towarzystwa Filomatów i Filaretów z Gniezna. 21 z uczniów skazanych zostało na kary od nagany do 6 tygodni więzienia. Najbardziej dotkliwe były karty relegacji ze szkół z zakazem kontynuacji nauczania w szkołach średnich i wyższych Prus. Mimo represji Towarzystwo działało do 1918 i odzyskania przez Polskę niepodległości. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19]
)

źródła

osobowe:
www.wtg-gniazdo.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]
, www.archiwum.archidiecezja.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.10]
, spwojcin.edupage.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.12.27]
, spwojcin.edupage.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.08.14]
, newsaints.faithweb.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19]

pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
spwojcin.edupage.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.12.27]
, spwojcin.edupage.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.12.27]
, spwojcin.edupage.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.12.27]
, 4ict.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.05.30]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: SKRZYPIŃSKI Feliks

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu