• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English
  • NOWAKOWSKI Marceli, źródło: salontradycjipolskiej.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFONOWAKOWSKI Marceli
    źródło: salontradycjipolskiej.pl
    zasoby własne
  • NOWAKOWSKI Marceli - Ok. 1922, źródło: commons.wikimedia.org, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFONOWAKOWSKI Marceli
    Ok. 1922
    źródło: commons.wikimedia.org
    zasoby własne
  • NOWAKOWSKI Marceli, źródło: salontradycjipolskiej.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFONOWAKOWSKI Marceli
    źródło: salontradycjipolskiej.pl
    zasoby własne
  • NOWAKOWSKI Marceli, źródło: prawy.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFONOWAKOWSKI Marceli
    źródło: prawy.pl
    zasoby własne
  • NOWAKOWSKI Marceli - Tablica pamiątkowa, kościół pw. Najświętszego Zbawiciela, Warszawa, źródło: zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFONOWAKOWSKI Marceli
    Tablica pamiątkowa, kościół pw. Najświętszego Zbawiciela, Warszawa
    źródło: zasoby własne

nazwisko

NOWAKOWSKI

imiona

Marceli

  • NOWAKOWSKI Marceli - Tablica pamiątkowa, kościół pw. Najświętszego Zbawiciela, Warszawa, źródło: zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFONOWAKOWSKI Marceli
    Tablica pamiątkowa, kościół pw. Najświętszego Zbawiciela, Warszawa
    źródło: zasoby własne
  • NOWAKOWSKI Marceli - Tablica pamiątkowa, archikatedra pw. św. Jana, Warszawa, źródło: zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFONOWAKOWSKI Marceli
    Tablica pamiątkowa, archikatedra pw. św. Jana, Warszawa
    źródło: zasoby własne
  • NOWAKOWSKI Marceli - Tablica pamiątkowa, Seminarium Duchowne, ul. Krakowskie Przemieście, Warszawa, źródło: zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFONOWAKOWSKI Marceli
    Tablica pamiątkowa, Seminarium Duchowne, ul. Krakowskie Przemieście, Warszawa
    źródło: zasoby własne
  • NOWAKOWSKI Marceli - Tablica pamiątkowa, budynek Sejmu RP, Warszawa, źródło: commons.wikimedia.org, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFONOWAKOWSKI Marceli
    Tablica pamiątkowa, budynek Sejmu RP, Warszawa
    źródło: commons.wikimedia.org
    zasoby własne

funkcja

kapłan diecezjalny

wyznanie

Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

diecezja / prowincja

archidiecezja warszawskawięcej na
www.archidiecezja.warszawa.pl
[dostęp: 2013.05.19]

ordynariat polowy Wojska Polskiego RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.12.20]

akademickie wyróżnienia

doktor świętej teologii

honorowe wyróżnienia

prałatwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14]

Krzyż Walecznychwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

data i miejsce
śmierci

22.01.1940

Palmirydziś: gm. Czosnów, pow. Nowy Dwór Mazowiecki, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.28]

alt. daty i miejsca
śmierci

18.02.1940

Warszawadziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

szczegóły śmierci

W czasie wojny polsko–rosyjskiej 1920 kapelan 5. Pułku Ułanów Wojska Polskiego.

Po niemieckim i rosyjskim najeździe na Rzeczpospolitą w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu okupacji niemieckij, pierwszy raz aresztowany przez Niemców 04.10.1939.

Zwolniony.

Ponownie aresztowany 08.12.1939 (według innych źródeł już 09.10.1939), wraz ze swych wikariuszem, ks. Bronisławem Wróblewskim i kościelnym.

Przetrzymywany w więzieniach na ul. Daniłowiczowskiej i przy al.

Szucha w Warszawie.

16.01.1940 sądzony przez niemiecki sąd doraźny — za prowadzenie antyniemieckiej działalności, dystrybucję antyniemieckich ulotek w swym kościele parafialnym oraz ułatwienie wyjazdu za granicę Helenie Sikorskiej, żonie gen. Władysława Sikorskiego.

Nie przyznał się do zarzutów — według relacji świadków w swym wystąpieniu „dokonał sądu nad sędziami oraz całym narodem niemieckim, wróżąc mu przegraną w wojnie”.

Skazany na śmierć.

Zamordowany w zbiorowej egzekucji warszawskiej inteligencji w Palmirach.

alt. szczegóły śmierci

Według innych źródeł zamordowany w ogrodach sejmowych w Warszawie.

przyczyna śmierci

zbiorowy mord

sprawstwo

Niemcy

miejsca i wydarzenia

PalmiryKliknij by przejść do opisu, Warszawa (Al. Szucha)Kliknij by przejść do opisu, Warszawa (Daniłowiczowska)Kliknij by przejść do opisu, «Intelligenzaktion»Kliknij by przejść do opisu, Odpowiedzialność zbiorowa („zakładnicy”)Kliknij by przejść do opisu, GeneralgouvernementKliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu, Wojna polsko‐rosyjska 1919‐1921Kliknij by przejść do opisu

data i miejsce
urodzenia

20.09.1882

Przybyszewdziś: gm. Promna, pow. Białobrzegi, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.28]

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

1909

szczegóły posługi

1926 – 1940

proboszcz — Warszawadzielnica Śródmieście
dziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.28]
⋄ parafia RK pw. Najświętszego Zbawiciela ⋄ dekanat RK Warszawa‐in‐urbenazwa dekanatu
dziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska

1937 – 1939

egzaminator prosynodalny — Warszawadziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ Kuria Metropolitalna ⋄ archidiecezja RK warszawska

1924 – 1932

sędzia synodalny — Arcybiskupi Sąd Metropolitalny ⋄ archidiecezja RK warszawska

1928 – 1930

poseł — Sejm II kadencji II RP — z ramienia reprezentacji Narodowej Demokracji (ZSLN, ZLN, ChZJN, Lista Katolicko–Narodowa)

1922 – 1927

poseł — Sejm I kadencji II RP — z ramienia reprezentacji Narodowej Demokracji (ZSLN, ZLN, ChZJN, Lista Katolicko–Narodowa)

1919 – 1922

poseł — Sejm Ustawodawczy II RP — z ramienia reprezentacji Narodowej Demokracji (ZSLN, ZLN, ChZJN, Lista Katolicko–Narodowa)

1910 – 1926

profesor — Warszawadziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ Metropolitalne Seminarium Duchowne — wykładowca historii filozofii i historii Kościoła

1916 – 1923

cenzor ksiąg religijnych (łac. censores librorum) — archidiecezja RK warszawska

sekretarz — osobisty, abpa Aleksandra Kakowskiego

1916 – 1924

wikariusz — Warszawadziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ parafia RK pw. Świętego Krzyża ⋄ dekanat RK Warszawa‐in‐urbenazwa dekanatu
dziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska

1911 – 1915

wikariusz — Warszawadziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ parafia RK pw. Wszystkich Świętych ⋄ dekanat RK Warszawa‐in‐urbenazwa dekanatu
dziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska

1909 – 1910

wikariusz — Wiskitkidziś: gm. Wiskitki, pow. Żyrardów, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.04.12]
⋄ parafia RK pw. Wszystkich Świętych i św. Stanisława Biskupa i Męczennika ⋄ dekanat RK Grodzisk Mazowieckidziś: gm. Grodzisk Mazowiecki, pow. Grodzisk Mazowiecki, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

1909

wikariusz — Zdunydziś: gm. Zduny, pow. Łowicz, woj. łódzkie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.28]
⋄ parafia RK pw. św. Jakuba Apostoła ⋄ dekanat RK Łowiczdziś: gm. Łowicz miasto, pow. Łowicz, woj. łódzkie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

ok. 1905 – 1909

doktorant — Innsbruckdziś: pow. Innsbruck‐Land, kraj Tyrol, Austria
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ teologia, Uniwersytet im. Leopolda i Franciszka

ok. 1905

student — Monachiumdziś: kraj Bawaria, Niemcy
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.04.12]
⋄ historia

1904 – 1905

student — Rzymdziś: prow. Rzym, reg. Lacjum, Włochy
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ prawo i teologia, „Gregorianum[i.e. łac. Pontificia Universitas Gregoriana (pl. Papieski Uniwersytet Gregoriański)] — rezydent domu oo. Zmartwychwstańców przy via Marconi; także: nauka języka włoskiego i francuskiego, oraz historii sztuki

1899 – 1904

student — Warszawadziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ filozofia i teologia, Metropolitalne Seminarium Duchowne

działacz — polityczny, społeczny i oświatowy — wybitny orator, mówca i kaznodzieja, w szczególności podczas znaczących wydarzeń o charakterze narodowym

współorganizator Polskiego Czerwonego Krzyża i Towarzystwa Opieki na Jeńcami w czasie I wojny światowej

autor m.in. „Marcin Luter. Twórca pseudoreformacji” („Podręczna Encyklopedia Kościelna”,Kraków, 1916), „Strzeż się żydów i bolszewików” (Częstochowa, 1918), „Zbrodniarze XX wieku. Żydzi – bolszewicy” (Radom, 1919)

inni związani
szczegółami śmierci

KRAWCZYKKliknij by wyświetlić biogram Jan, MĘŻYŃSKIKliknij by wyświetlić biogram Franciszek, PIENIĄŻEKKliknij by wyświetlić biogram Kazimierz, SAJNAKliknij by wyświetlić biogram Zygmunt

miejsca i wydarzenia
opisy

Palmiry: Między 12.1939 a 07.1941 Niemcy — ludobójcze SS i niem. Schutzpolizei (pl. policja prewencyjna), i.e. tzw. Schupo — w masowych egzekucjach, zamordowali w Palmirach, 1,700‐2,200 Polaków z Warszawy, głównie inteligencji, w ramach «AB‐aktion», a także Żydów. Pierwsze egzekucje miały miejsce 07‐08.12.1939 (70+80 osób). W największych zamordowano: 26.02.1940 — ok. 190; 02.04.1940 — ok. 100. Skazańców przywożono na miejsce straceń samochodami ciężarowymi, zazwyczaj o świcie. Na miejscu straceń odbierano im bagaż. Czasami krępowano lub zawiązywano oczy. Następnie prowadzono na skraj wykopanych dołów i tam rozstrzeliwano ogniem broni maszynowej. Dających oznaki życia dobijano strzałami z broni krótkiej. Doły zasypywano i obsadzano młodnikiem sosnowym. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19]
)

Warszawa (Al. Szucha): W budynku ul. Jana Chrystiana Szucha 25 w Warszawie — wówczas części okupacyjnego niem. Generalgouvernement (pl. Generalne Gubernatorstwo) — w centrum tzw. dzielnicy policyjnej (ze statusem niem. „Nur für Deutsche” — pl. „Tylko dla Niemców”), od 07.10.1939 siedziby niem. Der Kommandeur Sicherheitspolizei und des Sicherheitsdienst für den Distrikt Warschau (pl. Urząd Komendanta Policji Bezpieczeństwa i Służby Bezpieczeństwa dystryktu warszawskiego), Niemcy zorganizowali siedzibę warszawskiej niem. Geheime Staatspolizei (pl. Tajna Policja Państwowa), czyli Gestapo. W suterenie urządzono niem. Hausgefängnis (pl. więzienie śledcze). Do Gestapo przywożono więźniów z warszawskich więzień, głównie z Pawiaka (dwa razy dziennie) na przesłuchania. Stosowano tortury — „bicie (pałką, pejczem, gumą, żelaznymi drągami, kolbami pistoletów), kopanie, szczucie psami, przypalanie papierosami lub żelaznym prętem (szczególnie twarzy, pięt i jamy brzusznej), miażdżenie palców i genitaliów, wieszanie na skutych z tyłu rękach (tzw. słupek), łamanie kości, wybijanie przednich zębów, uszkadzanie gałek ocznych, duszenie maską przeciwgazową z uszkodzonym pochłaniaczem, drażnienie prądem elektrycznym, wlewanie wody do nosa przy zakneblowanych ustach, zanurzanie głowy więźnia w wiadrze z wodą i trzymanie jej tam aż do wystąpienia objawów uduszenia, wyrywanie paznokci oraz wbijanie pod nie stalowych igieł” (Wikipedia). Torturowano na oczach najbliższych. Katowano nawet kobiety w zaawansowanej ciąży. W czasie Powstania Warszawskiego w gmachu dokonywano masowych egzekucji Polaków. Ilość ofiar — nieznana (w 06.1946 z piwnicy budynków przy Al. Szucha wywieziono 5.5 tony prochów i kości ludzkich). (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.02.02]
)

Warszawa (Daniłowiczowska): Warszawski centralny areszt — Centralniak — wykorzystywany przez Niemców jako więzienie sądowe, w którym przetrzymywano osoby podejrzewane o przestępstwa polityczne. Wielu wywieziono następnie na miejsca straceń (m.in. w podwarszawskich miejscowościach Magdalenka i Anin). (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.17]
)

«Intelligenzaktion»: (pl. „akcja inteligencja”) — niemiecki program eksterminacji polskiej elity, głównie inteligencji, przeprowadzony od początku okupacji w 09.1939 do 04.1940, głównie na terenach przyłączonych bezpośrednio do Niemiec, ale także na terenie tzw. niem. Generalgouvernement (pl. Generalne Gubernatorstwo), gdzie nosił miano «AB‐aktion». W pierwszej fazie, tuż po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, realizowany pod nazwą niem. Unternehmen „Tannenberg” (pl. „operacja Tannenberg”) — w oparciu o opracowane przez jednostkę Zentralstelle II/P (Polen) niemieckiego Głównego Urzędu SD listy proskrypcyjne Polaków (niem. Sonderfahndungsbuch Polen), uznawanych za szczególnie niebezpiecznych dla III Rzeszy. Znalazły się na niej nazwiska 61,000 Polaków. Razem w trakcie tego ludobójstwa planowo i metodycznie zamordowano ok. 50 tys. nauczycieli, księży, przedstawicieli ziemiaństwa, wolnych zawodów, działaczy społecznych i politycznych oraz emerytowanych wojskowych. Kolejnych 50 tys. zesłano do obozów koncentracyjnych, gdzie przeżył tylko znikomy procent. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.10.04]
)

Odpowiedzialność zbiorowa („zakładnicy”): Zbrodnicza praktyka stosowana przez Niemców na okupowanych terenach Polski, od pierwszego w zasadzie dnia II wojny światowej. Polegała na wyznaczeniu i publicznym ogłoszeniu listy nazwisk wybranych osób, których życie zależało od bezwzględnego stosowania się do zarządzeń niemieckich. Każde złamanie owych zarządzeń, przez dowolną osobę, niezależnie od okoliczoności, skutowało mordem wyznaczonych „zakładników”. W pierwszych dniach wojny i okupacji stosowowana była m.in. przez niemieckie wojsko Wehrmacht, by zapobiec aktom kontynuacji walk obronych przez polskie społeczeństwo. W późniejszym czasie, w szczególności w zarządzanym przez Niermców Generalnym Gubernartorstwie, stanowiła część oficjalnej polityki władz okupacyjnych — zbiorowej odpowiedzialności za jakiekolwiek akty oporu wobec praktyk okupupanta. Za życie jednego Niemca, choćby i śmierć nastąpiła z przyczyn obyczajowych, Niemcy dokonywali egzekucji od kilkunastu do nawet stu wcześniej wyznaczonych jako „zakładników” Polaków.

Generalgouvernement: Po polskiej klęsce w kampanii 09.1939, będącej rezultatem paktu Ribbentrop‐Mołotow i stanowiącej pierwszy etap II wojny światowej, i rozpoczęciu w części Polski okupacji niemieckiej (w drugiej, wschodniej części Polski rozpoczęła się okupacja rosyjska), Niemcy podzielili okupowane polskie terytorium na pięć głównych rejonów. W dwóch z nich utworzyli nowe niemieckie prowincje, dwie wcielili do innych prowincji. Natomiast piąta część potraktowana została odrębnie, i w sensie politycznym odtwarzać miała niemiecki pomysł z 1915 (po klęsce Rosjan w bitwie pod Gorlicami w 05.1915 w czasie I wojny światowej) utworzenia polskiej enklawy w ramach Niemiec. Nielegalna w sensie prawa międzynarodowego, i.e. konwencji haskiej, i publicznego, zarządzana przez Niemców wedle odrębnych praw — specjalnie ustanowionych dla polskich niem. Untermenschen (pl. podludzie) — do czasu ofensywy rosyjskiej w 1945 stanowiła część niem. Großdeutschland (pl. Wielkie Niemcy). Do 31.07.1940 zwana formalnie niem. Generalgouvernement für die besetzten polnischen Gebiete (pl. Generalne Gubernatorstwo dla okupowanych ziem polskich) — później już tylko niem. Generalgouvernement (pl. Generalne Gubernatorstwo), tak jak w latach 1915‐1918. Od 07.1941, czyli po niemieckim ataku 22.06.1941 na uprzedniego sojusznika Rosjan, w jego skład wchodził też dystrykt Galicja, czyli polskie przedwojenne południowo–wschodnie województwa. Wobec Polaków i Żydów stosowano specjalne prawo karne, umożliwiające dowolne wymierzanie kary śmierci niezależnie od wieku „sprawcy”, sankcjonujące stosowanie odpowiedzialności zbiorowej. Po zakończeniu działań zbrojnych II wojny światowej rząd niem. Generalgouvernement uznano za organizację przestępczą, a jego przywódcę, gubernatora Hansa Franka, za zbrodniarza i stracono. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.12.13]
)

Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
)

Wojna polsko‐rosyjska 1919‐1921: Wojna o niepodległość i granice Rzeczpospolitej. Polska odzyskała niepodległość w 1918, ale o granice musiała walczyć z dawnymi potęgami imperialnymi, w szczególności z Rosją. Rosja planowała wzniecenie rewolucji bolszewickiej w krajach zachodu Europy, co stało się przyczyną rozpętania przez nią w 1920 wojny przeciw Polsce. Pokonana został w bitwie warszawskiej, zwanej „cudem nad Wisłą” (jednej z 10 najważniejszych bitew w historii świata, według niektórych historyków), w 08.1920, dzięki której Polska odzyskała część ziem utraconych w ramach rozbiorów Polski w XVIII w., a Europa ocalona została przed ludobójczym komunizmem. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20]
)

źródła

osobowe:
pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]
, bs.sejm.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.07.06]
, jan.zaryn.salon24.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.03.14]
, www.prawy.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.03.14]
, salontradycjipolskiej.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.06.05]

pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
salontradycjipolskiej.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.06.05]
, commons.wikimedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.03.14]
, salontradycjipolskiej.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.06.05]
, prawy.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.11.18]
, commons.wikimedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: NOWAKOWSKI Marceli

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu