funkcja

ojciec zakonny

wyznanie

Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

zakon

Zgromadzenie Zmartwychwstania Pana Naszego Jezusa Chrystusa CRwięcej na
www.zmartwychwstancy.pl
[dostęp: 2012.12.28]
(i.e. Zmartwychwstańcy)

akademickie wyróżnienia

doktor prawa kanonicznego
licencjat teologii

data i miejsce
śmierci

02.04.1940

Palmirydziś: gm. Czosnów, pow. Nowy Dwór Mazowiecki, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.28]

szczegóły śmierci

przyczyna śmierci

zbiorowy mord

sprawstwo

Niemcy

data i miejsce
urodzenia

04.03.1907

Chęcinydziś: gm. Górzno, pow. Garwolin, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.28]

śluby zakonne

08.03.1927 (czasowe)
08.03.1930 (wieczyste)

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

10.06.1933 (kościół pw. Zmartwychwstania Pana Jezusa we Lwowiewięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.08.31])

szczegóły posługi

inni związani
szczegółami śmierci

KRAWCZYKKliknij by wyświetlić biografię Jan, MĘŻYŃSKIKliknij by wyświetlić biografię Franciszek, NOWAKOWSKIKliknij by wyświetlić biografię Marceli, SAJNAKliknij by wyświetlić biografię Zygmunt

miejsca zagłady
nazwy obozów
(+ nr więźnia)

Palmiry: Między 12.1939 a 07.1941 Niemcy — ludobójcze SS i niem. Schutzpolizei (pl. policja prewencyjna), i.e. tzw. Schupo — w masowych egzekucjach, zamordowali w Palmirach, 1,700‑2,200 Polaków z Warszawy, głównie inteligencji, w ramach «AB‑aktion», a także Żydów. Pierwsze egzekucje miały miejsce 07‑08.12.1939 (70+80 osób). W największych zamordowano: 26.02.1940 — ok. 190; 02.04.1940 — ok. 100. Skazańców przywożono na miejsce straceń samochodami ciężarowymi, zazwyczaj o świcie. Na miejscu straceń odbierano im bagaż. Czasami krępowano lub zawiązywano oczy. Następnie prowadzono na skraj wykopanych dołów i tam rozstrzeliwano ogniem broni maszynowej. Dających oznaki życia dobijano strzałami z broni krótkiej. Doły zasypywano i obsadzano młodnikiem sosnowym. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19])

KL Pomiechówek Fort III: Niemiecki niem. Konzentrationslager (pl. obóz koncentracyjny) KL — formalnie zwany niem. Polizei Gefängnis (pl. policyjny zakład karny), ale zwany też niem. Todeslager (pl. obóz śmierci, obóz tortur) lub niem. Durchgangslager (pl. obóz przejściowy) — założony przez Niemców w wojskowych fortach Twierdzy Modlin k. Warszawy, największy na okupowanych przez Niemców północnym Mazowszu, w niem. Regierungsbezirk Zichenau (pl. Rejencja Ciechanowska), części niemieckiej prowincji niem. Ostpreußen (pl. Prusy Wschodnie), gdzie obowiązywały prawa państwa niemieckiego. W latach 1941‑1944 Niemcy przetrzymywali w nim, w strasznych warunkach, od 50,000 do 100,000 więźniów, głównie i Polaków, członków konspiracyjnych organizacji niepodległościowych (część Polskiego Państwa Podziemnego), ale i początkowo Żydów (do 1943). Wiele tysięcy zamordowano w zbiorowych egzekucjach (w tym ok. 6,000‑10,000 Żydów) — jednoznaczne ustalenie liczby zamordowanych jest niemożliwe, ponieważ Niemcy już od początku 1944 zacierali ślady zbrodni. Podczas likwidacji obozu Niemcy wymordowali wszystkich pozostałych więźniów (oprócz ok. 25 kobiet). (więcej na: www.dolinawkry.c0.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.17], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.06.23])

Pawiak: Więzienie śledcze w Warszawie, zbudowane przez zaborcę rosyjskiego w latach 1830‑1835. W latach zaboru rosyjskie więzienie śledcze, zarówno kryminalne, jak i polityczne. W czasie II wojny światowej i okupacji niemieckiej, największe niemieckie więzienie w Generalnym Gubernatorstwie. Początkowo podlegało Wydziałowi Sprawiedliwości Urzędu Generalnego Gubernatorstwa, a od 03.1940 niem. Sicherheitspolizei und des Sicherheitsdienst (pl. Policja Bezpieczeństwa i Służba Bezpieczeństwa) Dystryktu Warszawskiego — w szczególności niemieckiej Tajnej Policji Politycznej Gestapo. Na Pawiaku przetrzymywano stale ok. 3,000 więźniów, z czego ok. 2,200 na oddziale męskim i ok. 800 na oddziale kobiecym (tzw. Serbia) — przy „pojemności” ok. 1000 więźniów. W sumie w latach 1939‑1944 przez więzienie przeszło ok. 100,000 więźniów, z czego ok. 37,000 Niemcy zamordowali w egzekucjach — od 10.1943 więźniów Pawiaka mordowano w jawnych egzekucjach na ulicach Warszawy (niekiedy kilka razy dziennie) — w czasie przesłuchań, w celach albo „szpitalu” więziennym, a ok. 60,000 wywieziono w 95 transportach do obozów koncentracyjnych (głównie KL Auischwitz), innych miejsc odosobnienia lub do pracy przymusowej. Więzienie Niemcy zburzyli w czasie Powstania Warszawskiego 08‑10.1944. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.10])

Warszawa (Mokotów): Więzienie i areszt śledczy w Warszawie przy ul. Rakowieckiej. Wykorzystywany przez Niemców podczas okupacji Warszawy w latach 1939‑1945. Po rozpoczęciu okupacji komunazistowskiej w latach 1945‑1956 i później przetrzymywane w nim były przez UB, polski oddział rosyjskiej służby bezpieczeństwa NKWD i KGB, tysiące polskich działaczy niepodległościowych. Wykonano setki wyroków śmierci. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.17])

«Intelligenzaktion»: (pl. „akcja inteligencja”) — niemiecki program eksterminacji polskiej elity, głównie inteligencji, przeprowadzony od początku okupacji w 09.1939 do 04.1940, głównie na terenach przyłączonych bezpośrednio do Niemiec, ale także na terenie tzw. Generalnego Gubernatorstwa, gdzie nosił miano «AB‑aktion». W pierwszej fazie, tuż po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, realizowany pod nazwą niem. Unternehmen „Tannenberg” (pl. „operacja Tannenberg”) — w oparciu o opracowane przez jednostkę Zentralstelle II/P (Polen) niemieckiego Głównego Urzędu SD listy proskrypcyjne Polaków (niem. Sonderfahndungsbuch Polen), uznawanych za szczególnie niebezpiecznych dla III Rzeszy. Znalazły się na niej nazwiska 61,000 Polaków. Razem w trakcie tego ludobójstwa planowo i metodycznie zamordowano ok. 50 tys. nauczycieli, księży, przedstawicieli ziemiaństwa, wolnych zawodów, działaczy społecznych i politycznych oraz emerytowanych wojskowych. Kolejnych 50 tys. zesłano do obozów koncentracyjnych, gdzie przeżył tylko znikomy procent. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.10.04])

Generalne Gubernatorstwo: Jednostka administracyjno‑terytorialna utworzona przez Niemców w 1939 po agresji na Polskę, obejmująca część okupowanego przez Niemcy terytorium Polski, która nie została wcielona bezpośrednio do Rzeszy. Powstała w rezultacie paktu Ribbentrop‑Mołotow w sensie politycznym odtwarzać miała niemiecki pomysł z 1915 (po klęsce Rosjan w bitwie pod Gorlicami w 05.1915 w czasie I wojny światowej) utworzenia polskiej enklawy w ramach Niemiec (także wówczas zwana Generalnym Gubernatorstwem). Zarządzana przez Niemców do 1945 — do czasu ofensywy rosyjskiej — i stanowiąca część tzw. Wielkich Niemiec — Großdeutschland. Do 31.07.1940 zwana formalnie niem. Generalgouvernement für die besetzten polnischen Gebiete (pl. Generalne Gubernatorstwo dla okupowanych ziem polskich) — później już tylko niem. Generalgouvernement (pl. Generalne Gubernatorstwo). Od 07.1941 w jego skład wchodził też dystrykt Galicja. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.12.04])

Ribbentrop‑Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‑niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‑Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‑Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‑niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28])

źródła

osobowe:
www.meczennicy.pelplin.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23], www.hagiographycircle.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23], diecezja.siedlce.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13], www.straty.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.04.16]
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
diecezja.siedlce.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13], diecezja.siedlce.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13], diecezja.siedlce.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13], diecezja.siedlce.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13], podlasie24.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13], diecezja.siedlce.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13]