Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska
pełna lista:
wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę
przeszukujKliknij by wyświetlić listę z selekcją kategorii
displayClick to display full list in English
searchClick to display selectable list in English
Martyrologium duchowieństwa — Polska
XX w. (lata 1914 – 1989)
dane osobowe
nazwisko
NIWA
imiona
Andrzej
funkcja
kapłan diecezjalny
wyznanie
Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
diecezja / prowincja
diecezja tarnowskawięcej na
www.diecezja.tarnow.pl
[dostęp: 2013.05.19]
ordynariat polowy Wojska Polskiego RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.12.20]
honorowe wyróżnienia
Order Wojenny Virtuti Militari — Srebrny (V klasy)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.10.13]
Krzyż Kampanii Wrześniowejwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.11.24]
data i miejsce
śmierci
04.1940
Charkówdziś: grom. Charków miasto, rej. Charków, obw. Charków, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
alt. daty i miejsca
śmierci
05.1940
szczegóły śmierci
W 1927 i 1929 mianowany kapelanem rezerwy Wojska Polskiego (za pierwszym razem zarządzeniem Prezydenta RP z 01.09.1927, ze starszeństwem od 01.01.1927 i 246. lokatą wśród rzymskokatolickiego duchowieństwa wojskowego; każdorazowo na statutowy okres 2 lat).
W 1931 powołany do służby czynnej.
Nie wiadomo, jaki przydział uzyskał podczas mobilizacji Wojska Polskiego w 08.1939. Dopiero co objął probostwo parafii wojskowej w Tarnowie, w którym stacjonował 16. Pułk Piechoty Ziemi Tarnowskiej oraz szwadron zapasowy 5. Pułku Strzelców Konnych — być może więc po niemieckim ataku 01.09.1939 na Polskę (Rosjanie dokonali inwacji Polski 17 dni później) i rozpoczęciu II wojny światowej opuścił Tarnów i wyruszył na wojnę z jednym z nich.
W nieznanych okolicznościach 17.09.1939 znalazł się na terenach okupacji rosyjskiej.
Aresztowany przez Rosjan i osadzony w więzieniu w Złoczowie — przed okupacją więzieniu nr 3, w zabudowaniach byłego zamku Sobieskich. Wiadomo, że był tam 09.10.1939.
Następnie przetransportowany do rosyjskiego obozu koncentracyjnego KŁW Starobielsk w Starobielsku.
Prawd. nie rozpoznany przez Rosjan jako kapelan wojskowy i dlatego nie przetransportowany 23.12.1939 do obozu koncentracyjnego KŁW Ostaszków w Ostaszkowie, wraz z większością kapelanów z KŁW Starobielsk.
W końcu przekazany do dyspozycji naczelnika Zarządu NKWD Obwodu Charkowskiego i ze Starobielska wywieziony — w transporcie zorganizowanym przez moskiewską centralę NKWD — na miejsce straceń w Charkowie: jego nazwisko znajduje się w wykazie akt ewidencyjnych jeńców wojennych, którzy opuścili obóz w Starobielsku, pozycja nr 2381.
Tam, w siedzibie ludobójczej rosyjskiej organizacji NKWD, zamordowany.
Ciało wrzucono do masowego dołu śmierci w Liesoparku, ośrodku letniskowym NKWD.
Decyzją Ministra Obrony Narodowej nr 439/MON z 05.10.2007 awansowany pośmiertnie do stopnia podpułkownika.
alt. szczegóły śmierci
Być może w 09.1939 posługiwał jako kapelan w Oddziale Zbierania Nadwyżek 5. Pułku Strzelców Konnych, który wszedł w skład Ośrodka Zapasowego Krakowskiej Brygady Kawalerii w garnizonie Dębica, ok. 35 km na wschód od Tarnowa. Ośrodek Zapasowy Kawalerii został 07.09.1939 ewakuowany na wschód kraju i dotarł do Brodów, ok 80 km na wschód od Lwowa. Po rosyjskim najeździe na Polskę 17.09.1939 zaczął się przemieszczać na południe, w kierunku Złoczowa, i dalej Stanisławowa.
A wiadomo, że był przez Rosjan przetrzymywany w Złoczowie.
numery obozowe
2381 (KŁW StarobielskKliknij by przejść do opisu)
przyczyna śmierci
zbiorowy mord
sprawstwo
Rosjanie
miejsca i wydarzenia
Charków (mordy NKWD 1940)Kliknij by przejść do opisu, «Ludobójstwo katyńskie 1940»Kliknij by przejść do opisu, KŁW StarobielskKliknij by przejść do opisu, KŁW OstaszkówKliknij by przejść do opisu, Moskwa (Butyrki)Kliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu
data i miejsce
urodzenia
26.11.1900
Chechłydziś: osiedle w Ropczycach, gm. Ropczyce, pow. Ropczyce ‐ Sędziszów Małopolski, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.05.23]
prezbiterat (święcenia)
ordynacja
29.06.1923 (katedra tarnowskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14])
szczegóły posługi
1939
starszy kapelan wojskowy RK — Tarnówdziś: pow. Tarnów miasto, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19] ⋄ garnizon, Okręg Korpusu OK Nr V Kraków, Wojsko Polskie ⋄ parafia wojskowa RK pw. św. Wojciecha Biskupa i Męczennika — także: proboszcz parafii wojskowej
1936 – 1939
starszy kapelan wojskowy RK — Ostrów Wielkopolskidziś: gm. Ostrów Wielkopolski miasto, pow. Ostrów Wielkopolski, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ garnizon, Okręg Korpusu OK Nr VII Poznań, Wojsko Polskie ⋄ parafia RK pw. św. Mikołaja ⋄ dekanat RK Poznańdziś: pow. Poznań miasto, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] — także: proboszcz parafii wojskowej; kapelan 60. Pułku Piechoty Wielkopolskiej, stacjonującego w garnizonie Ostrów Wielkopolski, 56. Pułku Piechoty Wielkopolskiej w garnizonie Krotoszyn i 70. Pułku Piechoty w garnizonie Pleszew; członek zarządu koła Polskiego Białego Krzyża w Ostrowiu Wielkopolskim; członek powiatowego prezydium Komitetu Budowy Ścigacza Torpedowego „Poznań” (od 1938)
1936
starszy kapelan wojskowy RK — Wojsko Polskie — awans: służby stałej, w randze majora
1931 – 1936
kapelan wojskowy RK — Prużanadziś: ssow. Prużana miasto, rej. Prużana, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.13] ⋄ garnizon im. Romualda Traugutta, Dowództwo Okręgu Korpusu DOK Nr IX Brześć nad Bugiem, Wojsko Polskie ⋄ parafia wojskowa RK pw. Apostołów św. Piotra i św. Pawła — także: administrator parafii wojskowej; kapelan 25. Pułku Ułanów Wielkopolskich, stacjonującego w garnizonie Prużana
12.06.1934
kapelan wojskowy RK — Wojsko Polskie — nominacja: zarządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej przeniesienie ze służby czynnej do stałej, ze starszeństwem z z 01.03.1931 i 1. lokatą wśród kapelanów rzymskokatolickiego duchowieństwa wojskowego, w randze kapitana
1931
kapelan wojskowy RK — Łachwadziś: ssow. Łachwa, rej. Łuniniec, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.01.18] ⋄ Batalion „Sienkiewicze”, Brygada Nr 5 „Polesie”, Korpus Ochrony Pogranicza KOP, Wojsko Polskie — nominacja: 01.02.1931 przeniesienie z rezerwy do służby czynnej, w randze kapitana
1930 – 1931
administrator — Pogórska Woladziś: gm. Skrzyszów, pow. Tarnów, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.04.01] ⋄ parafia RK pw. św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK Tarnów zamiejskinazwa dekanatu
dziś: pow. Tarnów, woj. małopolskie, Polska
1929 – 1930
wikariusz — Uście Solnedziś: gm. Szczurowa, pow. Brzesko, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19] ⋄ parafia RK pw. Nawrócenia św. Pawła Apostoła ⋄ dekanat RK Uście Solnedziś: gm. Szczurowa, pow. Brzesko, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
1928 – 1929
wikariusz — Krużlowadziś: Krużlowa Wyżna, gm. Grybów, pow. Nowy Sącz, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.04.01] ⋄ parafia RK pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK Grybówdziś: gm. Grybów miasto, pow. Nowy Sącz, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.04.01]
1927 – 1928
wikariusz — Łąckodziś: gm. Łącko, pow. Nowy Sącz, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.27] ⋄ parafia RK pw. św. Jana Chrzciciela ⋄ dekanat RK Łąckodziś: gm. Łącko, pow. Nowy Sącz, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.27]
1923 – 1927
wikariusz — Nowy Sączdziś: pow. Nowy Sącz, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ parafia RK pw. św. Małgorzaty Panny i Męczennicy ⋄ dekanat RK Nowy Sączdziś: pow. Nowy Sącz, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
1919 – 1923
student — Tarnówdziś: pow. Tarnów miasto, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19] ⋄ filozofia i teologia, Seminarium Duchowne
inni związani
szczegółami śmierci
CZEMERAJDAKliknij by wyświetlić biogram Józef, DROZDOWICZKliknij by wyświetlić biogram Ignacy, PLEWIKKliknij by wyświetlić biogram Władysław, SWIRTUNKliknij by wyświetlić biogram Alfred, TCHÓRZEWSKIKliknij by wyświetlić biogram Władysław, TYBOROWSKIKliknij by wyświetlić biogram Stanisław, WRAZIDŁOKliknij by wyświetlić biogram Jerzy
miejsca i wydarzenia
opisy
Charków (mordy NKWD 1940): W dniach 05.04‐12.05.1940 Rosjanie rozstrzelali w Charkowie ok. 3,739 polskich jeńców wojennych z obozu w Starobielsku. Mordów dokonywano w siedzibie Obwodowego Zarządu NKWD, przy pl. Dzierżyńskiego 3. Konwoje jeńców dowożono koleją na stację Charków Pasażerski, a stamtąd samochodami do siedziby NKWD. Ofiarom wiązano z tyłu ręce sznurkiem i nocą wprowadzano do bezokiennego pomieszczenia w piwnicach. Tam, strzałem w kark z rewolwerów Nagant kal. 7,62 mm, ich mordowano. Zaraz potem zwłoki wywożono ciężarówkami i grzebano w masowych grobach pod Charkowem, 1,5 km od wioski Piatichatki. Mordy stanowiły część zorganizowanej rosyjskiej akcji wobec polskich jeńców wojennych, noszącej wszelkie znamiona ludobójstwa, zwanej «ludobójstwem katyńskim». (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23])
«Ludobójstwo katyńskie 1940»: 05.03.1940 rosyjskie władze komunazistowskie — Biuro Polityczne rosyjskiej partii komunazistowskiej — podjęło formalną decyzję o eksterminacji dziesiątków tysięcy polskiej inteligencji i wojskowych przetrzymywanych w rosyjskich obozach w konsekwencji niemiecko‐rosyjskiej umowie Ribbentrop‐Mołotow, najazdu na Polskę i zaboru połowy Polski w 09.1939, i rozpoczęcia II wojny światowej. Aktem wykonawczym był rozkaz nr 00350 szefa NKWD, Ławrentija Berii, o „rozładowaniu więzień NKWD” na Ukrainie i Białorusi. 03.03.1959 Aleksander Szelepin, szef rosyjskiego KGB, tak to opisał w ręcznej notatce: „W Komitecie Bezpieczeństwa Państwowego przy Radzie Ministrów Rosji od 1940 przechowywane są akta ewidencyjne i inne materiały dotyczące rozstrzelanych w tymże roku jeńców i internowanych oficerów, żandarmów, policjantów, etc., osób z byłej burżuazyjnej Polski. Ogółem na podstawie decyzji trójki specjalnej NKWD ZSRR rozstrzelanych zostało 21,857 osób, z których: w Lesie Katyńskim (obwód smoleński) 4,421 osób, z obozu starobielskiego w pobliżu Charkowa 3,820 osób, z ostaszkowskiego obozu (obwód kaliniński) 6,311 osób, i 7,305 osób w innych obozach i więzieniach Zachodniej Ukrainy i Zachodniej Białorusi. Cała operacja likwidacji wymienionych osób prowadzona była na podstawie Uchwały KC KPZR z 05.03.1940”. Operacja — mordów dokonywano m.in. w Katyniu, Charkowie, Twerze, Bykowni i Kuropatach — była koordynowana centralnie z siedziby NKWD w Moskwie. Świadczą o tym tzw. listy wywozowe kolejnych grup polskich jeńców (zazwyczaj ok. 100 osobowych) z obozów NKWD kierowanych do miejsc kaźni, opracowywane i rozsyłane na kilka dni przed mordem właśnie z Moskwy. Świadczą też wcześniejsze wywózki polskich kapłanów z obozów NKWD w Kozielsku, Ostaszkowie i Starobielsku do więzienia NKWD w Moskwie, lub ich odizolowanie, tuż przed świętami 25.12.1939 Bożego Narodzenia, prawd. by pozbawić polskich jeńców opieki duchowej w tym czasie — w sposób oczywisty działania sterowane z centrali NKWD w Moskwie. Istnieją przesłanki — cztery tzw. „metodyczne konferencje NKWD‐Gestapo” w 1939‐1940: w Brześciu nad Bugiem, Przemyślu, Zakopanem i Krakowie — o ścisłej współpracy Rosjan i Niemców w całkowitej eksterminacji narodu polskiego, a w szczególności polskich elit — co zatwierdzone zostało prawd. podczas spotkania socjalistycznych przywódców Niemiec, Heinricha Himmlera, i Rosji, Ławrientija Berii, w pałacyku myśliwskim Niemca, Hermanna Göringa, w Romintach w Puszczy Rominckiej w Prusach Wschodnich. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.12.15])
KŁW Starobielsk: Rosyjski ros. Концентрационный Лагерь для Военнопленных (pl. Jeniecki Obóz Koncentracyjny) KŁW, zarządzany przez ludobójczą rosyjską organizację NKWD, dla Polaków aresztowanych po najeździe w 1939, fukcjonujący w latach 1939‐1940 w Starobielsku — na terenie prawosławnego monasteru pw. Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość”, zrabowanego i zamkniętego przez rosyjskich bolszewików w 1923. W 04.1940 przetrzymywano — na jednego jeńca przypadało około 1,25 m2 powierzchni pryczy, na której spał, jadł i trzymał swój dobytek, początkowo jeńcy otrzymywali tylko jeden posiłek dziennie — w nim 3,800 osób (w 11.1939 — 11,262). Zostali oni następnie — w ramach realizacji decyzji rosyjskich władz o eksterminacji dziesiątków tysięcy polskiej inteligencji i wojskowych — zamordowani w Charkowie. Wśród ofiar było 8 generałów, 55 pułkowników, 127 podpułkowników, 230 majorów, ok. 1000 kapitanów i rotmistrzów, ok. 2,450 poruczników i podporuczników Wojska Polskiego. Prawie połowę stanowili oficerowie rezerwy: ponad 20 profesorów wyższych uczelni, cały bez wyjątku personel naukowy Instytutu Przeciwgazowego Wojska Polskiego i prawie cały personel Instytutu Uzbrojenia Wojska Polskiego, ok. 400 lekarzy, kilkuset prawników, kilkuset inżynierów, ok. 100 nauczycieli, ok. 600 lotników, wielu działaczy społecznych, kilkudziesięciu literatów i dziennikarzy. Także później wykorzystywany przez Rosjan jako obóz koncentracyjny dla Polaków. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23])
KŁW Ostaszków: Rosyjski ros. Концентрационный Лагерь для Военнопленных (pl. Jeniecki Obóz Koncentracyjny) KŁW, zarządzany przez ludobójczą rosyjską organizację NKWD, dla Polaków aresztowanych po najeździe w 1939, fukcjonujący w latach 1939‐1940 w Ostaszkowie — w rzeczywistości na oddalonych ok. 11 km Ostaszkowa wysepkach Stołobnyj oraz półwyspie Swietlica na jeziorze Seliger, w byłym prawosławnym monasterze, Pustelni Niłowo‐Stołobieńskiej, zrabowanym i zamkniętym przez rosyjskich bolszewików w 1928. W 04.1940 przetrzymywano w nim 6,570 osób (w 04.1940, w 11.1940 — 8397), z których ok. 6,300 została następnie — w ramach realizacji decyzji rosyjskich władz o eksterminacji dziesiątków tysięcy polskiej inteligencji i wojskowych — zamordowana w Twerze. Wśród ofiar byli m.in. funkcjonariusze polskiej Policji Państwowej, Korpusu Ochrony Pogranicza KOP, Żandarmerii Wojskowej, Służby Więziennej, oficerowie i żołnierze Wojska Polskiego, oficerowie wywiadu i kontrwywiadu Oddziału II Sztabu Głównego, księża, pracownicy sądownictwa, straży pożarnej, leśnicy oraz osadnicy wojskowi ze wschodniej części II Rzeczypospolitej. Na innej wyspie jeziora Seliger, Gorodomla, w latach 1946‐1953 Rosjanie przetrzymywali grupę niemieckich specjalistów z zespołu Wernhera von Brauna, którzy pod kierunkiem Siergieja Korolowa, pracowali nad rosyjskim rakietami. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23])
Moskwa (Butyrki): Przejściowe i śledcze. ciężkie więzienie w Moskwie — dla tzw. więźniów politycznych — w którym Rosjanie przetrzymywali i zamordowali tysiące Polaków. Założone prawd. w XVII w. W XIX w. przetrzymywano w nim wielu Polaków — uczestników powstań narodowych (1831 i 1863). W czasach komunizmu miejsce internowania politycznych więźniów, głównie przed wysłaniem do rosyjskich obozów pracy niewolniczej Gułag. W 1937‐8, podczas wielkich prześladowań, jednorazowo w więzieniu przetrzymywano do 20,000 ofiar (ok. 170 na celę). Tysiące zostało zamordowanych. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09])
Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])
Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28])
źródła
osobowe:
ordynariat.wp.mil.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.11.06], www.10pul.idl.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.06.23], episkopat.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13], nekropole.infoKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.10.31], biographies.library.nd.eduKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09]
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
www.muzeumkatynskie.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.11.06], episkopat.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13], www.sdsropczyce.euKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02], twojpowiat.euKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2022.05.23], konkatedra-ostrowwlkp.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.12.15], www.muzeumkatynskie.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.11.06], twojpowiat.euKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2022.05.23], sadeczanin.infoKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.12.15], ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.12.15], www.miejscapamiecinarodowej.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.11.06], parafia-wojskowa-radom.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.12.10], pamietajskadjestes.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.12.10], www.rdn.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.05.30], radio.lublin.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2022.05.23], ofm.krakow.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2022.05.23], www.katedrapolowa.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.01.16], ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.02.02]
Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. w WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org — proszę spróbować wybierając link poniżej:
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej
Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:
jako temat podając:
MARTYROLOGIUM: NIWA Andrzej
Powrót do przeglądania życiorysu:
Kliknij by powrócić do życiorysu