• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English
  • KAŁUŻA Franciszek Mateusz; źródło: „Oblicza cierpienia i miłości – słudzy Boży, jezuici – męczennicy z II wojny światowej”, WAM, Kraków 2009, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOKAŁUŻA Franciszek Mateusz
    źródło: „Oblicza cierpienia i miłości – słudzy Boży, jezuici – męczennicy z II wojny światowej”, WAM, Kraków 2009
    zasoby własne
  • KAŁUŻA Franciszek Mateusz, źródło: ruda_parafianin.republika.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOKAŁUŻA Franciszek Mateusz
    źródło: ruda_parafianin.republika.pl
    zasoby własne
  • KAŁUŻA Franciszek Mateusz, źródło: ruda_parafianin.republika.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOKAŁUŻA Franciszek Mateusz
    źródło: ruda_parafianin.republika.pl
    zasoby własne
  • KAŁUŻA Franciszek Mateusz - Franciszek Kucharczak, współczesne wyobrażenie; źródło: z: „Świadkowie prawdy tej ziemi”, Jan Kochel, Opole, 2016 (docplayer.pl), zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOKAŁUŻA Franciszek Mateusz
    Franciszek Kucharczak, współczesne wyobrażenie
    źródło: z: „Świadkowie prawdy tej ziemi”, Jan Kochel, Opole, 2016 (docplayer.pl)
    zasoby własne

status

Sługa Boży

nazwisko

KAŁUŻA

imiona

Franciszek Mateusz

  • KAŁUŻA Franciszek Mateusz - Tablica pamiątkowa, kościół parafialny pw. św. Marii Magdaleny, Cieszyn, źródło: www.miejscapamiecinarodowej.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOKAŁUŻA Franciszek Mateusz
    Tablica pamiątkowa, kościół parafialny pw. św. Marii Magdaleny, Cieszyn
    źródło: www.miejscapamiecinarodowej.pl
    zasoby własne
  • KAŁUŻA Franciszek Mateusz - Tablica pamiątkowa, kościół oo. jezuitów, Kraków, ul. Kopernika, źródło: www.sowiniec.com.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOKAŁUŻA Franciszek Mateusz
    Tablica pamiątkowa, kościół oo. jezuitów, Kraków, ul. Kopernika
    źródło: www.sowiniec.com.pl
    zasoby własne
  • KAŁUŻA Franciszek Mateusz - Tablica pamiątkowa, katedra pw. Chrystusa Króla, Katowice, źródło: zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOKAŁUŻA Franciszek Mateusz
    Tablica pamiątkowa, katedra pw. Chrystusa Króla, Katowice
    źródło: zasoby własne
  • KAŁUŻA Franciszek Mateusz - Tablica pamiątkowa, Centrum Finucaine, Uniwersytet Jezuicki Rockhurst, Kasas City, źródło: college.holycross.edu, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOKAŁUŻA Franciszek Mateusz
    Tablica pamiątkowa, Centrum Finucaine, Uniwersytet Jezuicki Rockhurst, Kasas City
    źródło: college.holycross.edu
    zasoby własne
  • KAŁUŻA Franciszek Mateusz - Tablica pamiątkowa, kościół pw. Świętego Ducha, Nowy Sącz, źródło: www.miejscapamiecinarodowej.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOKAŁUŻA Franciszek Mateusz
    Tablica pamiątkowa, kościół pw. Świętego Ducha, Nowy Sącz
    źródło: www.miejscapamiecinarodowej.pl
    zasoby własne

funkcja

ojciec zakonny

wyznanie

Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

zakon

Towarzystwo Jezusowe SIwięcej na
jezuici.pl
[dostęp: 2012.11.23]

(i.e. Jezuici)

diecezja / prowincja

Prowincja Małopolska SI (od 1926)
Prowincja Polska SI (1918—26)
diecezja katowickawięcej na
www.archidiecezja.katowice.pl
[dostęp: 2013.05.19]

archidiecezja wrocławskawięcej na
www.archidiecezja.wroc.pl
[dostęp: 2013.05.19]

honorowe wyróżnienia

Złoty „Krzyż Zasługi”więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

data i miejsce
śmierci

19.01.1941

KL Dachauobóz koncentracyjny
dziś: Dachau, rej. Górna Bawaria, kraj Bawaria, Niemcy

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2016.05.30]

szczegóły śmierci

W 1938, po układzie monachijskim (dyktat monachijski) — porozumieniu zawartym 29—30.09.1938 między Niemcami, Włochami, Wielką Brytanią i Francją, mocą którego Niemcy dokonały podziału Czechosłowacji — oraz przyłączeniu Zaolzia (części Śląska Cieszyńskiego), zamieszkałego w większości przez Polaków, do Polski, powrócił w rodzinne strony obejmując parafię i rezydencję w Czeskim Cieszynie.

Po niemieckim i rosyjskim najeździe na Rzeczpospolitą w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, aresztowany przez Niemców 03.11.1939.

Przetrzymywany w więzieniu w Cieszynie.

W 04.1940 przetransportowany do obozu koncentracyjnego KL Sachsenhausen.

W końcu 14.12.1940 przewieziony do obozu koncentracyjnego KL Dachau, gdzie był torturowany i zginął totalnie wyczerpany w obozowym „szpitalu”.

przyczyna śmierci

eksterminacja: wycieńczenie i głód

sprawstwo

Niemcy

data i miejsce
urodzenia

18.09.1877

Kowaledziś: gm. Skoczów, pow. Cieszyn, woj. śląskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.28]

śluby zakonne

02.02.1932 (wieczyste)

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

22(23).07.1903 (Wrocławdziś: pow. Wrocław miasto, woj. dolnośląskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
)

szczegóły posługi

1938 – 1939

proboszcz — Czeski CieszynZaolzie ‑ Śląsk Cieszyński
dziś: pow. Karwina, kraj morawsko–śląski, Czechy

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.07.21]
⋄ rezydencja, Jezuici SI ⋄ parafia RK pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa — także: przełożony rezydencji (stacji misyjnej)

1933 – 1938

proboszcz — Rudadawn.: kolonia Glückauf
dziś: dzielnica w Rudzie Śląskiej, pow. Ruda Śląska miasto, woj. śląskie, Polska

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ rezydencja, Jezuici SI ⋄ parafia RK pw. Najświętszej Maryi Panny Różańcowej ⋄ dekanat RK Rudadawn.: kolonia Glückauf
dziś: dzielnica w Rudzie Śląskiej, pow. Ruda Śląska miasto, woj. śląskie, Polska

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
— także: przełożony rezydencji (stacji misyjnej)

1930 – 1933

przełożony — Lwówdziś: grom. Lwów miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ klasztor pw. Apostołów św. Piotra i św. Pawła, Jezuici SI

1929 – 1930

przełożony — Bukaresztdziś: okr. miasto Bukareszt, Rumunia
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.11.09]
⋄ rezydencja, Jezuici SI

1926 – 1929

przełożony — Krakówdziś: pow. Kraków miasto, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ klasztor pw. św. Barbary, Jezuici SI

ok. 1925 – ok. 1926

zastępca przełożonego — Staniątkidziś: gm. Niepołomice, pow. Wieliczka, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2015.09.30]
⋄ rezydencja, opactwo pw. św. Wojciecha, Benedyktynki OSB — także: dyrektor szkoły ss. Mniszek Benedyktynek

ok. 1925

zakonnik — Stanisławówdziś: Iwano‑Frankiwsk, rej. Stanisławów/Iwano‑Frankiwsk, obw. Stanisławów/Iwano–Frankiwsk, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.20]
⋄ klasztor pw. św. Stanisława Kostki Wyznawcy, Jezuici SI — operariusz i katecheta

1923 – ok. 1924

zakonnik — Krakówdziś: pow. Kraków miasto, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ klasztor (przy kościele pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa), Jezuici SI — moderator stowarzyszeń katolickich, rekolekcjonista duchowieństwa śląskiego

1922 – 1923

Trzecia Probacja — Dziedzicedziś: osiedle w Czechowicach‑Dziedzicach, gm. Czechowice‑Dziedzice, pow. Bielsko‑Biała, woj. śląskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.02.15]
⋄ klasztor pw. św. Józefa (Dom Rekolekcyjny), Jezuici SI — określana jako „studium duchowości i prawa kanonicznego

ok. 1921 – ok. 1922

nowicjat — Stara Wieśdziś: gm. Brzozów, pow. Brzozów, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ klasztor pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, Jezuici SI

25.09.1921

wstąpienie — Stara Wieśdziś: gm. Brzozów, pow. Brzozów, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ klasztor pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, Jezuici SI

1908 – 1921

kanclerz — Cieszyndziś: gm. Cieszyn, pow. Cieszyn, woj. śląskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Generalny Wikariat dla Śląska Austriackiego ⋄ Generalny Wikariat dla Śląska Austriackiego — także: radca generalny, sekretarz

1908 – 1921

wikariusz — Cieszyndziś: gm. Cieszyn, pow. Cieszyn, woj. śląskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ parafia RK pw. św. Marii Magdaleny ⋄ dekanat RK Cieszyndziś: gm. Cieszyn, pow. Cieszyn, woj. śląskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
— stanowisko formalne

1904 – 1908

wikariusz — ŁazyZaolzie ‑ Śląsk Cieszyński
dziś: część Orłowej, gm. Orłowa, pow. Karwina, kraj morawsko–śląski, Czechy

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ kaplica RK pw. św. Jana Nepomucena Męczennika ⋄ OrłowaZaolzie ‑ Śląsk Cieszyński
dziś: pow. Karwina, kraj morawsko–śląski, Czechy

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.07.16]
, parafia RK pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK KarwinaZaolzie ‑ Śląsk Cieszyński
dziś: pow. Karwina, kraj morawsko–śląski, Czechy

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
— rezydent w Łazach

do 1903

student — Widnawadziś: pow. Jesionik, kraj ołomuniecki, Czechy
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ filozofia i teologia, Seminarium Duchowne

inni związani
szczegółami śmierci

ADAMECKIKliknij by wyświetlić biografię Józef, BARABASZKliknij by wyświetlić biografię Jan Nepomucen, GALOCZKliknij by wyświetlić biografię Klemens, KAŁUŻAKliknij by wyświetlić biografię Karol, KUKLAKliknij by wyświetlić biografię Stanisław, KULAKliknij by wyświetlić biografię Józef, OLSZAKKliknij by wyświetlić biografię Henryk, PAŹDZIORAKliknij by wyświetlić biografię Augustyn, SZYMECZEKKliknij by wyświetlić biografię Fryderyk, TOMANEKKliknij by wyświetlić biografię Rudolf, WRZOŁKliknij by wyświetlić biografię Ludwik, KNYPSKliknij by wyświetlić biografię Ludwik, MAROSZKliknij by wyświetlić biografię Jan, PŁOSZEKKliknij by wyświetlić biografię Rudolf, SOSNAKliknij by wyświetlić biografię Karol

miejsca zagłady
nazwy obozów
(+ nr więźnia)

KL Dachau (nr więźnia: 22748Kliknij by wyświetlić biografię): KL Dachau w niemieckiej Bawarii, założony w 1933, stał się głównym niemieckim niem. Konzentrationslager (pl. obóz koncentracyjny) KL dla księży katolickich w czasie II wojny światowej: 09.11.1940 Reichsführer‑SS Heinrich Himmler, szef SS, Gestapo i niemieckiej policji, w wyniku interwencji Watykanu, podjął decyzję o przeniesieniu wszystkich duchownych przetrzymywanych w różnych obozach koncentracyjnych do obozu KL Dachau. Pierwsze większe transporty miały miejsce 08.12.1940. W KL Dachau Niemcy więzili ok. 3,000 kapłanów, w tym ok. 1,800 polskich. Kapłanów zmuszano do niewolniczej pracy na tzw. „Plantagach” — niem. „Die Plantage”, największym w Europie, zarządzanym przez ludobójcze SS ogrodzie ziołowym, składającym się z wielu szklarni, budynków laboratoryjnych i ziemi ornej, gdzie prowadzono eksperymenty z noymi lekami naturalnymi — przez wiele godzin, bez przerw, bez ochronnych ubrań, bez pożywienia. Pracowali przy budowach, m.in. krematorium. W barakach więziennych panował głód, szczególnie w latach 1941‑1942, zimą przejmujące zimno a latem nieznośny upał. Więźniowie zapadali na choroby, w szczególności gruźlicę. Na wielu przeprowadzano zbrodnicze „eksperymenty medyczne” — in 11.1942 ok. 20 kapłanów otrzymało zastrzyki z flegmony; od 07.1920 do 05.1944 ok. 120 poddanych zostało eksperymentom malarycznym. Ponad 750 polskich duchownych zostało przez Niemców zamordowanych, w tym wielu zagazowanych w ośrodku eutanacyjnym Scholoss Hartheim w Austrii. System obozów KL Dachau w szczytowym momencie miał ok. 100 podobozów niewolniczej pracy przymusowej — w południowych Niemczech i Austrii. Udokumentowanych zostało ok. 32,000 przypadków śmierci w obozie, tysiące zginęło bez śladu. W momencie oswobodzenia 29.04.1945 przez wojska USA ok. 10,000 na 30,000 więźniów było chorych… (więcej na: www.kz-gedenkstaette-dachau.deKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.10]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.05.30]
)

KL Sachsenhausen (nr więźnia: 18319): Przez niem. Konzentrationslager (pl. obóz koncentracyjny) KL Sachsenhausen, założony na terenach byłej wioski olimpijskiej w 07.1936, przeszły w 1940 setki polskich kapłanów. Zanim zostali przetransportowani to obozu koncentracyjnego KL Dachau, część z nich zginęła w KL Sachsenhausen. W obozie dokonywano zbrodniczych eksperymentów medycznych na więźniach. W latach 1942‑1944 ok. 140 więźniów pracowało nad fałszowaniem funtów brytyjskich, paszportów, wiz, pieczęci i innych dokumentów. Także i innych więźniów wykorzystywano do pracy niewolniczej, m.in. w zakładach lotniczych firmy Heinkel, w fabrykach firm AEG i Siemens. Przeciętnie w obozie przebywało ok. 50,000 więźniów. Razem przez KL Sachsenhausen i jego filie przeszło ponad 200,000, z których zginęły dziesiątki tysięcy. Tuż przed nadejściem Rosjan dokonano masowej ewakuacji obozu i jego filii (razem ok. 80,000 więźniów) na zachód — w tzw. „marszach śmierci” do innych obozów, m.in. do KL Mauthausen‑Gusen oraz KL Bergen‑Belsen. Obóz funkcjonował do 22.04.1945. Po zakończeniu działań wojennych Rosjanie zorganizowali tam tajny obóz dla jeńców niemieckich i „podejrzanych” żołnierzy rosyjskich. (więcej na: www.stiftung-bg.deKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.10]
)

Cieszyn: Areszt śledczy niemieckiej policji politycznej Gestapo — w południowej (dziś: czeskiej) stronie miasta — i więzienie — w północnej (polskiej) części, po drugiej stronie rzeki Olzy — zarządzane przez Niemców. W 1940 aresztowanych zwożono początkowo do więzienia w Cieszynia, a później, w związku z przepełnienie, do obozu przejściowego zorganizowanego przez Niemców w byłej fabryce mebli giętkich Josefa i Jacoba Kohna, u zbiegu ul. Frydeckiej i ul. Jabłonkowej, po południowej stronie Olzy. Zatrzymanych więźniów — przez obóz przeszło ponad 1,000 zatrzymanych Polaków — przypytywano i bito pejczami i szpicrutami. Następnie w większości wywożeni byli do niemieckich obozów koncentracyjnych. (więcej na: www.sw.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.10]
)

«Intelligenzaktion Schlesien»: Przeprowadzona przez Niemców głównie w 04‑05.1940 akcja aresztowań i eksterminacji polskiej elity intelektualnej Górnego Śląska, w większości umieszczonej na liście proskrypcyjnej zwanej „Sonderfahndungsbuch Polen” — powstańców śląskich, działaczy plebiscytowych, dziennikarzy, polityków, intelektualistów, urzędników oraz duchownych — mająca na celu całkowitą germanizację regionu. Odnośne rozporządzenie o numerze IV‑D2‑480/40 wydane zostało przez RSHA, czyli niem. Reichssicherheitshauptamt (pl. Główny Urząd Bezpieczeństwa Rzeszy), i podpisane przez Heinricha Himmlera lub Reinharda Heydricha. Część aresztowanych zamordowano w zbiorowych egzekucjach, część wydalono do zarządzanego przez Niemców Generalnego Gubernatorstwa, część zesłano do obozów koncentracyjnych. Ustalono personalia 3,047 osób wywiezionych w ciągu dwóch miesięcy 1940. Ofiarami było 33 księży katolickich, z których 22 zginęło w obozach koncentracyjnych (duchowni zostali zesłani — w 5 transportach — najpierw do KL Dachau, a potem do KL Gusen, gdzie niewolniczo pracowali w kamieniołomach). Razem Niemcy zamordowali ok. 2,000 członków górnośląskiej polskiej elity inteligenckiej. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.05.30]
)

«Intelligenzaktion»: (pl. „akcja inteligencja”) — niemiecki program eksterminacji polskiej elity, głównie inteligencji, przeprowadzony od początku okupacji w 09.1939 do 04.1940, głównie na terenach przyłączonych bezpośrednio do Niemiec, ale także na terenie tzw. Generalnego Gubernatorstwa, gdzie nosił miano «AB‑aktion». W pierwszej fazie, tuż po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, realizowany pod nazwą niem. Unternehmen „Tannenberg” (pl. „operacja Tannenberg”) — w oparciu o opracowane przez jednostkę Zentralstelle II/P (Polen) niemieckiego Głównego Urzędu SD listy proskrypcyjne Polaków (niem. Sonderfahndungsbuch Polen), uznawanych za szczególnie niebezpiecznych dla III Rzeszy. Znalazły się na niej nazwiska 61,000 Polaków. Razem w trakcie tego ludobójstwa planowo i metodycznie zamordowano ok. 50 tys. nauczycieli, księży, przedstawicieli ziemiaństwa, wolnych zawodów, działaczy społecznych i politycznych oraz emerytowanych wojskowych. Kolejnych 50 tys. zesłano do obozów koncentracyjnych, gdzie przeżył tylko znikomy procent. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.10.04]
)

Ribbentrop‑Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‑niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‑Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‑Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‑niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
)

źródła

osobowe:
ruda_parafianin.republika.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]
, www.jezuici.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]
, www.ceeol.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2017.11.07]
, www.bsip.miastorybnik.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2017.11.07]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19]
, archive.todayKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19]

bibliograficzne:
Encyklopedia wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy, 1564‑1995”, o. Ludwik Grzebień SJ (opracowanie), Wydawnictwo WAM, Kraków 1996
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
ruda_parafianin.republika.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]
, ruda_parafianin.republika.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]
, docplayer.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.02.15]
, www.miejscapamiecinarodowej.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.03.21]
, www.sowiniec.com.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.03.14]
, college.holycross.eduKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19]
, www.miejscapamiecinarodowej.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E-majlową

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: KAŁUŻA Franciszek Mateusz

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu