• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English
  • GĄSIOREK Stefan - 1944?, w mundurze II Korpusu Wojska Polskiego gen. Andersa, źródło: docplayer.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOGĄSIOREK Stefan
    1944?, w mundurze II Korpusu Wojska Polskiego gen. Andersa
    źródło: docplayer.pl
    zasoby własne
  • GĄSIOREK Stefan, źródło: docplayer.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOGĄSIOREK Stefan
    źródło: docplayer.pl
    zasoby własne
  • GĄSIOREK Stefan - 1941/2, Syberia, źródło: docplayer.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOGĄSIOREK Stefan
    1941/2, Syberia
    źródło: docplayer.pl
    zasoby własne

nazwisko

GĄSIOREK

imiona

Stefan

inne wersje imion

Szczepan

  • GĄSIOREK Stefan - Nagrobek, polski cmentarz wojenny, Loreto, Włochy, źródło: docplayer.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOGĄSIOREK Stefan
    Nagrobek, polski cmentarz wojenny, Loreto, Włochy
    źródło: docplayer.pl
    zasoby własne

funkcja

kapłan diecezjalny

wyznanie

Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

diecezja / prowincja

archidiecezja lwowskawięcej na
www.rkc.lviv.ua
[dostęp: 2013.05.19]

ordynariat polowy Wojska Polskiegowięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.12.20]

honorowe wyróżnienia

Krzyż Walecznychwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

Krzyż Niepodległościwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.02.02]

data i miejsce
śmierci

11.09.1945

k. Maceratadziś: prow. Macerata, reg. Marche, Włochy
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

szczegóły śmierci

Po wybuchu I wojny światowej wstąpił 01.09.1914 do Legionów Polskich w ramach armii Austro–Węgier.

Służył w 3. Kompanii 2. Pułku Piechoty, a później w 5. Kompanii 4. Pułku Piechoty Legionów Polskich.

Wziął udział w kampaniach bukowińskiej i wołyńskiej.

07.08.1915 ranny w starciu pod Kamienną.

Leczony w Opawie (Czechy), a od 22.09.1915 w Domu Rekonwalescentów w Kamieńsku.

Od 16.10.1915 ponownie w Legionach Polskich, w 1. Pułku Artylerii.

Od 03.06.1916 z powrotem w 2. Pułk Piechoty Legionów.

Latem 1917, po tzw. kryzysie przysięgowym, żołnierz Polskiego Korpusu Posiłkowego.

16.02.1918 w proteście przeciw tzw. traktatowi brzeskiemu między Niemcami, Austriakami a Ukraińcami, wypowiedział wraz z II Brygadą Legionów posłuszeństwo Austriakom i pod Rarańczą próbował przejść przez linię frontu i połączyć się z polskimi oddziałami po stronie rosyjskiej.

Internowany przez Austriaków w obozie–więzieniu w Syhot Marmaroski na Węgrzech (dziś Rumunia).

W 03.1918 wcielony ponownie do armii austriackiej i wysłany na front włoski.

Po upadku Austro–Węgier powrócił do Polski i 06.11.1918 w Żywcu wstąpił do formującego się Wojska Polskiego.

W 05.1919 zwolniony z wojska.

Latem 1920 wstąpił do Polskiego Wojska ponownie, i w czasie wojny polsko–rosyjskiej służył w kompanii sanitarnej nr 5.

15.11.1920 zdemobilizowany.

Po niemieckiej i rosyjskiej inwazji Polski w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu okupacji rosyjskiej, aresztowany 04.11.1939 przez Rosjan w swej parafii Nowodwórna.

17.11.1939 (według innych źródeł 17/27.07.1940) skazany na 8 lat w rosyjskich niewolniczych koncentracyjnych obozach pracy przymusowej — Gułag.

Zesłany do obozu ITŁ SorokŁag — gdzie niewolniczo pracował przy budowie linii kolejowej Sorokowo (Biełomorsk) — Obozierskaja, a potem do podobozu Obozierskaja nad Morzem Białym.

W końcu więziony w obozie ITŁ OnegŁag w pobliżu wsi Mołoszujka w obwodzie Archangielsk.

Po niemieckim ataku w 06.1941 na uprzedniego sojusznika, Rosjan, w wyniku amnestii dla polskich więźniów zwolniony w 09.1941.

Wstąpił do polskiej armii gen. Władysława Andersa formującej się w Rosji.

Jako kapelan 5. Batalionu Sanitarnego 5.

Wileńskiej Dywizji Piechoty (od 06.10.1941), 5.

Sanitarnego Ośrodka Ewakuacyjnego (od 03.1943, po przedostaniu się w 08.1942 wraz z dywizją do Iranu), oraz kapelan rezerwowy Drugiego Korpusu i 6. Brygady, przeszedł jej szlak bojowy, biorąc m.in. udział w bitwie pod Monte Cassino.

Od 1945 kapelan 5. Polowego Szpitala Ewakuacyjnego.

Zginął już po zakończeniu działań zbrojnych II wojny światowej, w wypadku samochodowym, niosąc posługę żołnierzom Drugiego Korpusu Polskiego.

Pochowany na cmentarzu polskich żołnierzy w Loreto.

przyczyna śmierci

wypadek

sprawstwo

Niemcy

miejsca i wydarzenia

Ewakuacja armii gen. Andersa do IranuKliknij by przejść do opisu, ITŁ OnegŁagKliknij by przejść do opisu, ITŁ SorokŁagKliknij by przejść do opisu, GułagKliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu, Wojna polsko‐rosyjska 1919‐1921Kliknij by przejść do opisu

data i miejsce
urodzenia

21.04.1894

Koszarawadziś: gm. Koszarawa, pow. Żywiec, woj. śląskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.28]

alt. daty i miejsca
urodzenia

23.04.1894

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

29.06.1922 (Lwówdziś: grom. Lwów miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
)

szczegóły posługi

1938 – 1939

proboszcz — Nadwórnadziś: grom. Nadwórna miasto, rej. Nadwórna, obw. Stanisławów/Iwano‐Frankiwsk, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.20]
⋄ parafia RK pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK Stanisławówdziś: Iwano‐Frankiwsk, rej. Stanisławów/Iwano‐Frankiwsk, obw. Stanisławów/Iwano‐Frankiwsk, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.20]
— także: prefekt szkoły powszechnej

1936 – 1938

administrator — Kosówdawn.: Kosów Huculski
dziś: grom. Kosów miasto, rej. Kosów, obw. Stanisławów/Iwano‐Frankiwsk, Ukraina

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.22]
⋄ parafia RK pw. Matki Bożej Różańcowej ⋄ dekanat RK Kołomyjadziś: rej. Kołomyja, obw. Stanisławów/Iwano‐Frankiwsk, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
— także: prefekt

1931 – 1936

proboszcz — Michalczedziś: grom. Horodenka miasto, rej. Kołomyja, obw. Stanisławów/Iwano‐Frankiwsk, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.22]
⋄ parafia RK pw. św. Michała Archanioła ⋄ dekanat RK Horodenkadziś: grom. Horodenka miasto, rej. Kołomyja, obw. Stanisławów/Iwano‐Frankiwsk, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.22]

1926 – 1930

administrator — Michalczedziś: grom. Horodenka miasto, rej. Kołomyja, obw. Stanisławów/Iwano‐Frankiwsk, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.22]
⋄ parafia RK pw. św. Michała Archanioła ⋄ dekanat RK Horodenkadziś: grom. Horodenka miasto, rej. Kołomyja, obw. Stanisławów/Iwano‐Frankiwsk, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.22]

1924 – 1926

kuratus/rektor/ekspozyt — Połowcedziś: grom. Białobożnica, rej. Czortków, obw. Tarnopol, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.04.17]
⋄ kościół RK pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy ⋄ Jazłowiecdziś: grom. Buczacz miasto, rej. Czortków, obw. Tarnopol, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
, parafia RK pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK Jazłowiecdziś: grom. Buczacz miasto, rej. Czortków, obw. Tarnopol, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

1922 – 1924

wikariusz — Zaleszczykidziś: grom. Zaleszczyki, rej. Czortków, obw. Tarnopol, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ parafia RK pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika ⋄ dekanat RK Jazłowiecdziś: grom. Buczacz miasto, rej. Czortków, obw. Tarnopol, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
— także: prefekt

do 1922

student — Lwówdziś: grom. Lwów miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ teologia, Wydział Teologiczny, Uniwersytet im. Jana Kazimierza [i.e. Uniwersytet im. Jana Kazimierza w podziemiu (1941‐1944) / Uniwersytet im. Iwana Franki (1940‐1941) / Uniwersytet im. Jana Kazimierza (1919‐1939) / Uniwersytet Franciszkański (1817‐1918)]

1920 – 1922

student — Lwówdziś: grom. Lwów miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ filozofia i teologia, Metropolitalne Seminarium Duchowne

1919 – 1920

student — Krakówdziś: pow. Kraków miasto, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ filozofia i teologia, Seminarium Duchowne

1913 – 1914

student — Krakówdziś: pow. Kraków miasto, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ filozofia i teologia, Seminarium Duchowne

inni związani
szczegółami śmierci

TARGOSZKliknij by wyświetlić biogram Stanisław Piotr

miejsca i wydarzenia
opisy

Ewakuacja armii gen. Andersa do Iranu: W 08‐09.1941 miała miejsce brytyjsko‐rosyjska inwazja na Iran (tzw. „Operacja Y”). 17.09.1941 do Teheranu weszły wspólnie wojska brytyjskie i rosyjskie. Gdy gen. Anders podjął decyzję o wyprowadzeniu wojsk polskich z Rosji od 12.03.1942 do 09.1942 do Iranu wyjechało łącznie 75,003 wojskowych i 41,128 cywili, w tym ok. 20,000 dzieci, polskich ofiar rosyjskich deportacji, więzień i obozów koncentracyjnych. Jedną z baz tranzytowych był Meszhed, w północnym Iranie, w rosyjskiej strefie okupacyjnej, przez który przeszło 2,694 osób, głównie cywili, w tym 1,704 dzieci (opiekowała się nimi m.in. Maria Anna Tyszkiewicz ps. Hanka Ordonówna, słynna przedwojenna piosenkarka). Tam też na wydzielonym fragmencie cmentarza ormiańskiego pochowano 29 polskich uchodźców, w tym 16 wojskowych — ofiar wypadków samochodowych na niebezpiecznej trasie z Rosji oraz wyniszczeń i wycieńczeń po przeżyciach z Rosji. Razem w Iranie zmarło 600 polskich żołnierzy, „43 junaków, 17 junaczek, 13 ochotniczek Pomocniczej Służby Kobiet i 2 siostry Czerwonego Krzyża”… (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.05.30]
)

ITŁ OnegŁag: Rosyjski ros. Исправи́тельно‐Трудово́й Ла́герь (pl. Poprawczy Obóz Pracy) ITŁ ros. Онежский (pl. Oneżskij) — obóz koncentracyjny i niewolniczej pracy przymusowej (w ramach kompleksu Gułag) — z siedzibą przy stacji kolejowej Plesieckaja Północnej Magistrali Kolejowej, k. wsi Plesieck w obw. archangielskim. Założony 05.02.1938. Więźniowie niewolniczo pracowali przy wyrębie lasów, pozyskiwaniu i obróbce drewna, załadunku i dostawie drewna opałowego do Moskwy, budowie celulozowni, etc. W szczytowym okresie przetrzymywano w nim ok. 20,000 więźniów: e.g. 35,959 (01.01.1949); 43,591 (01.01.1950); 41,626 (01.01.1951); 26,858 (01.01.1952); 21,156 (01.01.1953); 20,443 (01.01.1954). Zakończył działalność 05.05.1942, przy czym większość więźniów przeniesiono do ITŁ KargopolŁag. (więcej na: old.memo.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.04.08]
)

ITŁ SorokŁag: Rosyjski ros. Исправи́тельно‐Трудово́й Ла́герь (pl. Poprawczy Obóz Pracy) ITŁ ros. Сорокский (pl. Sorokskij) — obóz koncentracyjny i niewolniczej pracy przymusowej (w ramach kompleksu Gułag) — początkowo z siedzibą w Biełomorsku w rep. karelskiej (do 1938 pod nazwą Soroki), a później w Kodino w obw. archangielskim. Założony 07.05.1938. Więźniowie niewolniczo pracowali przy budowie drugiego toru linii kolejowej Biełomorsk‐Murmańsk i linii kolejowej Biełomorsk‐Plesieck (ze stacją kolejową w miejscowości Obozerskaja), destylarni alkoholu etylowego (w procesie hydrolizy) w Biełomorsku i Onega, przy obsłudze linii kolejowych, etc. W szczytowym okresie przetrzymywano w nim ok. 52,000 więźniów: e.g. 17,360 (01.10.1938); 17,458 (01.01.1939); 17,941 (01.01.1940); 52,379 (01.01.1941); 40,164 (01.07.1941); 21,725 (01.01.1942); 22,289 (01.04.1942). Zakończył działalność 08.04.1942. (więcej na: old.memo.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.04.08]
)

Gułag: Akronim Gułag pochodzi od ros. Главное управление исправительно‐трудовых лагерей и колоний (pl. Główny Zarząd Poprawczych Obozów Pracy). Sieć rosyjskich obozów koncentracyjnych niewolniczej pracy przymusowej formalnie założony został decyzją najwyższych władz rosyjskich 27.06.1929. Kontrolę przejęło OGPU, poprzednik ludobójczego NKWD (od 1934) i MGB (od 1946). Poszczególne łagry (obozy) powstawały często w oddalonych, słabo zaludnionych obszarach, na których budowano ważne dla rosyjskiego państwa obiekty przemysłowe lub transportowe. Modelem stała się pierwsza „wielka budowa komunizmu”, czyli Kanał Białomorsko‐Bałtycki (1931‐1932), a za twórcę ukształtowanego tam systemu wykorzystania niewolniczej pracy przymusowej w ramach Gułagu, uznawany jest Naftali Frenkel, żydowskiego pochodzenia, który przeszedł do historii jako autor zasady „Z więźnia musimy wycisnąć wszystko w ciągu pierwszych trzech miesięcy — potem nic nam po nim”. Miał być twórcą, wg Aleksandra Sołżenicyna, tzw. „systemu kotłów”, czyli uzależnienia racji żywnościowych od wypracowania określonej liczby procent normy. W zarządzanym przez niego obozie ITŁ BelBałtŁag ukuto pojęcie ZEK — więzień — i.e. ros. заключенный‐каналоармеец (pl. kanałowy żołnierz), które przyjęło się jako określenie więźnia rosyjskich obozów niewolniczej pracy przymusowej. Jednorazowo w obozach Gułag przetrzymywano do 12 mln więźniów, czyli ok. 5% ludności Rosji. Sołżenicyn w książce „Archipelag GUŁag” szacował, że w Gułag do 1956 uśmiercono ok. 60 mln ludzi. Formalnie rozwiązany 20.01.1960. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09]
)

Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
)

Wojna polsko‐rosyjska 1919‐1921: Wojna o niepodległość i granice Rzeczpospolitej. Polska odzyskała niepodległość w 1918, ale o granice musiała walczyć z dawnymi potęgami imperialnymi, w szczególności z Rosją. Rosja planowała wzniecenie rewolucji bolszewickiej w krajach zachodu Europy, co stało się przyczyną rozpętania przez nią w 1920 wojny przeciw Polsce. Pokonana został w bitwie warszawskiej, zwanej „cudem nad Wisłą” (jednej z 10 najważniejszych bitew w historii świata, według niektórych historyków), w 08.1920, dzięki której Polska odzyskała część ziem utraconych w ramach rozbiorów Polski w XVIII w., a Europa ocalona została przed ludobójczym komunizmem. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20]
)

źródła

osobowe:
cracovia-leopolis.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.01.06]
, www.zsowadowice.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.23]
, docplayer.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
, www.cmentarzmontecassino.com.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.01.06]
, biographies.library.nd.eduKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09]

bibliograficzne:
Lista strat wśród duchowieństwa metropolii lwowskiej obrządku łacińskiego w latach 1939‐1945”, red. Józef Krętosz, Maria Pawłowiczowa, Opole, 2005
Słownik biograficzny duchowieństwa metropolii lwowskiej obrządku łacińskiego ofiar II wojny światowej 1939‐1945”, Maria Pawłowiczowa (red.), ks. Józef Krętosz (red.), Wydawnictwo Świętego Krzyża, Opole, 2007
Schematismus Universi Saecularis et Regularis Cleri Archi Diaeceseos Metropol. Leopol. Rit. Lat.”, Kuria Metropolitalna Lwowska, od 1860 do 1938
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
docplayer.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
, docplayer.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
, docplayer.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
, docplayer.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: GĄSIOREK Stefan

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu