Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska
pełna lista:
wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę
przeszukujKliknij by wyświetlić listę z selekcją kategorii
displayClick to display full list in English
searchClick to display selectable list in English
Martyrologium duchowieństwa — Polska
XX w. (lata 1914 – 1989)
dane osobowe
nazwisko
TARGOSZ
imiona
Stanisław Piotr
funkcja
kapłan diecezjalny
wyznanie
Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
diecezja / prowincja
archidiecezja krakowskawięcej na
www.diecezja.pl
[dostęp: 2013.05.19]
ordynariat polowy Wojska Polskiego RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.12.20]
honorowe wyróżnienia
Order Wojenny Virtuti Militari — Srebrny (V klasy)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.10.13]
„Krzyż Walecznych”więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
„Medal Wojska za Wojnę 1939–45”więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.04.16]
data i miejsce
śmierci
30.06.1944
Trodicak. Monte San Giusto
dziś: przysiółek Morrovalle, prow. Macerata, reg. Marche, Włochy
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2024.12.13]
szczegóły śmierci
Niemiecki i rosyjski najazd na Rzeczpospolitą w 09.1939 i rozpoczęcie II wojny światowej zastały go w USA, gdzie w 08.1939 udał się, aby wziąć udział w Międzynarodowym Kongresie Organizacji Młodzieżowych „Pax Romana” w delegacji polskiej z ramienia Stowarzyszenia Młodzieży Akademickiej „Odrodzenie”. Przebywał w seminarium w Orchard Lake, a potem został wikariuszem w Detroit.
01.11.1941‐15.05.1942 odbył służbę wojskową w obozie szkoleniowym im. Tadeusza Kościuszki w Owen Sound nad jeziorem Houran w kanadyjskim stanie Ontario. 15.10.1942 mianowany kapelanem na czas wojny.
W 05.1943 opuścił Stany Zjednoczone. Drogą morską, przez Afrykę Południową, naokoło Przylądka Dobrej Nadziei, dotarł do zachodniego wybrzeża Indii, i tam zatrzymał się w obozie polskich uchodźców w Valivade w pobliżu miasta Kolhapur, w stanie Maharasztra. Stamtąd, już drogą lądową, dotarł do Julis, ówcześnie na terytorium Brytyjskiego Mandatu Palestyny.
Tam 01.11.1943 otrzymał przydział do 3. Batalionu 1. Brygady Strzelców Karpackich, w składzie 3. Dywizji Strzelców Karpackich stanowiącego trzon 2. Korpusu Polskiego pod dowództwem gen. Władysława Andersa. Był następcą ks. Hermenegilda Palli, który zginął w Palestynie.
Jego dywizja szkoliła się na terytorium Iraku — większość żołnierzy stanowili Polacy wywiezieni przez Rosjan w 1939‐1941 „na Syberię”, którzy wraz z gen. Andersem opuścili rosyjską „nieludzką ziemię” — ale już w 11.1943 została przerzucona do Al Kasasin, ok. 30 km na zachód od Ismaili, w Egipcie.
Stamtąd 13‐21.12.1943 jego Batalion został przetransportowany z portu Suez do przystani Mare Piccolo w Taranto we włoskiej prowincji Taranto.
02.02‐12.04.1944, zimą, bronił pozycji wzdłuż rzeki Sangro w Apeninach, po czym przetransportowano go ok. 120 km na północ do San Pietro in Valle. Ta miejscowość znajdowała się w pobliżu niemieckiej, silnie bronionej „linii Gustawa”.
Następnie do 19.05.1944 brał udział w wielkiej bitwie i wielkim polskim tryumfie pod Monte Cassino, zwanej także bitwą o Rzym, która przełamała ową „linię”.
11‐13.06.1944 mocno przerzedzony Batalion został przerzucony nad wybrzeże Morza Adriatyckiego, do Città San Angelo, skąd ruszył na północ jako przednia straż alianckiego pościgu za wycofującymi się Niemcami.
Ok. 100 km dalej na północ, 20‐25.06.1944, Batalion stoczył zaciętą bitwę z Niemcami nad rzeką Chienti, w okolicy miasteczka Monte San Giusto, ok. 15 km wgłąb lądu, ponosząc znaczne straty — większe, niż podczas bitwy o Monte Cassino.
Gdy 25.06.1944 Batalion zluzowano, przerzucając do Porto San Elpido nad Morzem Adriatyckim, pozostał w Monte San Giusto, by zajmować się rannymi i grzebać poległych.
Gdy kolejny atak 30.06.1944 na niemieckie umocnienia nad rzeką Chienti nie napotkał oporu — Niemcy się wycofali — pojechał zbierać rannych i zabitych na północnym brzegu rzeki, w kierunku miejscowości Morrovale.
Tam zginął — jeden ze świadków pisał: „Na skutek wybuchu miny, który złamał mu obie nogi i uczynił dużą ranę w lewym boku, padł na swoich zmarłych towarzyszy”. Inny wspominał: „Detonacja trzech min. Szczątki wozu nad brzegiem rzeki. Kierowca we krwi. Na drzewach porozrzucane szczątki trupów. Ciało i kości Księdza Targosza rozszarpane były w wielu miejscach. Na oczach bielmo. W ustach medalik. W skroń wbita gałązka cierniowa”…
przyczyna śmierci
wybuch miny
sprawstwo
Niemcy
miejsca i wydarzenia
Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu
data i miejsce
urodzenia
13.04.1911
Krakówdziś: pow. Kraków miasto, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
prezbiterat (święcenia)
ordynacja
05.04.1936 (bazylika pw. św. Franciszka z Asyżu w Krakowiewięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2016.11.06])
szczegóły posługi
1943 – 30.06.1944
kapelan wojskowy RK — 3. Batalion 1. Brygady Strzelców Karpackich, w składzie 3. Dywizji Strzelców Karpackich 2. Korpusu Polskiego, Polskie Siły Zbrojne (sformowane „na Zachodzie”), Wojsko Polskie — pośmiertnie awansowany na stopień majora; nominowany sekretarzem bpa Józefa Gawliny, biskupa polowego Wojska Polskiego, z początkiem posługi 01.07.1944; 15.10.1942 mianowany kapelanem na czas wojny duchowieństwa wojskowego wyznania rzymskokatolickiego, w stopniu kapitana
1942 – 1943
wikariusz — Detroitdziś: hrab. Wayne, stan Michigan US‐MI, Stany Zjednoczone Ameryki
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.08.05] ⋄ parafia RK pw. św. Jacka Wyznawcy
1941 – 1942
kapelan wojskowy RK — Owen Sounddziś: rej. Grey, prow. Ontario, Kanada
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2024.12.13] ⋄ wojskowy obóz szkoleniowy im. Tadeusza Kościuszki, Polskie Siły Zbrojne (sformowane „na Zachodzie”), Wojsko Polskie — szkolenie wojskowe
1940 – 1941
wikariusz — Detroitdziś: hrab. Wayne, stan Michigan US‐MI, Stany Zjednoczone Ameryki
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.08.05] ⋄ parafia RK pw. św. Franciszka z Asyżu
1939 – 1940
duszpasterz — Orchard Lakedziś: hrab. Oakland, stan Michigan US‐MI, Stany Zjednoczone Ameryki
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.02.03] ⋄ Seminarium Polskie dla Uchodźców i Wysiedleńców Księży, Seminarzystów i Studentów pw. św. Cyryla i św. Metodego
1938 – 1939
wikariusz — Krakówrejon Podgórze
dziś: część Dzielnicy XIII, pow. Kraków miasto, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18] ⋄ parafia RK pw. św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK Krakówdziś: pow. Kraków miasto, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
1936 – 1938
wikariusz — Zebrzydowicedziś: gm. Kalwaria Zebrzydowska, pow. Wadowice, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19] ⋄ parafia RK pw. św. Michała Archanioła ⋄ dekanat RK Skawinadziś: gm. Skawina, pow. Kraków, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]
1931 – 1936
student — Krakówdziś: pow. Kraków miasto, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Wydział Teologiczny, Uniwersytet Jagielloński UJ
1931 – 1936
student — Krakówdziś: pow. Kraków miasto, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ filozofia i teologia, Seminarium Duchowne
autor „Polonia katolicka w Stanach Zjednoczonych w przekroju”, 1943; wspomnień częściowo opublikowanych pośmiertnie jako „Dziennik kapelana spod Monte Cassino”
inni związani
szczegółami śmierci
GĄSIOREKKliknij by wyświetlić biogram Stefan, BIKKliknij by wyświetlić biogram Emanuel (o. Karol), BORYŃSKIKliknij by wyświetlić biogram Henryk, HUPAKliknij by wyświetlić biogram Wiktor (o. Fortunat), KRÓLKliknij by wyświetlić biogram Józef, MISIUDAKliknij by wyświetlić biogram Hubert, POGŁÓDEKKliknij by wyświetlić biogram Konstanty
miejsca i wydarzenia
opisy
Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])
Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28])
źródła
osobowe:
www.bj.uj.edu.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.31], repozytorium.amu.edu.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.18]
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
repozytorium.amu.edu.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.31], repozytorium.amu.edu.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.31], x.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.12.13], repozytorium.amu.edu.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.18], repozytorium.amu.edu.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.31], repozytorium.amu.edu.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.18], repozytorium.amu.edu.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.31], repozytorium.amu.edu.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.18], repozytorium.amu.edu.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.18], repozytorium.amu.edu.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.18], www.katedrapolowa.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.01.16]
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA
Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. w WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org — proszę spróbować wybierając link poniżej:
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej
Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:
jako temat podając:
MARTYROLOGIUM: TARGOSZ Stanisław Piotr
Powrót do przeglądania życiorysu:
Kliknij by powrócić do życiorysu