• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English

nazwisko

WRODARCZYK

imiona

Wilhelm

funkcja

ojciec zakonny

wyznanie

Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

zakon

Zgromadzenie Misji CMwięcej na
www.misjonarze.pl
[dostęp: 2012.11.23]

(i.e. Bracia Serca Jezusowego)

diecezja / prowincja

archidiecezja lwowskawięcej na
www.rkc.lviv.ua
[dostęp: 2013.05.19]

data i miejsce
śmierci

19.12.1950

Biały Kamieńdziś: grom. Złoczów miasto, rej. Złoczów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

szczegóły śmierci

W 1945, po zakończeniu II wojny światowej, rozpoczętej niemieckim i rosyjskim najazdem na Rzeczpospolitą w 09.1939 — po rozpoczęciu w 1944 kolejnej okupacji rosyjskiej — odmówił wyjazdu z milionami Polaków deportowanych z polskich Kresów (z ziem Ukrainy, Białorusi, Litwy) na tzw. Ziemie Zachodnie, i.e. wschodnie obszary państwa niemieckiego, przejęte przez Rosjan po klęsce Niemiec, które weszły w skład polskiej republiki rosyjskiej prl.

Pozostał w Białym Kamieniu, posługując wśród tych nielicznych Polaków, którzy nie wyjechali — mimo nacisków rosyjskich, mimo «Genocidium Atrox», czyli ludobójstwa dokonanego przez Ukraińców na Polakach.

 Miał powiedzieć: „Nie wszyscy Polacy stąd wyjeżdżają. Dopóki więc pozostaje tu choćby jedna dusza, potrzebująca mojej kapłańskiej pomocy, nie mogę jej zostawić. Zostanę tu, gdzie mnie Opatrzność postawiła”… Pozostał, mimo wyrzucenia przez Rosjan z plebanii, którą sam ongiś zbudował (częściowo z własnych funduszy).

Doświadczony paraliżem po wylewie i silną egzemą, zamieszkał — jak żebrak — u „litościwej wdowy”.

Po kilku latach zmarł.

przyczyna śmierci

eksterminacja

sprawstwo

Rosjanie

miejsca i wydarzenia

«Genocidium Atrox»Kliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu

data i miejsce
urodzenia

1868

Radzionkówdziś: gm. Radzionków miasto, pow. Tarnowskie Góry, woj. śląskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

śluby zakonne

1889 (wieczyste)

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

1894 (kaplica pw. św. Anny w Krakowiewięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2024.03.21]
)

szczegóły posługi

1942 – 1950

przełożony — Biały Kamieńdziś: grom. Złoczów miasto, rej. Złoczów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ dom Zgromadzenia, Lazaryści CM ⋄ parafia RK pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK Złoczówdziś: grom. Złoczów miasto, rej. Złoczów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
— także: proboszcz parafii

1939 – 1942

zakonnik — Milatyn Nowydziś: grom. Busk miasto, rej. Złoczów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.18]
⋄ dom Zgromadzenia, Lazaryści CM ⋄ parafia RK pw. Podwyższenia Krzyża Świętego ⋄ dekanat RK Glinianydziś: grom. Gliniany miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.10.21]
— duszpasterz parafialny

1933 – 1939

zakonnik — Uszniadziś: grom. Złoczów miasto, rej. Złoczów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ dom Zgromadzenia, Lazaryści CM ⋄ kościół RK pw. św. Józefa ⋄ Biały Kamieńdziś: grom. Złoczów miasto, rej. Złoczów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
, parafia RK pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK Złoczówdziś: grom. Złoczów miasto, rej. Złoczów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
— administrator ekspozytury, i.e. parafii filialnej

1928 – 1933

zakonnik — Lwówdziś: grom. Lwów miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ dom Zgromadzenia (przy ul. Dwernickiego 48), Lazaryści CM — kapelan Państwowego Szpitala Powszechnego przy ul. Głowińskiego

ok. 1928

zakonnik — Milatyn Nowydziś: grom. Busk miasto, rej. Złoczów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.18]
⋄ dom Zgromadzenia, Lazaryści CM ⋄ parafia RK pw. Podwyższenia Krzyża Świętego ⋄ dekanat RK Glinianydziś: grom. Gliniany miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.10.21]
— duszpasterz parafialny

ok. 1927

zakonnik — Wilnodziś: rej. Wilno miasto, okr. Wilno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ Lazaryści CM

1903 – 1926

przełożony — Biały Kamieńdziś: grom. Złoczów miasto, rej. Złoczów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ dom Zgromadzenia, Lazaryści CM ⋄ parafia RK pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK Złoczówdziś: grom. Złoczów miasto, rej. Złoczów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
— także: proboszcz parafii; budowniczy i fundator plebanii i domu Zgromadzenia; budowniczy kościoła pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Skwarzawie (ok. 8 km od Białego Kamienia)

1902 – 1903

przełożony — Sokołówkadziś: grom. Bóbrka miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.12.03]
⋄ dom Zgromadzenia, Lazaryści CM ⋄ parafia RK pw. Trójcy Świętej ⋄ dekanat RK Świrzdziś: grom. Bóbrka miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.20]
— także: proboszcz parafii

1900 – 1902

zakonnik — Sokołówkadziś: grom. Bóbrka miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.12.03]
⋄ dom Zgromadzenia, Lazaryści CM ⋄ parafia RK pw. Trójcy Świętej ⋄ dekanat RK Świrzdziś: grom. Bóbrka miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.20]
— duszpasterz parafialny; także: kapelan kaplicy ss. Szarytek FdlC w Choderkowcach

1895 – 1900

zakonnik — Jezierzanydziś: grom. Borszczów miasto, rej. Czortków, obw. Tarnopol, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.09.31]
⋄ dom Zgromadzenia, Lazaryści CM ⋄ kościół RK pw. św. Anny ⋄ Borszczówdziś: grom. Borszczów miasto, rej. Czortków, obw. Tarnopol, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.20]
, parafia RK pw. Trójcy Świętej ⋄ dekanat RK Borszczówdziś: grom. Borszczów miasto, rej. Czortków, obw. Tarnopol, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.20]
— duszpasterz parafialny

ok. 1894 – 1895

kapelan — Krakówdziś: pow. Kraków miasto, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ szkoła, sierociniec i ochronka dla dzieci, dom Zgromadzenia pw. św. Stanisława Kostki Wyznawcy (przy ul. Warszawskiej 8), Szarytki FdlC — tzw. „rok praktyczny

1891 – 1894

student — KrakówStradom, część Dzielnicy I Stare Miasto
dawn.: wieś
dziś: pow. Kraków miasto, woj. małopolskie, Polska

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]
⋄ Instytut Teologiczny ITKM (do 1910 Prywatne Studium Filozoficzno–Teologiczne), ul. Stradomska 4 (Stradom), Lazaryści CM

1889 – 1891

zakonnik — Krakówdzielnica Kleparz
dziś: pow. Kraków miasto, woj. małopolskie, Polska

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]
⋄ dom Zgromadzenia („Kleparz”, ul. św. Filipa 17‐19), Lazaryści CM — dokończenie nauki na poziomie gimnazjalnym

1887 – 1889

nowicjat — Krakówdzielnica Kleparz
dziś: pow. Kraków miasto, woj. małopolskie, Polska

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]
⋄ Seminarium Internum, dom Zgromadzenia („Kleparz”, ul. św. Filipa 17‐19), Lazaryści CM

1887

wstąpienie — Lazaryści CM

miejsca i wydarzenia
opisy

«Genocidium Atrox»: W latach 1939‐1947, szczególnie w latach 1943‐1944, niezależne jednostki ukraińskie, głównie przynależące do ludobójczych organizacji OUN (ramię polityczne) i UPA (ramię zbrojne), wspomagane przez ludność ukraińską, wymordowały — zazwyczaj w niezwykle brutalny sposób — na terenach Wołynia oraz sąsiadujących regionów Rzeczypospolitej, od 130,000 do 180,000 Polaków, ludności cywilnej, kobiet, dzieci, starszych, młodszych, mężczyzn. Konflikt polsko‐ukraiński, który otwarcie objawił się podczas i po zakończeniu I wojny światowej (w szczególności skutkując wojną polsko‐ukraińską lat 1918‐1919), który przetrwał, a nawet wzmocnił się podczas czasów II Rzeczpospolity, gdy zachodnia część Ukrainy wchodziła w skład państwa polskiego, wybuchł ponownie z momentem wybuchu II wojny światowej w 09.1939. Za czasów rosyjskiej okupacji 1939‐1941, gdy setki tysięcy Polaków zostało deportowanych w głąb Rosji, gdy dziesiątki tysięcy zostało zamordowanych (m.in. podczas tzw. zbrodni katyńskiej), miał jeszcze ograniczony zasięg, tym bardziej, że Ukraińcy, w szczególności nacjonaliści ukraińscy, również stali się obiektem prześladowań rosyjskich. Dopiero wybuch wojny niemiecko‐rosyjskiej 22.06.1941 i początek niemieckiej okupacji doprowadził do niezwykle krwawego konfliktu. Ukraińcy początkowo otwarcie wspierali Niemców (zakładając policję ukraińską,współuczestnicząc w zagładzie Żydów, wstępując do jednostek wojskowych walczących u boku Niemców). Później, wobec ambiwalentnej postawy Niemców, zaczęli się uniezależniać. I w 1943 jedna z jednostek ukraińskiej organizacji nacjonalistycznej OUN/UPA na Wołyniu doprowadziła do ludobójstwa miejscowej ludności polskiej. W ciągu paru tygodni zamordowano, przy biernej postawie Niemców, ponad 40 tys. Polaków. Strategię wołyńskiego OUN/UPA zaakceptowała i przyjęła cała organizacja i podobne akty ludobójstwa przeniosły się na tereny Małopolski Wschodniej, gdzie zamordowano ponad 20 tys. Polaków, napotykając jednakże na zbrojny opór ludności polskiej. Dalej na zachód, na terenie Chełmszczyzny, Rzeszowszczyzny, etc. ludobójstwo przekształciło się otwarty wręcz konflikt. Generalnie ludobójstwo dokonane przez ukraińskich nacjonalistów, współpracujących z niemieckimi siłami okupacyjnymi, na bezbronnych Polakach miało miejsce na całym terenie obecności ukraińskiej, zniszczono setki wiosek, mordując w wyrafinowany sposób wszystkich ich mieszkańców. W czasie tego holokaustu — znanego jako «Genocidium Atrox» (pl. „straszne ludobójstwo”) — zginęło ponad 200 kapłanów i sióstr zakonnych. Charakter i cel ludobójstwa może najlepiej oddaje pieśń śpiewana przez morderców: „Polaków wyrżniemy, Żydów wytniemy, wielką Ukrainę zdobyć musimy” (ukr. „Поляків виріжем, Євреїв видусим, велику Україну здобути мусим”). Ludobójstwo i konflikt, które doprowadziły do całkowitej eliminacji polskiej społeczności i polskiej kultury z Ukrainy, zakończyły się przymusowymi deportacji lat 1944‐1945 Polaków z terenów Ukrainy oraz części Ukraińców na Ukrainę, oraz „Akcją Wisła”, w trakcie której komunazistowskie siły kontrolowanych przez Rosjan polskich jednostek wysiedliły Ukraińców z terenów południowo‐wschodnich na zachód polskiej republiki prl. (więcej na: www.swzygmunt.knc.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.06.20]
)

Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
)

źródła

osobowe:
silesia.edu.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.03.21]

bibliograficzne:
Misjonarze św. Wincentego a Paulo w Polsce (1651‐2001)”, red. o. Stanisław Rospond CM, o. Jan Dukała CM, tom I i II, Kraków 2001

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: WRODARCZYK Wilhelm

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu