• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English

nazwisko

TCHÓRZEWSKI

imiona

Wierosław

funkcja

prezbiter (i.e. jerej)

wyznanie

Cerkiew prawosławna ORwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

diecezja / prowincja

eparchia OR wołyńska (Polska Autokefaliczna Cerkiew Prawosławna PACP)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

eparchia OR wołyńskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.24]

data i miejsce
śmierci

19.05.1943

Wysockdziś: grom. Wysock, rej. Dąbrowica, obw. Równe, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2024.01.26]

alt. daty i miejsca
śmierci

11.05.1943, 16.05.1943

szczegóły śmierci

W czasie wojny polsko–rosyjskiej 1919‐1921 był kapelanem 6. Siczowej Dywizji Strzelców, podporządkowanej Armii Ukraińskiej Republiki Ludowej ale współpracującej operacyjnie z 3. Armią Wojska Polskiego — wzięła udział m.in. w polskiej wyprawie kijowskiej w 05.1920 i w dalszych działaniach przeciw rosyjskiej inwazji, w tym w bitwie pod Komarowem.

W latach 1930.

Uznawany przez władze polskie, w tym władze województwa polskiego, gdzie posługiwał, za aktywistę ukraińskiego — brał m.in. udział kampanii „referendum szkolnego” wyrażając poparcie dla szkół w języku ukraińskim, kampanii namawiania mieszkańców Polesia do deklarowania narodowości ukraińskiego podczas spisu powszechnego.

W 1932 pod presją wojewody poleskiego zmuszony przez swego biskupa do opuszczenia swej parafii i udania się w stan spoczynku.

Po niemieckiej i rosyjskiej inwazji na Polskę w 09.1939, w czasie okupacji rosyjskiej, rezydował w miejscowości Wysock, gdzie posiadał gospodarstwo.

Po niemieckim ataku 22.06.1941 na uprzedniego sojusznika, Rosjan, został wójtem swej wsi. Był nim w 1942, gdy Niemcy w Wysocku utworzyli getto, w którym przetrzymywano ok. 1,500 Żydów. Był też, gdy 09.09.1942 niemiecki ludobójczy oddział niem. Sicherheitsdienst des Reichsführers‐SS (pl. Służba Bezpieczeństwa Reichsführer‐SS), czyli SD z Pińska, przy pomocy żandarmerii i kolaboracyjnej niem. Ukrainische Hilfspolizei (pl. Ukraińska Policja Pomocnicza) dokonał mordu na przetrzymywany w getcie Żydach.

Był także, gdy w 1943 rozpoczynała się najtragiczniejsza faza «Genocidium Atrox», czyli ukraińskie ludobójstwo na bezbronnej polskiej ludności.

Zamordowany wraz z żoną (rodziną?) — źródła nie są zgodne: jedne mówią o partyzantach rosyjskich, w składzie których ponoć byli też Polacy (niedaleko stacjonował sztab rosyjskich partyzantów im. Kotowskiego, o którym źródła ludobójczej ukraińskiej organizacji UPA pisały: „Grupa ta mocno rabuje ludność, dlatego ludzie jej nienawidzą jako grabieżców i pijaków”), inne o Niemcach.

Zwłoki miano podpalić wraz z domem.

przyczyna śmierci

zbiorowy mord

sprawstwo

Niemcy

miejsca i wydarzenia

«Genocidium Atrox»Kliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Wojna polsko‐rosyjska 1919‐1921Kliknij by przejść do opisu

data i miejsce
urodzenia

27.02.1875

Wirydziś: grom. Wiry, rej. Sarny, obw. Równe, Ukraina
więcej na
uk.wikipedia.org
[dostęp: 2024.01.26]

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

1898

szczegóły posługi

od 31.03.1939

stan spoczynku — Wysockdziś: grom. Wysock, rej. Dąbrowica, obw. Równe, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2024.01.26]
— rezydował w swoim gospodarstwie, niedaleko swej byłej parafii w Udrycku; po rozpoczęciu okupacji niemieckiej w 1942 prawd. został wójtem Wysocka

od 1936

proboszcz — Białobrzeżedziś: grom. Mirochoszcza Pierwsza, rej. Dubno, obw. Równe, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2024.01.26]
⋄ parafia OR pw. św. Michała Archanioła

od 1935

proboszcz — Listwindziś: grom. Mirochoszcza Pierwsza, rej. Dubno, obw. Równe, Ukraina
więcej na
uk.wikipedia.org
[dostęp: 2024.01.26]
⋄ parafia OR pw. św. Jerzego

od 26.07.1933

stan spoczynku

od 15.05.1933

administrator — Tutowiczedziś: grom. Sarny miasto, rej. Sarny, obw. Równe, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.07.05]
⋄ cerkiew OR pw. św. Michała Archanioła (filialny) ⋄ dekanat OR Sarny 2. okr.nazwa dekanatu prawosławnego
dziś: rej. Sarny, obw. Równe, Ukraina

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.07.05]
— p.o. („ad interim”)

od 29.07.1932

stan spoczynku — prawd. zmuszony do odejścia z parafii, w związku z aktywną działalnością proukraińską i antypolską, przez swego biskupa naciskanego przez odchodzącego wojewodę poleskiego, Jana Krahelskiego

od 02.10.1930

proboszcz — Poryck Starydziś: grom. Pawliwka, rej. Włodzimierz, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2024.01.26]
⋄ parafia OR pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

od 12.03.1928

rektor — Kamień Szlacheckidziś: Oktjabr, ssow. Horodec, rej. Kobryń, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
be.wikipedia.org
[dostęp: 2024.01.26]
⋄ cerkiew OR (filialna) ⋄ dekanat OR Kobryń 3. okr.nazwa dekanatu prawosławnego
dziś: rej. Kobryń, obw. Brześć, Białoruś

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]
— kandydat na senatora RP w wyborach 1930

24.04.1927

protojerej (pl. pierwszy kapłan) — Polska Autokefaliczna Cerkiew Prawosławna PACP — nadanie godności

od 15.02.1927

proboszcz — Koczanowiczedziś: ssow. Kałaurowicze, rej. Pińsk, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2024.01.26]
⋄ parafia OR pw. św. Paraskiewy Piątnicy ⋄ dekanat OR Pińsk 1. okr.nazwa dekanatu prawosławnego
dziś: rej. Pińsk, obw. Brześć, Białoruś

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

od 25.01.1927

proboszcz — Moroczdziś: ssow. Morocz, rej. Kleck, obw. Mińsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2024.01.26]
⋄ parafia OR pw. Wniebowstąpienia Pańskiego

od 20.06.1926

proboszcz — Koczanowiczedziś: ssow. Kałaurowicze, rej. Pińsk, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2024.01.26]
⋄ parafia OR pw. św. Paraskiewy Piątnicy ⋄ dekanat OR Pińsk 1. okr.nazwa dekanatu prawosławnego
dziś: rej. Pińsk, obw. Brześć, Białoruś

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

od 1904

proboszcz — Udryckdziś: grom. Milacze, rej. Sarny, obw. Równe, Ukraina
więcej na
uk.wikipedia.org
[dostęp: 2024.01.26]
⋄ parafia OR pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny

od 1903

proboszcz — Bystrzycedziś: grom. Bereźne miasto, rej. Równe, obw. Równe, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2024.01.26]
⋄ parafia OR pw. św. Mikołaja Cudotwórcy

proboszcz — Karpiłówkadziś: grom. Klesów, rej. Sarny, obw. Równe, Ukraina
więcej na
uk.wikipedia.org
[dostęp: 2024.01.26]
⋄ parafia OR pw. św. Michała

1898

prezbiter (pl. kapłan, i.e. jerej) — Rosyjska Cerkiew Prawosławna — chirotonia kapłańska, i.e. święcenia prezbiteratu

do 1896

student — Krzemieniecdziś: grom. Krzemieniec miasto, rej. Krzemieniec, obw. Tarnopol, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.10.18]
⋄ filozofia i teologia, Prawosławne Seminarium Duchowne — po ukończeniu przez parę lat nauczyciel szkół powszechnych

do 1890

uczeń — Klewańdziś: grom. Klewań, rej. Równe, obw. Równe, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.17]
⋄ Prawosławna Szkoła Teologiczna

żonaty

miejsca i wydarzenia
opisy

«Genocidium Atrox»: W latach 1939‐1947, szczególnie w latach 1943‐1944, niezależne jednostki ukraińskie, głównie przynależące do ludobójczych organizacji OUN (ramię polityczne) i UPA (ramię zbrojne), wspomagane przez ludność ukraińską, wymordowały — zazwyczaj w niezwykle brutalny sposób — na terenach Wołynia oraz sąsiadujących regionów Rzeczypospolitej, od 130,000 do 180,000 Polaków, ludności cywilnej, kobiet, dzieci, starszych, młodszych, mężczyzn. Konflikt polsko‐ukraiński, który otwarcie objawił się podczas i po zakończeniu I wojny światowej (w szczególności skutkując wojną polsko‐ukraińską lat 1918‐1919), który przetrwał, a nawet wzmocnił się podczas czasów II Rzeczpospolity, gdy zachodnia część Ukrainy wchodziła w skład państwa polskiego, wybuchł ponownie z momentem wybuchu II wojny światowej w 09.1939. Za czasów rosyjskiej okupacji 1939‐1941, gdy setki tysięcy Polaków zostało deportowanych w głąb Rosji, gdy dziesiątki tysięcy zostało zamordowanych (m.in. podczas tzw. zbrodni katyńskiej), miał jeszcze ograniczony zasięg, tym bardziej, że Ukraińcy, w szczególności nacjonaliści ukraińscy, również stali się obiektem prześladowań rosyjskich. Dopiero wybuch wojny niemiecko‐rosyjskiej 22.06.1941 i początek niemieckiej okupacji doprowadził do niezwykle krwawego konfliktu. Ukraińcy początkowo otwarcie wspierali Niemców (zakładając policję ukraińską,współuczestnicząc w zagładzie Żydów, wstępując do jednostek wojskowych walczących u boku Niemców). Później, wobec ambiwalentnej postawy Niemców, zaczęli się uniezależniać. I w 1943 jedna z jednostek ukraińskiej organizacji nacjonalistycznej OUN/UPA na Wołyniu doprowadziła do ludobójstwa miejscowej ludności polskiej. W ciągu paru tygodni zamordowano, przy biernej postawie Niemców, ponad 40 tys. Polaków. Strategię wołyńskiego OUN/UPA zaakceptowała i przyjęła cała organizacja i podobne akty ludobójstwa przeniosły się na tereny Małopolski Wschodniej, gdzie zamordowano ponad 20 tys. Polaków, napotykając jednakże na zbrojny opór ludności polskiej. Dalej na zachód, na terenie Chełmszczyzny, Rzeszowszczyzny, etc. ludobójstwo przekształciło się otwarty wręcz konflikt. Generalnie ludobójstwo dokonane przez ukraińskich nacjonalistów, współpracujących z niemieckimi siłami okupacyjnymi, na bezbronnych Polakach miało miejsce na całym terenie obecności ukraińskiej, zniszczono setki wiosek, mordując w wyrafinowany sposób wszystkich ich mieszkańców. W czasie tego holokaustu — znanego jako «Genocidium Atrox» (pl. „straszne ludobójstwo”) — zginęło ponad 200 kapłanów i sióstr zakonnych. Charakter i cel ludobójstwa może najlepiej oddaje pieśń śpiewana przez morderców: „Polaków wyrżniemy, Żydów wytniemy, wielką Ukrainę zdobyć musimy” (ukr. „Поляків виріжем, Євреїв видусим, велику Україну здобути мусим”). Ludobójstwo i konflikt, które doprowadziły do całkowitej eliminacji polskiej społeczności i polskiej kultury z Ukrainy, zakończyły się przymusowymi deportacji lat 1944‐1945 Polaków z terenów Ukrainy oraz części Ukraińców na Ukrainę, oraz „Akcją Wisła”, w trakcie której komunazistowskie siły kontrolowanych przez Rosjan polskich jednostek wysiedliły Ukraińców z terenów południowo‐wschodnich na zachód polskiej republiki prl. (więcej na: www.swzygmunt.knc.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.06.20]
)

Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

Wojna polsko‐rosyjska 1919‐1921: Wojna o niepodległość i granice Rzeczpospolitej. Polska odzyskała niepodległość w 1918, ale o granice musiała walczyć z dawnymi potęgami imperialnymi, w szczególności z Rosją. Rosja planowała wzniecenie rewolucji bolszewickiej w krajach zachodu Europy, co stało się przyczyną rozpętania przez nią w 1920 wojny przeciw Polsce. Pokonana został w bitwie warszawskiej, zwanej „cudem nad Wisłą” (jednej z 10 najważniejszych bitew w historii świata, według niektórych historyków), w 08.1920, dzięki której Polska odzyskała część ziem utraconych w ramach rozbiorów Polski w XVIII w., a Europa ocalona została przed ludobójczym komunizmem. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20]
)

źródła

osobowe:
en.ehu.ltKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.01.26]

bibliograficzne:
Hierachia, kler i pracownicy Kościoła Prawosławnego w XIX‐XXI wieku w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej”, ks. Grzegorz Sosna, m. Antonina Troc-Sosna, Warszawa–Bielsk Podlaski 2017

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: TCHÓRZEWSKI Wierosław

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu