• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English
  • TELEŻYŃSKI Michał - 1930, Kowel, źródło: audiovis.nac.gov.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOTELEŻYŃSKI Michał
    1930, Kowel
    źródło: audiovis.nac.gov.pl
    zasoby własne
  • TELEŻYŃSKI Michał, źródło: www.facebook.com, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOTELEŻYŃSKI Michał
    źródło: www.facebook.com
    zasoby własne
  • TELEŻYŃSKI Michał, źródło: www.starodavnij-volodymyr.com.ua, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOTELEŻYŃSKI Michał
    źródło: www.starodavnij-volodymyr.com.ua
    zasoby własne
  • TELEŻYŃSKI Michał, źródło: www.volodymyrmedia.com.ua, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOTELEŻYŃSKI Michał
    źródło: www.volodymyrmedia.com.ua
    zasoby własne

nazwisko

TELEŻYŃSKI

inne wersje nazwiska

TELERZYŃSKI

imiona

Michał

funkcja

prezbiter (i.e. jerej)

wyznanie

Cerkiew prawosławna ORwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

diecezja / prowincja

eparchia OR wołyńska (Polska Autokefaliczna Cerkiew Prawosławna PACP)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

narodowość

ukraińska

data i miejsce
śmierci

08.05.1940

Bykowniadziś: część Kijowa, rej. Kijów miasto, obw. miasto Kijów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

szczegóły śmierci

Podczas pierwszej wojny światowej 1914‐1918 zmobilizowany do Rosyjskiej Armii Imperialnej.

Po upadku caratu w 02.1917 został członkiem ukr. Українська Центральна Рада (pl. Ukraińska Centralna Rada), powstałej 17.03.1917 w Kijowie, a potem jej podległej ukr. Всеукраїнська Рада військових депутатів (pl. Wszech– Ukraińska Rada Delegatów Wojskowych). Po puczu bolszewickim w 11.1917 w Rosji został członkiem ukr. Крайовий комітет з охорони революції в Україні (pl. Krajowy komitet ochrony rewolucji na Ukrainie) — funkcjonującego zaledwie kilka dni.

Po ogłoszeniu przez Ukraińską Centralną Radę, 22.01.1918 w Kijowie, niepodległości Ukrainy, jako Ukraińskiej Republiki Ludowej URL, został dyrygentem Ukraińskiego Państwowego Chóru i współorganizatorem Państwowej Orkiestry Symfonicznej. W czasie wojny rosyjsko–ukraińskiej 1918‐1920 przemieszczał się wraz z władzami URL i wojsk gen. Szymona Petlury do kolejnych siedzib jej władz, m.in. w Kamieńcu Podolskim pracował w Ministerstwie Drogowym.

Po klęsce ukraińskiej, w czasie wojny polsko–rosyjskiej 1919‐1921, przeniósł się na teren niepodległej Polski. Włączył się w ruch dążący do powstania autokefalicznej ukraińskiej cerkwi prawosławnej w Polsce. Próba się nie powiodła, a władze polskie, za działalność pro–ukraińską, aresztowały go 01.04.1925. Dziewięć dni później zwolniony.

W latach 1930‐1935 poseł na Sejm Rzeczpospolitej III kadencji z ramienia partii BBWR — współzałożyciel Wołyńskiego Zjednoczenia Ukraińskiego, partii politycznej dążącej do autonomii ukraińskiej w ramach państwa polskiego.

Po niemieckim i rosyjskim najeździe na Rzeczpospolitą w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu okupacji rosyjskiej, aresztowany przez Rosjan w 12.1939.

Więziony we Włodzimierzu Wołyńskim.

29.04.1940 przewieziony do Kijowa.

Stamtąd 08.05.1940 wywieziony w nieznanym kierunku i zamordowany.

Jego nazwisko znajduje się na tzw. «liście Cwietuchina», czyli raporcie, który 25.11.1940 miano wysłać z Kijowa do I Wydziału Specjalnego NKWD w Moskwie — czyli na jednej z dostępnych list Polaków ludobójczo zamordowanych przez NKWD w ramach mordów określanych mianem «ludobójstwa katyńskiego» (zwanej też «Ukraińską Listą Katyńską»).

Raport zawiera 3,435 nazwisk osób, zgładzonych na podstawie jednej z 33 „list dyspozycyjnych” — list, wysyłanych z centrali NKWD, w oparciu o decyzje Specjalnego Kolegium NKWD, czyli ludobójczego sądu kapturowego znanego jako «Trojka NKWD», do lokalnego ośrodka NKWD odpowiedzialnego za wykonanie egzekucji. Wspomniany raport określa, że jego nazwisko — pod nr 2909 — znajduje się na „liście dyspozycyjnej” nr 43/2 poz. 62 (owa „lista dyspozycyjna” nie została odnaleziona).

przyczyna śmierci

zbiorowy mord

sprawstwo

Rosjanie

miejsca i wydarzenia

BykowniaKliknij by przejść do opisu, «Ludobójstwo katyńskie 1940»Kliknij by przejść do opisu, Kijów (Łukianiwska)Kliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Wojna polsko‐rosyjska 1919‐1921Kliknij by przejść do opisu, Wojna polsko‐ukraińska 1918‐1919Kliknij by przejść do opisu

data i miejsce
urodzenia

26.01.1886

Bułajetakże: Bułhaje
dziś: grom. Pohrebyszcze miasto, rej. Winnica, obw. Winnica, Ukraina

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2024.02.27]

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

31.05.1936

szczegóły posługi

1936 – 1939

proboszcz — Włodzimierz Wołyńskidziś: Włodzimierz, grom. Włodzimierz miasto, rej. Włodzimierz, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ kościół RK pw. św. Bazylego Wielkiego ⋄ dekanat RK Włodzimierz Wołyńskidziś: Włodzimierz, grom. Włodzimierz miasto, rej. Włodzimierz, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
— nominacja: 19.05.1936

31.05.1936

prezbiter (pl. kapłan, i.e. jerej) — Polska Autokefaliczna Cerkiew Prawosławna PACP — chirotonia kapłańska, i.e. święcenia prezbiteratu, poprzedzona 30.05.1916 chirotonią diakońską

1930 – 1935

poseł — Sejm III Kadencji II RP — z ramienia porozumienia Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem BBWR; także: sekretarz partii politycznej Wołyńskiego Zjednoczenia Ukraińskiego WUO, prawd. prezes okręgowego zarządu WUO w Kowlu, członek Łuckiego Komitetu do spraw przetłumaczenia Pisma Świętego i prawosławnych ksiąg liturgicznych na język ukraiński

od 17.12.1928

psalmista — Łuckdziś: rej. Łuck miasto, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ cerkiew OR pw. Podwyższenia Krzyża Świętego — także: ok. 1929 kierownik chóru Bractwa Krzyża Świętego, ok. 1930 inspektor ukraińskich chórów ludowych Komitetu Szkolnego

do ok. 1928

psalmista — Włodzimierz Wołyńskidziś: Włodzimierz, grom. Włodzimierz miasto, rej. Włodzimierz, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ sobór OR pw. Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny

ok. 1920 – 04.12.1924

psalmista — Włodzimierz Wołyńskidziś: Włodzimierz, grom. Włodzimierz miasto, rej. Włodzimierz, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ sobór OR pw. Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny — zwolniony w związku ze wspieraniem autokefalii ukraińskiej Cerkwi prawosławnej

1918 – 1920

pracownik — Ukraińska Republika Ludowa URL — m.in. dyrygent Ukraińskiego Państwowego Chóru, współorganizator Państwowej Orkiestry Symfonicznej, ok. 1920 pracownik Ministerstwa Dróg w Kamieńcu Podolskim

ok. 1914 – ok. 1917

żołnierz — Armia Imperium Rosyjskiego

nauczyciel — Czerkasydziś: grom. Czerkasy miasto, rej. Czerkasy, obw. Czerkasy, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2024.02.27]
⋄ śpiew i muzyka, gimnazjum

nauczyciel — Kijówdziś: rej. Kijów miasto, obw. miasto Kijów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ muzykologia, Seminarium Nauczycielskie — także: kierownik „wzorcowej” szkoły w Seminarium

student — Kijówdziś: rej. Kijów miasto, obw. miasto Kijów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ filozofia i teologia, Prawosławne Seminarium Duchowne

do 1905

uczeń — Kijówdziś: rej. Kijów miasto, obw. miasto Kijów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Szkoła Teologiczna ⋄ monaster OR pw. Zaśnięcia Matki Bożej (Ławra Peczerska)

żonaty — co najmniej jeden syn

kompozytor „Liturgii” (1922), „Zbioru pieśni i zabaw dla dzieci” (Stanisławów), 40 chóralnych pieśni, zbioru 160 pieśni ukraińskich, oper dla dzieci „Święty Mikołaj”, „Przesłanie wieczorne i ranne”, opracowania „Statutu ukraińskich chórów narodowych”, autor artykułów prasowych, m.in. esejów biograficznych o kompozytorach Kirilu Stecenko i Mikołaju Łeontowiczu (1928), także: współpracownik czasopisma „Ukraińska Niwa

inni związani
szczegółami śmierci

BĄCZKOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Tadeusz, MATZNERKliknij by wyświetlić biogram Stanisław Klemens, TYSZKAKliknij by wyświetlić biogram Michał, NIEIZWIESTNYKliknij by wyświetlić biogram Anatol

miejsca i wydarzenia
opisy

Bykownia: W 1940 roku Rosjanie rozstrzelali prawd. w Kijowie w budynku przy ul. Korolienki 17 nieznaną liczbę Polaków (na tzw. „ukraińskiej liście śmierci” znajdują się 3,435 osoby — według innych danych 4,181). Ofiary pochowane zostały prawd. w lesie w Bykowni k. Kijowa. Było to realizacja decyzji rosyjskich władz komunazistowskich — Biura Politycznego rosyjskiej partii komunazistowskiej — z 05.03.1940 o eksterminacji dziesiątków tysięcy polskiej inteligencji i wojskowych przetrzymywanych w rosyjskich obozach po niemiecko‐rosyjskiej umowie Ribbentrop‐Mołotow zaborze połowy Polski z 1939, potwierdzonej rozkazem nr 00350 szefa NKWD, Ławrentija Berii, o „rozładowaniu więzień NKWD” na Ukrainie i Białorusi. Istnieją przesłanki — 4 tzw. „metodyczne konferencje NKWD‐Gestapo” w 1939‐1940: w Brześciu nad Bugiem, Przemyślu, Zakopanem i Krakowie — o ścisłej współpracy Rosjan i Niemców w całkowitej eksterminacji narodu polskiego, a w szczególności polskich elit — co zatwierdzone zostało prawd. podczas spotkania socjalistycznych przywódców Niemiec, Heinricha Himmlera, i Rosji, Ławrientija Berii, w pałacyku myśliwskim Niemca, Hermanna Göringa, w Romintach w Puszczy Rominckiej w Prusach Wschodnich. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.10]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.10]
)

«Ludobójstwo katyńskie 1940»: 05.03.1940 rosyjskie władze komunazistowskie — Biuro Polityczne rosyjskiej partii komunazistowskiej — podjęło formalną decyzję o eksterminacji dziesiątków tysięcy polskiej inteligencji i wojskowych przetrzymywanych w rosyjskich obozach w konsekwencji niemiecko‐rosyjskiej umowie Ribbentrop‐Mołotow, najazdu na Polskę i zaboru połowy Polski w 09.1939, i rozpoczęcia II wojny światowej. Aktem wykonawczym był rozkaz nr 00350 szefa NKWD, Ławrentija Berii, o „rozładowaniu więzień NKWD” na Ukrainie i Białorusi. Cała akcja — mordów dokonywano m.in. w Katyniu, Charkowie, Twerze, Bykowni i Kuropatach — była koordynowana centralnie z siedziby NKWD w Moskwie. Świadczą o tym tzw. listy wywozowe kolejnych grup polskich jeńców (zazwyczaj ok. 100 osobowych) z obozów NKWD kierowanych do miejsc kaźni, opracowywane i rozsyłane na kilka dni przed mordem właśnie z Moskwy. Świadczą też wcześniejsze wywózki polskich kapłanów z obozów NKWD w Kozielsku, Ostaszkowie i Starobielsku do więzienia NKWD w Moskwie, lub ich odizolowanie, tuż przed świętami 25.12.1939 Bożego Narodzenia, prawd. by pozbawić polskich jeńców opieki duchowej w tym czasie — w sposób oczywisty działania sterowane z centrali NKWD w Moskwie. Istnieją przesłanki — cztery tzw. „metodyczne konferencje NKWD‐Gestapo” w 1939‐1940: w Brześciu nad Bugiem, Przemyślu, Zakopanem i Krakowie — o ścisłej współpracy Rosjan i Niemców w całkowitej eksterminacji narodu polskiego, a w szczególności polskich elit — co zatwierdzone zostało prawd. podczas spotkania socjalistycznych przywódców Niemiec, Heinricha Himmlera, i Rosji, Ławrientija Berii, w pałacyku myśliwskim Niemca, Hermanna Göringa, w Romintach w Puszczy Rominckiej w Prusach Wschodnich. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.12.15]
)

Kijów (Łukianiwska): Rosyjskie więzienie polityczne w Kijowie, w I połowie XX w. prowadzone przez ludobójcze NKWD, określane nieformalnie jako więzienie nr 1, formalnie jako Śledcze Więzienie Nr 13 (SIZO#13). Założone w początkach XIX w. W XX w., za czasów sowieckich, cerkiew więzienna przekształcona została na kolejny blok cel. W czasach władzy J. Stalina w Rosji przeszło przezeń ponad 25,000 więźniów. (więcej na: en.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.09.21]
)

Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

Wojna polsko‐rosyjska 1919‐1921: Wojna o niepodległość i granice Rzeczpospolitej. Polska odzyskała niepodległość w 1918, ale o granice musiała walczyć z dawnymi potęgami imperialnymi, w szczególności z Rosją. Rosja planowała wzniecenie rewolucji bolszewickiej w krajach zachodu Europy, co stało się przyczyną rozpętania przez nią w 1920 wojny przeciw Polsce. Pokonana został w bitwie warszawskiej, zwanej „cudem nad Wisłą” (jednej z 10 najważniejszych bitew w historii świata, według niektórych historyków), w 08.1920, dzięki której Polska odzyskała część ziem utraconych w ramach rozbiorów Polski w XVIII w., a Europa ocalona została przed ludobójczym komunizmem. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20]
)

Wojna polsko‐ukraińska 1918‐1919: Jedna z wojen toczonych przez nowopowstałą Rzeczpospolitą w obronie swoich granic. Pod koniec 1918 na obszarach byłego zaboru austriackiego, w oparciu o ukraińskie oddziały byłej armii austro‐węgierskiej, Ukraińcy zaatakowali powstającą Rzeczpospolitą. W szczególności utworzyli zalążki państwowości i zaatakowali Lwów. Dzięki bohaterskiej postawie mieszkańców miasta, w szczególności młodych ludzi — zwanych odtąd orlętami lwowskimi — miasto zostało odbite przez Polaków i przez kilka miesięcy w niezwykły sposób bronione przed atakami ukraińskimi. W 1919 Polska — jej nowo utworzona armia — odepchnęła ukraińskie oddziały na wschód i południe, przejmując kontrolę nad swoimi ziemiami. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19]
)

źródła

osobowe:
www.aspektpolski.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13]
, mistovechirne.in.uaKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.02.27]
, parafia.org.uaKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.02.27]
, www.katyn-pamietam.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13]

bibliograficzne:
Hierachia, kler i pracownicy Kościoła Prawosławnego w XIX‐XXI wieku w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej”, ks. Grzegorz Sosna, m. Antonina Troc-Sosna, Warszawa–Bielsk Podlaski 2017
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
audiovis.nac.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13]
, www.facebook.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.02.27]
, www.starodavnij-volodymyr.com.uaKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.02.27]
, www.volodymyrmedia.com.uaKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.02.27]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: TELEŻYŃSKI Michał

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu